Incest PDF STORIES - 18+ நாவல்கள், கதைகள் PDF+STORIES

[jairockerszx]

"அக்கா! அம்மா எங்கே??" என்றேன். "வெளிய போய் இருக்காங்க" அவளிடம் இருந்து பதில் மொட்டையாக வந்தது. "வெளியன்னா?? எங்க?? எப்போ வருவாங்க??" கொஞ்சம் குழப்பத்துடன். "எங்க வீட்டுக்கு, வர ஒருவாரம் ஆகும்" "உங்க வீட்டுக்கா, எதுக்கு ??" "ஹரிஷ், இந்தா அம்மா பேசுராங்க, பேசு" ஹேமா எனக்கு பின்னால் இருந்து குரல் கொடுத்தால். ஒரு குழப்பத்துடன் அவள் கையில் இருந்த ஃபொனை வாங்கினேன். "மன்னிசுக்கடா செல்லம், அம்மா ஒரு முக்கிய தேவைக்காக உங்க பெரியம்மா வீட்டுக்கு வர வேண்டியதா போச்சு , உன் கிட்ட சொன்னா விட மாட்டேன்னு தான் சொல்லாம வந்துட்டேன். அதுக்காக தான் ஹேமா வையும் விஜயாவையும் வர சொல்லியிருந்தேன்." என ஃபோனில் கிசுகிசுத்தாள் என் தாய். "அப்படி என்ன முக்கியமான விசயம் ??" குறுக்கு கேள்வி கேட்டேன். "அதெல்லாம் வந்து சொல்றேன். ஹேமா கிட்டயும் விஜய் கிட்டயும் எல்லாம் சொல்லியிருக்கேன். உனக்கு என்னா வேணும்னாலும் அவங்க கிட்ட கேளு" "ம்ம்ம்ம்ம்ம்.." என்று முனகினேன். ஃபொன் கட் ஆனது. நான் இது வரைக்கும் அம்மாவை பிரிந்ததே இல்லை. என் அம்மாவிடம் அல்லாது வேறு யாரிடமும் எனது தேவைகளை கூற எனக்கு விருப்பமும் இல்லை. என்றாலும் என்ன செய்வது எப்படியாவது ஒரு வாரத்தை கழித்து விட வேண்டியதுதான் என்று என் எண்ணம் செல்லும் போதே விஜயா கையில் காஃபி கப்பை தினித்தாள். நான் காஃபி கப்புடன் வரவேற்பரையை நோக்கி நடந்து சோஃபா வில் டீ.வீ க்கு முன் பாக அமர்ந்து சேனல்களை மாற்ற தொடங்கினேன். அன்று எனக்கு வேண்டிய தெள்ளாம் கேட்டுக்கேட்டு செய்தார்கள்.ஹேமாவும் விஜயாவும்.அவர்களுக்கு என்னை மிகவும் பிடிக்கும். எனக்கு அவர்களை பிடிக்காது என்று இல்லை. நேற்று அவர்களிடம் வெறுப்பு தோன்றியதற்கு காரணம் வேறு இன்று எனக்கு கோபம் என் அக்காக்கள் மீது இல்லை. என் அம்மா மீது தான். சொல்லாமல் கொல்லாமமல் சென்று விட்டாளே. சேனலை மாற்றும் போது ஒரு சேனலில் ஒரு ப ட ம் அப்போது தான் ஆரம்பிப்பது தெரிந்தது.ப்டத்தை பார்தது விட்டு எழும்பும் போது நேரம் மதியத்தை தொட்டிருந்தது. மதிய உணவை முடித்து விட்டு வீட்டை விட்டு சிரிது வெளியில் சென்று மாலை 4:30 அளவில் வீடு வந்தேன். அதன் பின் சிரிது நேரம் இன்டெர்னட் ப்ரௌசிங் செய்து விட்டு மீண்டும் சோஃபா வில் வந்து அம்ர்ந்தேன்.நான் வந்ததை பார்த்து விட்டு விஜயாவும் ஹேமாவும் என் அருகில் வந்து அமர்ந்தார்கள்.