31-08-2021, 09:19 AM
மறுநாள் காலை ஐந்தரை போலிருக்கும். அஞ்சு சத்தம் கட்டாமல் அந்த வெளி அறைக்கு மீண்டும் செல்வதை உணர்ந்தேன். விஜய் வந்திருப்பது தெரிந்தது. அவள் திரும்பி வர அரை மணி நேரம் போல பிடித்தது. அனேகமாக அதிகாலை ஓழ் போட்டிருப்பார்கள். விடிவதற்கு முன்பே விஜய்யுடனும் ‘குடித்தனம்’ நடத்தியிருப்பாள். இதையெல்லாம் முன் கூட்டியே பிளான் போட்டிருப்பாள்.
அவள் வந்ததும் நான் விழிப்பது போல எழுந்தேன். அவள் என்னிடம் ஒரு டம்ளரை நீட்டி, “விஜய் பெட் காஃபி போட்டு கொண்டு வந்தான். சும்மா சொல்லக்கூடாது. ரொம்ப அக்கறையா இருக்கான்,” என்றாள்.
நான் பதிலுக்கு, “அவனும் நம்ம குடும்பம்தானே! ஆக்சுவலா ராத்திரி அவனையும் ராமுவையும் இங்கயே தங்கவைத்து ஒட்டுக்கா ‘குடித்தனம்’ பண்ணியிருக்கணும். பரவாயில்லை, நீ பிரசவிச்ச பின்னால இன்னொரு நாள் பார்த்துக்கலாம்,” என்றேன்.
அஞ்சு என் தலையில் முட்டி என் கண்களில் ஊடுருவி பார்த்தபடி, “புது வீட்டுல தூக்கம் வரலையா? உங்க பொண்டாட்டி ரெண்டு தரம் எழுந்திரிச்சப்போ நீங்க முழிச்சிட்டு நான் திரும்பற வரைக்கும் கொட்ட கொட்ட கனவு கண்டுகிட்டிருந்த மாதிரி இருக்கு?” என்றாள்.
நான் அவளை இழுத்து அணைத்தபடி, “பாப்பா ஊருக்கு போனதும் தம்பிக்கு தூலி வாங்கணும், தொட்டில் வாங்கணும். அப்புறம் ரெண்டு மாசம் கழிச்சி ஒரு பெரிய ராயல் சைஸ் கட்டில் வாங்கணும். அப்பதான் நம்ம குடும்பத்துக்கு சரிபடும். இப்பதான் நம்ம குடும்பம் பெருசு ஆயிடுச்சில்ல!” என்றேன். நான் சொல்ல வந்ததன் அர்த்தம் புரிந்து அஞ்சு என் உதடுகளை ஆவேசத்துடன் கவ்வினாள்.
அதன் பின் வந்த ஒரு நல்ல நாளில் அஞ்சுவிற்கு சுகப் பிரசவம் ஆனது. தான் வேண்டியபடியே ஒரு பையனை பிரசவித்தாள். சுகாதார எச்சரிக்கை காரணமாக எங்கள் மகளை ஆஸ்பத்திரிக்கு அழைத்து வரவில்லை. நாங்கள் மூவருமே ஆஸ்பத்திரியில் அவளை கவனித்துக் கொண்டிருந்தோம்.
அஞ்சு விழித்த பின் நாங்கள் அவளை பார்த்தபோது அஞ்சுவின் முகத்தில் சந்தோஷமும் பெருமையும் பூரிப்பும் பெருகியது. என்ன நினைத்தாளோ தெரியவில்லை என்னை அருகில் அழைத்து குனிய சொல்லி என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். நான் அவளுக்கு முத்தமிட்டேன்.
அடுத்து ராமை அழைத்து அவனுக்கு முத்தமிட்டு, தனக்கு திரும்ப முத்தம் தர சொன்னாள். நான் சிரித்தபடி ராமை அஞ்சுவிற்கு முத்தம் தர சொன்னேன்.
