14-07-2021, 04:02 PM
सलवारीवरूनच मी वहीनीच्या पुच्चीवर हात ठेवला. “स्स्स्स्स्स्स्स्स्स.. आऽह.. भा..ऊ.. जी…” असं उसासत शर्मीलावहिनीने तिच्या मांड्या विलग केल्या अन माझ्या डोक्याला धरून आपल्या छातीशी कवटाळलं. वहिनीची स्तनाग्रे हलकेच दातात धरून चावत मी तिची योनी कपड्यावरूनच कुरवाळत होतो. थोड्या वेळाने तिनेच दुसरा स्तन आपल्या हाताने मला भरवला. मी तिच्या सलवारीच्या नाडीशी झटापट करायला लागलो. शेवटी शर्मीलावहिनीनेच तिची नाडी स्वतःच्या हाताने ढिली केली. सलवार थोडी खाली खेचत मी तिची फुगीर पुच्ची पँटीवरूनच पंजात पकडली. वहिनीची चड्डी अगदी ओलीगच्च झालेली होती.
मी शर्मीलावहिनीला उचलून सोफ्यावर ठेवली अन तिच्या रेखीव मांड्यातून तिची सलवार खेचून काढली. वहिनीच्या समोर मी कार्पेटवर गुडघ्यावर बसलो. अन वहिनी सोफ्यावर. तिच्या ओल्या चड्डीवरुनच तिच्या योनिप्रदेशाचं मी चुम्बन घेतलं. “आऽऽऽह… काय.. करताहात.. भा..ऊ..जी..? तिथे तोंड..??” शर्मीलावहिनी कमालीची लाजली.
“का? तुमचा नवरा नाही लावत?” शर्मीलावहिनीची चड्डी खाली खेचत मी विचारलं. मान हलवून तिने नकार दिला. वहिनीच्या सुडौल मांड्यात दबलेली तिची चूत एकदमच चिकणी होती. एकही केस तिच्यावर नव्हता. अगदी लहान मुलीसारखी मुलायम..
“काय अरसिक आहे साला राजा! इतकी चिकणी चूत या गाढवाने आजपर्यंत न चाटता सोडली??” शर्मीलावहिनीच्या योनीच्या गुबगुबीत पाकळ्या मी बोटांनी फाकवत आतली लालभडक ओली-ओली दौलत उघडी करत म्हणालो, तशी वहीनी स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स’ करीत शहारली.
मी शर्मीलावहिनीला उचलून सोफ्यावर ठेवली अन तिच्या रेखीव मांड्यातून तिची सलवार खेचून काढली. वहिनीच्या समोर मी कार्पेटवर गुडघ्यावर बसलो. अन वहिनी सोफ्यावर. तिच्या ओल्या चड्डीवरुनच तिच्या योनिप्रदेशाचं मी चुम्बन घेतलं. “आऽऽऽह… काय.. करताहात.. भा..ऊ..जी..? तिथे तोंड..??” शर्मीलावहिनी कमालीची लाजली.
“का? तुमचा नवरा नाही लावत?” शर्मीलावहिनीची चड्डी खाली खेचत मी विचारलं. मान हलवून तिने नकार दिला. वहिनीच्या सुडौल मांड्यात दबलेली तिची चूत एकदमच चिकणी होती. एकही केस तिच्यावर नव्हता. अगदी लहान मुलीसारखी मुलायम..
“काय अरसिक आहे साला राजा! इतकी चिकणी चूत या गाढवाने आजपर्यंत न चाटता सोडली??” शर्मीलावहिनीच्या योनीच्या गुबगुबीत पाकळ्या मी बोटांनी फाकवत आतली लालभडक ओली-ओली दौलत उघडी करत म्हणालो, तशी वहीनी स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स’ करीत शहारली.
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.