Adultery மூன்றாம் தாலி

[meenpa]

எங்கள் தெருவில் இருந்தவர் ஒருவர் 30 மைல் தள்ளி தன் கிராமத்தில் வைத்திருந்த கிடா வெட்டு விருந்திற்கு எங்களை அழைத்தார்.  விருந்துக்கு நானும் அஞ்சுவும் காலையிலேயே பஸ்ஸில் சென்றோம். 
 
நாங்கள் இருவரும் தங்குவதற்கு அங்கு பக்கத்தில் அணைப்பகுதியில் இருந்த ஒரு கெஸ்ட் ஹௌஸில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்தது. மதியம் விருந்து முடிந்து கெஸ்ட் ஹௌஸில் தங்கி, அருகில் இருந்த அணைக்கட்டு பகுதி இவற்றிற்கு பிக்னிக் போய்விட்டு மறு நாள் மாலை போல் கிளம்புவதாக உத்தேசித்திருந்தோம்.  
 
கெஸ்ட் ஹௌஸில் ட்ராவல் பேக் சமாச்சாரங்களை வைத்துவிட்டு விழா நடக்கும் கிராமத்திற்கு கிளம்பினோம். அந்த கிராமத்துக்கு செல்ல மினி-பஸ்ஸில் மாறி சென்றோம்.  அந்த கிராமம் கெஸ்ட் ஹௌஸ் இருந்த மலையடிவாரத்தின் அடுத்த பக்கம் இருந்தது. மினி-பஸ் குன்றில் ஏறி இறங்கி சென்றது.  
 
மதியம் கிடா விருந்து சாப்பிட்டுவிட்டு கொஞ்சம் ஓய்வெடுத்துவிட்டு மாலை 4 மணி போல கிளம்பினோம்.  நாங்கள் செல்ல வேண்டிய மினி-பஸ் கேன்சல் ஆகிவிட்டதாம்.  அதே பஸ் இரவு ஒரு தரம் வந்து போவதால் வேறு பஸ் எதுவும் வராதாம்.  எனவே பஸ் மீண்டும் இரவு வருவது சந்தேகம்தான் என்றனர். 
 
பஸ்-ஸ்டாப்பில் இருந்த சிலர் குன்றில் குறுக்கு பாதையில் சென்றால் அந்த கெஸ்ட் ஹௌஸிற்கு முக்கால் மணி நேரத்தில் சென்று விடலாம் என்றனர்.  அந்த பாதை நல்ல பாதைதான் என்றாலும், விலங்கு நடமாட்டம் இல்லையென்றாலும், தனியே செல்ல வேண்டாம், உள்ளூர்காரர்கள் உதவியுடன் செல்வது நல்லது என்றனர். 
 
விருந்து கொடுத்த நண்பர் இருக்கும் இடத்திற்கே திரும்ப போய்விடலாமா என்று நாங்கள் யோசித்துக் கொண்டிருந்தபோது பஸ்-ஸ்டாப்பில் இருந்த ஒருவர் அந்த பாதையில் செல்ல எங்களுக்கு உதவி செய்ய ஒருவரை அழைக்கிறேன் என்று அவரை செல்லில் அழைத்தார். 
 
அவர் அழைத்த நபர் சில நிமிஷங்களில் அங்கு வந்துவிட்டான்.  அவனுக்கு என் வயது இருக்கும்.  அவனிடம் மலைப்பகுதியின் முரட்டுத்தனம் இருந்தது.  ஆனாலும் ஓரளவிற்கு நாகரீகமாகத்தான் இருந்தான். 
 
அவன் என்னிடம், “நீங்க அங்கே எங்கே போகணும்?  இங்க வந்து எப்படி மாட்டினீங்க?” என்று கேட்டான்.  நான், “டேம் கெஸ்ட் ஹௌஸில் தங்கியிருக்கோம்.  பக்கத்தில சுத்திப் பார்க்கலாம்ணு வந்தோம்.  மினி-பஸ் இல்லாததால மாட்டிகிட்டோம்,” என்றேன். 
 
அவன், “டேமுக்கு போகிற பாதி வழியிலதான் என் வீடு.  உங்களை கெஸ்ட் ஹௌஸில விட்டுட்டு வீட்டுக்கு போகிறேன்.  சிலப்போ வழியில ஜீப், வேன் வந்தாலும் வரும்.  அப்படி வந்தா சீக்கிரம் போயிடலாம்.  நீங்க ஒன்னும் பயப்படாதீங்க.  நான் பத்திரமா கூட்டிட்டு போய் விடறேன்,” என்றான். 
 
அவன் என்னிடம் பேசிக்கொண்டிருக்கையில் அவன் பார்வை அடிக்கடி அஞ்சுவின் மீது தாவியது. அவள் முலைகளை கூர்ந்து பார்த்தான்.  அவன் சுண்ணி விரைப்பதன் அறிகுறியாக அவன் கட்டியிருந்த வேஷ்டியில் லேசாக கூடாரம் அடிக்க தொடங்கியது.  அஞ்சு சில போது அவனை ஓரக்கண்ணால் பார்ப்பாள், அப்புறம் பார்வையை வேறு பக்கம் திருப்புவாள்.  முந்தானையை அடிக்கடி சரி செய்தாள். நான் அஞ்சுவிடம், “என்ன சொல்றே அஞ்சு, இவர்கூட போலாமா?” என்று கேட்டேன். 

