Incest காலம் தந்த சொந்தம்

[loverboywrites]

காலையில் அர்ஜுன் தூங்கி எழும்போதே மசாலா வாசனை அவன் மூக்கை துளைத்தது.

என்ன அம்மா இவ்வளவு சீக்கிரம் சமைக்கிறாள் என்று பரபரப்பாக எழுந்தான்.

எழுந்த வேகத்தில் கீச்சன் நோக்கி விரைந்தான்.

அங்கே அம்மா சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள், ஆனால் எப்பவுமான அம்மாவக சேலை கட்டியிருந்தாள்.

“அம்மா! எங்கயிருந்துமா உங்களுக்கு சேலை வந்தது?”, வியப்பாய் கேட்டான் அர்ஜுன்.

சித்ரா அர்ஜுனை திரும்பி பார்த்தாள்.

அர்ஜுன் அங்கே புடைத்த சுன்னி வேஸ்டியை விட்டு நீட்டி ஆடிக்கொண்டிருக்க நின்று கொண்டிருந்தான்.

“அர்ஜுன், ஹால்ல சூட்கேஸ்ல உன் ட்ரெஸ் எல்லாம் இருக்கு, போய் முதல்ல ட்ரெஸ் மாத்திட்டு வா”, என்றாள் சித்ரா.

சித்ராவின் குரலில் இருந்த அழுத்தமும் அவளது பார்வையில் இருந்த கண்டிப்பும் அர்ஜுனுக்கு நன்றாகவே தெரிந்தது.

பதில் ஏதும் கூறாமல் அர்ஜுன் கிச்சனை விட்டு வெளியே வந்தான்.

ஹாலில் சித்ரா சொன்னது போல ஒரு சூட்கேஸ் இருந்தது.

அதை எடுத்துக் கொண்டு தன் அறைக்கு சென்று தாழிட்டான்.

திறந்து பார்த்தான், அந்த சூட்கேஸ் முழுவதும் அர்ஜுனின் உடைகள்தான், ஆனால் அவன் ஊரில் வைத்திருந்தவை.

ரொம்ப யோசிக்காம அதுல ஒன்ன எடுத்து மாட்டிட்டு மீண்டும் கிச்சனுக்கு ஓடினான்.

டீசர்ட்டும் ஜீன்ஸுமாய் திரும்பி வந்து நின்ற அர்ஜுனை பார்த்து சித்ரா புன்முறுவல் பூத்தாள்.

“தேங்க்ஸ் அர்ஜுன்”, என்றாள்.

“அம்மா, இதெல்லாம் நான் ஊர்ல வச்சிருந்த ட்ரெஸ்சஸ், இது எப்படிம்மா இங்க வந்தது.”, பதட்டமாக கேட்டான் அர்ஜுன்.

“உங்கப்பாதான் எடுத்துட்டு வந்தார்”, என்றாள் சித்ரா மிகவும் சகஜமாக.

“அப்பாவா? அவர் எங்கம்மா இங்க வந்தார்?”, பதட்டமாக கேட்டான் அர்ஜுன்.

“நான் தான் இங்க திருடு போயிடுச்சு, ட்ரெஸ் எல்லாம் தூக்கிட்டு போயிட்டாங்கன்னு மெசேஜ் பண்ணிருந்தேன், அதான் வந்திருக்கார்”, என்றாள் சித்ரா கூலாக.

“அம்மா, என்னம்மா??!! தாத்தா கிட்ட சொல்லாதன்னு என்கிட்ட சொல்லிட்டு இப்ப அப்பாகிட்ட சொல்லி வச்சிருக்கீங்களேம்மா”, சோகமாக சொன்னான் அர்ஜுன்.

“என்ன அம்மாவும் மகனும் காலங்காத்தால பேசிட்டு இருக்கீங்க?”, என்று கேட்டவாறே திடுக்கிடும் வகையில் கிச்சனுக்குள் வந்தார் ஜெகன்.

“அப்பா!! ஹாய்ப்பா!! எப்ப வந்தீங்க?”, என்றான் அர்ஜுன்.

