Adultery மூன்றாம் தாலி

[meenpa]

அஞ்சு என் மூக்கைப் பிடித்து நிமிண்டியபடி, “அதென்ன புதுசா பங்காளிங்கன்னு ரெண்டு பேரை சொல்றீங்க?  அவங்க ராமும் விஜய்யுமா?” ஆசையாக கேட்டாள். 
 
நான், “ஆமா, என் பங்காளிங்க ராமும் விஜய்யும்தான்.  ஏன் அவங்க எனக்கு பங்காளிங்க இல்லையா?  உனக்கு கொழுந்தனுங்க இல்லையா? நீ சினையாகிட்டதை அவனுங்க பார்த்தானுங்க, அவ்ளோதான்!  சந்தோஷத்துல ராம் உன்னை அலாக்கா தூக்கி சுத்துவான், விஜய் உன்னை கடிச்சே தின்னுடுவான்! யார் கண்டா, என் பிள்ளை என் பிள்ளைன்னு உன் பையனுக்கு இப்பவே முத்தம் கொடுத்தாலும் கொடுப்பானுங்க!” என்றேன்.
 
வெட்கத்தில் அஞ்சு என் நெஞ்சில் குத்தியபடி, “இந்த கிண்டல்தானே வேணாம்கிறது!” என்று சொல்லியபடி என் மீது சாய்ந்தவள், “கடவுள் பார்த்து நமக்குன்னு அந்த ரெண்டு சொந்தங்களையும் அனுப்பியிருக்கார் போலிருக்கு!  நாமெல்லாம் ஒரே குடும்பமா எப்பவும் ஒத்துமையா இருக்கணும்க.  யார் கண்ணும் படாம நாமெல்லாம் சந்தோஷமா இருக்கணும்க,” என்றாள். 
 
“யார் கண்ணுலையும் படாம இத்தனை நாளும் நாம் சந்தோஷமாதானே இருக்கோம்.  அப்படி யார் கண்ணு வச்சாலும் சரி, புது வீட்டுல நம்ம குடும்பம் ஒத்துமையா சந்தோஷமா இருக்க வைக்க வேண்டியது என் பொறுப்பு, போதுமா அஞ்சு?” 
 
நான் சொல்ல வந்ததன் அர்த்தம் புரிந்தோ என்னமோ அஞ்சு முன்பை விட என்னை இறுக்கமாக அணைத்தாள்.  பிணைந்தாள் என்றே சொல்லலாம்.  கொஞ்ச நேரத்தில் அவள் இடுப்பு கட்டில் விளிம்பிற்கு வந்துவிட, நான் அவள் முன்பாக தரையில் நிற்க … கொஞ்ச நேரத்தில் இடித்தேன், இணைந்தோம்.
 
அஞ்சு சினையாகி ஆறு மாதம் போல் ஆனதும் லாக்டௌன் ஓரளவிற்கு தளர்த்தப்பட்டது.  அப்போது ஒரு நாள் காலை விஜய் திடுமென வீட்டிற்கு வந்தான்.  நான் கதவை திறந்தேன்.  இருவரும் கிரீட் செய்த பின் அஞ்சுவை அண்ணி அண்ணி என்று அழைத்தான்.  நான், “அஞ்சு பெட் ரூம்ல இருக்கா.  போய் பாரு,” என்றேன். நானும் அவனை பின் தொடர்ந்தேன்.
 
விஜய் வந்துவிட்டதை உணர்ந்து அஞ்சு எழுந்து கதவு பக்கம் வந்துவிட்டாள்.  அவள் முகத்தில் ஒரு வித வெட்கம் பரவியிருந்தது.  தலை குனிந்திருந்தாள்.  விஜய்யை, “வாடா, இப்பதான் அண்ணிய பார்க்கணும்னு ஞாபகம் வந்துச்சாக்கும்?” என்று சொல்லி சன்னமாக ஒரு புன்னகையை தவழவிட்டாள்.
 
அவன் அஞ்சுவை பார்த்ததுமே அவளிடம் இருந்த மாற்றத்தை உணர்ந்துவிட்டான் போலிருக்கு, மகிழ்ச்சியில் உரக்க குரலில், “அண்ணி, என்ன இது?  ப்ரெக்ணண்ட் ஆயிட்டீங்களா?” என்று சொல்லியபடி அவளை நெருங்கினான்.  நான் மெல்ல சமையலறைக்கு நகர்ந்தேன்.
 
அஞ்சு எனக்கு கேட்கும்படி சந்தோஷ குரலில், “ஆமாண்டா விஜய், சினை ஆகிட்டேண்டா!  உன் அண்ணாதான் என்னை சினை பண்ணிட்டார்டா!  இப்ப ஆறு மாசம்! …. ஐயோ, கடிக்காதடா பண்ணி!  என்கிட்ட என்ன குசலம் வேண்டியிருக்கு?  என் பையன்கிட்ட பேசுடா!  அதென்னடா சொல்லிக்காம திடீர்னு வந்துட்டே!  அண்ணி சினையாய்ட்டான்னு மூக்குல வேர்த்துடுச்சா!  கடிக்க வேணாம், கடிக்க வேணாம்னு சொன்னா கேக்கறயா குரங்கு!  சினை பண்ணினவரே சும்மா இருக்காரு, நீ மட்டும் முந்திரிகொட்டை மாதிரி முந்திக்கறே! கிள்றேன் பாரு!” என்றாள்.  அவள் கிள்ளியிருப்பாள் போலிருக்கிறது, அவன் அலறுவது கேட்டது. 

