25-06-2021, 03:51 PM
मी टॉयलेटमध्ये असताना संगीताताई बाथरूममधून फ्रेश होवून बाहेर आली. तिला बहुतेक तिच्या ओल्या पॅन्टीजची आठवण आली असावी. तिने ती पॅन्टीज धुवायला टाकायचा विचार केला असावा म्हणून ती बॅगाजवळ गेली व त्या बॅगेत पॅन्टीज शोधू लागली पण तिला ती मिळाली नाही. जेव्हा मी बाहेर आलो तिने मला दबक्या आवाजात विचारले,
"सोनू! मला माझी जूनी पॅन्टीज बॅगेत मिळत नाही आहे. मी तर यातच ठेवली होती."
मी काही बोललो नाही व गुढपणे हसलो. ते पाहून तिला विचित्र वाटले.
"तु असा का हसतोयस? मी काही विचित्र प्रश्न विचारला का?"
"नाही! पण तुझ्याकडे दोन दोन नवीन पॅन्टीज असताना तुला ती जूनी पॅन्टीज कशाला हवी, संगीताताई?" मी तिला हसतच विचारले.
"ओह! तर तु बॅगेला हात लावलास तर. तेव्हाच तुला माहित पडले की मी दोन जोडी घेतल्यात. मग ती जूनी पॅन्टीज पण तुच घेतली असावी.... हो की नाही?" संगीताताईने मिश्कीलपणे म्हटले.
"येस! माय डियर, सिस्टर!" मी म्हणालो.
"व्हाय? माय डियर, ब्रदर!"
"कारण मला तुझी ती पॅन्टीज गिफ्ट म्हणून जपून ठेवायची आहे."
"अरे सोनू, पण ती खराब झाली होती ना?"
"मी ती ऑलरेडी साफ केली, ताई!"
"साफ केली? कशी? आणि कधी?" संगीताताईने आश्चर्याने विचारले.
"मी तुला नंतर सांगेन, ताई!"
मी घाईघाईत तिला म्हटले कारण आई किचनमधून हॉलमध्ये येवू लागली. नंतर आमचा तो विषय बंद झाला आई आल्यामुळे.
पुढच्या रविवारी सकाळी मी संगीताताईला विचारले की माझ्याबरोबर सिनेमा बघायला येशील का?
"कोठला सिनेमा?" तिने विचारले.
"कोठलाही जो तुला पहायचा आहे तो," मी उत्तर दिले.
"मला सांगता येणार नाही कोठला सिनेमा मला पहायचा आहे ते." ती म्हणाली.
"आपण एक काम करूया का? ती नवीन झालेली मल्टीप्लेक्स सिनेमा थिएटर आहेत ना. तेथे जावूया का? तेथे कोठलाही चांगला सिनेमा आपल्याला वाटेल तो आपण बघूया." मी संगीताताईला सुचवले.
"ठिक आहे! जावूया आपण," तिने तयारी दर्शवली.
जेव्हा मी आईला सांगितले की मी आणि संगीताताई सिनेमा बघायला जाणार आहोत तेव्हा तिने सहज परवानगी दिली. मी मुद्दाम आईला सांगितले की आम्हाला थोडा उशीर होईल तेव्हा आमची वाट बघू नको. संगीताताईने नंतर मला विचारले की मी उशीर होईल असे आईला का सांगितले. तेव्हा मी तिला म्हटले की आपण अॅडवान्स बूकिंग केलेली नाही आहे तेव्हा आपण कितीचा शो बघू हे माहीत नाही म्हणून मी आईला उशीर होईल असे सांगितले.
पण तसे आईला सांगण्याचे खरे कारण वेगळेच होते. संगीताताईबरोबर सिनेमा सिरीयसली बघणे हा माझा उद्देश नव्हता काही. सिनेमा बघताना थिएटरमधील अंधारात तिच्या नाजूक अवयवांना स्पर्श करून तिला उत्तेजीत करायचे आणि नंतर जमलेच तर तिला कोठेतरी एकांतात नेवून तिच्याबरोबर थोडी मजा करावी असा माझा प्लान होता. गेल्या काही दिवसात मी संगीताताईच्या पुष्ट छातीचे उभार मनसोक्तपणे दाबले होते व चोखलेही होते. आणि ती पण मला बरेच काही करु देत होती म्हणजे तिलाही ते हवे असते. तेव्हा मला आता तिच्याबरोबर पुढची पायरी चढायची होती आणि माझा तोच विचार होता.
