15-12-2018, 08:28 AM
அத்தியாயம் 42:
ஹேமாவுடன் பேசியது அவளுக்கு தாய் மகன் உறவின் முக்கியமான வித்யாசமான சாராம்சம் தெரிந்தது,, வீடும் வந்தது......
வீட்டுக்கு வந்தவுடன், தூக்க மயக்கத்தில் இருந்தான் குமார் , ஆசையாக பேசலாம் என்று எதிர்பாத்தவளுக்கு ஏமாற்றமே மிஞ்சியது, அழுப்பில்
அப்படியே படுத்துக் கொண்டான் குமார்.
புவனா ச்ச இந்த night shoot ஆரம்பிச்சத்துல இருந்து எங்க ரெண்டு பேருக்கும் தூக்கமே போச்சு என்று feel பண்ணினால், மொதல்ல லாம் எவ்ளோ நேரம் பேசிட்டே தூங்குவோம், இப்போ 6 மணில இருந்து அவன்கூட தான் இருக்கேன்னு பேரு ஆனா ஒரு நிமிஷம் கூட தனியா பேச கிடைக்க மாட்டிது என்று feel பண்ணினால் புவனா.
அதற்குள் இங்கே ஹேமா வீடு சென்றடைந்தால், உன்னி readyஆக கோபத்தோடு காத்துக் கொண்டிருந்தான்.
ஹேமா வந்தவுடன் அவளை திட்ட ஆரம்பித்தான், என்ன நினைச்சுட்டு இருக்க உன் மனசுல, யாரை கேட்டு நீ shootingஅ cancel பண்ண. அதுவும் ஒரு single message அனுப்பற, நீ டைரக்டரா நான் டைரக்டரா இனிமேல் நீ overஆ advantage எடுத்துக்காத என்று பேசினான். செரி பேசி முடுச்சுடீங்களா, நீங்க சொல்றது எல்லாமே நியாயம் தான், ஆனா உங்க வேலைய நான் எவ்ளோ சீக்கரம் முடிக்க நேத்து முயற்சி எடுத்தேன் தெரியுமா என்று முழுக் கதையையும் சொன்னாள் ஹேமா.
அப்பொழுது தான் உணர்ந்தான் இவள் எந்தளவு போய் இருக்கிறாள் என்று. இருந்தாலும் அவளை பாராட்ட அவன் மனம் இடம் கொடுக்கவில்லை, பிறகு ஒரு பேச்சுக்காக, sorry ஹேமா, செரி இனிமேல் எது முடிவு பண்ணாலும், முன்னாடியே என்கிட்ட சொல்லிரு என்று சொல்லி கண்ணனை கூப்பிட்டு கிளம்பினான்.
கண்ணன் carஇல் போகும் போது, ஏன் sir ஹேமா அம்மா கிட்ட கடுமையா நடந்துக்றீங்க என்று கேட்க, இது தான் நீ முக்கியமா கத்துக்க வேண்டிய பாடம், ஒரு போதும் உன் வேலைய மத்தவங்களை செய்ய அனுமதிக்க விடக்கூடாது. இப்போ loose விட்டோம் அப்ரூம் வேலைய விட்டுட்டு, அவளுக்கு அஸ்சிஸ்டண்டா போக வேண்டியது தான் என்றான்.
ஹேமாவுக்கு மனசு ரொம்ப கஷ்டமாக இருந்தது, ச்ச இந்த ஆளுக்கு எவ்வளுவு நல்லது பண்ணாலும், கொஞ்சம் கூட பாராட்ட மாற்றரு என்று வருத்தப்பட்டாள். உடனே சேட்டுக்கு phone பண்ணி நடந்த updateகளை எல்லாம் சொல்ல, சேட்டு ரொம்ப சந்தோசப்பட்டான். அட பேசாம உன்னிக்கு பதிலா உன்ன directorஆ போற்றுக்கலாம் என்று சொல்லி சிரிக்க, அந்த பயம் உன்னி சார்க்கும் வந்திருச்சு போல, என்ன கண்டபடி திட்றாரு என்றாள்.
அத ஒன்னும் பெருசா எடுத்துக்காத, நீ பாட்டுக்கு உன் வேலைய எப்பவும் போல செய், உன்னி சாதாரண ஆள் ஒன்னும் இல்ல, ரொம்ப அருமையான டைரக்டர். என்ன கொஞ்சம் ஈகோ புடுச்சவன். அவன் வேலைய நான் பாத்தாலே அவனுக்கு புடிக்காது, பின்ன நீ எம்மாத்தரம் என்று சொல்லி அவளை தேத்தினான்.