நான் அவர்கள் வந்ததில் இருந்து அவர்களிடம் சரியாக பேச வில்லை என்பது எனக்கு அப்போதுதான் உறைத்தது. "விஜய் க்கா, நான் போன முறை உங்க வீட்டுக்கு வந்தப்போ இருந்தத விட கொஞ்சம் குண்டாகிட்டீங்க" என்றேன் எப்படி பேச்சை ஆரம்பிப்பது என்று தெரியாமல். நான் கேட்ட கேள்வியில் என்னை ஒருமாதிரி குருகுருவென பார்தாள். "நீதான் சொல்ற, எனக்கு என்னமோ அப்படி தோணல" என்றாள் ஹேமா விஜயாவை பார்த்தவாரே. "நீயும் தான் போன முறை ஓமக்குச்சானாட்டம் இருந்த.." இது விஜயா "ஹேமா க்கா நீங்க தானே மதியம் சமச்சது ?? சும்மா சொல்லக்கூடாது சுப்பரா இருந்துசு" ஒரு கமண்ட் கொடுத்தேன். "தேங்ஸ் டா" என்றாள் சிரிது கூச்சத்துடன். நான் இதுக்கு மேல் பேச்சை தொடர விரும்பாமல் டீ.வீ யை ஒன் செய்தேன். "இரு டீ எடுத்து கிட்டு வர்ரேன்" னு விஜயா எழுந்தாள். ஹேமா எனக்கு அருகில் வந்து அமர்ந்து கொண்டாள். அது இருவர் மட்டும் அமரக்கூடிய சோஃபா ஆகவே நான் சிரிது விலகி அமர்ந்தேன். டீ.வீ ல் கூகுள் கூகுள் பாடல் ஒளியும் ஒலியுமாக வெளிவந்து கொண்டு இருந்தது... அதில் காஜல் அகர்வாலின் ஆட்டம் என்னை சூடேத்த தொடங்கியது.சமயம் நல்லது இல்லை என்பதால் சேனலை மாற்ற எத்தனித்த என்னை என் கையை பிடித்து மடக்கினாள் ஹேமா."ப்ச்.. நல்ல பாட்டு போய்கிட்டு இருக்கு மாத்த பாக்குற??" என்றதும் இல்லாமல் ரிமோட் ஐயும் புடிங்கிக்கொண்டாள். என் நிலைமை புரியாமல். என் பார்வை திரையில் காஜலையே வெறித்தது.அவளின் அங்க அசைவுகள் என் பேன்ட்டுக்கு இருக்கும் இராட்சசன் எழ வழி செய்தது.ஒருவாராக பாடல் முடிந்தது என்று பார்தால் அடுத்தும் அதே காஜல் தான். நானி கோனி என்று தனது இடுப்பை அசைக்க தொடங்கினாள்.இதற்குள் ஹாலிற்கு வந்து விட்ட விஜயா வந்த வேகத்தில் டீ யை முன்னே இருந்த சிறு ஸ்டூலில் வைத்து விட்டு எனக்கருகில் சரேலென அமர்ந்தாள். அவள் அமர்ந்த வேகத்தில் அவளின் புட்டதின் பாதி எனது இடது தொடையை அழுத்தியது. அவளது புட்டதின் மென்மையை எனது தொடை நரம்புகள் உணர்ந்தன. நான் சற்று விலகி அமர எனது வலது தொடை ஹேமாவின் இடது தொடையை வன்மையாகவே உரசியது. இந்த இக்கட்டான நேர ம் புரியாமல் அடுத்த பாடல் "ல ட்டு லட்டு" என்று விக்ரம் இரண்டு குட்டிகளுடன் குத்தாட்டம் போட்டு கொண்டு இருந்தார். ஹேமா விற்கும் விஜயாவிற்கும் புரிந்ததோ இல்லையோ எனக்கு என்னவோ அந்தப்பாடல் ஒருவித இரட்டை அர்த்தத்திலேயே விளங்கியது..தனது கச்சையில் மறைத்து வைத்திருக்கும் வாளுடன் எதிரிகளுக்கு நடுவில் மாட்டிகொண்ட ஓர் ஒற்றனின் நிலை எவ்வாரிருக்கும்???? இது தான் தற்போதய எனது நிலை. பேன்ட்டுக்குள் எனது குறு வாள் நிலைமை தெரியாமல் குத்திட்டு நின்றது.