Adultery இரண்டும் இரண்டும் நான்கு

[enjyxpy]

நான் கலையில் எழுந்திரிக்கும் போது மணி 4.30. பக்கத்தில் புவனா மிஸ் இன்னும் பார்க்க அப்பாவித்தனம குழந்தை மாதிரி தூங்கிக்கிட்டு இருந்தாங்க. அவங்க கை இன்னும் என் சுண்ணியை பிடிச்சிகிட்டே இருந்தது. மெதுவா எழுந்து பாத்ரூம் போய் என் காலை கடன்கள் எல்லாம் முடித்தேன்.

சமையல் அறைக்கு போய் டீ போட்டு இருவருக்கும் எடுத்து வந்தேன். புவனா மிஸ் இன்னும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தாங்க. அவங்க குழந்தை தனமான முகத்தை பார்த்து ரசித்தேன். என்னால இன்னும் நம்ப முடியவில்லை, இந்த அழகு தேவதையைய நான் அனுபவித்தேன். எதானை நாள் இவங்களை நினைத்து அடிச்சிருப்பேன். மணியை பார்த்தேன் 4.45, சிக்கிரம் போகணும் என்பதால் அவங்க உதட்டில் முத்தம் இட்டு தோள்களை தட்டி எழுப்பினேன். புவனா மெதுவா கண் விழிதங்க

"காலை வணக்கம், எழுந்திருங்க புவனா, பல்லு தேச்சிட்டு டீ குடிங்க" புவனா என்னை பார்த்து சிரிதங்க
"எதுக்கு நீங்க பொய் டீ போட்டிங்க, என்னை எழுப்பி இருந்த நான் போட்டு கொடுத்து இருப்பேன்ல்ல"
"பரவாஇல்லை விடுங்க" சொல்லிட்டு அவங்க எழுந்திரிக்க உதவி செய்தேன் நான் இன்னும் முழு நிர்வணமா தான் இருந்தேன் என் சுண்ணி விறைத்து கொண்டு நின்றது. புவனா அதை சிறிது நேரம் பார்த்து விட்டு
"எதாவது போட்டு அதை மூடுறது"
"பரவாஇல்லை, குளிச்சிட்டு போட்டுக்கறேன், அதுவரை அது சுதந்திரமா இருக்கட்டும்"
"உனக்கு சுத்தமா வெக்கமே இல்லடா" சொல்லிட்டு அவங்க பாத்ரூம் போனாங்க
"எதாவது உதவி வேணுமா"
"மூடிட்டு உட்காருங்க போதும்" சொல்லிட்டு சிரிச்சாங்க, பல்லு விலக்கிட்டு வெளியில் வந்தாங்க நான் அவங்களுக்கு டீ உற்றி கொடுத்தேன். டீ உறிஞ்சி குடிச்சிட்டு
"ம்.., டீ நல்ல போட்டு இருக்கீங்க"
"நிங்களும் ரொம்ப நல்ல தான் இருக்கீங்க" அவங்க என் தலயில் தட்டி
"ஓகே, திருப்பியும் அரம்பிச்சிடதிங்க, போங்க குளிங்க", என்னை தள்ளி பாத்ரூமில் விட்டாங்க நான் ஒரு 5 நிமிடத்தில் குளித்து விட்டு வந்தேன் பிறகு அவங்க குளிக்க போனாங்க
"முதுகு தேய்க்க ஆள் வேணுமா, உதவிக்கு வரட்டா"
"ஒன்னும் வேண்டாம், நீங்க போய் டிரஸ் போட்டுட்டு கிளம்புங்க"

அவங்க 10 நிமிடத்தில் குளித்து வந்து கிளம்பினாங்க இருவரும் 5.15க்கு பேருந்து நிலையத்துக்கு வந்து சேர்ந்தோம். முகூர்தா நேரம் என்பதால் அணைத்து பேருந்தும் கூட்டமக வந்தது, நேரம் கழிந்து கொண்டே போனது. புவனா மிஸ் படபடப்புடன் இருதங்க நேரத்துக்கு மண்டபம் போக முடியுமா என்ற சந்தேகம் வர தொடங்கியது.

