Adultery மூன்றாம் தாலி

[meenpa]

“பழகினாங்கன்னா?  புரியலை,” என்று அஞ்சு குறும்பாக கேட்க நான், “பழகினாங்கன்னா மஜா பண்ணாங்கன்னு டீசன்டா சொன்னேன்,” என்றேன்.
 
“அவள் லவ்வர்னாலும் அடுத்தவனுக்கு பொண்டாட்டிதானே, அது மட்டும் ரொம்ப டீசன்டோ? அவன் ஒரு பொறுக்கி ராஸ்கல், அவள் ஒரு ஊர் மேயற பொட்ட நாயி,” என்று அஞ்சு சொன்னாள்.
 
நான் அவள் தலையில் முட்டி கூர்ந்து பார்த்தபடி, “கனவில் வந்த என் கதாநாயகி பத்தி நாயி, அப்படி இப்படின்னு சொல்லாத அஞ்சு.  அதே மாதிரி அவனை பொறுக்கி, ராஸ்கல்னு திட்டாதே.  ரெண்டு பேரும் நல்லவங்க, லவ்வர்ஸ்.  என்னதான் மஜா பண்ணினாலும் ஒருத்தரை ஒருத்தர் டீப்பா லவ் பண்றாங்க,” என்றேன்.
 
அஞ்சு, “என்னமோ கூட இருந்து பார்த்த மாதிரி சொல்றீங்க?  கனவில வந்தவ உங்க கதாநாயகின்னா உன் பொண்டாட்டி மாதிரியா?  என்னமோ பொண்டாட்டிக்கு வக்காலத்து வாங்கற மாதிரி பேசறீங்க?  கெட்டுப் போனவ, கேடு கெட்டவ, இவளுங்களுக்கு வக்காலத்து வாங்காதீங்க,” என்றாள்.
 
“ஒரு வாதத்துக்கு வச்சிக்குவோம் அஞ்சு.  சோரம் போக பொண்டாட்டிக்கு கூட்டிக் கொடுத்தாதான் கக்கோல்டுன்னு சொல்வாங்க.  பொண்டாட்டி சோரம் போனா அதை புரிஞ்சிகிட்டு விட்டுக்கொடுக்கறவன் ஒன்னும் கக்கோல்ட் இல்லை.  பொண்டாட்டிய அவ லவ்வர்கூட ஷேர் பண்றவனும் கக்கோல்ட் இல்லை.   பொண்டாட்டியை எக்ஸ்சேஞ்ச் பண்ணிக்கறவனும் கக்கோல்ட் இல்லை.  கக்கோல்டா இல்லாதவன் பொண்டாட்டி சந்தோஷமா இருக்கணும்னு அவளை கூட்டிக்கொடுக்காம விட்டுக்கொடுக்கிறான் என்றால் அவள் மனசை பூரணமா புரிஞ்சிகிட்டவனாதான் இருப்பான்.  இதுல அவனை குறை சொல்ல என்ன இருக்கு?”
 
அஞ்சு என் மூக்கை நிமிண்டியபடி, “உன்னை திருத்தவே முடியாதுடா புருஷா!” என்று சொல்லி என் உதட்டை கவ்வினாள்.  அதே சமயம் அஞ்சு என் பூலை தடவிக்கொடுக்க அது ஃபுல்லுக்கு நட்டுக்கொண்டது. 
 
அதை உணர்ந்த அஞ்சு, “புருஷா உனக்கு ரெண்டு சாய்ஸ் தரேன், எதுன்னு சொல்லு.  ஐஸா, இல்லை …………?”  நான் அவள் காதை கடித்தபடி, “ஐஸ் வேணாம், டிக்கில …”  அஞ்சு சந்தோஷத்துடன் சில நொடிகளில் அவள் கிட்சன் மேடையில் கைகளை ஊன்ற நான் அவள் பின்புறமிருந்து இயங்கினேன்.
 
இருவரும் டிஃபன் முடித்த போது எஞ்சினீயரும் காண்ட்ராக்டரும் வந்தனர்.  அவர்கள் கொண்டு வந்த கட்டிட வரைபடங்களை காட்டினர்.  ராம் சொன்ன வாஸ்துபடி தயாரித்திருக்கிறார்கள்.  கேரளா மாடல் வீடு. க்ரௌண்ட்ல ஒரு பெட் ரூம், மாடியில மூன்று பெட் ரூம்ஸ்.  நிறைய கார்டன் ஸ்பேஸ்.  அஞ்சு அவர்களுக்கு அட்வான்ஸ் பணம் 5 லட்சத்தை ட்ரான்ஸ்ஃபர் செய்தாள்.  ஆறு மாதத்திற்குள் கட்டுமான வேலை முடிந்துவிடும்.
 
இரவு ராமிடம் வழக்கமான நேரத்தில் ஃபோனில் பேசினோம்.  அஞ்சு பெட்ரூமை சாத்திவிட்டு பேசினாள்.  அப்புறம் ஹாலில் டீ.வி பார்த்துக்கொண்டிருந்த என்னிடம் செல்லை கொடுக்க நான் பேசினேன்.  ஞாயிறு-திங்கள் அன்று அவன் ஊருக்கு வர சொன்னான்.  மறுக்க மனமில்லை.  மறுத்தால் அஞ்சுவிற்கு பொக்கென போய்விடும்.  அது தவிர ராம் அவன் ஊரில் எப்படி என்று தெரிந்து கொள்ள ஆவலாக இருந்தேன். 
 