எனது கண்கள் எனக்கு அருகில் அமர்ந்திருக்கும் கன்னிகளை அளவிட தொங்கியது என்னையும் அறியாமல். எனது இடது பக்கம் விஜயா. மெதுவாக அவளது முகத்தை நோக்கினேன். அவள் கண்கள் டீ.வீ யிலேயே லயித்து போயிருந்தது. உண்மையில் அவை கண்களா?? இல்லை காந்தங்களா?? என்று சந்தேகப்படும் அளவுக்கு கவர்ச்சியை காட்டின.என்னவென்று சொல்வது அவளது ஈர இதழ்களை பார்ப்பதற்கே போதை ஏறுகிதே சுவைத்தால் அதோ கதி தான். இதுவரைக்கும் யாரும் கண்டிராத ஒரு வகை இளம் சிவப்பை சார்ந்து மின்னியது. இதற்கெல்லாம் மேலும் மெருகூட்டுவது போல் மூக்கின் நுனியின் கூர்மை.. இதற்கிடையில் அவள் சற்று அசைவது போல் இருக்க சட்டென்று எனது கண்ணின் கரு மணியை திரையில் பதித்தேன். ஆனால் அது வெரும் பிரம்மை என்பதை மறு கனமே அறிந்து கொண்டேன். மறுபடி யும் எனது எண்ணம் காமத்துக்கு தூண்டில் போட்டது. ஆனால் இம்முறை என் பார்வை வெறித்தது விஜயாவின் சகோதரியை... இந்த முறை எனது ஆராய்ச்சியை கீழிருந்து தொடங்கினேன்.ஹேமா அணிந்திருந்த சுடிதாரின் காரணமாக அவளது தொடைகளின் அளவை அளவிட முடியாது போனாலும் அவளது தொடை தந்த உரசலின் காணமாக அதன் மேன்மையை குத்து மதிப்பாக என்னால் ஊகிக்க முடிந்தது.அவளின் வயிற்றுப் பகுதியை இருக்கமாக கவ்வியிருந்த அவளின் ஆடை ஹேமாவின் இடுப்பை எனக்கு அளவெடுத்துக் காட்டியது.மெல்ல எனது பார்வையை உயர்த்த ஹேமா சற்று முன்னே குனிந்து தனது முழங்கைகளை தனது முழங்கால்களில் அழுத்தியவாறு ஒரு கையை கண்ணத்தில் வைத்தவாறு தனது இருப்பை மாற்றினாள். "ஆஹா! இதுவல்லவோ காட்சி! கண்கொள்ளாக்காட்சி!!" என் எண்ணங்கள் இவ்வாறு தான் பிதற்றியது அவளின் பெண்மைக்கனிகளை கண்டவுடன்.மெய்யில் இவை சதை தானா?? அல்லது கற்களை கட்டிக்கொண்டு அலைகிறாளா?? என்று பார்ப்பவர்களை ஐயத்தில் வீழ்த்தும் வகையில் குத்திட்டு நின்றது. அவளின் சுடிதார் வேறு அதனை இருக்கிப்பிடித்து மேலும் அக்குன்றுகளுக்கு வண்ணமிட்டது. இதே நேரத்தில் விஜயாவும் ஹேமாவை போன்று கைகளை குத்திட்டு அமர்ந்தாள்.நான் நன்கு சொஃபா வில் சாய்ந்து அமர்ந்து கொண்டேன். அக்காவும் தங்கையும் என் முன் முன்னோக்கி சற்று மடிந்து அமர்ந்திருந்தார்கள்.இப்போது எனது மூளை இருவரையும் ஒப்பிட தொடங்கியது. ஹேமாவை விட விஜயா மில்லிமீட்டர் அளவில் கலர் அதிகமாக தெரிந்தாள் என்றாலும் அவர்களிருவரிலும் நான் நிறத்தில் மங்கிப்போனேன். முகங்களில் குறிப்பிடும் அளவிற்கு பெரிதாக வித்தியாசம் ஒன்றும் இல்லையென்றாலும் பருமனில் ஹேமா கொஞ்சம் குறைவாகவே இருந்தாள். விஜயாவின் காய்கள் அவளின் உடல் பருமனிலும் சிரிது மிகைத்தே இருந்தது. என்னால் இதற்குமேல் பொறுக்க முடியாது என்று தெரிந்தது. சோஃபா வில் இருந்து எழுந்து