"புவனா மிஸ் எல்லா பஸ்சும் கூட்டம வருது கார் பிடிச்சி போய்டலாம்"
"டாக்ஸின்ன ரொம்ப கேட்பாங்களே"
"என்ன பண்றது நேரத்துக்கு போகணும்னா அதை எல்லாம் பார்க்ககூடாது"

அருகில் இருந்த டாக்ஸி ஸ்டாண்டில் போய் கேட்டேன்

"டாக்ஸி வருமப்பா"
"எங்க சார் போகணும்"
"காஞ்சிபுரம் "
"6000/- ஆகும் சார்"
"ஏம்பா அவ்ளோ சொல்ற, பாதி தன ஆகும் "
"முகூர்த நேரம் சார்"
"அதுக்காக இப்படியா"
எல்லோரும் அதே மாதிரி சொல்ல வேறு வழி இல்லாமல் போகலாம்னு என்று முடிவு செய்து புவனா மிஸ்ஸை பார்த்தேன்
"அருண், இவ்ளோ காசு கொடுத்து வேண்டாம்"
"புவனா மிஸ் இது தவிர சரியான நேரத்துக்கு போக வேற வழி இல்லை"
"இவ்ளோ காசு கொடுத்து போக எனக்கு மனசே இல்லை நான் கொடுக்க போற அன்பளிப்பு கூட இவ்ளோ விலை இல்ல" அவங்க முகம் மிகவும் வாடி போனது அதை பார்க்க கஷ்டமாக இருந்தது.

நான் என் போனை எடுத்து என் நண்பன் ஒருவனுக்கு போட்டு பேசினேன், அப்போது புவனா கைபேசி அடிக்க எடுத்து பேசினாங்க
"..."
"அம்மா பஸ்சுக்கு காத்துட்டு இருக்கேன், சிக்கிரம் வந்துர்றேன்"
"..."
"6000/- ருபாய் கேக்கறாங்க"
"..."
"முடியாது, எப்படியாவது நேரத்துக்கு வந்துர்றேன், வைக்கிறேன்"

பதினைத்து நிமிடம் கழித்து, எல்லா பேருந்துகளும் ஏற முடியாத அளவுக்கு கூட்டம் அலை மோத புவனா மிஸ்ஸுக்கு இருப்பு கொள்ளவில்லை

அப்போ என் கைபேசி அடிக்க நான் இருக்கும் இடத்தை சொன்னேன் புவனா புரியாமல் என்னை பார்க்க, சிறிது நேரத்தில் எங்களுக்கு முன்னால் ஹுண்டாய் ஐ-10 கார் வந்து நின்றது. உள்ளே இருந்து ஒரு பையன் இறங்கி வந்தான்

"ஹாய் அருண், என்ன ரொம்ப அவசரமா"
"ஆமா சுப்பு, ஒரு கல்யாணத்துக்கு போகணும்"
"கல்யாணத்துக்க"
"ஆமா, இவங்க தான் புவனா மிஸ், மிஸ் இவன் என் நண்பன் சுப்ரமணி"
"வணக்கம்"
"சுப்பு, இவங்க விட்டு கல்யாணத்துக்கு தான் போக காலையில் வந்தோம் பஸ் ரொம்ப கூட்டம், அதன் உன்கிட்ட உதவி கேட்டேன், உனக்கு ஏதும் சிரமம் இல்லையே"
"ஒன்னும் சிரமம் இல்லை, நான் ஆபீஸ் பைக்ல தான் போவேன் ஒரு வாரத்துக்கு பிரச்சனை இல்லை, ஆன பெட்ரோல் நீ தான் போட்டுக்கணும்"
"அருண், அவங்களை எதுக்கு சிரம படுத்திறிங்க"
"மேம், ஒன்னும் சிரமம் இல்லை, இவன் எனக்கு ரொம்ப உதவி பண்ணி இருக்கான், அப்பறம் நீங்க என்னை சுப்புன்னே கூப்பிடலாம்"
"ஒஹ், சுப்பு நிங்களும் மேம்ன்னு, சொல்லாம புவனான்னு கூப்பிடலம், நீங்க ரெண்டு பேரும் காலேஜ் நண்பர்கள"
"இல்லை, ஒரே ஊர், +2 வரை சேர்ந்தே படிச்சோம் உயிர் தோழன்"
"உயிர் தோழன்ன்ன உங்களுக்குள்ளே ரகசியம் ஏதும் இருக்காது" சொல்லிவிட்டு என்னை பார்த்து முறைத்தார்கள்
"சரி, சுப்பு நாங்க ஏற்கனவே லேட், திரும்பி வரும் போது நிதானமா பேசலாம், சரி செல்வி எப்படி இருக்க"
"அவங்க அம்மா விட்டுக்கு, வர ஒரு வாரம் ஆகும்"
"மனைவி இல்லை அப்போ ஜாலி தான்"

