రహస్యం BY రేఖా కృష్ణ

[sweet1guy]

నా ప్రియ మాధవా !

నీ ఉత్తరం అందింది. చదివి ఆనందించాను. రాఘవ సానంలో నేనుంటే ఎంత బావుండేదీ ఆవి వ్రాశావు . నేనో విషయం వ్రాయనా. నాకు అప్పుడప్పుడూ కలలొస్తుం టాయి ఆ కలలు నిజమవుతుంటా యి  రాత్రి నాకో కాలొచ్చింది. అదేమిటంటే.....

మీరు మా ఇంటికొచ్చారు. ఎందుకొచ్చారో, ఎలా వచ్చారో, మా ఇంట్లో ఎలా ఉన్నారో తెలీదు. కానీ మా ఇంట్లో వున్నారు. పైగా నా బెడ్ రూంలో-----

"తప్పు .... వదలండి” అన్నాను.

“ఇన్నాళ్ళు ఆగటం నా తప్పే" రెండో చేతితో నా కుడి రొమ్మును పిసుకుతూ అనేసారు,

సిగ్గుతోపాటు అనూహ్యమైన ఆవేశం నన్ను నిలబెట్టే శాయ్."అప్పటికే మీ నరాల పొంగు లుంగీలోంచి బైట కొచ్చేసి నాకు గుచ్చుకొంటూ౦ది.

దుంపలా వుంది. ఎందుకబ్బా ఇలా నిక్కేసింది?" అనడిగాను  " గుప్పిట్లో వుంచుకొని ఆడిస్తూ.

నన్ను బలంగా కౌగలించుకుని నా పిర్రల్ని నిమురుతూ ముద్దెటుకొని “ఎప్పట్నించో నీ బిళ్ళతో ఆడుకోవాలని అనుకుంటుంది నా కాడ. ఆ కోరికిప్పటికి తీరిందని సంబరం” అన్నారు.

ఇద్దరు నిలుచునే వున్నాము.

నువ్వు నా మెడ చుటూ ఓ చేతిని బిగించి  నా మొహు మీది కొంగాక రెండో చెయ్యి నా పిర్రల్ని పిసుకుతుంది. నాతో నోరు కలిసావు. నా ఎంగిలి నీవూ. నీ ఎంగిలి నేనూ మింగుకుంటున్నా౦ . నీ అంగాన్ని నా పొట్ట కింద గుచ్చు కుంటూ ఎదరకి జరిగాను. కర్రలా పొడుచుకుంటూంది నా బిళ్ళమీద. దురద ప్రారంభమైంది నా ఆడతనంలో.

నా చీరను పై కి ఎత్తేసావు. బోసిగా తగులుతున్న నా నడుమును అపురూపంగా తడుము కుంటూ ఆయాస పడుతున్నావు. నా రెండు పిర్రల్ని రెండు చేతులతోనూ పట్టీ పిసికేసుకుంటూ నా ఊపిరి సలపనివ్వకుండా నా అధరా మృతాన్ని జుర్ర కుంటున్నావు .

నేను నిలబడ  లేకపోయాను. కాళ్ళు వణుకుతున్నాయి, నీ చేతుల్లోంచి కిందికి జారిపోయి నీ కాళ్ళ దగ్గర కూచు న్నాను.

నువ్వు నవ్వుతూ లుంగీ లోంచి నీ కడ్డీని పూర్తిగా బయటికి తీసావ్,

దావి చూట్టానికి నా రెండు కళ్ళు చాల్లేదు. నేను చూచిన వాటికన్నా పెద్దది . ముదురు పంకాయలా వుంది. నా ముందుకి జరిగి నడుమును కొంచెంగా కిందికి దించావు . నీ కుడి చేతి చూపుడు వేలు, మధ్య వేలుల మధ్య పెట్టి పట్టు కొన్నావ్ . నీ  నిక్కిన మగతనాన్ని అలాగే పట్టుకొని తీసు కొచ్చి నా నోటి కందించావు.

ఆది నా నోట్లో వుండగానే పై తొక్కను వెనక్కి లాగి పట్టుకొన్నా పు. ఎర్రటి నాబ్ నా నాలుకకి మేత్త  మెత్తగా గు౦డులా తగులుతోంది. మధ్యలో నెత్తిమీదున్న నాలుక కొనబెట్టి పొడుస్తూ అపురూపంగా చీకుతున్నాను.

