Incest மகனுக்கு முலைப்பால்

[sangavisri]

பதினொன்றாம் பாகம் தொடர்ச்சி:

 

புவனா அம்மா – மகன் இருவருக்குள்ளும் நடந்த சில்மிஷ விளையாட்டுகளை சொல்லி முடித்ததும், தேவி எச்சில் விழிங்கியபடி புவனாவையே ஆச்சர்யமாக பார்த்தாள்.

 

பின்னர், “ஏய் புவனா, என்னடி இது? நீ சொல்றதெல்லாம் நிஜமா நடந்துச்சா? ஏதோ கதை கேட்குற மாதிரியே இருக்குடி..” என்றாள்.

 

“ஆமாடி.. உங்கிட்ட நான் ஏன்டி பொய் சொல்லப் போறேன்?” என்றாள் புவனா.

 

“அப்போ நீ சொல்றதெல்லாம் நிஜமா?” என்றாள்.

 

“ஆமாம்.. ஆமாம்..” என்று சொன்னாள் புவனா.

 

“அப்போ உன் பையன் உன்னை முழுசா பாத்துட்டானாடி? எப்படிடி முழுசா அவுத்துக் காட்டுன?” என ஆச்சர்யப்பட்டுக் கேட்டாள் தேவி.

 

“நான் அவுத்துக்காட்டல அவனே அவுத்துட்டான்.. நான் அவனுக்கு அனுசரிச்சு நடந்துக்கிட்டேன்..” என்று வெட்கச் சிரிப்பு சிரித்தாள் புவனா.

 

“இல்லடி.. நீ பொய் சொல்ற.. அம்மா மகனுக்குள்ள இப்படிலாம் நடக்க வாய்ப்பே இல்லை. அதும் உன்ன மாதிரி பொண்ணுங்க.. சான்ஸே இல்ல. நான் நம்ப மாட்டேன்..” என்று நம்பிக்கையில்லாத மாதிரி சொன்னாள் தேவி.

 

“சரி என்ன செஞ்சா நீ நம்புவ?” என்று புவனா கேட்கவும், “ம்ம்ம்ம்.. ஏதோ டில்டோன்னு சொன்னியே அதக்காட்டு நம்புறேன்..” என்றாள் தேவி.

 

தேவியை நம்பவைப்பதற்காக புவனா எழுந்து சென்று பீரோவில் பத்திரமாக வைத்திருந்த டில்டோவை எடுத்து வந்து தேவியிடம் காட்டினாள்.

 

அதை கையில் வாங்கிப் பார்த்த தேவி “என்னடி இது? நிஜ ஆம்பளை சுன்னி கூட இந்த அளவுக்கு அழகா இருக்காதுடி..” என்றாள்.

 

அதைப் பார்த்ததும்தான் தேவி புவனா சொன்னதெல்லாம் நிஜம் என்று நம்பினாள். அதேநேரம் அந்த விரைத்த ரப்பர் டில்டோவைப் பார்த்தவுடன் தேவிக்கு மனதில் ஒளிந்திருந்த ஆசை வெட்கம் விட்டு வெளியே எட்டிப் பார்க்க ஆரம்பித்தது.

 

தேவி அம்சமான குடும்பப் பெண் என்றாலும், அவளுக்கும் காம ஆசைகள் இருக்கத்தான் செய்தது. கல்யாணத்துக்கு முன், “புருசனின் பூல் அட்லீஸ்ட் ஆறு அங்குலமாச்சும் இருக்கனும்..” என்று மனதுக்குள் கனவு கண்டுகொண்டிருந்தாள் தேவி.

 

அவள் ஆசைப்படியே அவள் வாக்கப்பட்டவனுக்கோ சுன்னி ஆறு அங்குலம் இருந்தது. ஆனால் விரைத்தால் முருங்கைக்காயின் பருமன்தான் இருக்கும். அந்த சுன்னியை வைத்து, திருமணத்திற்கு முன் தேவி தனிமையில் விரலை விட்டு குத்திக்கொள்ளும் சுகத்தைதான் அவன் கணவனால் தர முடிந்தது. ஆனால் அவள் கணவன் பதினெந்து நிமிடங்கள் வரை பொறுமையாக ஓப்பான். ஆனால் அந்த குச்சியால் குத்தும் குத்துக்கள் தேவிக்கு திருப்தியான சுகமளிக்கவில்லை. அவன் விந்துவிக்கும் அவளை சினைபிடிக்கவைக்கும் திறனில்லை.

 

அதிகாரம் செய்யும் மாமியார், அம்மா பேச்சே வேதவாக்காக நினைக்கும் கணவன், பெயரளவு குடும்பத் தலைவராக ஒரு மாமனார் என்று அவள் புகுந்த இடத்தில் அவள் அடக்கப்பட்டாள். அவள் மட்டுமல்ல அவள் ஆசையும்தான்.

