Incest बहन के साथ मज़ा

[neerathemall]

थोडावेळ आम्ही तसेच शांतपणे चालत राहिलो. मी संगीताताईच्या अवस्थेचा विचार करत होतो. तिला शेवटपर्यंत घरी जाईपर्यंत तसा ओलेपणा आणि चिकटपणा सहन करावा लागणार होता. अचानक माझ्या मनात एक आयडीया आली.

"हे, ताई! मी एक गोष्ट विचारु का?"

"काय रे, सोनु?" तिने कुतूहलाने म्हटले.

"तु मघाशी त्या लेडीज कपड्याच्या दुकानात काय काय घेतले?"

"का रे? एवढ्या आवडीने का विचारत आहेस तू?" तिने मस्करीच्या स्वरात म्हटले.

"सांग ना, ताई तु आधी! मग मी सांगतो काय ते."

"ठिक आहे, सोनू! तुला काय वाटते? मी काय खरेदी केले असेल तेथे?"

"मला वाटते की तु... मी सांगितल्याप्रमाणे काळ्या रंगाची ब्रेसीयर घेतली असावी. हो की नाही?"

"हो! बरोबर!" तिने म्हटले.

"मग तु मॅचींग अंडरवेअर पण घेतली असणार... हो की नाही, ताई?"

"एकदम स्मार्ट आहेस तु, सोनू! अगदी बरोबर!"

"मग प्राब्लेम सुटला, ताई....! पुढे एक सार्वजनिक शौचालय आहे. तेथे स्त्रीयांच्या भागात जावून तु तुझी अंडरवेअर चेंज का करत नाहीस? तुझ्याकडे नवीन घेतलेली अंडरवेअर आहेच." मी जग जिंकल्याच्या स्वरात संगीताताईला म्हटले.

"वा! काय आईडीया सांगितलीस तु, सोनू. तुझे डोके खूप चालते हा!" तिने आनंदात म्हटले.

जसे आम्ही त्या पब्लीक टॉयलेटजवळ आलो तसे संगीताताईने माझ्या हातातून ती शेवटी खरेदी केलेली बॅग घेतली. जसे ती आत जायला वळाली मी तिला हळुच म्हटले,

"ताई! आत जावून तू अंडरवेअर चेंज करतच आहेस तर ब्रा पण बदल. तु नवीन घेतलेली ब्रेसीयर व्यवस्थित बसते की नाही ते कळेल तुला." मी मिस्कीलपणे तिला म्हटले.

"तु ना! खूप नालायक, बेशरम झाला आहेस, सोनू! असे म्हणत ती लाजुन हसली आणि आत गेली.

जवळ जवळ पंधरा मिनीटानंतर संगीताताई बाहेर आली आणि आम्ही बस स्टॉपवर गेलो. आम्हाला बस लगेच मिळाली. बस त्या स्टॉपपासून चालू होत होती म्हणुन बसमध्ये चार पाचच पॅसेंजर होते. जसे कंडक्टर आम्हाला तिकीट देवून मागे गेला मी संगीताताईला विचारले,

"ताई! तु ब्रेसीयर पण बदललीस का?"

"का विचारतोयस मला तु हे?" तिने हसुन मलाच प्रश्न केला.

"सांग ना, ताई! तु बदललीस का?" मी पुन्हा विचारले.

"हो! मी बदलली माझी ब्रेसीयर."

"मग मी एक विचारू का? नाही म्हणू नकोस..!" मी अधीरपणे तिला विचारले.

"काय?"

"मला तु त्या नवीन ब्रेसीयर आणि अंडरवेअर वर कशी दिसतेस ते बघायचे आहे. दाखवशील का मला तु ते?"

"कोठे! येथे??? वेड लागले की काय तुला, सोनू?" तिने आश्चर्याने म्हटले.

"नाही.. नाही! येथे नाही... घरी..."

"घरी? शक्य तरी आहे का ते? आई असेल ना घरात."

"आई असली तरी काही प्राब्लेम नाही, ताई! ती किचनमध्ये स्वयंपाक करत असेल. तु नेहमीसारखे किचनमध्ये कपडे बदल फक्त दरवाज्याचा पडदा थोडा उघडा ठेव. मी हालमधुन गुपचूप तुला बघेन."

"ते जमेल की नाही हे मी सांगु शकत नाही, सोनू! बघू आपण घरी गेल्यावर."

"ठिक आहे, ताई! पण जर जमलेच तर तु हळु हळु कपडे बदल म्हणजे मला व्यवस्थित बघता येईल तुला."

त्यावर संगीताताई काही बोलली नाही आणि बसच्या खिडकीमधुन बाहेर पहायला लागली. नंतर घरी पोहचेपर्यंत आम्ही फारसे काही बोललो नाही.