வீட்டுக்கு போன பின்பும் உன்னியால் இதை ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை, ரொம்ப வறுத்தபட்டான், என்னோட வேலைய செய்ய இவங்க யாரு என்று பெணாத்திக்கொண்டே இருந்தான்.
கண்ணன் அவனை ஆறுதல் படுத்தி சார், இது ஒன்னும் அவ்ளோ பெரிய விஷயமில்லை நீங்க feel பண்றதுக்கு, நேத்து வந்தவங்க ஹேமா, ஆனா முதல்ல இருந்து இந்த கதைய எவ்ளோ மென்மையான கொண்டு போறீங்க, உங்கள தவற வேற யாருநாளையும் இப்டி மென்மையாக கொண்டு போயிருக்க முடியாது. நீங்க தான் sir kingmaker என்று சொல்ல, அவன், நீ சொல்றது ரொம்ப correct, ஹேமா இப்போ வந்தவ, அவ சும்மா கொஞ்சம் close ஆக்குரா அவளோ தான் என்றான்.
அதுமட்டும் இல்லாம, நீ நெனைகர மாதிரி இது ஒன்னும் சாதாரண படம் இல்லை, ஒரு live action tale. இது எவ்ளோ complicate ஆன விஷயம், தெரியுமா. ஆனா இத நான் கைல எடுத்து இருக்கேன். இப்போ நாமலும் ஹேமாவும்
பண்ண வரை ok. ஆனா அத camera முன்னாடி அவங்கள பண்ண வெய்க்கிறது தான் உண்மையான கஷ்டமான விஷயம் என்றான்.
இத நெனச்சு நெனச்சு எனக்கு தூக்கம் கூட இல்ல. What's the next step? What's the next step? இதேதான் என் மனசுல ஓடிட்டே இருக்கு என்றான். அவன் சொன்னதுக்கு அப்ரூம் தான் கண்ணன் யோசித்தான், ஆமா உன்னி சார் சொல்ற மாதிரி, அடுத்து camera முன்னாடி நடக்க போறதுல தான் எல்லாம் இருக்கு என்றான்.
எனக்கு ஆனா ஒரே வருத்தம் தான் சார். இந்த ஹேமா அம்மா, ஒண்ணுமே நடக்காம நான் கண்ணன் கூட அப்டி பண்ணேன், இப்டி பண்ணேன்னு சொல்றாங்க, அத நெனச்சா தான் வயித்தெரிச்சலா இருக்கு என்று சொல்ல.
உன்னி சிரித்தபடியே கவலைபடாத உனக்கும் ஒரு scene வைக்கறேன் என்று சொல்ல, thanks சார் என்று சொல்லி ஆனந்தபட்டான். சரிங்க சார் நான் தூங்க போறேன் என்று சொல்ல, ஓகே கண்ணா நானும் போறேன் good night சொல்லி இருவரும் தூங்க கிளம்பினார்கள்.
இங்கே புவனா ரொம்ப நேரம் ஆகியும் தூக்கம் வராமல் திண்டாடினால், பேசாமல் ஹேமா கூட கொஞ்ச நேரம் பேசலாமா என்று கூட யோசித்தாள். பிறகு வேண்டாம் ஏன் தேவையில்லாம அவல போய் disturb பண்ணிட்டு என்று சொன்னாலும், இந்நேரம் அவங்க ரெண்டு பேரும் என்ன பண்ணிட்டு இருப்பாங்களா எனறு நினைக்கும் போதே ரொம்ப கிளுகிளுப்பாக இருந்தது.
அப்படி நினைத்து கொண்டு இருக்கும் போதே தூக்கத்தில் குமார் அவளை நெருக்கினான், அவன் நெருக்க அவனுக்கு இடம் விட்டு படுக்க முடியாமல் இன்னும் நெருக்கமாக ஒருக்கழுச்சு படுத்தாள், அது வசதியா போக குமார் புவனாவின் கழுத்துக்குள் முகம் வைத்து படுத்தான்.
புவனா கழுத்தை நகர்த்தி முகம் முகம் ஒட்டி இருக்கும் படி படுத்துக் கொண்டாள். அப்படியே அவன் முகத்தை கிட்ட இருந்து பார்த்து, ஒரு கையால் வருடியபடியே அவனை ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள். அப்படியே மெல்லமாக தாடையில், கன்னத்தில் முத்தங்களை பதித்தால். முத்தம் கொஞ்சம் சத்தமாக, அந்த சத்தத்சில் அப்படியே மெதுவாக தூக்கத்தில் இருந்து முளித்த குமார், புவனாவை பார்த்து சிரிக்க, அவளும் முத்தமிட்டபடி சிரித்தாள்.