“இப்பதான் காலைல அஞ்சு மணிக்கு அர்ஜுன்”, என்று சொல்லிக் கொண்டே மகனின் தோளில் கைபோட்டு அவனை கிச்சனில் இருந்து அழைத்துசென்று ஹாலில் அமர்ந்தார்.

“அர்ஜுன், இந்தா காஃபியை வாங்கிட்டு போய் அப்பாகிட்ட குடுடா கண்ணா”, என்று சித்ரா கிச்சனில் இருந்து கரைந்தாள்.

அம்மாவின் குரலில் இருந்த வாஞ்சை, கனிவு அத்தனையும் மகனுக்கானதாகவே இருந்தது.

“இதோ வரேன்ப்பா”, என்றவாரே எழுந்து சென்றான் அர்ஜுன்.

கிச்சனுக்குள் சென்ற அர்ஜுனின் கைகளில் காஃபி கப்பை குடுத்தாள் சித்ரா.

அர்ஜுனை பார்த்து களுக்குனு சிரித்துவிட்டு, கண்களை சிமிட்டி மூக்கை சுண்டி, உதட்டை குவித்து முத்தம் கொடுப்பது போல செய்தாள். சற்று நேரத்திற்க்கு முன்னால் காஃபியை வாங்க கூப்பிட்ட அம்மா இல்லை இது.

சித்ராவின் இந்த இரெட்டை பரிமாணம் அர்ஜுனை உலுக்கியது.

சித்ராவிடம் காஃபியை வாங்கிக் கொண்டுபோய் அர்ஜுன் தன் அப்பாவிடம் கொடுத்தான்.

“அர்ஜுன் இங்க உக்காரு, நான் கொஞ்சம் பேசனும்”, என்றார் ஜெகன் காஃபியை வாங்கிக் கொண்டே.

ஒரு இனம் புரியாத பயத்துடனேயே அர்ஜுன் பக்கத்தில் அமர்ந்தான்.

சேரின் நுனியில் ஒரு வித பயத்தோடே அமர்ந்திருந்தான் அர்ஜுன்.

“ஏன்டா இப்படி உக்கார்ந்திருக்க ஏதோ தப்பு பண்ண மாதிரி? நல்லா உட்காரு. உனக்கு காஃபி வேண்டாமா? சித்ராவை போட சொல்லவா? சித்ரா டார்லிங், ஒரு காஃபி குடும்மா அர்ஜுனுக்கு”, என்றார் ஜெகன் காஃபியை குடித்துக் கொண்டே.

அர்ஜுன் சேரில் சாய்ந்து உட்கார்ந்தான். உள்ளுக்குள் அர்ஜுனுக்கு பயங்கர கோவம் வந்தது அவன் அப்பா, அம்மாவை டார்லிங்னு கூப்பிட்டதை அவனால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை.

ஜெகன் அப்படி கூப்பிட்டது அர்ஜுனுக்கு கோபம் வரவழைத்திருக்கும் என்று சித்ராவுக்கு தெரிந்து அவள் அர்ஜுனுக்கு பால் ஆத்தியபடி சிரித்துக் கொண்டாள். பக்கத்தில் கிச்சன்லிருந்த படியே தன் கணவனுக்கு ஒரு மெசேஜ் பண்ணினாள்.

ஜெகனின் ஃபோன் அவன் பாக்கட்டில் வைப்ரேட் ஆனது.

காஃபியை கீழே வைத்துவிட்டு ஜெகன் தன் ஃபோனை எடுத்து பார்த்தார்.

ஏங்க, நீங்க ஊருக்கு போறவரைக்கும் என்னை டார்லிங்னே கூப்பிடுங்க, ப்ளீஸ் – என்று சித்ரா அனுப்பியிருந்தாள் பல கிஸ்ஸிங் ஸ்மைலியுடன்.

சிரித்துக் கொண்டே மீண்டும் ஃபோனை பாக்கட்டில் வைத்துவிட்டு காஃபியை கையில் எடுத்தார் ஜெகன்.