புவனா என்னை முறைக்க

"ஒஹ், சுப்பு அருண் சொல்றது சரியா"
"ஐயோ, அப்படி எல்லாம் இல்லங்க, அவன் அப்படி தான் கிண்டல் பண்ணுவான், அவங்க இல்லன்னா ரொம்ப கஷ்டம்" கஷ்டம் ரொம்ப அழுத்தி சொன்னான், புவனா புரிஞ்சிகிட்டங்க
"புவனா மிஸ் வாங்க கிளம்பலாம், சரி சுப்பு திரும்பி வந்ததும் உனக்கு போன் பண்றேன்"
"உங்க நண்பர் வரலைய, அப்போ யார் வண்டி ஓட்ட போறது"
"நான் தான் வண்டி ஓட்ட போறேன், அவன் இப்போ வரலை" நான் சொன்ன வார்த்தையில் இரண்டு அர்த்தம் இருப்பது போல் நினைக்க புவனா என்னை முறைத்தார்கள்

என் நண்பன் கிளம்ப நான் டிரைவர் இடத்தில அமர்ந்து காரை ஸ்டார்ட் செய்தேன் புவனா மிஸ் நான் கார் வர சொன்னது நானும் புவனாவும் தணிய சந்தர்ப்பம் ஏற்படுத்த செய்ததாக நினைத்து, முன்னால் ஏறாமல் பின் கதவை திறந்து ஏறினார்கள். நானும் பேசாமல் காரை கிளப்பி, காஞ்சிபுரம் நோக்கி பயணித்தோம்.

நான் ஓட்டும் போது அவ்வபோது கண்ணாடி முலமாக புவனாவை பார்த்தேன், அவங்க அழகிய மல்கோவாக்களை பார்த்து ரசித்தேன் புவனா என்னை கொன்றுவிடுவது போல் பார்த்தார்கள். இரண்டு மணி நேர பயணம் என்பதால் வழியில் ஒரு பெட்ரோல் பாங்கு ஒன்றில் நிறுத்தினேன் தேவை ஆன அளவு பெட்ரோல் போட்டு கொண்டேன் நான் காசு கொடுக்கும் முன்னர் புவனா கொடுத்து விட்டார்கள் நான் சொல்லுவதையும் கேக்கவில்லை அது எனக்கு மிகவும் கோபத்தை ஏற்படுத்தியது. மிண்டும் வண்டியை காஞ்சிபுரம் நோக்கி செலுத்தினேன், கோபத்தில் நான் கொஞ்சம் வேகமாக காரை ஓட்டினேன் கண்ணாடி வழியாய் பார்க்கும் போது புவனா கொஞ்சம் மிரட்சியில் இருந்தாங்க

"அருண் கொஞ்சம் மெதுவா ஓட்டுங்க"
"வேகமா போனாதான் சரியான நேரத்துக்கு போக முடியும்"
"இப்படி வேகமா போன மண்டபத்துக்கு போக மாட்டோம் மருத்துவமனைக்கு தான் போக வேண்டி இருக்கும்"

நான் எதுவும் கேட்காமல் வேகமாக ஓட்டினேன், சிறிது நேரம் என்னிடம் மெதுவா ஓட்ட சொன்னவங்க திடிர்ன்னு

"அருண் கொஞ்சம் காரை நிறுத்துங்க, ப்ளீஸ்"

எனக்கு ஒன்னும் புரியாமல் காரை ஒரு ஓரமாய் நிறுத்தி அவங்கள பார்த்தேன், புவனா கதவை திறந்து வெளியில் வந்து முன் கதவை திறந்து உள்ளே வந்து உட்கார்ந்தார்கள், என்னை பார்த்து புன்னகைதர்கள் நானும் புவனா மிஸ் அருகில் வந்து உட்கார்ந்த சந்தோஷத்தில் லேசா புன்னகைத்தேன்

"சிடுமுஞ்சி காரை இப்போ மெதுவா பார்த்து ஒட்டு"

புவனா அப்படி சொல்லியும் இப்போ எனக்கு கோபமா இல்லை, அவங்களை பார்த்து வழிந்து கொண்டே மிண்டும் காரை எடுத்தேன் என் மணம் முழுக்க சந்தோஷம் நான் கியர் போடும் போது அவங்க தொடையில் என் கை உரசியது புவனா எதுவும் நடக்காதது போல மறுபக்கம் திரும்பி ஜன்னல் வழிய வேடிக்கை பார்த்து கொண்டு இருந்தாங்க