கொள்ள முயற்சித்தேன். சற்று சிரமத்துடனேயே எழுந்து நிற்க வேண்டியதாயிற்று அந்த அளவிற்கு இருவரும் என்னை நெறுக்கி அமர்ந்திருந்தனர். உடனடியாக எனது அறைக்கு விரைந்தேன் அதாவது எனது அக்காக்கள் இரவு தங்கியிருந்த அறைக்கு. எதாவது மூட் ஏத்தும் படங்களை பார்து கை அடிக்கும் நோக்கில் எனது கம்ப்யூடரை ஒன் செய்தேன். எனக்கு பொதுவாக கற்பனையில் நினைத்து கை அடிக்கும் சாகசங்கள் எல்லாம் சரி பட்டு வராது.எனவே ஒரு நல்ல வெப் சைட் ஆக விசைபலகையில் தட்டினேன். ஒரு கையால் தடியை தடவிக்கொண்டே சைட் லோட் ஆவதை முறைத்து பார்துக்கொண்டு இருந்தேன். "வீட்டிற்குள் ஹேமா வையும் விஜயா வையும் வைத்துக்கொண்டு என்ன தைரியத்தில் நீ இவ்வாறு செய்யலாம்?" என நீங்கள் கேட்பது எனக்கே கேட்கிறது.எனது கம்பியூட்டர் திரையை பார்பதானால் எப்படியும் என் முதுகின் பின்னால் வந்து தான் பார்க்க வேண்டும். எனக்கு பின்னால் வருவதற்கு எனக்கு முன்னால் தான் வந்தாக வேண்டும். இதற்கும் மேலாக எனது அறையின் வாசலை அடையும் முன்பே அவர்கள் வருவது எனது பார்வையில் பட்டுவிடும்.இவ்வாறு உச்ச நிலை பாதுகாப்பில் தான் எனது நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்கிறேன். நான் கம்பியூருக்கும் முன் அமர்ந்து கை அடித்து கொண்டு இருந்தாலும் யாராவது வருவதற்குள் என்னால் சமாளித்துக்கொள்ள முடியும். இந்த முறைகளின் பலனால் இது வரைக்கும் எனது கையாடல்களை சிறப்பாக முன்னெடுத்து வருகிறேன். இது வரைக்கும் மாட்டிக்கிறத விட்டு ஒரு துளி சந்தேகமாவது வீட்டில் வந்தது இல்லை.என்ன இருந்தாலும் சேஃப்டி ஃபிர்ஸ்ட் ஆச்சே.. ஓகே அதவிடுங்க.. வெப் சைட் லோட் ஆகி விட்டது. குனிய வைத்து குத்துதல் , ஊம்புதல், புண்டையை நாக்குதல் என விதவமான வரைட்டிகளில் படங்கள் என்முன் காட்சிக்கு வந்தது. மெதுவாக மவுசை ஸ்க்ரொல் செய்து பக்கத்தை கீழ் நோக்கி நகர்த்தினேன்.ஏற்கனவே கொதித்துக்கொண்டு இருந்த எனது ஆணாயுதம் வேலாயுதமாக வெறித்து நின்றது. எனது கையாடலின் வேகம் கூடிக்கொண்டே சென்றது. நான் உச்சத்தை அடைவதும், கிலிக் என்று ஒரு சத்தம் ஒலிப்பதும் சரியாக இருந்தது.. திடிக்கிட்டு தலையை உயர்த்தினேன். ஹேமா கையில் ஒரு கேமரா ஃபோன் உடன் நின்று கொண்டிருந்தாள். ஒரு கணம் எனது தலை 360 பாகையில் சுழன்றது . இந்த நேரம் புரியாமல் எனது சுன்னி தண்ணியின் வேகம் தாங்காமல் துடித்து அடங்கிக் கொண்டு இருந்தது.. ஹேமாவிற்கு பின்னால் விஜயாவும் விஜயம் தந்தாள். நான் எனது ஆடி அடங்கிய தடியை பேன்டுக்கு உள்ளே விட்டுக்கொண்டு அதே கணத்தில் இன்டெர்னெட் ஐயும் க்லோஸ் செய்தவனாக எழுந்தேன். 