அர்ஜுன் மெதுவாக அங்கிருந்து நகர்ந்தான்.

“அர்ஜுன், எங்க போற? நான் எதோ சொல்லிட்டு இருந்தேன்ல?”, என்றார் ஜெகன்.

பதில் ஏதும் சொல்லாமல் மீண்டும் அமர்ந்தான் அர்ஜுன்.

“ம்ம்!! அர்ஜுன், நீ இங்கயே எதாவது ஒரு காலேஜில் சேர்ந்து தாத்தாகூட இருந்து படி”, என்றார் ஜெகன்.

“ஏன்ப்பா?”, என்றான் அர்ஜுன்.

“தாத்தாக்கும் வயசாகுது அர்ஜுன், அவருக்கும் ஹெல்ப்பா இருக்கும், உனக்கும் ஒரு சேஞ்சு இருக்கும்”, என்று சொல்லிவிட்டு காஃபி குடித்த கப்பை அவனிடம் நீட்டினார்.

“நீங்க மட்டும் எப்படிப்பா அங்க தனியா இருப்பீங்க?”, என்றான் அர்ஜுன்.

“எனக்கென்னடா? நானும் உங்கம்மாவும் எப்பவும் போல இருக்கபோறோம். நீ ஹாஸ்டல்ல இருக்குறப்ப அப்படித்தான இருந்தோம்?”, என்றார் ஜெகன்.

அர்ஜுன் இதற்க்கு பதில் சொல்ல முடியாமல் முழித்தான்.

“சரிப்பா”, என்று மட்டும் சொல்லிவிட்டு கப்பை வாங்கிக் கொண்டு கிச்சனுக்கு சென்றான் அர்ஜுன்.”

“என்னடா அப்பா என்ன சொல்றார்”, என்றால் சித்ரா அர்ஜுன் கொண்டு வந்த கப்பை வாங்கிகொண்டே.

“இங்கயே காலேஜ்ல சேர்ந்து படிக்க சொல்றார்மா”, என்றான் அர்ஜுன் சோகமாக.

“அதுக்கென்னடா? நானும் உங்கப்பாவும் இல்லாம ஜாலியா இங்கேயே உன் தாத்தாவோட சேர்ந்து தண்ணியடிச்சிட்டு ஊர் சுத்தலாம். அதுக்கு எதுக்கு சோகமாக மூஞ்சிய வச்சிருக்க?”, என்றாள் சித்ரா.

சீரியஸாக இதை சத்தமாக சொல்லிவிட்டு கமுக்கமாக வாயை பொத்திக் கொண்டு சிரித்தாள்.

சித்ரா சொன்னதை அரைகுறையாக காதில் கேட்ட ஜெகன்.

“என்ன சித்ரா டார்லிங்? இவன் இங்க இருந்தா சரியா இருக்காதா?”, என்றார் சத்தமாக.

“தோ வரேன்”, என்றபடி கையை கழுவிவிட்டு சித்ரா ஜெகனிடம் சென்றாள்.

அர்ஜுன் கிச்சனுக்குள்ளேயே சோகமாக நின்று கொண்டிருந்தான்.

“ஏங்க இவனை இங்கேயே காலேஜ் போக சொல்றீங்களா?”, என்றாள் வெளியே வந்த சித்ரா.

“ஆமா சித்ரா, நம்ம அப்படித்தானே… முன்னாடியே”, ஜெகன் கிசுகிசுத்தார்.

“இங்க இவனோட தாத்தா செல்லம் குடுத்து கெடுத்துடுவார்ங்க, நானும் கூடவே இங்க இருக்குறதுன்னா ஓகே. இல்லனா வேணாம்”, என்றாள் சித்ரா.

கிச்சனுக்குள் நின்று கொண்டிருந்த அர்ஜுனின் முகம் பிரகாசமானது.

“எனக்கு ஓகே!! அவன் ஒழுங்கா இருந்தா போதும் எனக்கு”, என்று சொல்லிவிட்டு எழுந்து சென்றார் ஜெகன்.