அவள் என் கையைப் பிடித்தபடி கொஞ்சலாக, “அவர் விடறேன்றப்போ அவர் கூடவே போலாம்க. அவர் இங்க வந்த வேலை பார்த்துட்டு மெதுவாக விட்டாலும் பரவாயில்லைங்க.  இங்க இத்தனை பேர் இருந்தும் மெனகெட்டு அவர்தானே விடறேன்றார், அவரே விடட்டும்க.  சீக்கிரமோ, இல்லை மெதுவாகவோ எப்படியாவது விட்டா சரி,” என்றாள்.  அஞ்சு பேசுவதன் உள் அர்த்தமும் அவளுடைய மனசுக்குள் சட்டென உதித்துள்ள திட்டமும் எனக்கு புரிந்தது.  நான் அஞ்சுவை நோக்க அவள் சில்மிஷமான கள்ளப் புன்னகை வீசினாள்.
 
கெஸ்ட் ஹௌஸுக்கு போகிற வழியிலோ அல்லது கெஸ்ட் ஹௌஸில் வைத்தோ அவனோடு ஓல் போடுவது என்று அஞ்சு தீர்மானித்துவிட்டாள் என்பது எனக்கு புரிந்தது.  என்றாலும் அவன் அஞ்சுவின் ஆசையை புரிந்துகொண்டானா என்பது தெரியவில்லை.  ஏனென்றால் அஞ்சு சொன்னதை கேட்டு அவன் பதிலுக்கு எதுவும் சொல்லவில்லை. நான் நினைத்ததை என் தர்ம பத்தினி மோப்பம் பிடித்துவிட்டாள் என்று நினைக்கிறேன்.  முந்தானையை சரி செய்கிற சாக்கில் தன் கொழுத்த இடது முலையில் திரட்சியை அவன் இடதுபுறம் நின்று காண்பித்தபடி அவனிடம் பேச்சு கொடுத்தாள்.
 
“எதாவது வேற வேலையிருக்குங்களா?  வேற வேலையிருக்குன்னு சீக்கிரம் விடுவீங்களா? இல்ல வேற வேலையில்லைன்னு மெதுவா விடுவீங்களா?  வேற வேலையிருந்தா பாருங்க.  எனக்கு அவசரமில்லை.  மெதுவா விட்டீங்கன்னாவே போதும்.  அவசரமா விட்டீங்கன்னா கஷ்டமா இருக்கும்.  மெதுவா விட்டீங்கன்னா அப்படி கஷ்டம் இருக்காது.”
 
அஞ்சு திரும்பத் திரும்ப விடறது பற்றியே சொல்லிக்கொண்டிருந்ததால் அவள் என்ன சொல்ல வருகிறாள் என்பதை புரிந்து அவனிடம் புன்னகைக் கீறல் வெளிப்பட்டது. அவனுக்கு புடைச்சல் நட்டு குத்தாகியது. ஒரு சிகரெட்டை எடுத்து பற்ற வைத்தவன், “ஆமாங்க, நீங்க சொல்றது சரிதான்க.  போக வேண்டிய இடம் மலைன்றதால ஏற வேண்டியிருக்கு.  ஆனா மெதுவாதான் ஏறணும்ங்க. சீக்கிரம்னு ஒரேயடியா கடகடன்னு ஏறினா கஷ்டமாதான் இருக்கும்.  என் வீடு வரை நடக்கலாம், அப்புறம் அங்க பைக் இருக்கு.  அதுல கெஸ்ட் ஹௌஸுக்கு போயிக்கலாம்.  சரி கிளம்பலாங்களா?” என்றான். 
 
மூவரும் நடக்க தொடங்கும்போது அவன் என்னுடன்தான் பேசிக்கொண்டே வந்தான்.  அது முழுமையாக காடு என்று சொல்ல முடியாது.  தோட்டங்கள், சின்ன சின்ன எஸ்டேட்கள் இருந்தன.  அகன்ற பாதை முடிந்து பாதை குறுகலாகியது.
 
அஞ்சு அவனிடம், “மேடு-பள்ளத்தில தடுமாறிடுவேன் போலிருக்கு, அதனால நீங்க பின்னாலவே வாங்க. விழுந்தா பிடிச்சிக்க வசதியா இருக்கும். கப்புன்னு பிடிப்பீங்கல்லே?” என்றாள். அவன் அர்த்தம் புரிந்து புன்னகைத்தான். அஞ்சு என்னிடம், “அக்கம் பக்கம் பராக்கு பார்க்காம முன்னால பார்த்து நடங்க,” என்றாள்.  நான் அவனிடம், “ஆமாம்பா, அவள் சொல்ற மாதிரி நீ அவ பின்னால பார்த்துட்டே வாப்பா,” என்றேன்.
 
என் தர்ம பத்தினியும் நானும் சொன்ன இந்த வார்த்தை போதாதா ஒரு ஆம்பளைக்கு?  அவன் சட்டென பின் தங்கி நடக்க அஞ்சு அவனுக்கு முன்பாக வந்தாள்.  அஞ்சு அவனுடைய இடது புறம் நடந்தபடி குலுங்கி குதிக்கும் தன்னுடைய இடது முலையின் முழு வனப்பையும் காட்டி அவனுக்கு சூடு ஏற்றினாள்.  தன் இடுப்பின் முன் பகுதியிலிருந்த புடவையை கொஞ்சம் மேலுக்கு இழுத்து பிடித்தபடி அஞ்சு நடந்தாள்.  அவள் புதியதொரு ஒயிலான நடை பழகியபடி பெருத்த குண்டியை சதிராட விட்டு நடப்பது தெரிந்தது.