இரு நொடிக்குள் என்னை சுதாகரித்துக் கொண்டு நானே என் வாயால் எதாவது உலறி விடக்கூடாது என்ற எண்ணத்தில் எதுவும் அறியாதவன் போல் "என்னக்கா??" என்று சிரிது தைரியத்தை வரவழைத்து பேச முற்பட்டாலும் எனது தொனியில் பயத்தின் கலப்படம் இருக்கத்தான் செய்தது. "செய்யிறதையும் செஞ்சிட்டு என்னக்கா னு அப்பாவி மாதிரியேவா கேட்குற??" என்றாள் ஹேமா மிரட்டும் பானியில்.அத்துடன் நில்லாமல் ஆதாரமாக தன் கமெரா வால் எடுத்த படத்தையும் என்னை நோக்கி திருப்பினாள்.அவள் எடுத்த படத்தில் என் அந்தரங்கம் படம் எடுத்து நின்றிருந்தது. அன்று தான் முதன் முதலாக தொழில் நுட்ப வளர்ச்சியை நான் திட்டியது. அவ்வளவு தெளிவுடன் இருந்தது அந்த நிழற்படம்.அப்போது தான் இந்த மரமண்டைக்கும் உரைதது எனது பின்னால் புதிதாக போடப்பட்டிருந்த ஆளுயர நிலைக்கண்ணாடி, பக்கத்து அறையில் இருந்து இவளுகள் வந்த அன்றே நானே எனது கையால் தூக்கிக்கொண்டு வந்து வைத்தது. இப்போது அதுவே எனக்கு வில்லனாக மாறி விட்டிருந்தது. "என்ன பழக்கம் டா இது??" விஜயா முகத்தில் ஒரு வித விரக்தியுடன். எனக்கு ஒன்றும் பேச தோணவில்லை, இல்லை இல்லை இயலவில்லை. எனக்கே என் மீது ஒரு வித வெறுப்பாக இருந்தது. இவர்களிடம் என் தேவைகளை கேட்பதற்கே விரும்பாதவன் நான். இப்படி வந்து அசிங்கப்பட்டு தலை கூனி நிற்கிறேனே. எனது உள்ளத்தின் குமுரல்கள் என் கண்ணின் வழியே எட்டிப்பார்க்க தொடங்கியது. "உன்னை உன் அம்மா கிட்ட சொன்னாதான் சரியா வரும்."என்ற ஹேமாவின் வார்தைகள் என் உள்ளததில் இடியாக அடித்தது.எனது சுவாசமும் சிரிது வேகமாகவே மாறியது. "கடவுளே!! இப்படியும் ஒரு நிலைமை எவனுக்கும் வரக்கூடாது!!" நான் இருந்த நிலையில் கடவுளையும் ஒரு கணம் வம்புக்கு இழுத்து விட்டேன். ஹேமாவோ என் வண்டவாளத்தை தண்டவாளம் ஏற்றி தன் ஊருக்கு அனுப்பி வைக்க போகிறாள். இந்த நிலையில் நான் இதுவரையும் செய்யாத ஒரு காரியத்தை செய்தாக வேண்டிய நிலைக்கு கவலைக்கிடமாக தள்ளப்பட்டேன். "அக்கா! வேணாம் ப்ளீஸ், அம்மா கிட்ட சொல்லிடாதீங்க!!" இதுவரைக்கும் யாரிடமும் கெஞ்சி பழக்கப்படாதவன் நான். இதற்காக கெஞ்ச வேண்டியதாகிற்று. நான் என்னையே திட்டிக்கொள்வதா?? இல்லை இதற்கு காரணமான இந்த பெண்களை திட்டுவதா?? இல்லை எல்லாத்திற்கும் மூல காரணமாக என்னை இவளுகளிடம் மாட்டி விட்டு சென்றாளே எனது தாய் அவளை திட்டுவதா?? எனது