"सोनू! मला माझी जूनी पॅन्टीज बॅगेत मिळत नाही आहे. मी तर यातच ठेवली होती."
मी काही बोललो नाही व गुढपणे हसलो. ते पाहून तिला विचित्र वाटले.
"तु असा का हसतोयस? मी काही विचित्र प्रश्न विचारला का?"
"नाही! पण तुझ्याकडे दोन दोन नवीन पॅन्टीज असताना तुला ती जूनी पॅन्टीज कशाला हवी, संगीताताई?" मी तिला हसतच विचारले.
"ओह! तर तु बॅगेला हात लावलास तर. तेव्हाच तुला माहित पडले की मी दोन जोडी घेतल्यात. मग ती जूनी पॅन्टीज पण तुच घेतली असावी.... हो की नाही?" संगीताताईने मिश्कीलपणे म्हटले.
"येस! माय डियर, सिस्टर!" मी म्हणालो.
"व्हाय? माय डियर, ब्रदर!"
"कारण मला तुझी ती पॅन्टीज गिफ्ट म्हणून जपून ठेवायची आहे."
"अरे सोनू, पण ती खराब झाली होती ना?"
"मी ती ऑलरेडी साफ केली, ताई!"
"साफ केली? कशी? आणि कधी?" संगीताताईने आश्चर्याने विचारले.
"मी तुला नंतर सांगेन, ताई!"
मी घाईघाईत तिला म्हटले कारण आई किचनमधून हॉलमध्ये येवू लागली. नंतर आमचा तो विषय बंद झाला आई आल्यामुळे.
पुढच्या रविवारी सकाळी मी संगीताताईला विचारले की माझ्याबरोबर सिनेमा बघायला येशील का?
"कोठला सिनेमा?" तिने विचारले.
"कोठलाही जो तुला पहायचा आहे तो," मी उत्तर दिले.
"मला सांगता येणार नाही कोठला सिनेमा मला पहायचा आहे ते." ती म्हणाली.
"आपण एक काम करूया का? ती नवीन झालेली मल्टीप्लेक्स सिनेमा थिएटर आहेत ना. तेथे जावूया का? तेथे कोठलाही चांगला सिनेमा आपल्याला वाटेल तो आपण बघूया." मी संगीताताईला सुचवले.
"ठिक आहे! जावूया आपण," तिने तयारी दर्शवली.
जेव्हा मी आईला सांगितले की मी आणि संगीताताई सिनेमा बघायला जाणार आहोत तेव्हा तिने सहज परवानगी दिली. मी मुद्दाम आईला सांगितले की आम्हाला थोडा उशीर होईल तेव्हा आमची वाट बघू नको. संगीताताईने नंतर मला विचारले की मी उशीर होईल असे आईला का सांगितले. तेव्हा मी तिला म्हटले की आपण अॅडवान्स बूकिंग केलेली नाही आहे तेव्हा आपण कितीचा शो बघू हे माहीत नाही म्हणून मी आईला उशीर होईल असे सांगितले.
पण तसे आईला सांगण्याचे खरे कारण वेगळेच होते. संगीताताईबरोबर सिनेमा सिरीयसली बघणे हा माझा उद्देश नव्हता काही. सिनेमा बघताना थिएटरमधील अंधारात तिच्या नाजूक अवयवांना स्पर्श करून तिला उत्तेजीत करायचे आणि नंतर जमलेच तर तिला कोठेतरी एकांतात नेवून तिच्याबरोबर थोडी मजा करावी असा माझा प्लान होता. गेल्या काही दिवसात मी संगीताताईच्या पुष्ट छातीचे उभार मनसोक्तपणे दाबले होते व चोखलेही होते. आणि ती पण मला बरेच काही करु देत होती म्हणजे तिलाही ते हवे असते. तेव्हा मला आता तिच्याबरोबर पुढची पायरी चढायची होती आणि माझा तोच विचार होता.
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.