சிரித்த முகத்துடன் அர்ஜுன் கிச்சனில் இருந்து வெளியே வந்தான்.

எதுவுமே சொல்லாமல் சித்ரா அவனை கண் சிமிட்டாமல் பார்த்தாள்.

“தேங்க்ஸ் மா, என் பேரழகி”, என்றபடி சித்ராவின் கண்ணத்தில் ஒரு முத்தம் கொடுத்துவிட்டு பறந்து சென்றான்.

மகன் கொடுத்த முத்தத்தின் ஈரத்தை தன் முந்தானை கொண்டு துடைத்து இடுப்பில் சொருகிவிட்டு கிச்சனுக்குள் நுழைந்தாள் சித்ரா.”

அப்போது காலிங் பெல் அடித்தது.

“ஏங்க? யாருன்னு கொஞ்சம் பாக்குறீங்களா? நான் கிச்சன்ல இருக்கேன்”, கரைந்தாள் சித்ரா.

“பாக்குறேன் டார்லிங்”, என்றபடியே தன் ரூமில் இருந்து எழுந்தார்.

சார், கொரியர்!!! – என்று வாசலில் இருந்து சத்தம் வந்தது.

கொரியர் என்ற சத்தம் கேட்டவுடன் அர்ஜுன் மின்னல் வேகத்தில் பறந்து கதவை நோக்கி வந்தான்.

“அப்பா!! கொரியர்தான்ப்பா.. நான் பாத்துக்கறேன்”, கத்திக் கொண்டே கதவை அடைந்தான் அர்ஜுன்.

ஜெகன் தன் அறைக்கதவை திறந்து வெளியே வந்து கொண்டிருந்தவர், “ஓகே அர்ஜுன்”, என்றவாறே மீண்டும் உள்ளே சென்றார்.

தப்பித்தோம் பிழைத்தோம் என்று அர்ஜுன் பார்சலை வாங்கிக் கொண்டு வேகமாக தன் ரூமிற்க்கு சென்று தாழிட்டான்.

ஏதோ தப்பாக நடப்பதை உணர்ந்த சித்ரா, நேராக தன்னுடைய அறைக்கு சென்று ஜெகனை பார்த்தாள்.

ஜெகன் ட்ராவல் செய்த அயர்ச்சியில் படுத்திருந்தார்.

“என்னங்க, தலை பிடிச்சி விடவா?”, என்றவாறே தடவிக் கொடுத்தாள்.

“இல்ல டார்லிங், கொஞ்ச நேரம் இன்னும் தூங்குறேன், சரியாகிடும் நீ ஏசி ஆன் பண்ணிட்டு போ”, என்றார் ஜெகன்.

சித்ரா ஏசியை ஆன் பண்ணிவிட்டு, ஜெகனின் தலையை மீண்டும் ஒரு முறை கோதிவிட்டு திரும்பினாள்.

சித்ராவின் சூத்தில் சப்புனு ஒரு அடி வைத்தார் ஜெகன்.

ஆஹ்ஹ்!!! என்றவாறே தன் சூத்தை தேய்த்துக் கொண்டே சித்ரா திரும்பி பார்த்து சிரித்தாள்.

“இன்னைக்கு ராத்திரி உன் சேலையை தூக்கிவிட்டு அந்த கதைல வர மாதிரி உன் சூத்தை நக்கனும் சித்ரா”, என்றார் ஜெகன்.

“ஆரம்பிச்சிட்டீங்களா? உங்க செக்ஸ் கதை காட்சிகளை வர்ணிக்க? எல்லாம் இருட்டட்டும் அப்பறம் பாக்கலாம்”, என்றபடியே கதவை சாத்திவிட்டு சென்றாள் சித்ரா.

தன் ரூம் கதவை சாத்திவிட்டு நேரெதிராக இருந்த மகனின் அறைக்கு சென்று மெதுவாக கதவை தட்டினாள்.

அர்ஜுன் பூனை போல மெதுவாக திறந்து எட்டி பார்த்தான்.

கதவை திறடா என்பது போல பாவனை செய்தாள் சித்ரா.

