25-06-2021, 03:24 PM
मी ओशाळलो आणि नजर फिरवून टीव्ही बघायला लागलो. माझी छाती जोरजोराने धडधडायला लागली. बापरे! संगीताताईला कळले मी तिच्या छातीकडे बघत होतो. ती काय विचार करत असेल? ती मला नालायक, बेशरम, काय काय समजत असेल? आता ती काय करेल? तिला माझा खुप राग येत असेल. ती आई, बाबाना सांगेन का? हजारो प्रश्न माझ्या मनात उठले आणि मी घाबरलो. नंतर ती कपडे बदलून बाहेर आली तेव्हा तिच्याकडे बघायची सुद्धा माझी हिम्मत नव्हती. त्या पुर्ण दिवशी आणि पुढील २/३ दिवस मी शक्यतो घराबाहेर राहुन तिला टाळले. मला भीती वाटत होती की ती मला खडसावून विचारेन किंवा आई, बाबाना सांगेन. पण तसे काही घडले नाही.
मला थोडे हायसे वाटले आणि दिलासा आला. नंतर पुन्हा मी संगीताताईला चोरुन बघायला लागलो. तिने पुन्हा २/३ वेळा मला तिला बघताना पकडले. पण आश्चर्य म्हणजे ती मला काहीही बोलली नाही की तिने कोणाला सांगितले नाही. मीपण आता तिला उघडपणे बघु लागलो.
मला थोडे हायसे वाटले आणि दिलासा आला. नंतर पुन्हा मी संगीताताईला चोरुन बघायला लागलो. तिने पुन्हा २/३ वेळा मला तिला बघताना पकडले. पण आश्चर्य म्हणजे ती मला काहीही बोलली नाही की तिने कोणाला सांगितले नाही. मीपण आता तिला उघडपणे बघु लागलो.
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
