Adultery மூன்றாம் தாலி

[meenpa]

அஞ்சு சொன்னது சரி என்று என் மனதிற்கு பட்டது.  சாமியார் மோசமானவாக இருந்தால் அஞ்சுவை ஓத்துவிட்டு போகட்டுமே!  அவளும் சந்தோஷப்படுவாள்!
 
இருவரும் கிளம்பி மலையடிவாரத்துக்கு சென்றோம்.  ஆசிரமம் என்றோ, கோவில் என்றோ பெரியதாக ஒன்றுமில்லை.  ஒரு சாதாரண பழங்காலத்து வீடு இருந்தது.  சுற்றிலும் வேலி படல் வேய்ந்த காம்பவுண்ட்.  கொஞ்ச தூரத்தில் இருந்த ஒரு விருட்சத்திற்குதான் பூஜை. விருட்சத்தை சுற்றிலும் டஜன் கணக்கான புடவைகள் நேர்த்திக்காக சுற்றப்பட்டிருந்தன.  
 
நாங்கள் சென்றபோது அங்கு யாருமில்லை.  சாமியார் அந்த வீட்டிலிருந்து ஒரு சிறிய பையை கையில் எடுத்தபடி வெளியில் வந்தார்.  அவர் செல்லில் பேசிக்கொண்டிருந்தார்.  நாங்கள் அவரை தூரத்திலிருந்தே வணங்கினோம். சாமியார் செல் பேசி முடித்துவிட்டு எங்களை வீட்டுக்கு அழைத்தார்.
 
அவர் எளிமையாக இருந்தார்.  வயது அறுபது போல இருக்கும். அவரிடம் படித்த களை தெரிந்தது. முகத்தில் ஒரு வசீகரம் இருந்தது. உடலில் சுகந்த மணம் வீசியது.  வீட்டிற்குள் சொல்லிக்கொள்ளும்படி விசேஷமாக எதுவும் இல்லை. எங்களை பெஞ்சில் உட்கார சொல்லிவிட்டு அவர் ஒரு சேரில் உட்கார்ந்தார். 
 
அஞ்சுவிடம், “நீங்கதான் ஏதோ கேட்கணும்னு வந்திருக்கீங்க போலிருக்கு.  கேளுங்க.  அனுகிரஹம் இருந்தா எல்லாம் நல்லபடியா நடக்கும். சில பேர் வாரிசு இல்லையேன்னு கவலையா வருவாங்க.  ஆனா உங்களுக்கு அந்த பிரச்சனை இல்லைன்னு நினைக்கறேன்,” என்றார்.
 
அஞ்சுவின் சற்று தொங்கிய முலைகளையும், இடுப்பு மடிப்பையும் பார்த்து கரெக்டாதான் கணக்கு போட்டிருக்கிறார் போலிருக்கு.  நான் நினைத்ததையே அஞ்சுவும் நினைத்திருப்பாளோ என்னமோ, சாமியாரின் சொன்னதை கேட்டு   அஞ்சு புன்னகைத்தாள்.  அனேகமாக அஞ்சுவின் புன்னகையில் சாமியார் மயங்கியிருப்பார். 
 
தொடர்ந்து சாமியார், “குடும்ப பிரச்சனையா, இல்லை பிள்ளைங்க பிரச்சனையா?” என்று கேட்டார்.  அஞ்சு, “அந்த மாதிரி பிரச்சனையெல்லாம் இல்லைங்க. எங்க சொத்து பிரச்சனையாதான் கேட்கலாம்னு …...” என்றாள். 
 
அவர், “உங்களுக்கு பாகமா வந்த சொத்து பத்திதானே கவலை?  அது உங்களை விட்டு போகாது.  என்ன, அதை நீங்க இப்போ அனுபவிக்க முடியலை, காசோ, லாபமோ பார்க்க முடியலை, அவ்வளவுதானே?  அது உங்க சொந்தக்காரர்கள் செய்திருக்கும் தந்திர வேலை.  நீங்க ஒன்னும் கவலைப்படாதீங்க.  கண்டுக்காம எப்பவும் போல இருங்க.    மீறிப்போனா ஒரு வருஷத்தில அந்த சொத்துக்கு ஒரு நல்ல விடிவு காலம் வரும்,” என்றார்.  அதைக் கேட்டு அஞ்சு மிகவும் மகிழ்ந்தாள். 
 
சாமியார் தொடர்ந்தார்.  “உங்களுக்கு மகள் இருப்பாள்.  பெரிய படிப்பு படிப்பாள். அவளுக்கு பத்து வருஷத்தில பெரிய இடத்தில் கல்யாணம் ஆகும்.  நீங்க ஒரு சிரமமும் எடுக்க வேண்டியிருக்காது.  உங்க புருஷன் தொழில் இனிமே கொஞ்சம் கொஞ்சமா விருத்தி ஆகும். கொஞ்சம் கொஞ்சமாதான் …... அப்புறம் உங்களுக்கு மட்டும் ஒரு விஷயம் சொல்ல வேண்டியிருக்கு.  சார் ஒரு ஐந்து நிமிஷம் வெளியில வெயிட் பண்ணினார்னா நான் உங்ககிட்ட சொல்லிடறேன்.  ஏதோ உங்களுக்கு வியாதி, கஷ்டம் வரும்ன்னு சொல்ல வரலை.  அது ஒரு கர்ம வினை காரியம் விஷயமாதான்,” என்றார்.  நான் எழுந்து வெளியே சென்றேன். போகும் வழியில் அந்த வீட்டின் அமைப்பு மொத்தத்தையும் மனசுக்குள் ஆராய்ந்தேன்.   