அர்ஜுன் கதவை திறக்க, சித்ரா உள்ளே நுழைந்து கதவை பூட்டினாள்.

“அம்மா, என்னம்மா ஆச்சு? அப்பா என்ன செய்றார்?”, பதறினான் அர்ஜுன்.

“அவருக்கு தலைவலி தூங்குறார்”, என்றாள் சித்ரா.

“அப்பா!!! நான் கூட அப்பா என்ன கொரியர்னு கேட்டு வாங்கிடுவாரோன்னு நினைச்சேன்மா”, என்றான் அர்ஜுன்

“அதான் நானும் கேக்குறேன், என்ன கொரியர், எதுக்கு இப்படி பதறின? அப்பா அந்த கொரியரை வாங்கிருந்தா என்ன? கமான் டெல் மீ?”, சித்ரா டீச்சரைப் போல கேட்டாள்.

“அப்பா!! க்ளாஸ் ரூம்ல இருக்குற மாதிரியே இருக்குமா”, என்றான் அர்ஜுன்.

“ஓஹ்!! க்ளாஸ் ரூம்ல இப்படித்தான் டீச்சர் இருப்பாளா”, என்று தன் முந்தானை ஒரு பக்கம் சரிந்திருந்ததை காட்டி சொன்னாள் சித்ரா.

சித்ராவின் முலையை பார்த்த அர்ஜுன் தன்னையும் அறியாமல், ‘வாவ்’ என்றான். பின்னர், ‘சாரிம்மா, சாரிம்மா’, என்றான்.

“சரி அந்த பார்சலை திற”, என்றாள் சித்ரா.

“அம்மா, இது நான் உங்களுக்கு ஆர்டர் பண்ண ட்ரெஸ் தான்மா”, என்றபடியே திறந்தான் அர்ஜுன்.

“அதுல என்னடா இருக்கு? அதை உங்கப்பா வாங்கிருந்தா என்ன?”, என்று அவன் இடுப்பில் கிள்ளுவதைப் போல கைவைத்துக் கொண்டே கேட்டாள் சித்ரா.

“இருக்கும்மா, நீங்களே பாருங்க”, என்றவாறே சித்ரா சைசுக்கு வாங்கிய டாப், பாட்டம் அதை தனியாக மெத்தை மேல் வைத்துவிட்டு, இன்னர்ஸ் இருந்த பேக்கை மட்டும் சித்ராவிடம் நீட்டினான் அர்ஜுன்.

அதை வாங்கி கீழே வைத்துவிட்டு சித்ரா ஒவ்வொரு டாப்பையும் எடுத்து தன் நெஞ்சில் வைத்து சரி பார்த்தாள். பின் இன்னர்ஸ் இருந்த பாக்கட்டை உடைத்தாள்.

பாக்கட்டை திறந்து ஒவ்வொன்றாக விரித்து பார்த்துவிட்டு அப்படியே அவனது மெத்தையில் விரித்து விரித்து வைத்தாள்.

அதை பார்க்கும் போதே அர்ஜுனுக்கு சுன்னி முட்டியது.

“ஏன்டா இது என்னடா? பேண்ட்டி? கரெக்டா அந்த இடத்துல மட்டும் ஓட்டையா இருக்கு? இதென்னடா ப்ரா? ஜிப் வச்சு வாங்கிருக்க? நான் என்ன உனக்கு பாலா குடுக்க போறேன்?”, அர்ஜுனின் காதை திருகி கேட்டாள் சித்ரா.

அர்ஜுன் அசடு வழிந்தான்.

“அப்பறம் இது என்னடா பேண்ட்டி நூலாட்டம் இருக்கு? இதுனால எதையுமே மறைக்க முடியாது”, என்றாள் சித்ரா.

“அம்மா, இதெல்லாம் உங்களுக்கு புதுசா இருக்கும் புடிக்குமேன்னு வாங்கினேன்மா”, என்றான் அர்ஜுன்.

