11-07-2021, 04:32 PM
எல்லாம் பன்னலாம்னு சொல்லிட்டு இப்போ வேணாம்னு சொன்னா என்ன அரத்தம் பியாரி?
எதோ புத்தி கெட்டு சொல்லிட்டேன்.ப்ளீஸ் இதோட முடிச்சிப்போம் வினோ.கண் கலங்கினாள். அழுகையிலும் கொள்ளை அழகு பியாரி!
சரி இதை என்ன செய்யலாம்? என்னுடைய நீண்ட உலக்கையை காட்ட அவள் பிரம்மித்து வெட்கத்துடன் பார்த்தாள்
என் உலக்கையை அவ கைல வச்சேன் அவ நடுங்கிட்டே தொட்டாள். அமுக்க்குடி.
எனக்கு தெரியாது வினோ.
நான் உலக்கையை அவ கைகளில் வச்சு அவ கையை அழுத்த பிடிச்சுட்டு இருந்தேன்.
அவளோட பஞ்சு மாதிரி கைகள் என்னோட உலக்கைய அமுக்க நான் கண்ணை மூடி அஹ்ஹா பியாரி நல்லா குலுக்கு டினேன்
அவ மெதுவா உலக்கையோட தோலை விளக்கி கீழ இழுத்துவிட்டு குலுக்க தொடங்கினாள். நான் அவ உலக்கையை குலுக்க குலுக்க இடுப்பை ஆட்டிககிட்டே ஆஹ் ஆஹ் ஆஅஹ் ஷ்ஷ்ஷ்ஹ் ஆஅஹ் னு கத்திட்டு இருந்தேன்.
என் உலக்கை விடைக்க அவளை முத்தமிட வைக்க நான் அவ வாயில உலக்கையை கொண்டு செல்ல, அவ வைக்க மாட்டேன்னு அடம் பிடித்தாள்.
நான் இதை சப்பு என சொல்ல . ப்ளீஸ் வினோ எனக்கு பிடிக்கலை வாந்தி வரும் என சொல்லும் போதே குமட்டினாள்.
சப்பினாள் போதும் விட்டுடுறேன் என சொல்லியும் மூஞ்சை திருப்பி கொண்டாள்.
ஒரு முறை இதை பாரு பியாரி என என் உலக்கையை காட்டியதும் பார்த்தாள். நான்கு நீட்டி சீரி , அதை சுற்றி அடர்த காடுகள் போல முடி.
அதை பார்த்த அவளுக்கு கருத்த காட்டில் இருந்து பாம்பு சீறுவது போல இருந்தது.
சப்பு பியாரி... வாயில வச்சி உறிஞ்சு.
நான் சொல்ல சொல்ல பியாரிக்கு குழப்பம்.
வாயில் வைக்க மாட்டேன் என மறுத்தவள் , சப்பலாமா வேண்டாமா என யோசித்தாள்.
ப்ளிஸ் சப்பு பியாரி.
பியாரி உலக்கையை பார்க்க அது இன்னும் நீண்டு அந்த சின்ன ஓட்டையில் சிறிது நீர் கசிந்திருந்தது. அதை பார்த்த பியாரிக்கு அந்த நீர் பாம்பின் கண் போல தோன்றியது.
எழுந்துரி பியாரி
எழுந்தாள்.
முட்டி போடு பியாரி.
தன்னை மறந்து முட்டி போட்டாள்.
இதை என்ன செய்ய போர பியாரி?
பயத்தில் கண்ணை மூடினாள். என்ன செய்யனும் வினோ?
வாயில் வச்சி சப்பு பியாரி.
முடியாது வினோ..
அதை பாரு பியாரி.
கண்ணை திறந்து பாரு பியாரி.
கண்ணை திறந்த பியாரி அதிர்ந்தாள்.
நீண்ட கருத்த நாகம் அவளை கொத்துவது போல அவள் முகத்துக்கு நேராக அவளை பார்த்து சீரிக்கொண்டிருந்தது.
வாயில வச்சிக்க பியாரி...
அதுக்கும் முன்னடி அந்த வடியிற தண்ணியை நாக்கால நக்கு பியாரி..
அந்த நீரை பார்த்தாள்.
பாம்பிண் கண் போலவும் , நல்ல நீர் சுரந்து இருந்ததால் பியாரியை பார்த்து முறைப்பது போலவும் இருந்தது.
ப்ளீஸ் அந்த நீரை நக்கு பியாரி, நான் சொல்ல, என் நீர் சுரந்த உலக்கையை பார்த்தாள் பியாரி.
புருவம் விரிய, கண்கள் அகல , கண்கள் சிவக்க பியாரி பார்த்தாள். அவள் உதடு வெளியே துடிக்க நாக்கு உள்ளே துடித்தது...
நான் அவ தலையை பிடிச்சு ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் நல்லாருக்கும் சப்ப்பு டி பியாரினு கெஞ்சிட்டு இருக்க..
அவளை அறியாமல் பியாரி வாயை திறந்தாள்... அவளை அறியாமல் உள்ளே துடிக்கும் நாக்கை நீட்டினாள். மெல்ல அந்த கருநாகத்தை நோக்கி தன் முகத்தை பியாரி நகர்த்தும் போது..
யாரு நீங்க ??என்ன பண்ணிட்டு இருக்கீங்க?ன்னு ஒரு சத்தம் .