కుడువ్ .... నువ్వు కుడిచేకొదీ నిక్కుతుంది .... బాగా నిక్కేలా చీకు!” అంటూ కసిగా నాలుగైదు జర్కు లిచ్చావు నోట్లోనే

గొంతుక్కి అడ్డం పడేలా గెంటుకుంటున్నాను. చేతు లతో నీ తొడల్ని, తొడల మధ్యనున్న వెంట్రుకల్నీ, బంతుల్లా వేలాడుతున్న కాయల్ని పట్టుకొని తడుముతూ నీ కడ్డిని చప్పరించేస్తున్నాను. –

“పడుకో," అన్నావు.

“మంచం మీదికి పదు"

“ఊహు! వద్దు ఇక్కడే కింద పడుకో,”

అక్కడి కక్కడే కటిక నేల మీద పడుకున్నాను. నీవు నా చీరని పొట్ట పైకి జరిపేసావు. అద్దంలా వుండే నా నున్నటి పొత్తికడుపునీ దాని కిందుండే సబ్బు బిళ్ళలాటి నా ఉపస్తువనీ , దాని మీద ఏపుగా పెరిగిన వెంట్రుకల నీ చూస్తూ నా కాళ్ళ మధ్య తల దూర్చావు.

నేను కాళ్ళు ఎడం చేసుకున్నాను.

నువ్వు నా జుట్టుతో వాసన చూస్తున్నావు. తొడల్నీ, గజ్జల్లోనూ గోళ్ళతో గిచ్చుతూ నా మదన మందిరాన్నీ ఆ ఘ్రాణి స్తున్నావు.

చంపేస్తున్నావు .... మాధవా..... నా కెయ్! నా బిళ్ళని తినెయ్! కొరికే సెయ్!" అన్నాను అడుగునుంచి కసిగా మొత్తని పైకెత్తేసుకుఁటూ.

నేను నడుంవి పై కెత్తినప్పుడు నీ వు చేతుల్ని నా పిర్రల కింద పెట్టేసావు. అడుగునుఁడి వాటిని వత్తుతూ బిళ్ళవి నాకటం నీ కిష్టమని యిదివరలో నీ వు వ్రాసింది నిజమే ననుకున్నాను. చీలికలో నాలుక పెట్టి నా కేసావ్, నీ నోటి తడితో నా వెంట్రుకలన్నీ తడిపిపోయాయి నా దిమ్మ రెమ్మల్ని చప్పుడొచ్చేలా ముద్దులు పెట్టుకుఁటూ కుమ్మ తున్నావు.

“నేనాగలేసు మాధవ్ .... రా.... మీదెక్కి తోసెయ్ ! కపిక్కున దించెయ్.” అన్నాను మెళికలు తిరిగిపోతూ. నీ కళ్ళు మత్తు గా వున్నాయి.

“ఎలా వుంది?" అనడిగావు.

“సుఖంగా వుంది” అన్నాను నిన్ను ముద్దెట్టుకొని.

“బాగా చేస్తున్నానా!”

“చక్కగా చేస్తున్నావు."

"నువ్వు వేయించుకున్న వారందరికంటే?...."

"అందరికంటే నువ్వే బాగా వేస్తున్నావ్ .... కానీయ్."

నా రెండు చళ్ళు పిసికేస్తూ, నా చెవిలో బూతులు చెబుతూ రమిస్తున్నావు న న్ను....

ఇంతలో ఎందుకో మెలకువ వచ్చి కల చెదిరిపోయింది. కానీ కలలో కనిపించిన దృశ్యాల్ని మరచిపోలేదు. అది  విషయం. అలా కల నిజమవ్వాలంటే మీరక్కడ నేనిక్కడ ఎలా? కలలో ఎనిమిదంగుళాల పొడుగుతో దృఢంగా కనిపించిన మీ మగతనం తలుచుకుం టే ఇప్పటికీ నా పువ్వులో తడి వూరుతోంది. మీ దెంత పొడుగుందో వ్రాస్తారు కదూ!

                                            మీ ఉత్తరం కోసం ఎదురు చూస్తూ.....

                                                            ముద్దులతో

                                                             కుమారి.