29-07-2021, 05:55 AM
அடுத்த வாரம் ஒரு நாள் ராம் வந்தான். நானும் அஞ்சுவும் சென்று பால் காய்ச்சிக் கொடுத்து அவனை மேல் போர்ஷனில் குடி வைத்தோம். அன்று காலை டிஃபன் எங்கள் வீட்டில் சாப்பிட்டான். பின்பு ப்ராஞ்ச் தொடங்கிய விஷயம் சொல்ல கஸ்ட்மர்களை பார்க்க கிளம்பினான்.
மாலை என்னை சந்திக்க வர சொன்னான். நான் போனபோது மணி ஏழு ஆகிவிட்டது. கொஞ்ச நேரம் பேசிவிட்டு மது பாட்டிலை எடுத்தான். நான் மறுக்கவில்லை.
நாங்கள் மது அருந்தும்போது அவனே பேச்சை தொடங்கினான். “எனக்குன்னு உண்மையான சொந்தம் எதுவும் இல்லை. நீங்கதான் என் அண்ணன்னு வச்சிக்கோங்க. உங்க சொத்து, வீடு கட்டறது பத்தி அஞ்சு சொன்னாங்க. நான் அவங்களை பேர் சொல்லி கூப்பிடறதுல உங்களுக்கு ஆட்சேபணை இல்லையே?”
“எனக்கு ஒரு ஆட்சேபணையும் இல்லை பங்காளி,” என்றேன்.
அவன் தொடர்ந்து, “இனிமேலும் நீங்க வாழ்க்கையில் கஷ்டப்பட வேண்டாம். நீங்க வீடு கட்டறதுக்கு நான் உதவி செய்யறேன். அது ஒரு வகையில் என் மாரல் டூட்டி. நான் செய்யற உதவி கடன் இல்லை, கடமை! மறுக்காதீங்க. பிரதிபலனா உங்க குடும்பத்தோட அன்பும் ஆதரவும்தான் எனக்கு வேணும். எனக்கென்று உங்க குடும்பம் மட்டும்தான் சொந்தம். உங்கள் மகளை என் மகளா நான் வளர்க்கிறேன். அவள்தான் என் வாரிசு, என் சொத்து, பிஸினெஸுக்கெல்லாம் வாரிசு,” என்றான்.
பின்பு கண்களை துடைத்தபடி, “இது என் முடிவு இல்லை. என் விதி இப்படிதான்னு எனக்கு ஜோஸியம் கத்துக்கொடுத்த குரு அப்பவே சொல்லி வச்சது. உங்க குடும்பம் சந்தோஷமா இருக்கணும். அஞ்சுவோட ஆசை நிறைவேறணும். அதுதான் என் அபிலாஷை. அஞ்சுவின் பாங்க் அக்கௌண்டிற்கு ஏற்கனவே பத்து லட்சம் மாற்றிட்டேன். வீடு கட்டற வேலையை ஆரம்பிங்க,” என்றான்.
நான் நிஜத்தில் தழுதழுத்தேனா, இல்லை அது போதை செய்த வேலையா தெரியவில்லை, அவன் கையை பிடித்து நன்றி சொன்னேன்.
காலையில் டிஃபன் சாப்பிடும்போது அஞ்சு என்னிடம், “அவர் இன்னைக்கு மத்தியானம் கிளம்பறார்ங்க. நம்ம பங்களாவிற்கு கண்ணுபட்ட தோஷம் போக காலையிலேயே பூஜை செய்துட்டாராம். ஒரு விளக்கு பூஜை பாக்கி இருக்குன்னு நம்மளை வர சொல்லியிருக்கார். போகலாங்களா?” என்றாள்.
நான், “அஞ்சு, ஒரு பப்ளிஷர்கூட மீட்டிங்க் இருக்கு. அப்புறம் விளக்கு பூஜையெல்லாம் பொம்பளைங்க சமாச்சாரம். அதனால நீ போய்ட்டு வா. பூஜையை நல்லபடியா செய்ங்க. பூஜை நல்லபடியா நடக்கணும்னு நானும் வேண்டிக்கறேன்,” என்றேன்.
அஞ்சு என் தலையில் குட்டினாள். “வேண்டிக்கறீங்களா வேண்டி? என்ன வேண்டுதல் உங்களுக்கு? முதல்ல என் வேண்டுதலை பூர்த்தியாக்கற வேலையை பாருங்க.” நான் சிரித்துவிட்டு கை கழுவ போனேன்.
நான் கிளம்பும்போது, “அதென்ன அஞ்சு விளக்கு பூஜையை பகல்ல வச்சிருக்கீங்க? விளக்கு வச்சி பூஜை பண்றதுன்னா ராத்திரியில் செஞ்சாதான் நல்லா இருக்குமாம்!” என்றேன்.