அப்படியே செல்லமாக கன்னத்தில் மெலிதாக புவனா கடிக்கவும் செய்ய, பதிலுக்கு அவனும் கடித்தான் அவள் தாடையை. ஆ வலிக்குது விடுடா என்று சொல்ல கேட்காமல் நன்றாக வசமாக கடித்தான். புவனாவுக்கு அவன் கடிப்பதை நிறுத்த வேண்டும் என்ற கட்டாயத்தில், வாட்டமாக அவன் டவுசர் கிடைத்ததால் அதை பிடித்து இழுத்து, அவன் குஞ்சை கொத்தோடு பிடித்து அழுத்த, ஆ என்று வாயை திறந்து அவன் தாடையை விட்டான்.
புவனா இன்னும் வரை கையை எடுக்க வில்லை. அவனை பழிவாங்க இன்னும் அழுத்தினாள், இனிமே கடிப்பியா என்று பிடித்து கொண்டே மிரட்ட, வலியில் மாட்டேன் மாட்டேன் என்று குமார் சொல்ல, இன்னும் விடாமல் பிடித்தபடி இருந்தாள்.
பிறகு அப்படியே தன் வலுவை குறைத்து ஒரு கோழி குஞ்சை கையாள்வது போல மிருதுவாக பிடித்தாள்.
அவளுக்கு அப்படி பிடித்து இருந்தது, ஒரு வித்யாசமான உணர்வை ஏற்படுத்தியது, குமாரும் அதை விரும்பினான், இருந்தாலும் வலிப்பது போல acting விட்டான். ரொம்ப நேரம் அவன் கண்களை பார்த்தபடியே பிடித்துக் கொண்டிருந்தவள், வேற எதோ உலகத்தில் இருப்பது போல தோன்றியது, அப்பறம் என்ன நினைத்தாலோ டப் என்று கையை விடுவித்து, அவனை ஒரு நிமிடம் பார்த்து சடார் என்று இருக்க அணைத்துக்கொண்டு படுத்து தூங்கினாள். குமாரும் சிரித்தபடியே அவளை இருக்க கட்டிக்கொண்டான்.
----*****-----
ஹேமாவுடன் பேசியது அவளுக்கு தாய் மகன் உறவின் முக்கியமான வித்யாசமான சாராம்சம் தெரிந்தது,, வீடும் வந்தது......
வீட்டுக்கு வந்தவுடன், தூக்க மயக்கத்தில் இருந்தான் குமார் , ஆசையாக பேசலாம் என்று எதிர்பாத்தவளுக்கு ஏமாற்றமே மிஞ்சியது, அழுப்பில்
அப்படியே படுத்துக் கொண்டான் குமார்.
புவனா ச்ச இந்த night shoot ஆரம்பிச்சத்துல இருந்து எங்க ரெண்டு பேருக்கும் தூக்கமே போச்சு என்று feel பண்ணினால், மொதல்ல லாம் எவ்ளோ நேரம் பேசிட்டே தூங்குவோம், இப்போ 6 மணில இருந்து அவன்கூட தான் இருக்கேன்னு பேரு ஆனா ஒரு நிமிஷம் கூட தனியா பேச கிடைக்க மாட்டிது என்று feel பண்ணினால் புவனா.
அதற்குள் இங்கே ஹேமா வீடு சென்றடைந்தால், உன்னி readyஆக கோபத்தோடு காத்துக் கொண்டிருந்தான்.
ஹேமா வந்தவுடன் அவளை திட்ட ஆரம்பித்தான், என்ன நினைச்சுட்டு இருக்க உன் மனசுல, யாரை கேட்டு நீ shootingஅ cancel பண்ண. அதுவும் ஒரு single message அனுப்பற, நீ டைரக்டரா நான் டைரக்டரா இனிமேல் நீ overஆ advantage எடுத்துக்காத என்று பேசினான். செரி பேசி முடுச்சுடீங்களா, நீங்க சொல்றது எல்லாமே நியாயம் தான், ஆனா உங்க வேலைய நான் எவ்ளோ சீக்கரம் முடிக்க நேத்து முயற்சி எடுத்தேன் தெரியுமா என்று முழுக் கதையையும் சொன்னாள் ஹேமா.