அடுத்து விஜய் முறை வந்ததும் அஞ்சு சன்னமாக அவன் தலையில் குட்டினாள். “முத்தமாடா கொடுத்தே பண்ணி, கடிச்சி வச்சிட்டேடா, இரு என் பையனை உன் மேல் ஒன்னுக்கு விட சொல்றேன். அப்பதான் உனக்கு புத்தி வரும்,” என்றாள். மூவரும் சிரித்தோம். அவள் மனம் நிறைய புன்னகைத்தாள்.
நான் விஜய்யிடம்,” என்ன, உன் அண்ணி காதுல நீ என்னமோ குசுகுசுத்த மாதிரி இருந்துச்சி?” என்று கேட்டேன். அவன் சிரித்தபடி, “சீக்கிரம் இன்னொன்னும் பெத்துக்கங்கன்னு அண்ணிகிட்ட சொன்னேன்-ணா,” என்றான்.
நான் சிரித்தபடி, “நீ கேட்டுட்டேன்னு உன் அண்ணி அடுத்த எடிஷனை உன் ஜாடையில தருவாள் பாரேன்,” என்றேன். அஞ்சுவும் சரி, விஜய்யும் சரி, அர்த்தம் புரிந்து வெட்கம் காட்டி சிரித்தனர். ராமும் நானும்தான்.
அந்த சமயத்தில் எனக்கு ஒரு பழைய விஷயம் ஞாபகத்திற்கு வந்தது.
ஒரு தரம் விஜய் வெள்ளியன்று காலை வந்தான். அடுத்த நாள் சனியன்று காலை விடிந்ததுமே குளித்துவிட்டு வீடு கட்டும் வேலை பார்ப்பதாக சொல்லி அஞ்சு ஸ்கூட்டர் எடுத்து கிளம்பிவிட்டாள். டிஃபனை ஹோட்டலில் சாப்பிட சொல்லிவிட்டாள். லஞ்சுக்கு 1.30 மணிக்கு என்னை வர சொன்னாள்.
பின்பு நான் 1 மணிக்கு கிளம்பும்போது என்னிடம் விஜய்யின் சொல்லிலிருந்து கூப்பிட்டாள். “சமைக்கறதுக்கு வீட்டுக்கு வந்தனா, அப்போ செல்லை மறந்துட்டு இங்க திரும்ப வந்துட்டேன். நீங்க என் செல்லை எடுத்து என்ன, ஏதுன்னு பார்த்துட்டு, அப்புறம் அதை எடுத்துட்டு இங்க வந்திடுங்க,” என்று சொன்னாள்.
என்ன, காலையிலேயே விஜய்யுடன் போட்ட அவளோட ஓழ் பஜனையை ரெகார்ட் செய்திருப்பாள், அதை நான் பார்க்க வேண்டும் என்று விருப்பப் பட்டிருப்பாள். என்னை பார்க்க சொல்கிறாள் என்றால் எதாவது புது போஸில் ஓழ்த்தார்களா?
நான் வீடு திரும்பி அஞ்சுவின் செல்லை ஓப்பன் செய்து வீடியோவை ஓடவிட்டேன். அன்று காலையில் நேரமே நடந்த சமாச்சாரம் ரெகார்ட் ஆகியிருந்ததை அஞ்சு அணிந்திருந்த புடவையை வைத்து அடையாளம் கண்டேன்.
அஞ்சு விஜயிடம், “நீ உன் குலதெய்வம் கோயில்ல மந்தரிச்சி வாங்கின மஞ்சள் சரடை எடுடா. கோவில்ல மந்தரிக்கறப்ப நல்லா வேண்டிகிட்ட இல்லே?” என்றாள்.
அவன் அஞ்சுவிடம் ஒரு மஞ்சள் நிற சரடை கொடுத்தபடி, “நீங்க சொன்னபடி நல்லா வேண்டிகிட்டேன் அண்ணி. சரடு கட்டிகிட்டா நீங்க வேண்டிக்கிட்டது நிச்சயமா நடக்குங்கலாம்,” என்றான்.
