Incest என் அத்தையின் முலைப்பால்

[வாலிப வயசு]

நண்பர்களுக்கு வணக்கம் இது என்னுடைய சொந்த கதை இல்லை வேறு ஒரு நண்பர் எழுதிய கதை, சமீபத்தில் தான் இந்த கதையை படித்தேன் எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது, உங்களிடம் இந்த கதையை பகிர்ந்து கொள்வதில் எனக்கு மகிழ்ச்சி. நிறைய நண்பர்கள் முலைப்பால் குடிப்பதில் என்ன சுகம் இருக்கிறது என்று கேட்கிறார்கள் அவர்களுக்கு இந்த கதை சமர்ப்பணம்.


அவளுக்கு வயது ஏறத்தாழ 34 அல்லது 35 இருக்கும்...வனப்பும் வாளிப்பும் மிகுந்த, பெண்களே பொறாமைப்படும் அளவுக்கு செழிப்பான, பருத்த இரு மார்பகங்களை கொண்டவள். அவ்விரு மார்பகங்களிலும் இருக்கும் காம்புகளான முலைகளும் சற்றே அளவில் பெரிதாக இருக்கும் அவளுக்கு...அதனால் அவள் உடல் பருமனானவள் என்றெண்ணிக்கொள்ள வேண்டாம்...அழகிய பெண்களுக்கு உடல் அளவுகள் என்ன இருக்கவேண்டுமோ அது அவளிடம் இருந்தது. அவள் எப்போதும் சேலைதான் அணிவாள். அதிலும் ஒரு கவர்ச்சி பொதிந்திருப்பதை பார்ப்பவர்கள் கவனித்தார்களோ இல்லையோ...நான் கவனித்திருக்கிறேன். அக்கவர்ச்சி அவள் அணியும் சேலையில் இல்லை...அவளின் கிண்ணென்ற தேகத்தில்.

அவளுக்கு இரு மகள்கள்...ஒருத்தி கல்யாணமாகி சென்னையில் குடித்தனம் செய்கிறாள். இன்னொருத்தி, காலேஜ் படித்து முடித்துவிட்டு வீட்டில் சும்மா இருக்கிறாள். அவளுக்கு அத்தை வரன் பார்ப்பதாகக் கூட கேள்விப்பட்டேன்.

அவள் விதவை என்ற எண்ணம் அவளிடம் ஒருபோதும் தென்பட்டதில்லை. அதனால் ஏற்படும் கரிசனம் அவளுக்கு அறவே பிடிக்காது. அவள் இரு மகள்களும் சிறு வயது பெண்களாய் இருக்கும்போதே அவள் கணவன் ஒரு விபத்தில் மரணமடைந்துவிட்டான். அதிலிருந்து அவள் தனி ஆளாய் தன் இரு பெண்களையும் வளர்த்து வருகிறாள். அவளுக்கென்று அவள் கணவன் விட்டுச்சென்ற சொத்துக்கள் சில அவர்களுக்கு உதவியாய் இருந்தது.

அவள் வீடு என் வீட்டிலிருந்து வெகு தொலைவில் இல்லை. ஒரு பத்து அல்லது பதினைந்து நிமிட இரு சக்கர வாகன பயணம்தான். ஆனால் நான் அவள் வீட்டிற்குச்சென்றதே இல்லை. அவளை அவ்வளவாகப் பார்த்ததுமில்லை...பிறகு எப்படி அவள் மார்பகங்களின் அளவும் அதிலிருக்கும் முலைகளின் அளவும் உனக்குத்தெரியும் என்று நீங்கள் கேட்பது எனக்குக் கேட்காமலில்லை...

நான்தான் அவள் வீட்டிற்குச்சென்றதில்லை...ஆனால் அவள் எங்கள் வீட்டிற்கு அடிக்கடி வருவதுண்டு...அதற்கு காரணமும் உண்டு...அவள் என் அத்தை...ஆம்...என் அப்பாவின் உடன்பிறப்பு...என் பாட்டிக்கும் என் தாத்தாவுக்கும், என் அப்பா, அதற்குப் பிறகு இரண்டு தம்பிகள். அதற்குப்பிறகு அவள் பிறந்தாளாம். என் அப்பா எப்போதோ என்னிடம் சொன்னது.

