25-06-2021, 05:21 PM
त्याच्या बोलण्यात मला काहीही इंटरेस्ट नव्हता की तो काय बोलत होता त्याकडे माझे लक्षही नव्हते. कधी एकदा तो निघून जातो असे मला झाले होते. मला थोडीशी भितीही वाटत होती की कदाचित संगीताताई बाहेर येईल. त्यामुळे मी तो बोलतोय ते सगळे मला कळले असे दाखवून त्याला आटपते घ्यायला लावले. शेवटी एकदाचा पंधरा मिनीटांनी तो निघून गेला आणि मी दरवाजा लावून घेतला. मग मी सोफ्यावर येवून बसलो व रिलॅक्स झालो.
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.