Adultery மூன்றாம் தாலி

[meenpa]

நான் ராமிடம், “ஆமாங்க, ஷேர் பண்ணி சாப்பிட்டா வேஸ்ட் ஆகாது,” என்று சொல்லி அஞ்சுவை பார்த்தேன்.  அவள் முகத்தில் சட்டென ஒரு வெட்கம் வந்து குனிந்து பிளேட்டில் இருப்பதை ஆய்ந்தாள்.  பேச்சை திருப்பும் விதமாக அவன் கார் பற்றி, அவன் தொழில் பற்றி விசாரித்தேன். 
 
“எப்பவாவது டீ.வி-யில் என் ப்ரோகிராம் வரும்.  மற்றபடி ஜோஸியம், வாஸ்து வேலையில் பிஸிங்க.  தினமும் இருபது கஸ்ட்மர்ங்களை பார்ப்பேன்.  சாயங்காலத்துக்கு பின்னால ஜோஸியம் பார்க்கக்கூடாது. சொந்தமா புக் ஸ்டோர், டிஸ்ட்ரிப்யூஷன்னு பிஸினெஸ் இருக்கு.  ஈவினிங்ல அந்த வேலை பார்ப்பேன். உங்க சிட்டியில ஜோசியத்துல எனக்கு கஸ்டமர்ங்க நிறைய பேர் இருக்காங்க.  அதனால இங்க ப்ராஞ்ச் ஆரம்பிக்கலாம்னு சொன்னாங்க.  வந்த இடத்தில உங்களை பார்த்தேன்.  உங்க ரெண்டு பேரையும் பார்த்த பின்னால்தான் எனக்கு ஏதோ ஒரு நிம்மதி கிடைச்ச மாதிரியிருக்கு,” என்றான்.
 
நான் அவனிடம், “ராம் விட்ட குறை தொட்ட குறைன்னு சொல்வாங்களே, அது மாதிரிதான் நாம் சந்திச்சிக்கிட்டது.  ஒரு விஷயம் பாருங்க.  நாங்களும் புக் ஸ்டோர்தான் வச்சிருக்கோம்.  புக், நோட்புக் டிஸ்ட்ரிப்யூஷன் குடோனும் வச்சிருக்கோம். நீங்க குடோனின் உள் ரூமை பார்க்கவில்லை.  அதனால தெரிஞ்சிருக்காது.  விதி பாருங்க, நம்மளை ஒன்னுக்குள்ள ஒன்னா சேர்த்து வச்சிடுச்சி.  அதுவும் நல்லதுக்குதான்,” என்றேன்.
 
அஞ்சு என் கையின் மேற்புறத்தில் சன்னமாக கிள்ளினாள். “அவரை சாப்பிட விடுங்க, அப்புறம் பேசலாம்,” என்று சொல்லிவிட்டு என் காதில் கிசுகிசுத்தாள்.  “ஒன்னுக்குள்ள ஒன்னா?  வீட்டுக்கு வாங்க, கும்மிடறேன்,” என்றாள். நான் சிரிக்க, ராம் நிமிர்ந்து பார்த்து புரியாமல் விழித்தான்.
 
ராம் பில் கொடுத்தான்.  ஹோட்டல் வாசலுக்கு வந்தோம்.  அவன் எங்கள் கையில் இரண்டு கிலோ ஸ்வீட்ஸ் பாக்கெட் கொடுத்தான். ஃபோன் நம்பர்கள் பரிமாறிக் கொண்டோம்.  பால் காய்ச்சும் தினத்துக்கு முன் தினம் மாலை வருவதாக சொல்லி விடை பெற்றான்.
 
வழியில் நாங்கள் பேசிக்கொள்ளவில்லை என்றாலும் அவள் செல்லமாக என் இடுப்பில், தொடையில், பின்புறத்தில் கிள்ளிக் கொண்டேயிருந்ததிலிருந்து அவளுடைய சந்தோஷத்தை புரிந்துகொள்ள முடிந்தது. நானும் வழிபூராவும் கிள்ளுவாங்கி சிரித்தபடி பைக்கை ஓட்டினேன்.   அஞ்சுவை குடோன் வாசலில் இறக்கிவிட்டு நான் கிளம்பினேன். 
 
இரவு 9 மணி போல வீடு திரும்பினேன்.  வந்ததுமே அஞ்சு என்னை குளிக்க சொன்னாள்.  “குடோன், ஹோட்டல்னு அலைஞ்சீங்க.  முதல்ல குளிச்சிட்டு ஃப்ரெஷா வாங்க.  ஹீட்டர் போட்டு வச்சிருக்கேன்.” 
 
நான் குளிக்க பாத்ரூம் சென்றபோது அஞ்சுவும் ஒரு கள்ள சிரிப்புடன் கூடவே வந்தாள்.  “மத்தியானம் நீங்க ஹோட்டல்ல சொன்னதுக்கு உங்களை கும்மு, கும்முன்னு கும்மிட்டு சோப் போடணும்,” என்றபடி தன் உடைகளை களைந்தாள். நான் ஷவர் அடியில் நின்றதும் என் பின்பாக சென்று என்னை அணைத்தவள், ஷவரை திருகினாள்.  சோப் எடுத்து என் பூலுக்கு சோப் போட்டாள்.
 
நான், “என்ன விஷயம் அஞ்சு, என்னை கும்மறேன்னு சொல்லிட்டு கொழுந்தனுக்கு சோப் போடறே?” என்று கேட்டேன்.