நான் கல்லூரி படிப்பில் அடியெடுத்து வைக்கும் வரை அத்தை என் வீட்டிற்கு வரும்போதெல்லாம் சற்றே எரிச்சலாக இருக்கும். நான் கல்லூரிப்படிப்பை முடித்துவிட்டு சென்னையில் ஒரு வேலை கிடைத்து சென்னைக்குச் சென்றுவிட்டேன். வாரம் ஒரு முறை, அல்லது மாதம் ஒரு முறை எங்கள் சொந்த ஊருக்கு வருவேன். அந்த வயதில் எனக்குள் ஒரு மாற்றம் நிகழ்ந்தது...என் அலுவலக நண்பர்கள் எனக்குப் புரிய வைத்தார்கள். நான் திருமண வயதைத்தொட்டுவிட்டேனென்று.

அப்போதிலிருந்து நான் எங்கள் வீட்டுப் பெண் உறவுகளைத்தவிர பிற பெண்களை பார்க்கும் பார்வை மாறத்தொடங்கியது...அதிலும் என் நண்பர்கள் சிலரால் எனக்கு ஏற்பட்ட பழக்கமான இணையதளத்திற்குச்சென்று ஆபாச படங்கள், அதிலும் குறிப்பாக இரத்த சொந்தங்களுக்குள் நிகழும் தகாத உறவுமுறைக்கதைகள் படிப்பது மற்றும் படங்கள் பார்ப்பது என்னை நிலைகுலையச்செய்தது...

எங்கள் வீட்டில் கணினி இல்லாத நாட்கள் அவை. அதனால் நான் நேரம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் எங்கள் வீட்டிற்கு அருகில் இருந்த கணினி மையத்துக்குச்சென்று இணையதளத்தில் உலாவுவது வழக்கமாகியது.

அந்த வாரம் வியாழன், வெள்ளி அலுவலகத்துக்கு விடுமுறை எடுத்துக்கொண்டு, எங்கள் சொந்த ஊருக்கு வந்துவிட்டேன். அந்த வியாழக்கிழமை எப்போதும் போல் இருந்தது.

அடுத்த நாள் வெள்ளிக்கிழமை...ஏற்கனவே முந்தின நாள் சுவாரஸியம் இல்லாமல் கழிந்ததால், அன்றைய தினத்தை வீணாக்க விருப்பமில்லை எனக்கு. ஆகையால் வழக்கம்போல ஒரு கணினி மையத்துக்குச் சென்றுவிட்டு வீடு திரும்பினேன். அன்று எனக்கு என்ன ஆனது என்று தெரியவில்லை...இணையத்தில் அதிக அளவு ஆபாசக் கதைகள் படித்தேன். அதனால் ஏற்பட்ட கிறக்கம் எனக்குள் அதிகம் எஞ்சியிருந்தது.

நான் என் வீட்டிற்குள் நுழைந்ததும் என் அத்தை எங்கள் வீட்டின் வரவேற்பறையில் என் அம்மாவுடன் பேசிக்கொண்டிருப்பதை பார்த்தேன். என்னைப் பொறுத்தவரை என் அத்தை எங்கள் உறவு அல்ல. அதற்கு ஒரு காரணமும் உண்டு. என் அம்மாவுக்கு என் அப்பா வழி உறவுகளைப் பிடிக்காது என் அத்தையைத்தவிர. அதனால் எங்களை அவர்களுடன் அதிகளவு உறவாட விட்டதில்லை. அத்தை இதற்கு விதிவிலக்கானாள். ஏனென்றால் அவள் கல்யாணம் செய்துகொண்டு எங்கள் ஊருக்கு வந்துவிட்டாள். அம்மா என்னை அத்தையிடம் சகஜமாகப் பழகவைக்க என்னென்னவோ செய்தாள். ஆனால் எதுவும் என்னை அத்தையை எங்கள் உறவுப்பெண்ணாய் பார்க்கவைக்கவில்லை.