ஞாயிறு மதியம் ஃப்ளைட்டில் புறப்பட்டோம்.  எங்களை அழைத்து செல்ல ஒரு கார் வந்திருந்தது.  சிட்டிக்கு வெளியே ராமின் வீட்டை கண்டதும் பிரம்மித்துவிட்டோம். அடக்கமாக இருந்தது, ஆனால் நிறைய கார்டன். முன் பக்கம் ஜோஸிய காரியமான அலுவலக ப்ளாக்.  பின் பக்கம் கொஞ்சம் தூரம் தள்ளி வீடு.  கார் எங்களை வீட்டின் போர்டிக்கோவில் இறக்கிவிட்டு சென்றுவிட்டது.
 
வீட்டிற்குள் நுழைந்தோம்.  அங்கே ராமின் வேலைக்காரி கிழவி இருந்தாள்.  எங்களிடம், “ஐயா அந்த ரூம்ல இருக்கார், குளிக்கிறார்.  நீங்க இங்க லெஃப்ட் ரூம்ல ரெஸ்ட் எடுங்க.  ரூமில் ஃப்ளாஸ்கில் காஃபி வச்சிருக்கேன்.  ஆஃபீஸ் ரூம், கோயில் க்ளீன் பண்ணிட்டு வந்து டிஃபன் செய்யறேன். ஒரு மணி நேரம் ஆகும்,” என்றாள். 
 
நாங்கள் வேலைக்காரி காட்டிய அறைக்கு சென்றோம். அஞ்சு என்னிடம், “நீங்க ரெஸ்ட் எடுங்க.  நான் போய் அவர்கிட்ட நாம் வந்துவிட்டதை சொல்லிவிட்டு வந்துடறேன்,” என்றாள்.  அஞ்சுவின் ஆசை புரிந்தது.
 
நான் அவளிடம், “அஞ்சு, பக்கத்து ஏரியாவில என் ஃப்ரண்ட் புக் ஸ்டோர் வச்சிருக்கார். அவரை பார்த்துட்டு ஒரு மணி நேரத்தில வந்திடறேன்,” என்றேன்.  அஞ்சு வெட்கத்துடன் தலையசைத்து பை சொன்னாள்.
 
ராமின் ட்ரைவர் காரை எடுத்தான்.  10 கி.மீ தொலைவில் சிட்டியில் இருந்த மாலில் உள்ள ஒரு காஃபி ஷாப்பில் அரை மணி பொழுதை ஓட்டி, அப்புறம் அங்கிருந்த ஒரு புக் ஸ்டோரில் நுழைந்தேன்.
 
அங்கே என் விஸிட்டிங்க் கார்ட் கொடுத்து முதலாளியிடம் பேசி டைம் பாஸ் செய்தேன்.  அவரின் விஸிட்டிங்க் கார்ட் வாங்கி ராமின் வீடு திரும்ப ஒன்றரை மணி நேரம் ஆனது. 
 
மாலிலிருந்து புறப்படும் முன்பு அஞ்சுவிற்கு ஃபோன் செய்துவிட்டு அவள் ஓகே சொன்னதும் திரும்பினேன்.
 
வீடு திரும்பியதும் நானும் ராமும் மது அருந்தினோம்.  அஞ்சு எங்களுக்கு பலகாரம், டிஃபன் தயாரித்து பரிமாறினாள்.
 
இரவு 10 மணி அளவில் நாங்கள் எங்கள் அறைக்கு சென்று படுத்தோம்.  அஞ்சு என்னை இழுத்து தன் மடியில் கிடத்தி குனிந்து எனக்கு முத்தமிட்டாள்.  என் மூக்கை நிமிண்டி, கன்னத்தில் கிள்ளி, காதை திருகி கொஞ்சினாள். 
 
“எந்த ஊருக்கு போனாலும் எதாவது சாக்கு சொல்லி என்னை விட்டுட்டு அரை மணி நேரம், ஒரு மணி நேரம்னு ஓடிடறதே உங்களுக்கு வழக்கமா போச்சு. ஆனா உங்ககிட்ட பிடிச்சதே நீங்க திரும்பறப்ப ஃபோன்ல கூப்பிட்டு சொல்லிடறீங்க, அதுதான்…. அப்புறம் ஒரு விஷயம் …” என்று அஞ்சு இழுத்தாள்.
 
“என்ன அஞ்சு, என்ன விஷயம்?  எதுவா இருந்தாலும் கூச்சப்படாம சொல்லு.” 
 
“ஒன்னுமில்லை.  காலைல 5 மணிக்கு உங்களுக்கு என்ன வேலையிருக்கு?” என்று அஞ்சு கேட்டாள்.  ஏதோ விஷயம் இருக்கு என்று புரிந்தது. 
 
“ஈவினிங் பார்த்த அந்த புக் ஸ்டோர்காரரை திரும்ப பார்க்கணும்.  டிஃபன் சாப்பிட கூப்பிட்டிருக்கார்,” என்று சொன்னேன்.