ரெண்டு பேருக்கும் பயத்துல உயிரே போனது.
- தொடரும்
எதோ புத்தி கெட்டு சொல்லிட்டேன்.ப்ளீஸ் இதோட முடிச்சிப்போம் வினோ.கண் கலங்கினாள். அழுகையிலும் கொள்ளை அழகு பியாரி!
சரி இதை என்ன செய்யலாம்? என்னுடைய நீண்ட உலக்கையை காட்ட அவள் பிரம்மித்து வெட்கத்துடன் பார்த்தாள்
என் உலக்கையை அவ கைல வச்சேன் அவ நடுங்கிட்டே தொட்டாள். அமுக்க்குடி.
எனக்கு தெரியாது வினோ.
நான் உலக்கையை அவ கைகளில் வச்சு அவ கையை அழுத்த பிடிச்சுட்டு இருந்தேன்.
அவளோட பஞ்சு மாதிரி கைகள் என்னோட உலக்கைய அமுக்க நான் கண்ணை மூடி அஹ்ஹா பியாரி நல்லா குலுக்கு டினேன்
அவ மெதுவா உலக்கையோட தோலை விளக்கி கீழ இழுத்துவிட்டு குலுக்க தொடங்கினாள். நான் அவ உலக்கையை குலுக்க குலுக்க இடுப்பை ஆட்டிககிட்டே ஆஹ் ஆஹ் ஆஅஹ் ஷ்ஷ்ஷ்ஹ் ஆஅஹ் னு கத்திட்டு இருந்தேன்.
என் உலக்கை விடைக்க அவளை முத்தமிட வைக்க நான் அவ வாயில உலக்கையை கொண்டு செல்ல, அவ வைக்க மாட்டேன்னு அடம் பிடித்தாள்.
நான் இதை சப்பு என சொல்ல . ப்ளீஸ் வினோ எனக்கு பிடிக்கலை வாந்தி வரும் என சொல்லும் போதே குமட்டினாள்.
சப்பினாள் போதும் விட்டுடுறேன் என சொல்லியும் மூஞ்சை திருப்பி கொண்டாள்.
ஒரு முறை இதை பாரு பியாரி என என் உலக்கையை காட்டியதும் பார்த்தாள். நான்கு நீட்டி சீரி , அதை சுற்றி அடர்த காடுகள் போல முடி.
அதை பார்த்த அவளுக்கு கருத்த காட்டில் இருந்து பாம்பு சீறுவது போல இருந்தது.
சப்பு பியாரி... வாயில வச்சி உறிஞ்சு.
நான் சொல்ல சொல்ல பியாரிக்கு குழப்பம்.
வாயில் வைக்க மாட்டேன் என மறுத்தவள் , சப்பலாமா வேண்டாமா என யோசித்தாள்.
ப்ளிஸ் சப்பு பியாரி.
பியாரி உலக்கையை பார்க்க அது இன்னும் நீண்டு அந்த சின்ன ஓட்டையில் சிறிது நீர் கசிந்திருந்தது. அதை பார்த்த பியாரிக்கு அந்த நீர் பாம்பின் கண் போல தோன்றியது.
எழுந்துரி பியாரி
எழுந்தாள்.
முட்டி போடு பியாரி.
தன்னை மறந்து முட்டி போட்டாள்.
இதை என்ன செய்ய போர பியாரி?
பயத்தில் கண்ணை மூடினாள். என்ன செய்யனும் வினோ?
வாயில் வச்சி சப்பு பியாரி.
முடியாது வினோ..
அதை பாரு பியாரி.
கண்ணை திறந்து பாரு பியாரி.
கண்ணை திறந்த பியாரி அதிர்ந்தாள்.
நீண்ட கருத்த நாகம் அவளை கொத்துவது போல அவள் முகத்துக்கு நேராக அவளை பார்த்து சீரிக்கொண்டிருந்தது.
வாயில வச்சிக்க பியாரி...
அதுக்கும் முன்னடி அந்த வடியிற தண்ணியை நாக்கால நக்கு பியாரி..
அந்த நீரை பார்த்தாள்.
பாம்பிண் கண் போலவும் , நல்ல நீர் சுரந்து இருந்ததால் பியாரியை பார்த்து முறைப்பது போலவும் இருந்தது.
ப்ளீஸ் அந்த நீரை நக்கு பியாரி, நான் சொல்ல, என் நீர் சுரந்த உலக்கையை பார்த்தாள் பியாரி.
புருவம் விரிய, கண்கள் அகல , கண்கள் சிவக்க பியாரி பார்த்தாள். அவள் உதடு வெளியே துடிக்க நாக்கு உள்ளே துடித்தது...
நான் அவ தலையை பிடிச்சு ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் நல்லாருக்கும் சப்ப்பு டி பியாரினு கெஞ்சிட்டு இருக்க..
அவளை அறியாமல் பியாரி வாயை திறந்தாள்... அவளை அறியாமல் உள்ளே துடிக்கும் நாக்கை நீட்டினாள். மெல்ல அந்த கருநாகத்தை நோக்கி தன் முகத்தை பியாரி நகர்த்தும் போது..
யாரு நீங்க ??என்ன பண்ணிட்டு இருக்கீங்க?ன்னு ஒரு சத்தம் .
ரெண்டு பேருக்கும் பயத்துல உயிரே போனது.
- தொடரும்