அஞ்சு தன் பர்ஸிலிருந்து பக்கவாட்டில் இரு பக்கம் ஓட்டை போட்ட மஞ்சள் கிழங்கை ஒரு சிறிய பொருளை பொட்டலத்திலிருந்து பிரித்து எடுத்தாள். அதை அவனிடம் கொடுத்து, “இதை நீதான் சரடில் கோர்க்கணும். இது வீட்டு பக்கத்து கோவில்ல மந்தரிச்சி வாங்கி, வீட்டுல 18 நாள் பூஜை பண்ணினது,” என்றாள்.
அது என்ன என்று எனக்கு புரிந்தது. மஞ்சள் கிழங்கு தாலி! அப்படியானால் அஞ்சு விஜயையும் தனக்கு தாலி கட்ட வைக்க போகிறாளா! மை காட்! அஞ்சுவின் தைரியத்தை பாராட்டுவதா! இல்லை அவள் ஆசையை நினைத்து ஆச்சரியப்படுவதா! ஆக கொஞ்ச நேரத்தில் அஞ்சுவிற்கு மூன்றாம் தாலி ஏறப்போகிறது! ஆக இனி அவளுக்கு மூன்று புருஷன்கள்!
விஜய் அந்த பொருளை ஒன்றும் புரியாமல் பார்த்தான். அஞ்சு அவன் தலையில் செல்லமாக குட்டி, “என்னடா முழிக்கறே? தாலிதான் அது! நீ எனக்கு கட்டப்போற தாலி! முகூர்த்த நேரம் வரப்போகுது. தாலி கட்டி முடிஞ்சதுமே சாந்தி முகூர்த்தம் முடிக்கணும்! மசமசன்னு நிக்காம தாலி கோர்க்கற வேலைய பாரு!” என்றாள்.
அவன் நம்ப முடியாமல் விழித்தபடி அஞ்சு சொன்னதை செய்தான். “தாலி கட்டினதுமே சாந்தி முகூர்த்தம்னு சொன்னதுமே உனக்கு சுறுசுறுப்பு வந்திடுச்சிடா! சாந்தி முகூர்த்தம்னாதான் வேலையே செய்யறே!” என்று அவனை கிண்டலடித்தாள்.
அப்புறம் அஞ்சு அவனை ட்ரெஸ் கழட்ட சொல்லி, தானும் சடசடவென தன் உடைகளை களைந்தாள். விஜய் அதிர்ந்து போனான் என்றுதான் சொல்லணும்.
அவள் வந்ததும் நான் விழிப்பது போல எழுந்தேன். அவள் என்னிடம் ஒரு டம்ளரை நீட்டி, “விஜய் பெட் காஃபி போட்டு கொண்டு வந்தான். சும்மா சொல்லக்கூடாது. ரொம்ப அக்கறையா இருக்கான்,” என்றாள்.
நான் பதிலுக்கு, “அவனும் நம்ம குடும்பம்தானே! ஆக்சுவலா ராத்திரி அவனையும் ராமுவையும் இங்கயே தங்கவைத்து ஒட்டுக்கா ‘குடித்தனம்’ பண்ணியிருக்கணும். பரவாயில்லை, நீ பிரசவிச்ச பின்னால இன்னொரு நாள் பார்த்துக்கலாம்,” என்றேன்.
அஞ்சு என் தலையில் முட்டி என் கண்களில் ஊடுருவி பார்த்தபடி, “புது வீட்டுல தூக்கம் வரலையா? உங்க பொண்டாட்டி ரெண்டு தரம் எழுந்திரிச்சப்போ நீங்க முழிச்சிட்டு நான் திரும்பற வரைக்கும் கொட்ட கொட்ட கனவு கண்டுகிட்டிருந்த மாதிரி இருக்கு?” என்றாள்.
நான் அவளை இழுத்து அணைத்தபடி, “பாப்பா ஊருக்கு போனதும் தம்பிக்கு தூலி வாங்கணும், தொட்டில் வாங்கணும். அப்புறம் ரெண்டு மாசம் கழிச்சி ஒரு பெரிய ராயல் சைஸ் கட்டில் வாங்கணும். அப்பதான் நம்ம குடும்பத்துக்கு சரிபடும். இப்பதான் நம்ம குடும்பம் பெருசு ஆயிடுச்சில்ல!” என்றேன். நான் சொல்ல வந்ததன் அர்த்தம் புரிந்து அஞ்சு என் உதடுகளை ஆவேசத்துடன் கவ்வினாள்.