“இதை ஏன்டா உங்கப்பாவை வாங்கவிடாம பண்ணே? இதெல்லாம் அவருக்குதான் ரொம்ப புடிக்கும்”, என்றாள் சித்ரா களுக் என்று சிரித்தவாறே.

“உங்கப்பா தூங்கி எழும்பட்டும், நான் அவருகிட்ட இதெல்லாம் போட்டு காட்டணும்”, என்று சொல்லிவிட்டு அவைகளை எடுத்துக் கொண்டு சந்தோசமாக அவன் அறையை விட்டு துள்ளிக் கொண்டே சென்றாள் சித்ரா.

அர்ஜுனுக்கு உடம்பெல்லாம் அந்த கனமே பத்தி எரிந்தது. ஏந்தான் இந்த நேரத்தில அப்பா வந்தாரோன்னு நினைச்சி.. கிட்ட தட்ட அர்ஜுனின் கண்கள் கலங்கியே விட்டன.

கொஞ்ச நேரம் என்ன செய்வதென்றே தெரியாமல் உட்கார்ந்திருந்தான்.

நீண்ட நேரம் யோசித்த பிறகு எழுந்து கிச்சனுக்கு சென்றான்.

அங்கே சித்ராவின் மாராப்பு ஜாக்கட்டு நடுவில் கிடக்க முலைகள் ரெண்டும் தொங்க, ரெண்டு விரல்களால் கரண்டியை பிடித்துக் கொண்டு ஸ்டைலாக எதையோ கிண்டிக் கொண்டிருந்தாள்.

உள்ளே நுழைந்த அர்ஜுன், அம்மாவின் முலைகளை பார்த்து நின்று கொண்டிருந்தான்.

“டேய்!! அங்க என்னடா பார்வை? இதுவரைக்கும் பாத்ததெல்லாம் பத்தலையா?”, என்றாள் சித்ரா.

“பாத்துற கூடாதுன்னு தான்மா நினைக்கிறேன்”, என்றான் அர்ஜுன்.

“என்னடா சொல்ற”, என்றாள் சித்ரா.

சித்ரா சிறிதளவும் கூட மகன் தன் முலைகளை பார்த்துக் கொண்டிருக்கின்றான் என்றோ அதை மறைக்கவேண்டும் என்றோ கவலைப்படவில்லை.

“வேற யாரும் பாத்திறகூடாதுன்னுதான்மா நினைக்கிறேன்”, மறுபடியும் சொன்னான் அர்ஜுன்.

“யாரடா சொல்ற?”, சித்ரா ஒன்னும் தெரியாதது போல கேட்டாள்.

“அம்மா விளையாடாதீங்க!! நீங்க என் ரூம்ல என்ன சொல்லிட்டு வந்திங்க?”, என்றான் அர்ஜுன்.

“நீ வாங்கி குடுத்த பேண்ட்டியும் ப்ராவையும் உங்கப்பாகிட்ட போட்டு காட்டனும்னு சொல்லிட்டு வந்தேன்”, என்றாள் சித்ரா.

“அதத்தான்மா சொல்றேன் நானும், அதெல்லாம் எதுக்கு?”, என்றான் அர்ஜுன்.

“டேய்!! என் புருஷனுக்கு என் பேண்ட்டியை நான் போட்டு காட்டுறதுல உனக்கு என்னடா பிரச்சினை?”, என்றாள் சித்ரா.

“அம்மா, உங்க அழகை அந்த மாதிரி வேற யாரும் பாக்குறது எனக்கு புடிக்கலைம்மா”, சோகமாக சொன்னான் அர்ஜுன்.

“அர்ஜுன், நீ எனக்கு பையன், அவர் எனக்கு புருஷன், நான் வேற யாருக்காவது தொறந்து காட்டினா நீ கேக்குறதுல ஒரு நியாயம் இருக்கு, ஆனா இது ரொம்ப அபத்தம்”, என்றாள் சித்ரா.

“அம்மா எனக்கு சொல்ல தெரில ஆனா எனக்கு புடிக்கலம்மா, ஐ லவ் யூமா”, என்றான் அர்ஜுன்.