அவள் என்னை வெட்கத்துடன் இடித்தாள். “இந்தாங்க, பிடிங்க உங்க செல்லை. கிளம்பற வழி பாருங்க. விட்டா குண்டக்க மண்டக்கன்னு எதையாவது சொல்லிகிட்டே இருப்பீங்க. நான் ராத்திரிக்கு பூஜைக்கு கிளம்பிட்டா நீங்க தனியா உட்கார்ந்து என்ன தவமா பண்ணப் போறீங்க? நாம் எப்பவும் ராத்திரியில ஒன்னாதான் இருக்கணும், என்ன விளங்குச்சா?” என்று என் மூக்கை நிமிண்டியபடி அஞ்சு சொன்னாள்.
நான் அவளிடம் வாங்கிய என்னுடைய இரண்டு செல் ஃபோன்களில் ஸ்பேர் செல்லை அவளிடம் திருப்பிக் கொடுத்தேன்.
“ஏன், வேண்டாமா?” என்று அஞ்சு கேட்டாள். “வேண்டாம். கால்ஸ் எல்லாம் இந்த நம்பர்ல வர்றதில்லை. வேணும்னா நீ யூஸ் பண்ணிக்கோ,” என்றேன்.
அஞ்சு ஒரு விஷம புன்னகையுடன் அதை என்னிடமிருந்து வாங்கினாள். “தாங்க்ஸ்! யூஸ் ஆனாலும் ஆகும்,” என்று சொல்லி கண் சிமிட்டினாள்.
ஆக என்னை பங்களா பக்கம் வர வேண்டாம், என்னுடைய ஸ்பேர் செல்லில் அங்கு நடப்பதை ரெகார்ட் செய்து என்னிடம் காண்பிக்க முடிவு செய்துவிட்டாள் என்று தோன்றியது.
அதுவும் நல்லதுதான். அஞ்சு தன் பழைய காதலனுடம் உறவு கொள்வதை நான் ஒளிந்திருந்து பார்த்தால் அனுபவிக்கும் நேரத்தில் அவளுக்கு உறுத்திக் கொண்டேயிருக்கும். அதனால் சுகத்தை முழுமையாக அனுபவிக்க முடியாது என்ற எண்ணம் அஞ்சுவிற்கு தோன்றியிருக்கும்.
வாசலுக்கு என் பின்னே கைகளை தன் பின்பக்கம் வைத்தபடி வந்தாள். நான் பைக் ஸ்டார்ட் பண்ணியதும் என்னிடம் ஒரு பையை நீட்டினாள்.
அஞ்சு புன்னகைத்தபடி, “லஞ்ச் பாக்ஸ் வச்சிருக்கேன். ஒரு வேளை மத்தியானம் நான் வர லேட் ஆனா நீங்க லஞ்சுக்கு ஹோட்டலுக்கு போக வேணாம்னுதான் லஞ்ச் செஞ்சிட்டேன். அவருக்கும் டிஃபன், லஞ்ச் பேக் பண்ணிட்டேன்,” என்றாள்.
“குட்! ஏதாவது அவசியம்னா ஃபோன் பண்ணு. ராமை கேட்டேன்னு சொல்லு. அவர் கிளம்பறதுக்கு முன்னால ஃபோன் பண்ண சொல்லு,” என்று நான் சொல்லி கிளம்பினேன். அப்போது அஞ்சுவின் முகத்தில் முன் எப்போதும் கண்டிராத புன்னகையும் சந்தோஷத்தையும் கண்டேன்.
நான் ஆஃபீஸ் சென்றதும் வழக்கமான வேலைகள் இரண்டு மணி நேரத்தில் முடிந்தன. பிஸியாக இருந்தாலும் இடையிடையே அஞ்சுவும் ராமும் இன்னேரம் எந்த கோலத்தில் இருப்பார்கள் என்பதை மனம் கற்பனை சிறகை விரித்தபடிதான் இருந்தது. அப்போதெல்லாம் என் பூல் லேசாக விரைத்தது.
11 மணிக்கு காஃபி சாப்பிட்டபடி கம்ப்யூட்டரில் கூகுள் ஓப்பன் செய்து ராம் பற்றி தேடினேன். அவன் பற்றிய தகவல்கள் பொத்பொத்தென அடுத்த நொடியே லிஸ்ட் ஆகின.