அதன் பின் வந்த ஒரு நல்ல நாளில் அஞ்சுவிற்கு சுகப் பிரசவம் ஆனது. தான் வேண்டியபடியே ஒரு பையனை பிரசவித்தாள். சுகாதார எச்சரிக்கை காரணமாக எங்கள் மகளை ஆஸ்பத்திரிக்கு அழைத்து வரவில்லை. நாங்கள் மூவருமே ஆஸ்பத்திரியில் அவளை கவனித்துக் கொண்டிருந்தோம்.
அஞ்சு விழித்த பின் நாங்கள் அவளை பார்த்தபோது அஞ்சுவின் முகத்தில் சந்தோஷமும் பெருமையும் பூரிப்பும் பெருகியது. என்ன நினைத்தாளோ தெரியவில்லை என்னை அருகில் அழைத்து குனிய சொல்லி என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். நான் அவளுக்கு முத்தமிட்டேன்.
அடுத்து ராமை அழைத்து அவனுக்கு முத்தமிட்டு, தனக்கு திரும்ப முத்தம் தர சொன்னாள். நான் சிரித்தபடி ராமை அஞ்சுவிற்கு முத்தம் தர சொன்னேன்.
அடுத்து விஜய் முறை வந்ததும் அஞ்சு சன்னமாக அவன் தலையில் குட்டினாள். “முத்தமாடா கொடுத்தே பண்ணி, கடிச்சி வச்சிட்டேடா, இரு என் பையனை உன் மேல் ஒன்னுக்கு விட சொல்றேன். அப்பதான் உனக்கு புத்தி வரும்,” என்றாள். மூவரும் சிரித்தோம். அவள் மனம் நிறைய புன்னகைத்தாள்.
நான் விஜய்யிடம்,” என்ன, உன் அண்ணி காதுல நீ என்னமோ குசுகுசுத்த மாதிரி இருந்துச்சி?” என்று கேட்டேன். அவன் சிரித்தபடி, “சீக்கிரம் இன்னொன்னும் பெத்துக்கங்கன்னு அண்ணிகிட்ட சொன்னேன்-ணா,” என்றான்.
நான் சிரித்தபடி, “நீ கேட்டுட்டேன்னு உன் அண்ணி அடுத்த எடிஷனை உன் ஜாடையில தருவாள் பாரேன்,” என்றேன். அஞ்சுவும் சரி, விஜய்யும் சரி, அர்த்தம் புரிந்து வெட்கம் காட்டி சிரித்தனர். ராமும் நானும்தான்.
அந்த சமயத்தில் எனக்கு ஒரு பழைய விஷயம் ஞாபகத்திற்கு வந்தது.
ஒரு தரம் விஜய் வெள்ளியன்று காலை வந்தான். அடுத்த நாள் சனியன்று காலை விடிந்ததுமே குளித்துவிட்டு வீடு கட்டும் வேலை பார்ப்பதாக சொல்லி அஞ்சு ஸ்கூட்டர் எடுத்து கிளம்பிவிட்டாள். டிஃபனை ஹோட்டலில் சாப்பிட சொல்லிவிட்டாள். லஞ்சுக்கு 1.30 மணிக்கு என்னை வர சொன்னாள்.
பின்பு நான் 1 மணிக்கு கிளம்பும்போது என்னிடம் விஜய்யின் சொல்லிலிருந்து கூப்பிட்டாள். “சமைக்கறதுக்கு வீட்டுக்கு வந்தனா, அப்போ செல்லை மறந்துட்டு இங்க திரும்ப வந்துட்டேன். நீங்க என் செல்லை எடுத்து என்ன, ஏதுன்னு பார்த்துட்டு, அப்புறம் அதை எடுத்துட்டு இங்க வந்திடுங்க,” என்று சொன்னாள்.