நானும் என் அப்பா வழி உறவுகளும் அதிக அளவு பழகியதோ, பேசியதோ இல்லை என்பது ஒரு வகையில் எனக்குச் சாதகமா அமைந்ததென்றுதான் சொல்வேன். அப்படியிருக்க அத்தைக்கு நான் என்றால் கொள்ளைப்பிரியம். எப்படி என்றுதான் நானும் தெரிந்துகொள்ள முயற்சிக்கிறேன். ஆனால் பதில் கிடைக்கவில்லை. சரி அது ஒரு புறம் இருக்கட்டும்.

என்னைப் பார்த்தவுடன் அத்தை பாசமாய் ஒரு புன்னகை பூத்தாள்.

"சுதா...எப்பிடி இருக்கே?" என்று பாசத்துடன் வினவினாள்.

அத்தை என்னை சுதா என்றுதான் செல்லமாக அழைப்பாள்.

"அத்த...எப்...எப்போ வந்தீங்க..." என்று சற்றே தடுமாறிக் கேட்டேன்.

இதற்கு அம்மா சிரித்துக்கொண்டே, "உங்க அத்தைய இன்னைக்கு நான்தான்டா வீட்டுக்கு வரச்சொன்னேன்..." என்றாள்.

"அவளோட ரெண்டாவது பொண்ணுக்கு வரன் பாக்கற விஷயமாத்தான் என்கிட்ட பேச வந்திருக்காடா..." என்று முடித்தாள் அம்மா.

"ஓ...அப்பிடியா...வரன் கெடச்சிடுத்தா...?" என்று கேட்டு வைத்தேன் நான்.

"இல்லடா சுதா...ஒன்னு ரெண்டு வந்திருக்கு...பேச்சளவுல இருக்கு...அதுதான் அம்மாகிட்ட பேசலாம்னு வந்தேன்..." என்றாள் அத்தை புன்னகை மாறாமல்.

"அப்டியா...சரி அத்த..." என்று சொல்லிவிட்டு உள் அறைக்குச்சென்று உடை மாற்றிக்கொண்டு வந்து வரவேற்பறையில் இருந்த சோபாவில் அமர்ந்தேன் டிவி ரிமோட்டை அருகிலிருந்த டீப்பாயிலிருந்து எடுத்துக்கொண்டே. அத்தையும் அம்மாவும் நீளமான நடு சோபாவில் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள். நான் அமர்ந்திருந்தது அந்த நடு சோபாவிற்கு அருகில் வலது பக்கத்தில் இருந்த சின்ன சோபாவில். நான் அதில் அமர்ந்ததற்கு காரணம் அத்தை அருகில் அமர வேண்டாம் என்ற எண்ணத்தினால்தான். இந்த நிலையில் அம்மா எனக்கும் அத்தைக்கும் நடுவில் அமர்ந்திருந்தாள்.

நான் அப்போது உள்ளாடை எதுவும் அணியாமல் ஒரு கால்சட்டையும், ஒரு பனியனும் மட்டுமே அணிந்திருந்தேன். டிவியை ஆன் செய்து ஒரு சேனலிலிருந்து இன்னொரு சேனல் என்று மாற்றி மாற்றி பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.

நான் அத்தையும் அம்மாவும் பேசிக்கொண்டதைக் காதில் வாங்காமல் டிவியில் கண்ணை வைத்திருந்தேன்.

"சுதா...அப்றம்...உன் வேல எப்படி இருக்கு...?" என்ற திடீரென்று வந்த அத்தையின் கேள்வி என்னை அவள் பக்கம் திரும்ப வைத்தது.

அப்போதுதான் கவனித்தேன் அம்மா அங்கு இல்லை என்பதை.