சும்மா சொல்லக்கூடாது, ராம் பிரபலமானவன்தான் என்று புரிந்தது. அவன் ஜோசியம், வாஸ்து சொல்லும் வீடியோக்கள் டஜன் கணக்கில் இருந்தன. அவை வாரம் ஒரு முறை டீ.வி-யில் பகலில் ஒளிபரப்பாகின்றன. அதனால்தான் நாங்கள் இருவருமே கவனித்திருக்கவில்லை.
மாலை என்னை சந்திக்க வர சொன்னான். நான் போனபோது மணி ஏழு ஆகிவிட்டது. கொஞ்ச நேரம் பேசிவிட்டு மது பாட்டிலை எடுத்தான். நான் மறுக்கவில்லை.
நாங்கள் மது அருந்தும்போது அவனே பேச்சை தொடங்கினான். “எனக்குன்னு உண்மையான சொந்தம் எதுவும் இல்லை. நீங்கதான் என் அண்ணன்னு வச்சிக்கோங்க. உங்க சொத்து, வீடு கட்டறது பத்தி அஞ்சு சொன்னாங்க. நான் அவங்களை பேர் சொல்லி கூப்பிடறதுல உங்களுக்கு ஆட்சேபணை இல்லையே?”
“எனக்கு ஒரு ஆட்சேபணையும் இல்லை பங்காளி,” என்றேன்.
அவன் தொடர்ந்து, “இனிமேலும் நீங்க வாழ்க்கையில் கஷ்டப்பட வேண்டாம். நீங்க வீடு கட்டறதுக்கு நான் உதவி செய்யறேன். அது ஒரு வகையில் என் மாரல் டூட்டி. நான் செய்யற உதவி கடன் இல்லை, கடமை! மறுக்காதீங்க. பிரதிபலனா உங்க குடும்பத்தோட அன்பும் ஆதரவும்தான் எனக்கு வேணும். எனக்கென்று உங்க குடும்பம் மட்டும்தான் சொந்தம். உங்கள் மகளை என் மகளா நான் வளர்க்கிறேன். அவள்தான் என் வாரிசு, என் சொத்து, பிஸினெஸுக்கெல்லாம் வாரிசு,” என்றான்.
பின்பு கண்களை துடைத்தபடி, “இது என் முடிவு இல்லை. என் விதி இப்படிதான்னு எனக்கு ஜோஸியம் கத்துக்கொடுத்த குரு அப்பவே சொல்லி வச்சது. உங்க குடும்பம் சந்தோஷமா இருக்கணும். அஞ்சுவோட ஆசை நிறைவேறணும். அதுதான் என் அபிலாஷை. அஞ்சுவின் பாங்க் அக்கௌண்டிற்கு ஏற்கனவே பத்து லட்சம் மாற்றிட்டேன். வீடு கட்டற வேலையை ஆரம்பிங்க,” என்றான்.
நான் நிஜத்தில் தழுதழுத்தேனா, இல்லை அது போதை செய்த வேலையா தெரியவில்லை, அவன் கையை பிடித்து நன்றி சொன்னேன்.
காலையில் டிஃபன் சாப்பிடும்போது அஞ்சு என்னிடம், “அவர் இன்னைக்கு மத்தியானம் கிளம்பறார்ங்க. நம்ம பங்களாவிற்கு கண்ணுபட்ட தோஷம் போக காலையிலேயே பூஜை செய்துட்டாராம். ஒரு விளக்கு பூஜை பாக்கி இருக்குன்னு நம்மளை வர சொல்லியிருக்கார். போகலாங்களா?” என்றாள்.
நான், “அஞ்சு, ஒரு பப்ளிஷர்கூட மீட்டிங்க் இருக்கு. அப்புறம் விளக்கு பூஜையெல்லாம் பொம்பளைங்க சமாச்சாரம். அதனால நீ போய்ட்டு வா. பூஜையை நல்லபடியா செய்ங்க. பூஜை நல்லபடியா நடக்கணும்னு நானும் வேண்டிக்கறேன்,” என்றேன்.
அஞ்சு என் தலையில் குட்டினாள். “வேண்டிக்கறீங்களா வேண்டி? என்ன வேண்டுதல் உங்களுக்கு? முதல்ல என் வேண்டுதலை பூர்த்தியாக்கற வேலையை பாருங்க.” நான் சிரித்துவிட்டு கை கழுவ போனேன்.
நான் கிளம்பும்போது, “அதென்ன அஞ்சு விளக்கு பூஜையை பகல்ல வச்சிருக்கீங்க? விளக்கு வச்சி பூஜை பண்றதுன்னா ராத்திரியில் செஞ்சாதான் நல்லா இருக்குமாம்!” என்றேன்.