“அர்ஜுன், உனக்கு புரியலை!! அவர் என்னோட வீட்டுக்காரர், அவருக்கு என்னை என்ன பண்ணவேணாலும் உரிமை இருக்கு”, என்றாள் சித்ரா பக்குவமாக.

“ஓகேமா, இப்ப அப்பாவா உங்களை இதெல்லாம் போட்டுகாட்ட சொன்னா பரவால்ல, இப்ப நீங்களா ஏன்மா அப்படி செய்யுறேங்கறீங்க”, என்றான் அர்ஜுன்.

மகனின் பரிதவிப்பை ரசித்தாள் சித்ரா.

“ம்ம்!! சரி பெரிய மனுஷா, நான் இப்ப என்ன பண்ணனும், நீயே சொல்லு”, என்றாள் சித்ரா.

“அம்மா இதெல்லாம் அப்பாகிட்ட காட்டாதீங்க”, என்றான் அர்ஜுன்.

சித்ரா அந்த பாக்ஸை தூக்கி அவனிடமே குடுத்தாள்.

“சரி இதையெல்லாம் நீயே உன் ரூம்ல வச்சுக்கோ உங்கப்பா ஊருக்கு போற வரைக்கும்”, என்றாள்.

“தேங்க்ஸ்மா”, என்றபடி அதை சிரித்த முகத்துடன் வாங்கினான் அர்ஜுன்.

“ஆனா அதை நான் திரும்பி வாங்கும்போது எதாச்சும் கரை ஆகியிருந்தது பாத்துக்கோ”, என்று மிரட்டும் தொனியில் சொன்னாள் சித்ரா.

“நோ மா!! நான் உங்களை கேட்காம எதையும் செய்ய மாட்டேன், ப்ராமிஸ்”, என்றான் அர்ஜுன்.

சொல்லிவிட்டு கிச்சனை விட்டு நகர்ந்தான்.

“அர்ஜுன்”, என்று மெல்லிய குரலில் கூப்பிட்டாள் சித்ரா.

அர்ஜுன் மீண்டும் உள்ளே வந்தான்.

“என்னம்மா”, என்றான்.

“உங்கப்பா என்னை எதாவது செய்தா அதுக்கு நான் பொறுப்பாக முடியாது, நோ சொல்லவும் முடியாது, அது அவரோட உரிமை. புரிஞ்சிதா”, என்றாள் சித்ரா.

“அம்மா என்னம்மா இப்படி சொல்றீங்க?”, என்றான் அர்ஜுன் கண் கலங்க.

“இங்க பாரு அர்ஜுன், எனக்கு உன்னை புடிக்கும் ஏன்னா நீ என் பையன், உனக்கு என்னை வேற வேற மாதிரிலாம் புடிக்குது அது உன் வயசு கோளாறு. இப்ப உன் மனசு வருத்தப்படக்கூடாதுன்னு சில விஷயங்கள் நான் அட்ஜஸ்ட் பண்றேன் ஆனா உங்கப்பாவ நான் தடுக்க முடியாது, அவருக்கு நான் நல்ல ஒய்ஃபாதான் இருப்பேன்”, என்றாள் சித்ரா தீர்க்கமாக.

“சரி அவர் ஒன்னும் பண்ணாம நீங்க எதும் பண்ண கூடாது, ப்ளீஸ் மா”, கெஞ்சினான் அர்ஜுன்.

“சரி, நானா ஒன்னும் செய்யலை, அவர் எது செய்ஞ்சாலும் நீ கோச்சுக்க கூடாது”, என்றாள் சித்ரா.

“டீல் மா”, என்றான் அர்ஜுன்.

டீல் என்பது போல கையை காட்டிவிட்டு அடுப்பில் கிண்ட தொடங்கினாள் சித்ரா.

வெளியே சென்ற அர்ஜுன், மெதுவாக மீண்டும் உள்ளே வந்து, ‘தேங்க் யூ சூத்தழகி”, என்று சித்ராவின் காதில் கிசுகிசுத்துவிட்டு மின்னலாய் மறைந்தான்.

தொடரும்.