"ஹ்ம்ம்ம்...நல்லா போகுது அத்த..." என்று கூறிக்கொண்டே சமையலறையைப் பார்த்தேன். அம்மா அங்கே சமைக்க ஆரம்பித்திருந்தாள். மதியவேளை நெருங்குவதால் அம்மா மதிய சாப்பாடு சமைக்க போயிருந்தாள். அம்மா எப்போது சமையலறைக்குச் சென்றாள் என்று வியந்தேன்.

"ஏன்டா...எங்கிட்ட பேச மாட்டியா...? " என்று அத்தை சற்று ஏக்கத்துடன் கேட்டாள்.

"அப்...அப்டிலாம் இல்ல அத்த...அம்மா இங்கதான இருந்தா...எங்க போனான்னு பார்த்தேன்..." என்று சமாளித்தேன்.

அப்போது அத்தை பக்கம் முழுதாய் திரும்பி பேச வேண்டிய நிலை...நான் முன்பே கூறியது போல அத்தை என்னைப் பொறுத்தவரை என் உறவுப்பெண் அல்ல. ஆகையால் என் பார்வை முதலில் அத்தையின் மார்பகங்களின் மீது ஓரிரு வினாடிப்பொழுது நிலைகுத்தியது. சேலை மாராப்பு, ஜாக்கெட் மூடியிருந்தாலும் அவ்விரண்டு மார்பகங்களும் என்னை சற்றே நிலைகுலைத்ததை ஒத்துக்கொள்ளத்தான் வேண்டும்.

அத்தை அவ்விரு நொடிப்பொழுதை கவனித்தாளா என்று எனக்கு அப்போது தெரியாது. ஆனாலும் பெண்களுக்கே உள்ள உள்ளுணர்வு அவர்களை எப்போதும் முன்னெச்சரிக்கையாக வைத்திருக்கும் என்று மட்டும் அறிந்திருந்தேன்.

"என்னடா பாக்கற டிவில..." என்று அத்தை என்னை நெருங்கி ஆனால் அந்த நடு சோபாவிலேயே அமர்ந்திருந்தவாறே கேட்டாள்.

"ஒ...ஒன்னும் இல்ல அத்த...போரடிக்குது...அதான்...சேனல் மாத்தி மாத்தி பாத்துக்கினு இருக்கேன்...எதுலயாவது இன்டெரெஸ்ட்டிங்கா எதுவும் போட மாட்டானானு..." என்றேன் சலித்துக்கொண்டே.

"அது சரி...டிவில...அதுவும் இன்டெரெஸ்ட்டிங்கா...சரிதான்...என்னைக்குப் போட்டிருக்கான்..." என்று அத்தை பலமாக சிரித்தாள்.

"சரி...என் பக்கத்துல வந்து உட்காரேண்டா சுதா..." என்று அத்தை சற்றே கெஞ்சலாக கேட்டாள்.

அவளின் தினவெடுத்த இரு மார்பகங்களையும் பார்த்த அந்த ஓரிரு நொடிகளே என் இரத்த ஓட்டத்தை சற்றே பதம் பார்த்துவிட்டது என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்...ஆனாலும் என்னை நானே கட்டுப்படுத்திக்கொண்டுதான் அமர்ந்திருந்தேன். அத்தையே அழைக்கும்போது வேண்டாமென்று சொல்ல தோன்றியது எனக்கு. ஆனாலும் போகாமல் இருந்தாள் வீட்டுக்கு வந்த விருந்தாளியை மதிக்காதது போல் ஆகிவிடுமென்று எண்ணி எழுந்து அத்தையின் இடது பக்கத்தில் சற்றே இடைவெளி விட்டு அமர்ந்தேன்.

அத்தை அந்த இடைவெளியைக் கண்டு நகைத்தாள்.

"நான் உன் அத்ததான்டா...பேயோ பூதமோ இல்லயே..." என்று என்னை வெறுப்பேற்றினாள் சிரித்துக்கொண்டே.