அவள் என் பூலை ஆட்டியபடி, “இதுக்கு கொழுந்தன்னு புது பேர் வச்சிட்டீங்களா? கரெக்டான பேர்தான்!  இருந்தாலும் திருட்டுத்தனம் பண்ணி பேர் கண்டுபிடிச்சதுக்கு இதை இன்னைக்கு சும்மா விடப் போறதில்லை….” என்று அஞ்சு சொல்ல, நான் அவளை திருப்பி குனிய வைத்தேன்.  என் அவசரம் அவளுக்கு பிடித்திருந்தது. 
 
டிஃபன் சாப்பிடும்போது நானே பேச்சை கிளறினேன். “எதுக்கு என்னை ஹோட்டல்ல கிள்ளினே?  வர்ற வழி பூராம் கிள்ளினே, எதுக்கு?” 
 
அஞ்சு என்னிடம், “நீங்க விட்டக் குறை தொட்ட குறை, ஒன்னுக்குள்ள ஒன்னாயிட்டோம்னு சொன்னீங்கள்ள, அதுக்குதான். ஒரு வழியில் அது கரெக்டுதான்.  பர்சேஸுக்கு போனப்போ அவர் பற்றி சொன்னார்.  அம்மா-அப்பால்லாம் காலமாயிட்டாங்களாம்.  இருக்கற சொந்தங்கள்கூட அவ்வளவு நெருக்கம் இல்லையாம்.  உங்களை அண்ணனா நினைக்கறாராம்.  நாம்தான் நிஜமான சொந்தம்னு ஃபீல் பண்றார்,” என்றாள்.
 
நான், “ராம் எனக்கு தம்பி இல்லை அஞ்சு.  பங்காளி.  அவனுக்கு பங்களின்ற உரிமைய கொடுத்திடலாம்.  ஒரு விஷயம் சொல்லட்டுமா?  நீ கோச்சிக்க மாட்டயே?” என்றேன்.  அஞ்சு ஒரு எதிர்பார்ப்புடன் என்னை நோக்கினாள்.
 
“நம்ம பங்களாவில் வீடு இருக்கும் போர்ஷனை அவனுக்கு கொடுத்திடலாம்.  அவன் கொஞ்சம் உதவி பண்ணினா நாம் காலி போர்ஷன்ல வீடு கட்டிடலாம். உன் சொத்தை நானும் அவனும் பங்காளிகளா பிரிச்சிக்கலாம். அவன் இங்க வருகிற அன்னைக்கு பங்காளியா நம்ம வீட்டிலயே சாப்பிடட்டும்.  அவன் தங்கறதுக்குதான் மேல் போர்ஷன் இருக்குல்ல! அவன் வந்த நேரம் நமக்கு நல்ல காலமா மாறிடும்னு நினைக்கறேன்.  என்ன சொல்றே அஞ்சு?  சம்மதம்தானா?” என்று நான் சொன்னேன்.
 
அஞ்சு என்னை கூர்ந்து பார்த்துவிட்டு, “என் சொத்துன்னு ஏன் சொல்றீங்க?  உங்க சொத்துங்க!  உங்க சொத்தை அவருக்கு பங்காளியா கொடுக்கறதுல எனக்கு ஒன்னும் ஆட்சேபணை இல்லை.  தாரளமா மேல் போர்ஷன்ல தங்கி அனுபவிக்கட்டும்.  அதுக்காக அவர் பங்குன்னு சொல்லி உங்க சொத்தை மொத்தமா தலை முழுகிடாதீங்க.  உங்க சொத்து எப்பவும் உங்களோடவே இருக்கட்டும். நான் சொல்றது அவருக்கு ஓகேவா இருந்தாலும், உங்க முடிவை யோசிச்சி சொல்லுங்க.  உங்க முடிவுதான் என் முடிவு,” என்றாள்.  “நீ சொல்றதுதான் கரெக்ட் அஞ்சு.  ராம்கிட்ட நீயே பேசிடு,” என்றேன். 
 
அஞ்சு கொஞ்சம் பெருமூச்சு இழுத்து, “ம்ம்ம்ம்…. அவர் என்ன சொல்ல போகிறார்?  அப்படியே பாகம் பிரிச்சி கொடுத்தாலும் என் காலத்துக்கு பின்னால கொடுக்க யார் இருக்கா, வேணும்னா பங்காளியோட மகளுக்கோ மகனுக்கோ போய் சேரட்டும்பார்,” என்றாள். “மகள்னு சொல்றது ஒகே, மகன் எப்படி?” என்று நான் சில்மிஷமாக கேட்டதும், அஞ்சு எழுந்து வந்து என் காதை திருகினாள்.
 
“நாள்-கிழமை பார்த்து நீங்க மனசு வச்சா உங்க சிங்க குட்டி வந்து குதிப்பான், உங்களை உதைப்பான், உங்க மேல ஒன்னுக்கு அடிச்சி உங்களைத்தான் பிடிச்சிருக்கும்பான், உங்களை என் பாச்சிய தொட விடாம சண்டை போடுவான், அப்புறம் நீங்கதான் ஆய் கழுவணும் குளிப்பாட்டணும், ஊட்டி விடணும், ஸ்கூலுக்கு கூட்டிட்டு போகணும், அப்புறம் பேர பையனுக்கு அதையே செஞ்சி விடணும் … …. நான் பாட்டுக்கு இந்த புராணத்தை தினமும் படிச்சி இத்தனை நாளும் ஒரு மண்ணாங்கட்டியும் ஆகலை.  காசில்லை, அது இல்லை, இது இல்லைன்னு இனி மேலயும் தள்ளிப்போட்டீங்க கொன்னுடுவேன்.  எனக்கு பீரியட் தள்ளி போகறதுக்கு ஏற்பாடு பண்ணுங்க,”