தலைக்குள் மொபைல் வைப்ரேட் ஆவது போல் உணர்ந்தேன். தனது மொபைலின் தொடு திரையை தனது வெண்டிக்காய் விரல்களால் தொட்டுக்கொண்டிருந்தவள் காதில் ஃபோனை வைத்தவாரே என்னை ஓரக்கண்ணால் நோட்டமிட்டாள். இவளால் தானே இவ்வளவு பிரச்சினையும், ஆரம்பத்தில் நானே சேனலை மாற்றுவதற்கு முன் வந்தேன். என்னை தடுத்து என் துடுப்பை தூண்டியவள் இவள் தானே. அவ்விடத்தி பச்சை தேவடியாவாட்டம் தன் உடம்பை காட்டி சூடேத்தி விட்டு இங்கு வந்து என்னை குறை காண்கிறாளே.. குழந்தையையும் கிள்ளி விட்டு தொட்டிலையும் ஆட்டும் கடும் பாதகத்தை அல்லவா செய்கிறாள் இவள்.. என் மனம் என் பக்க நியாயங்களை திரட்டிக்கொண்டிருந்தது. எவ்வாறு இருப்பினும் வெள்ளம் அணை கடந்த பின் என்ன செய்து என்ன பயன்?? "உன் நல்ல நேரம், அம்மா ஃபோன் ஸ்விட்ச் ஆஃப் ல இருக்கு" ஹேமாவின் வார்தைகள் தேனாய் ஒளித்தது காதுகளில். "எங்களையும் வீட்டுக்குள்ள வெச்சிக்கிட்டு எப்படிடா இப்படியெல்லாம் செய்ய தோணுது உனக்கெல்லா,??" இது விஜயா.. "உங்கள வீட்டுக்குள்ள வெச்சிக்கிட்டு இதெல்லாம் பன்ன தொனலன்னாதான் பிரச்சினை, இப்படி உடம்ப வெச்கிக்கிட்டு கேக்குற கேள்விய பாரு" இதை என் மனதுக்குள் தான் சொல்ல முடிந்தது என்னால். வெளியே அமைதியே உருவாய் நின்றேன். நான் அவர்களின் கேள்விக்கு எவ்வித பதிலும் இன்றி நிற்பதை கண்டு இனி கேட்டுப்பயனில்லை என்ற பட்சத்தில் என் அறையின் வாசலை விட்டும் ஹேமாவும் விஜயாவும் விலக நான் அவ்விடத்திலேயே சிரிது நேரம் அமர்ந்து இருந்தேன். அண்ணளவாக ஒரு மணி நேரமாவது அவ்விடத்திலேயே அமர்ந்து இருந்திருப்பேன்.மெலிதாக ஒரு தைரியம் என்னிடம் மேலிடவே சற்று எழுந்து முன் அறையை நோக்கி நடந்தேன். சுவரில் அறையப்பட்ட சுவர் கடிகாரம் நேரத்தை எட்டாக காட்டிக்கொண்டு இருந்தது. வரவேற்பறை தனிமையில் இருந்ததால் எனது மனத்தில் இருந்த தைரியம் இன்னும் வ்லுப்பட்டது. சோஃபாவில் ஒருவாரு சாய்ந்து அமர்ந்து கொண்டேன்.சிரிது நேரம் கண்னை மூடிக்கொண்டேன். "இஹ்கிம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்" குரலின் கனைக்கும் ஓசை கேட்க சாய்த்த தலையை உயர்த்தாமல் நோட்டமிட்டேன். விஜாயா தான் நின்று கொண்டிருந்தாள்."