அவள் என்னை வெட்கத்துடன் இடித்தாள். “இந்தாங்க, பிடிங்க உங்க செல்லை. கிளம்பற வழி பாருங்க. விட்டா குண்டக்க மண்டக்கன்னு எதையாவது சொல்லிகிட்டே இருப்பீங்க. நான் ராத்திரிக்கு பூஜைக்கு கிளம்பிட்டா நீங்க தனியா உட்கார்ந்து என்ன தவமா பண்ணப் போறீங்க? நாம் எப்பவும் ராத்திரியில ஒன்னாதான் இருக்கணும், என்ன விளங்குச்சா?” என்று என் மூக்கை நிமிண்டியபடி அஞ்சு சொன்னாள்.
நான் அவளிடம் வாங்கிய என்னுடைய இரண்டு செல் ஃபோன்களில் ஸ்பேர் செல்லை அவளிடம் திருப்பிக் கொடுத்தேன்.
“ஏன், வேண்டாமா?” என்று அஞ்சு கேட்டாள். “வேண்டாம். கால்ஸ் எல்லாம் இந்த நம்பர்ல வர்றதில்லை. வேணும்னா நீ யூஸ் பண்ணிக்கோ,” என்றேன்.
அஞ்சு ஒரு விஷம புன்னகையுடன் அதை என்னிடமிருந்து வாங்கினாள். “தாங்க்ஸ்! யூஸ் ஆனாலும் ஆகும்,” என்று சொல்லி கண் சிமிட்டினாள்.
ஆக என்னை பங்களா பக்கம் வர வேண்டாம், என்னுடைய ஸ்பேர் செல்லில் அங்கு நடப்பதை ரெகார்ட் செய்து என்னிடம் காண்பிக்க முடிவு செய்துவிட்டாள் என்று தோன்றியது.
அதுவும் நல்லதுதான். அஞ்சு தன் பழைய காதலனுடம் உறவு கொள்வதை நான் ஒளிந்திருந்து பார்த்தால் அனுபவிக்கும் நேரத்தில் அவளுக்கு உறுத்திக் கொண்டேயிருக்கும். அதனால் சுகத்தை முழுமையாக அனுபவிக்க முடியாது என்ற எண்ணம் அஞ்சுவிற்கு தோன்றியிருக்கும்.
வாசலுக்கு என் பின்னே கைகளை தன் பின்பக்கம் வைத்தபடி வந்தாள். நான் பைக் ஸ்டார்ட் பண்ணியதும் என்னிடம் ஒரு பையை நீட்டினாள்.
அஞ்சு புன்னகைத்தபடி, “லஞ்ச் பாக்ஸ் வச்சிருக்கேன். ஒரு வேளை மத்தியானம் நான் வர லேட் ஆனா நீங்க லஞ்சுக்கு ஹோட்டலுக்கு போக வேணாம்னுதான் லஞ்ச் செஞ்சிட்டேன். அவருக்கும் டிஃபன், லஞ்ச் பேக் பண்ணிட்டேன்,” என்றாள்.
“குட்! ஏதாவது அவசியம்னா ஃபோன் பண்ணு. ராமை கேட்டேன்னு சொல்லு. அவர் கிளம்பறதுக்கு முன்னால ஃபோன் பண்ண சொல்லு,” என்று நான் சொல்லி கிளம்பினேன். அப்போது அஞ்சுவின் முகத்தில் முன் எப்போதும் கண்டிராத புன்னகையும் சந்தோஷத்தையும் கண்டேன்.
நான் ஆஃபீஸ் சென்றதும் வழக்கமான வேலைகள் இரண்டு மணி நேரத்தில் முடிந்தன. பிஸியாக இருந்தாலும் இடையிடையே அஞ்சுவும் ராமும் இன்னேரம் எந்த கோலத்தில் இருப்பார்கள் என்பதை மனம் கற்பனை சிறகை விரித்தபடிதான் இருந்தது. அப்போதெல்லாம் என் பூல் லேசாக விரைத்தது.
11 மணிக்கு காஃபி சாப்பிட்டபடி கம்ப்யூட்டரில் கூகுள் ஓப்பன் செய்து ராம் பற்றி தேடினேன். அவன் பற்றிய தகவல்கள் பொத்பொத்தென அடுத்த நொடியே லிஸ்ட் ஆகின.
சும்மா சொல்லக்கூடாது, ராம் பிரபலமானவன்தான் என்று புரிந்தது. அவன் ஜோசியம், வாஸ்து சொல்லும் வீடியோக்கள் டஜன் கணக்கில் இருந்தன. அவை வாரம் ஒரு முறை டீ.வி-யில் பகலில் ஒளிபரப்பாகின்றன. அதனால்தான் நாங்கள் இருவருமே கவனித்திருக்கவில்லை.