வெளியே வந்ததும் வீட்டை சுற்றி நோட்டமிட்டேன்.  அஞ்சுவும் சாமியாரும் உட்கார்ந்திருந்த அறைக்கு அடுத்து இருந்த அறையின் வெளி பக்க கதவு திறந்துதான் இருந்தது.  ஆனால் உள் பக்கம் இருந்த கதவோ சாத்தியிருந்தது.  அவர்கள் பேசுவதை நான் ஒட்டு கேட்க விரும்பவில்லை. 
 
அந்த அறையை நோட்டமிட்டதில் இந்த அறைக்கும் அஞ்சு இருக்கும் அறைக்கும் நடுவில் இருந்த சுவரில் ஒரு விளக்கு மாடம் இருந்தது. அதில் விளக்கு வைத்தால் இரண்டு அறைகளுக்குமே வெளிச்சம் வரும். அந்த மாடத்தில் விளக்கு இல்லை. என்றாலும் சில சில்லறை பொருட்கள் இருந்தன.  எனக்கு சட்டென ஒரு ஐடியா தோன்றியது. 
 
என்னுடைய ஸ்பேர் செல்லின் வீடியோ காமிராவை ஆன் செய்து அந்த மாடத்தில் யாரும் காணாத வகையில் செல்லை ஒளித்து வைத்துவிட்டு வெளியே விருட்சம் இருக்குமிடத்திற்கு சென்றுவிட்டேன்.
 
ஐந்து நிமிஷத்தில் என்னை அஞ்சு வாசலுக்கு வந்து அழைத்தாள்.  நான் மீண்டும் சாமியாரை சந்தித்தேன்.  அஞ்சு தூரத்தில் இருக்கும் மரத்தடிக்கு சென்றுவிட்டாள். நாங்கள் வெளியில் திண்ணையில் உட்கார்ந்தோம். 
 
சாமியார் என்னிடம், “உங்க சம்சாரம் சில பிரச்சனைகள் சொன்னாங்க.  நிவர்த்தி பண்றது எப்படின்னு சொல்லியிருக்கேன். அது என்னன்னு உங்ககிட்ட சொல்றதுக்கு அவங்களுக்கு சங்கடமா இருக்கும். நான் சொன்னாலும் நீங்கள் சங்கப்படுவீங்க,” என்றார். 
 
நான், “அவள் சொல்லவில்லை என்றாலும் பரவாயில்லை.  நீங்களாவது சொல்லுங்கள்.  நான் ஒன்னும் சங்கடப்பட மாட்டேன்.  அஞ்சுவிற்கு பிடிக்கும் எந்த விஷயத்துக்கும் தடை சொல்ல மாட்டேன்,” என்றேன்.
 
அதற்கு அவர், “அவங்களுக்கு பிடிக்கும் எந்த விஷயத்துக்கும் தடை சொல்ல மாட்டேன்-னு நீங்க சொன்னது நல்லதா போச்சு.  அப்ப நான் ஒளிவு மறைவில்லாம பேசலாம் இல்லையா?  நான் சொல்லப்போகும் விஷயத்தை கேட்டு சங்கப்பட மாட்டீங்க, கோபப்பட மாட்டீங்க இல்லையா?” என்றார்.  நான் இல்லை என்று தலையாட்டினேன்.
 
அவர் என்னை தீர்க்கமாக பார்த்தபடி, “அவங்க செய்துள்ள பிழைகளுக்கு இன்றோடு முடிவு கட்ட வேண்டும் என்று விருப்பப்படுவதாக சொன்னார்கள்.  அதை நன்றாக புரிந்துதான் ஆரம்பித்திலேயே அவங்ககிட்ட சூசகமா தனியே பேசணும்னு சொன்னேன். …. அவங்க இத்தனை நாள் செய்த அதே பிழையை அவங்க திரும்ப ஒரு தடவை செய்தால்தான், அதுவும் என்னோடு செய்தால்தான், …. அப்புறம் …… உங்கள் சாட்சியா செய்தால்தான் அது முடிவுக்கு வரும் …. நான் சொல்ல வருவது உங்களுக்கு புரியும் என்று நினைக்கிறேன்.  ஆனால் நீங்கள் அவங்களை சந்தோஷப்படுத்த சகாயமா இருக்கணும்,” என்றார்.
 
நான் பவ்யமாக குறுக்கிட்டேன்.  “அவள் பிள்ளை வரம் ஏதும் கேட்டாளா சுவாமி?” அவர் சிரித்தபடி, “அவங்க புணர்ச்சியில் இந்திரிய சுகம் கேட்கவில்லை.  இந்திரிய சுவைதான் கேட்டார்கள்.  சில பேர்க்கு அப்படி ஒரு ஆசை!” என்றார்.  அர்த்தம் புரிந்து திருப்தியானேன்.  அஞ்சு என் மூலமாகத்தான் பிள்ளை பெற ஆசைப்படுகிறாள் என்பதை திரும்ப உணர்ந்த எனக்கு அஞ்சுவின் மீது அளவில்லா காதல் பிறந்தது.