அப்படி என்றால் அவன் அஞ்சுவை முத்தமிட்டபடி ஆவேசத்தில் கடித்து வைத்திருக்கிறான். அஞ்சு அவனை தன் வயிற்றில் முத்தம் கொடுக்க ஆசைப்படுகிறாள் என்று தோன்றியது. 
 
நான் கிட்சனிலிருந்து வெளி வந்து ஒளிந்தவாறு மெல்ல எட்டிப் பார்த்தேன். விஜய் அஞ்சுவின் வயிற்றில் ஆங்காங்கே முத்தமிடுவது தெரிந்தது.  சில நொடிகளில் அவன் முகம் அஞ்சுவின் தொடைகளுக்கு நடுவில் புதைந்தது.  அஞ்சுவின் கண்கள் கிறங்கின.  அவள் கைகள் விஜய்யின் பின் தலையை இறுக்கமாக தொடையோடு அமுக்கியது தெரிந்தது.  அவர்கள் இருவரும் நான் அருகில் ஒளிந்திருப்பதை உணர்ந்ததாகவே தெரியவில்லை. 
 
கொஞ்ச நேரத்தில் அஞ்சு என்னை கூப்பிட்டாள்.  “என்னங்க, இங்க வாங்களேன்.  காலைலயே கொழுந்தன் ஸ்வீட் கேட்கிறான்.  இவன் இம்சை பொறுக்கலை.  நீங்க ஸ்வீட் கடை எதாவது திறந்திருக்கான்னு பார்த்து இருக்கறதுல நல்ல ஐட்டமா அரை கிலோ வாங்கிட்டு வாங்க.  ஸ்வீட் கடை திறக்கலைன்னா ஆவின் பூத்துக்கு போய் பால்கோவாவாவது வாங்கிட்டு வந்து இவன்கிட்ட கொடுத்து தொலைங்க.  சும்மா நச்சு நச்சுன்னு நச்சறான்க.  சினை பண்ணின நீங்க கூட இப்படி நச்சினதில்லை,” என்றாள். அப்படி என்றால் என்னை ஸ்வீட் கடை தேடி அதிகாலையில் அலையவிட்டு அவனுடன் ஒரு அவசர ஓழாட்டாம் போட ஆசைப்படுகிறாள் என்று தோன்றியது.
 
இருக்காதே பின்னே, அரை வருஷத்துக்கும் மேல் யாருடனும் கள்ள ஓழ் போட முடியாமல் அஞ்சுவின் மனசு தவியாய் தவித்திருக்கும்!  அடக்கமாட்டாத தினவாக இருந்திருக்கும்! என்னதான் ராம், விஜய்யுடன் ஃபோனில் பேசும்போது அஞ்சு தன் கூதியை தடவி, நோண்டிக் கொண்டிருந்தாலும் அப்புறம் நான் அவளை ஓழ்க்கும் வரை அவள் கூதிக்கு அரிப்பு அடங்கியிருக்காது. 
 
வேறு சந்தர்ப்பமாக இருந்திருந்தால் அஞ்சு எனக்கு கடைக்கு போகிற வேலை கொடுத்திருக்க மாட்டாள்.  விஜய்யும் என்னை விட்டிருக்க மாட்டான், அவனே ஓடியிருப்பான்.  இருவருமே நான் வீட்டில் அந்த தருணத்தில் இருக்கக்கூடாது என்று நினைத்திருப்பார்கள். இருவருக்குமே எப்படியோ தனிமை வேண்டும் என்று தவிப்பதால் அஞ்சு ஸ்வீட் வாங்கும் வேலையை எனக்கு திணித்திருக்கிறாள். பொண்டாட்டிதாசனான நான் அஞ்சுவின் ஆசைக்கு மறுதலிப்பு சொல்லக்கூடாது, கர்ப்பிணியின் மனசு சங்கடப்படக்கூடாது என்ற எண்ணத்தில் பையை எடுத்துக்கொண்டு அவர்கள் இருந்த அறைக்கு வந்தேன். 
 
அஞ்சு கட்டிலில் உட்கார்ந்திருக்க விஜய் அவள் காலடியில் உட்கார்ந்தபடி அவள் விரல்களில் சொடுக்கு எடுத்துக்கொண்டிருந்தான்.  நான், “அஞ்சு, இத்தனை காலைல ஸ்வீட் கடை திறந்திருக்காது.  உன் கொழுந்தனுக்கு வேண்டி பஸ் ஸ்டாண்ட் ஏரியாவுக்கும் போய் தேடி பார்க்கறேன்.  கிடைக்கலைன்னா ஆவின் கடைல வாங்கிடறேன்.  எப்படியும் முக்கால் மணி ஆகும்.  திரும்பறப்போ ஃபோன் பண்றேன்,” என்றேன்.  என் பதிலில் இருந்த அர்த்தத்தை புரிந்துகொண்டு அஞ்சு என்னிடம் புன்னகைத்தபடி ஃப்ளையிங்க் கிஸ் கொடுத்தாள். 
 
விஜய் என் பின்னே குசலம் பேசியபடி வாசல் வரை வந்தான்.   நான் போனதும் வாசல் கதவை சாத்த வேண்டாமா!  அதற்குதான்.  “ஊருக்கு சாயந்திரம் கிளம்பறேன் அண்ணா,” என்று விஜய் என்னிடம் சொன்னான்.  அஞ்சு கர்ப்பம் ஆகியிருப்பது தனக்கு மிகவும் சந்தோஷமாக இருப்பதாக சொல்லி என் கையை பிடித்து குலுக்கி வாழ்த்து சொன்னான்.  “முன்ன மாதிரி அடிக்கடி இங்க வந்திடறேன்.  துணைக்கு ஆளில்லாமல கஷ்டப்படறீங்க. அண்ணிக்கு கூட மாட உதவியா இருக்கறேன்.”