என்ன, காலையிலேயே விஜய்யுடன் போட்ட அவளோட ஓழ் பஜனையை ரெகார்ட் செய்திருப்பாள், அதை நான் பார்க்க வேண்டும் என்று விருப்பப் பட்டிருப்பாள். என்னை பார்க்க சொல்கிறாள் என்றால் எதாவது புது போஸில் ஓழ்த்தார்களா?
நான் வீடு திரும்பி அஞ்சுவின் செல்லை ஓப்பன் செய்து வீடியோவை ஓடவிட்டேன். அன்று காலையில் நேரமே நடந்த சமாச்சாரம் ரெகார்ட் ஆகியிருந்ததை அஞ்சு அணிந்திருந்த புடவையை வைத்து அடையாளம் கண்டேன்.
அஞ்சு விஜயிடம், “நீ உன் குலதெய்வம் கோயில்ல மந்தரிச்சி வாங்கின மஞ்சள் சரடை எடுடா. கோவில்ல மந்தரிக்கறப்ப நல்லா வேண்டிகிட்ட இல்லே?” என்றாள்.
அவன் அஞ்சுவிடம் ஒரு மஞ்சள் நிற சரடை கொடுத்தபடி, “நீங்க சொன்னபடி நல்லா வேண்டிகிட்டேன் அண்ணி. சரடு கட்டிகிட்டா நீங்க வேண்டிக்கிட்டது நிச்சயமா நடக்குங்கலாம்,” என்றான்.
அஞ்சு தன் பர்ஸிலிருந்து பக்கவாட்டில் இரு பக்கம் ஓட்டை போட்ட மஞ்சள் கிழங்கை ஒரு சிறிய பொருளை பொட்டலத்திலிருந்து பிரித்து எடுத்தாள். அதை அவனிடம் கொடுத்து, “இதை நீதான் சரடில் கோர்க்கணும். இது வீட்டு பக்கத்து கோவில்ல மந்தரிச்சி வாங்கி, வீட்டுல 18 நாள் பூஜை பண்ணினது,” என்றாள்.
அது என்ன என்று எனக்கு புரிந்தது. மஞ்சள் கிழங்கு தாலி! அப்படியானால் அஞ்சு விஜயையும் தனக்கு தாலி கட்ட வைக்க போகிறாளா! மை காட்! அஞ்சுவின் தைரியத்தை பாராட்டுவதா! இல்லை அவள் ஆசையை நினைத்து ஆச்சரியப்படுவதா! ஆக கொஞ்ச நேரத்தில் அஞ்சுவிற்கு மூன்றாம் தாலி ஏறப்போகிறது! ஆக இனி அவளுக்கு மூன்று புருஷன்கள்!
விஜய் அந்த பொருளை ஒன்றும் புரியாமல் பார்த்தான். அஞ்சு அவன் தலையில் செல்லமாக குட்டி, “என்னடா முழிக்கறே? தாலிதான் அது! நீ எனக்கு கட்டப்போற தாலி! முகூர்த்த நேரம் வரப்போகுது. தாலி கட்டி முடிஞ்சதுமே சாந்தி முகூர்த்தம் முடிக்கணும்! மசமசன்னு நிக்காம தாலி கோர்க்கற வேலைய பாரு!” என்றாள்.
அவன் நம்ப முடியாமல் விழித்தபடி அஞ்சு சொன்னதை செய்தான். “தாலி கட்டினதுமே சாந்தி முகூர்த்தம்னு சொன்னதுமே உனக்கு சுறுசுறுப்பு வந்திடுச்சிடா! சாந்தி முகூர்த்தம்னாதான் வேலையே செய்யறே!” என்று அவனை கிண்டலடித்தாள்.
அப்புறம் அஞ்சு அவனை ட்ரெஸ் கழட்ட சொல்லி, தானும் சடசடவென தன் உடைகளை களைந்தாள். விஜய் அதிர்ந்து போனான் என்றுதான் சொல்லணும்.