"இ...இல்ல...அது...அது வந்து..." என்று நான் என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் முழித்தேன்.

"அட போடா...எங்கிட்ட உனக்கு என்ன கூச்சம்...அதுவில்லாம நீ வேல செய்ற எடத்துல உன் பக்கதுல பெண்கள் உட்கார மாட்டாங்களா என்ன?" என்று செல்லமாக கடிந்துகொண்டே அவளே என்னை நெருங்கி அமர்ந்தாள். இந்நிலையில் அவள் தோளும் என் தோளும் சற்றே உரசும் நிலை உண்டானது.

சிறிது நேரம் கடந்தது. நாங்களிருவரும் எதுவும் பேசாமல் டிவியை பார்த்துக்கொண்டிருந்தோம்.

எனக்குள் இருந்த, இணையதளத்தில் அன்று பார்த்ததன் மீதி போதை என்னை இம்சிக்க ஆரம்பித்தது. அது எனக்குள் ஒரு குருட்டு தைரியத்தை உண்டாக்கியது. இதுதான் தருணம். இதைவிட்டால் வேறு நல்ல தருணம் கிடைக்காது என்று என்னுள் அப்போது அகன்று பரந்து விரிந்த மிருகம் எனக்கு மட்டும் கேட்குமாறு கூவியது. அதற்கு கட்டுப்படுவதைத் தவிர வேறு வழியில்லை என்றுணர்ந்தேன். ஆனாலும் ஒரு சிரு துளியாய் அப்போது மாறியிருந்த என் மனித குணம் என்னை தடுக்கத் தவறவில்லை. ஆனால் அது தோற்றுப்போனது. எனக்குள் இருந்த மிருக மனம் அப்போது அவ்வளவு வீரியம் கொண்டிருந்தது.

சில மணித்துளிகள் கடந்து இருக்கும். நான் என் ஓரக்கண்ணால் என் அத்தையைப் பார்த்தேன். அவள் டிவியில் பார்வையைப்பதித்திருந்தாள். மெல்ல நான் என் தலையை மிக லேசாகத்திருப்பினேன். அந்த அசைவை அத்தை கவனிக்கத்தவறினாள் என்று அப்போது எனக்குத்தோன்றியது.

என் பார்வை பட்ட இடம் உங்களுக்கே புரிந்திருக்கும் என்றெண்ணுகிறேன். ஆம்...அது என் அத்தையின் மாராப்புச் சேலை மூட முடியாத அவள் இடுப்புப் பகுதிதான். அத்தை கருப்புதான் என்றாலும் அவள் தேகம் கிண்ணென்று இருந்தது. அவள் தோல் வழவழ என்று இருந்தது. 35 வயதுக்காரி என்று சொன்னால் யாரும் எளிதில் நம்பிவிடமாட்டார்கள். கருப்பாய் இருந்தாலும் களையான முகம். தேக்கு மர தேகம்...பளிங்குத்தோல் பார்ப்ப்வரை மதியிழக்கச்செய்யும் என்பது திண்ணம்.

மெல்ல என் பார்வையை உயர்த்தினேன். வெகு ஜாக்கிரதையாக...அத்தை என்னைத் திரும்பிப்பார்த்துவிடுவாளோ என்ற அச்சத்தில் என் மனம் பதை பதைத்தாலும், என் உடம்பில் அப்போது ஓடிக்கொண்டிருந்த சூடான இரத்தம் எனக்கு ஒரு அசாதரணமான தைரியத்தை கொடுத்திருந்தது.

என் பார்வை அத்தையின் பெருத்த, வனப்பான, செழிப்பான, சேலை மாராப்பு மூட இயலாத, இடது மார்பகத்தை சுவைத்தது. ஜாக்கெட் மூடியிருந்தாலும், என் பார்வையில் பட்ட சிறிதளவு மார்பகமே என்னை கிறங்கடித்தது. என்னை நானே சிரமப்பட்டுக் கட்டுப்படுத்திகொண்டேன்.