அப்பொழுது தான் உணர்ந்தான் இவள் எந்தளவு போய் இருக்கிறாள் என்று. இருந்தாலும் அவளை பாராட்ட அவன் மனம் இடம் கொடுக்கவில்லை, பிறகு ஒரு பேச்சுக்காக, sorry ஹேமா, செரி இனிமேல் எது முடிவு பண்ணாலும், முன்னாடியே என்கிட்ட சொல்லிரு என்று சொல்லி கண்ணனை கூப்பிட்டு கிளம்பினான்.
கண்ணன் carஇல் போகும் போது, ஏன் sir ஹேமா அம்மா கிட்ட கடுமையா நடந்துக்றீங்க என்று கேட்க, இது தான் நீ முக்கியமா கத்துக்க வேண்டிய பாடம், ஒரு போதும் உன் வேலைய மத்தவங்களை செய்ய அனுமதிக்க விடக்கூடாது. இப்போ loose விட்டோம் அப்ரூம் வேலைய விட்டுட்டு, அவளுக்கு அஸ்சிஸ்டண்டா போக வேண்டியது தான் என்றான்.
ஹேமாவுக்கு மனசு ரொம்ப கஷ்டமாக இருந்தது, ச்ச இந்த ஆளுக்கு எவ்வளுவு நல்லது பண்ணாலும், கொஞ்சம் கூட பாராட்ட மாற்றரு என்று வருத்தப்பட்டாள். உடனே சேட்டுக்கு phone பண்ணி நடந்த updateகளை எல்லாம் சொல்ல, சேட்டு ரொம்ப சந்தோசப்பட்டான். அட பேசாம உன்னிக்கு பதிலா உன்ன directorஆ போற்றுக்கலாம் என்று சொல்லி சிரிக்க, அந்த பயம் உன்னி சார்க்கும் வந்திருச்சு போல, என்ன கண்டபடி திட்றாரு என்றாள்.
அத ஒன்னும் பெருசா எடுத்துக்காத, நீ பாட்டுக்கு உன் வேலைய எப்பவும் போல செய், உன்னி சாதாரண ஆள் ஒன்னும் இல்ல, ரொம்ப அருமையான டைரக்டர். என்ன கொஞ்சம் ஈகோ புடுச்சவன். அவன் வேலைய நான் பாத்தாலே அவனுக்கு புடிக்காது, பின்ன நீ எம்மாத்தரம் என்று சொல்லி அவளை தேத்தினான்.
வீட்டுக்கு போன பின்பும் உன்னியால் இதை ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை, ரொம்ப வறுத்தபட்டான், என்னோட வேலைய செய்ய இவங்க யாரு என்று பெணாத்திக்கொண்டே இருந்தான்.
கண்ணன் அவனை ஆறுதல் படுத்தி சார், இது ஒன்னும் அவ்ளோ பெரிய விஷயமில்லை நீங்க feel பண்றதுக்கு, நேத்து வந்தவங்க ஹேமா, ஆனா முதல்ல இருந்து இந்த கதைய எவ்ளோ மென்மையான கொண்டு போறீங்க, உங்கள தவற வேற யாருநாளையும் இப்டி மென்மையாக கொண்டு போயிருக்க முடியாது. நீங்க தான் sir kingmaker என்று சொல்ல, அவன், நீ சொல்றது ரொம்ப correct, ஹேமா இப்போ வந்தவ, அவ சும்மா கொஞ்சம் close ஆக்குரா அவளோ தான் என்றான்.
அதுமட்டும் இல்லாம, நீ நெனைகர மாதிரி இது ஒன்னும் சாதாரண படம் இல்லை, ஒரு live action tale. இது எவ்ளோ complicate ஆன விஷயம், தெரியுமா. ஆனா இத நான் கைல எடுத்து இருக்கேன். இப்போ நாமலும் ஹேமாவும்
பண்ண வரை ok. ஆனா அத camera முன்னாடி அவங்கள பண்ண வெய்க்கிறது தான் உண்மையான கஷ்டமான விஷயம் என்றான்.
இத நெனச்சு நெனச்சு எனக்கு தூக்கம் கூட இல்ல. What's the next step? What's the next step? இதேதான் என் மனசுல ஓடிட்டே இருக்கு என்றான். அவன் சொன்னதுக்கு அப்ரூம் தான் கண்ணன் யோசித்தான், ஆமா உன்னி சார் சொல்ற மாதிரி, அடுத்து camera முன்னாடி நடக்க போறதுல தான் எல்லாம் இருக்கு என்றான்.