என்ன?" என்பது போல் பார்வையாலே கேட்டேன். "டின்னர் ரெடி" இரண்டே வார்தை. அவளின் பின் புறத்தை என் கண்களுக்கு விருந்தாக்கியவாரே நடந்த அவளின் நடையில் அவளின் இரு பின்மேடுகளும் வலதும் இடதுமாக ஒரு சீரான அசைவக்காட்டின. நீண்டிருந்த அவளது கூந்தல் பின்னல் அவளது பின் மேட்டின் ஆரம்பத்திற்கு 2 இன்ச் முன்னதாகவே முடிந்து விட்டிருந்தது. ஆனால் என் நிலையோ எண்ணங்களோ அதை ரசிக்கும் நிலையில் இல்லை. மெல்ல எழுந்து அவள் பின்னே நடந்தேன். டயனிங் டேபல் வந்ததும் உடனே அமர்ந்து கொண்டேன். முன்னே உணவு வைக்கப்பட்டிருந்த உணவில் வழமையை விட சற்று குறைவாகவே எடுத்துக்கொண்டேன். சாப்பாட்டின் மேல் துளியும் விருப்பம் இல்லாது இருந்தாலும் சாப்பிடாது ஒதிக்கி விட்டால் அதற்கும் காரணம் சொல்ல வேண்டி வருமோ என்ற பயத்திலேயே வந்து அமர்ந்தேன். உணவு தொண்டையினுல் இரங்குவதற்கே சிரமப்பட்டது. இரண்டாவது கவள உணவை இடும் போது ஹேமாவும் விஜயாவும் என் முன்னே வந்து அமர்ந்தார்கள். அவர்களின் முகத்தை பார்க்க துளியும் தைரியம் பிறக்க வில்லை. எப்படியோ சிரமப்பட்டு நான் தட்டில் இட்ட உணவை காலி செய்து விட்டு மீண்டும் சோஃபா விற்கே திரும்பி சென்று சாய்ந்து கொண்டேன். ஒரு பத்து நிமிடம் இருக்கும். யாரோ என் அருகில் அமர்வது போல் உணர சட்டென்று திரும்பினேன். "ஹேமா" அருகில் அமர்ந்து என்னை வெறித்துக்கொண்டிருந்தாள். "உனக்கு இன்னக்கி என்ன நடந்தது??" ஒன்றும் புரியாமல் விழித்தேன். "என் கிட்டயும் விஜயா கிட்டயும் அப்படி எதை கண்டு அந்த அளவுக்கு மூட் ஆகின??" அவளின் இந்த கேள்வியில் எனக்கு தூக்கிவாரிப்போட்டது. இது கனவா? இல்லை நினைவா? என்று ஒரு போராட்டமே என்னுள் நடந்தது. "அப்படி ஒன்னும் இல்லகா" என்றேன் சற்று தடுமாற்றத்துடன். "அதை தான் கண்டேனே டீ.வீ பார்க்கும் போது" என்றதும் என்னக்கு என் குட்டு வெளிப்பட்டது தெளிவாக புரிந்தது.என்றாலும் சமாளித்துக்கொண்டு "எதை??" என்று ஒரு குறுங்கேள்வியை தொடுத்தேன். "நீ எதை எதை எல்லாம் பார்த்தாய் எங்கிறத உனக்கு விளாவரியா சொல்லமோ??" சிரிது நக்கல் கலந்த தொனியில். "என்னடீ, உண்மைய ஒத்து கிட்டானா??" கேட்டுக்கொண்டே வந்தாள் விஜயா. ஹேமா இல்லை என்பது போல் விஜயாவை பார்த்து முகத்தை சுளிக்க, "இவன்கிட்ட கேள்வி என்ன கிடக்கு??" என்றவாரே என் மீது சரிந்தாள். நான் சொஃபா வில் பின்னோக்கி நகர்ந்து கொண்டேன்.இரண்டு பஞ்சு உருண்டைகள் என் மாரை தாக்கியது.அதே கனத்தில் என் இதழ்களை கவ்வியவள் என் வாய் வழியாக என் உயிரையே உறிஞ்சினாள்.