நான் கியர் போடும் சாக்கில் அவங்க வலது தொடையை தடவிய பார்த்தேன். அப்போ ரோட்டு ஓரம் நடந்து செல்லும் குழந்தைகள் புவனா மிஸ்ஸை பார்த்து கை அசைக்க அவங்க வலது கையை ஜன்னல் பக்கம் கொண்டு போய் தூக்கி அவங்களுக்கு கை அசிதாங்க கை துக்கினத்தால் அவங்க முந்தானை வலதுபக்கம் நல்ல விலகி அவங்க வலது பக்க முலை முழுவதும் என் பார்வையில் விழுந்தது அந்த அழகிய மல்கோவ அவங்க பட்டு ஜாக்கட்டில் கூர்மைய எடுப்ப நிணத்தை பார்த்ததும் என் சுண்ணி என் ஜட்டிக்குள் விறைக்க என் பேண்ட் ஜிப் பகுதி மேடாய் தெரிந்தது. புவனா மிஸ் கை வலது கையை உடனே எடுக்காமல் ஜன்னலில் பிடிப்பது போல் வைத்து இருந்தார்கள்

ஜாக்கெட் அதில் இருந்து இடுப்பு கொசுவம் வரை அவங்க இடுப்பு பகுதி முழுவதும் தெரிய அவங்க தொப்புள் பகுதி வனப்பை பார்த்ததும் என்னால் கட்டு படுத்த முடியாத அளவு சுண்ணி விறைத்து நான் காரை வேகமாக ஒட்டமுடியாமல் மெதுவாய் ஓட்டினேன் புவனா மிஸ் திரும்பி சாதாரனமாய் உட்கார்ந்தாங்க அனாலும் அவங்க புடவை முந்தானையை சரி செய்யாமல் இருந்தாங்க நான் என் விறைத்த சுண்ணியை சரி செய்ய லேசா எழுந்து உட்கார்ந்தேன்

"அருண் என் கார் மெதுவா ஓட்டுறிங்க, கொஞ்சம் வேகமா போங்க, முகுர்ததுக்கு நேரம் ஆகுது"

சொல்லிட்டு லேசா நமட்டு புன்னகை செய்ய, ஆக பெண்கள் தங்கள் சாதிக்க நினைச்சதை எவ்ளோ அழகா முடிசிடுரங்க இதுல ஒண்ணுமே தெரியாத மாதிரி வேற ஆக்டிங் கொடுக்குறது என்று மனதில் நினைத்து கொண்டேன்

"என்ன ஒன்னும் பதிலே காணோம், அங்க இங்க பார்க்காம நேர பார்த்து வண்டிய ஓட்டுங்க"
"ம்ம்... ஓட்டறேன்..."

புவனா முகத்தில் மகிழ்ச்சி புன்னகை தவழ, அவங்க முந்தானையை சரி செய்வது போல் இன்னும் முந்தானையை மார்பில் இருந்து விளக்கி வைக்க என் பக்கத்தில் இருந்து பார்க்க முந்தானை இல்லாமல் வெறும் ஜாக்கெட் மட்டும் இருப்பது போல் அவங்க இரண்டு மல்கோவகளும் ஜாக்கட்டில் தெளிவாய் தெரிய எனக்கு இறுப்பு கொள்ளவில்லை புவனா மிஸ் என்னை பார்க்காமல் ஜன்னல் பக்கம் பார்த்து கொண்டு இருந்தார்கள் அடுத்து ஒரு மணி நேரத்தில் அவங்க அழகை ரசித்து கொண்டே காஞ்சிபுரம் வந்து சேர்ந்தோம்

குறிப்பிட்ட நேரத்துக்கு முன்னாடியே வந்தது புவனா மிஸ்ஸுக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சி புவனா மிஸ் முழு உற்சாகத்துடன் மண்டபம் முழுவது சுற்றி வந்தாங்க நான் அவங்க பின்னாடியே போனேன் அவங்க பார்க்கும் உறவினர்கள் ஒவ்வொருத்தர என்னை அறிமுகம் செய்து வைத்தார்கள் கடைசியா அறிமுகம் செய்து வச்சவங்களை பார்த்ததும் நான் மிகவும் அதிர்ச்சி ஆனேன்.

அது அது ....