எனக்கு ஆனா ஒரே வருத்தம் தான் சார். இந்த ஹேமா அம்மா, ஒண்ணுமே நடக்காம நான் கண்ணன் கூட அப்டி பண்ணேன், இப்டி பண்ணேன்னு சொல்றாங்க, அத நெனச்சா தான் வயித்தெரிச்சலா இருக்கு என்று சொல்ல.
உன்னி சிரித்தபடியே கவலைபடாத உனக்கும் ஒரு scene வைக்கறேன் என்று சொல்ல, thanks சார் என்று சொல்லி ஆனந்தபட்டான். சரிங்க சார் நான் தூங்க போறேன் என்று சொல்ல, ஓகே கண்ணா நானும் போறேன் good night சொல்லி இருவரும் தூங்க கிளம்பினார்கள்.
இங்கே புவனா ரொம்ப நேரம் ஆகியும் தூக்கம் வராமல் திண்டாடினால், பேசாமல் ஹேமா கூட கொஞ்ச நேரம் பேசலாமா என்று கூட யோசித்தாள். பிறகு வேண்டாம் ஏன் தேவையில்லாம அவல போய் disturb பண்ணிட்டு என்று சொன்னாலும், இந்நேரம் அவங்க ரெண்டு பேரும் என்ன பண்ணிட்டு இருப்பாங்களா எனறு நினைக்கும் போதே ரொம்ப கிளுகிளுப்பாக இருந்தது.
அப்படி நினைத்து கொண்டு இருக்கும் போதே தூக்கத்தில் குமார் அவளை நெருக்கினான், அவன் நெருக்க அவனுக்கு இடம் விட்டு படுக்க முடியாமல் இன்னும் நெருக்கமாக ஒருக்கழுச்சு படுத்தாள், அது வசதியா போக குமார் புவனாவின் கழுத்துக்குள் முகம் வைத்து படுத்தான்.
புவனா கழுத்தை நகர்த்தி முகம் முகம் ஒட்டி இருக்கும் படி படுத்துக் கொண்டாள். அப்படியே அவன் முகத்தை கிட்ட இருந்து பார்த்து, ஒரு கையால் வருடியபடியே அவனை ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள். அப்படியே மெல்லமாக தாடையில், கன்னத்தில் முத்தங்களை பதித்தால். முத்தம் கொஞ்சம் சத்தமாக, அந்த சத்தத்சில் அப்படியே மெதுவாக தூக்கத்தில் இருந்து முளித்த குமார், புவனாவை பார்த்து சிரிக்க, அவளும் முத்தமிட்டபடி சிரித்தாள்.
அப்படியே செல்லமாக கன்னத்தில் மெலிதாக புவனா கடிக்கவும் செய்ய, பதிலுக்கு அவனும் கடித்தான் அவள் தாடையை. ஆ வலிக்குது விடுடா என்று சொல்ல கேட்காமல் நன்றாக வசமாக கடித்தான். புவனாவுக்கு அவன் கடிப்பதை நிறுத்த வேண்டும் என்ற கட்டாயத்தில், வாட்டமாக அவன் டவுசர் கிடைத்ததால் அதை பிடித்து இழுத்து, அவன் குஞ்சை கொத்தோடு பிடித்து அழுத்த, ஆ என்று வாயை திறந்து அவன் தாடையை விட்டான்.
புவனா இன்னும் வரை கையை எடுக்க வில்லை. அவனை பழிவாங்க இன்னும் அழுத்தினாள், இனிமே கடிப்பியா என்று பிடித்து கொண்டே மிரட்ட, வலியில் மாட்டேன் மாட்டேன் என்று குமார் சொல்ல, இன்னும் விடாமல் பிடித்தபடி இருந்தாள்.
பிறகு அப்படியே தன் வலுவை குறைத்து ஒரு கோழி குஞ்சை கையாள்வது போல மிருதுவாக பிடித்தாள்.
அவளுக்கு அப்படி பிடித்து இருந்தது, ஒரு வித்யாசமான உணர்வை ஏற்படுத்தியது, குமாரும் அதை விரும்பினான், இருந்தாலும் வலிப்பது போல acting விட்டான். ரொம்ப நேரம் அவன் கண்களை பார்த்தபடியே பிடித்துக் கொண்டிருந்தவள், வேற எதோ உலகத்தில் இருப்பது போல தோன்றியது, அப்பறம் என்ன நினைத்தாலோ டப் என்று கையை விடுவித்து, அவனை ஒரு நிமிடம் பார்த்து சடார் என்று இருக்க அணைத்துக்கொண்டு படுத்து தூங்கினாள். குமாரும் சிரித்தபடியே அவளை இருக்க கட்டிக்கொண்டான்.
----*****-----