25-06-2021, 03:39 PM
"आहे ना! पण येथे एकांत नाही." मीपण मिश्कीलपणे उत्तर दिले.
"एकांत कशाला पाहीजे तुला, सोनू?" तिने तिरक्या नजरेने माझ्याकडे बघुन विचारले.
"तुला माहीत आहे ताई, का ते!"
"नाही हा, सोनू! तसले चाळे नाही करायचे मला येथे."
"मग कोठे करायचे तसले चाळे, ताई? घरात फक्त?"
"जास्त लाडात येवू नकोस, सोनू!"
"असे ग काय करतेस, ताई? जास्त वेळ नाही बसायचे तेथे. शपथ!" मी थोडे गयावया केले.
"ठिक आहे, सोनू! पण जास्त वेळ नाही हा बसायचे. फक्त दहा मिनिटे!"
"ओ. के., ताई!" असे म्हणत मी बॅगा उचलल्या आणि पटकन खाली खडकावर उतरलो.
संगीताताई सुध्दा सावकाश खाली उतरली. आम्ही थोडे खाली आलो. दोन मोठ्या खडकामध्ये मला अशी जागा दिसली की जर आम्ही तेथे बसलो तर शक्यतो कोणाला दिसू शकणार नाही हे माझ्या लक्षात आले. मी पटकन तेथे जाऊन बसलो आणि आमच्या बॅगा मी पायाजवळ ठेवल्या. संगीताताईही माझ्या शेजारी येवून बसली पण थोडे अंतर ठेऊन. मी तिला अजुन जवळ यायला सांगितले. ती अजुन थोडी सरकली पण तरीही आमच्यात थोडे अंतर होते. माझ्या लक्षात आले की ती कदाचीत लाजत असावी. मग मीच सरकलो आणि संगीताताईला चिटकून बसलो.
"एकांत कशाला पाहीजे तुला, सोनू?" तिने तिरक्या नजरेने माझ्याकडे बघुन विचारले.
"तुला माहीत आहे ताई, का ते!"
"नाही हा, सोनू! तसले चाळे नाही करायचे मला येथे."
"मग कोठे करायचे तसले चाळे, ताई? घरात फक्त?"
"जास्त लाडात येवू नकोस, सोनू!"
"असे ग काय करतेस, ताई? जास्त वेळ नाही बसायचे तेथे. शपथ!" मी थोडे गयावया केले.
"ठिक आहे, सोनू! पण जास्त वेळ नाही हा बसायचे. फक्त दहा मिनिटे!"
"ओ. के., ताई!" असे म्हणत मी बॅगा उचलल्या आणि पटकन खाली खडकावर उतरलो.
संगीताताई सुध्दा सावकाश खाली उतरली. आम्ही थोडे खाली आलो. दोन मोठ्या खडकामध्ये मला अशी जागा दिसली की जर आम्ही तेथे बसलो तर शक्यतो कोणाला दिसू शकणार नाही हे माझ्या लक्षात आले. मी पटकन तेथे जाऊन बसलो आणि आमच्या बॅगा मी पायाजवळ ठेवल्या. संगीताताईही माझ्या शेजारी येवून बसली पण थोडे अंतर ठेऊन. मी तिला अजुन जवळ यायला सांगितले. ती अजुन थोडी सरकली पण तरीही आमच्यात थोडे अंतर होते. माझ्या लक्षात आले की ती कदाचीत लाजत असावी. मग मीच सरकलो आणि संगीताताईला चिटकून बसलो.
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.