25-06-2021, 03:35 PM
मार्केटमध्ये सुध्दा खूप गर्दी होती. रस्त्यावरील स्टॉलवर जर ती काही पहायला थांबली तर तिला गर्दीच्या स्पर्शापासून वाचवत आहे असे दाखवत मी तिच्या नितंबाना माझा पार्श्वभाग पाठून चिटकायचो तर कधी त्याला हात लावायचो. जर मी काही पहायला थांबलो तर ती गर्दीच्या स्पर्शापासुन वाचण्यासाठी मला एकदम चिटकुन उभी रहायची. त्यामुळे आपोआप मला तिच्या उन्नत छातीचे, कडक मांड्यांचे आणि मांसल नितंबाचे स्पर्शसुख मिळत होते. अर्थात! बऱ्याचदा त्यात वासनेचा भाग नव्हता कारण गर्दीमुळे ते अपरिहार्य होते. आणि वासना असली तर ती माझ्या मनात होती. मला तरी असे वाटत नव्हते की संगीताताईच्या दृष्टीने त्या स्पर्शाना काही अर्थ होता.
मी एक जीन्स आणि दोन टी-शर्ट खरेदी केले. संगीताताईने एक पंजाबी ड्रेस, एक स्कर्ट आणि टाप, एक जीन्स आणि दोन तीन टी-शर्ट घेतले. जवळजवळ संध्याकाळी साडेसात वाजेपर्यंत आम्ही मार्केटमध्ये फिरत होतो. शेवटी एका शॉपजवळ ती थांबली आणि तिने सगळ्या बॅगा माझ्या हातात दिल्या. तिने मला सांगितले की फुटपाथच्या पुढच्या कोपऱ्यावर जावून उभे रहाणे आणि तिची वाट बघण. तिला त्या शॉपमध्ये जायचे होते. मला आश्चर्य वाटले की ती मला का नाही घेवून जात त्या शॉपमध्ये. म्हणून मी त्या शॉपमध्ये निरखून बघितले आणि माझा चेहरा खुलला.
मी एक जीन्स आणि दोन टी-शर्ट खरेदी केले. संगीताताईने एक पंजाबी ड्रेस, एक स्कर्ट आणि टाप, एक जीन्स आणि दोन तीन टी-शर्ट घेतले. जवळजवळ संध्याकाळी साडेसात वाजेपर्यंत आम्ही मार्केटमध्ये फिरत होतो. शेवटी एका शॉपजवळ ती थांबली आणि तिने सगळ्या बॅगा माझ्या हातात दिल्या. तिने मला सांगितले की फुटपाथच्या पुढच्या कोपऱ्यावर जावून उभे रहाणे आणि तिची वाट बघण. तिला त्या शॉपमध्ये जायचे होते. मला आश्चर्य वाटले की ती मला का नाही घेवून जात त्या शॉपमध्ये. म्हणून मी त्या शॉपमध्ये निरखून बघितले आणि माझा चेहरा खुलला.
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.