 

அவளது கையாளாகாத கணவனால் அவளுக்கு கருபிடிக்கவே இல்லை. சில முறைகள் தன் மாமியாரின் பழிச்சொல்லுக்கு ஆளாகாமல் இருக்க, கருபிடித்து கலைந்து விட்டது என்று பொய் சொல்லி தன் வாழ்க்கையை தக்கவைத்துக்கொண்டாள்.

 

அதனால் தேவியின் கணவனும் இன்றுவரை தன்னை அப்பா என்று கூப்பிட ஒரு வாரிசு கிடைக்கும் என்று வாரம் ஒருமுறை தேவிக்கு அரிப்புக்கு லேசாக சொறிந்துவிடுவது போல ஓத்துவிட்டு, அப்பாவாகும் வாய்ப்புக்காக காத்துக்கொண்டிருக்கிறார். தேவியும் கணவனை நம்பாமல், கடவுளே கதி என்று ஒவ்வொரு கோவிலாக ஏறி இறங்கி தொட்டில் கட்டி வருகிறாள்.

 

அதனால் அந்த டில்டோ கையில் பட்டதும், தேவியின் கூதிக்கு உயிர் வந்து துள்ளி எழுந்தது. உயிர் இருந்தும் செத்த பாம்பாக இருக்கும் கணவனின் சுன்னியைப் பார்கையில், உயிரில்லாத அந்த டில்டோ தேவிக்கு வீரியம் கொண்ட ஆண்மகனாக தெரிந்தது.

 

உடனை அதன் மொட்டுப்பகுதியிலிருந்து தடவிப் பார்க்க ஆரம்பித்தாள். சிலிக்கோ ரப்பரால் ஆன வஸ்துவாக இருந்தாலும், முறுக்கேறி விடைத்துக்கொண்டிருக்கும் அந்த டில்டோ சுன்னியில், நரம்புகள் புடைத்துக்கொண்டிருப்பதை பார்த்தபோதே, தேவிக்கு அடியில் நமைச்சலெடுக்க ஆரம்பித்தது.

 

அவள் வாயில், அதை கவ்விச் சுவைக்கும் ஆசையில் எச்சில் ஊற, கூதியோ “அதை எனக்குள் விட்டு குத்து..” என்பதுபோல் ஆசையாக ஒழுக ஆரம்பித்தது.

 

இதையெல்லாம் அருகில் இருந்து கவனித்துக்கொண்டிருந்த புவனாவுக்கு, தேவி மனதின் எண்ண ஓட்டங்களை நன்றாக உணர முடிந்தது.

 

அதனால் “என்னடி, என் புருசனைப் பாத்ததும் ஒரு மாதிரி ஆகிட்ட?” என்றாள் நக்கலாக கேட்டாள் புவனா.

 

உடனே தேவிக்கு என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் “ச்சே ச்சே.. அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லையே..” என்றாள்.

 

“சரி அப்போ என் புருசனைக் குடு.. கொண்டு போய் பத்திரமா வச்சுக்கிறேன்..” என்று தேவியின் கையிலிருந்து டில்டோவை வாங்கப்போக, தேவி அதை தர மறுத்து “ஏய் ப்ளீஸ்டி.. இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இத பாத்துட்டு தரேனே..” என்றதும் புவனா சிரித்தபடி “என்னடி, என் புருசன் உனக்கும் ஒழுக வச்சுட்டாரா?” என்றாள் சிரித்தபடி.

 

புவனா சொன்னதைக் கேட்ட தேவி, அதற்கு மேலும் எதையும் மறைக்க விரும்பாமல், வெட்கப்பட்டுக்கொண்டே, தலையை குனிந்தபடி “ம்ம்ம்ம்ம்..” என்றாள்.

 

அதைப் பார்த்த புவனா “என்னடி இந்த வயசுலயும் ஏதோ புதுப்பொண்ணு மாதிரி வெட்கப்படுற?” என்று கேட்க, தேவியோ, “புதுச்சுன்னி கிடைச்சிட்டா புதுப்பொண்ணுதானே..” என்றாள் வெட்கத்துடன்.

 

புவனாவுக்கு தேவி என்ன சொல்கிறாள் என்று புரிந்தது. “என்னடி உள்ள விட்டுக்கனும்போல இருக்கா..” என்று குனிந்து வெட்கப்பட்ட தேவியின் தாடையைப் பிடித்து தூக்கியபடி கேட்டாள் புவனா.

 

தேவி வெட்கத்துடன் “ம்ம்ம்ம்..” என்று சொல்ல, “சரி.. விட்டுக்கோ..” என்று புவனாவும் சம்மதிக்க, அவள் சொன்னதைக் கேட்டு வெட்கத்துடன் தலைநிமிர்ந்து பார்த்த தேவியைப் பார்த்து கண்ணடித்தாள் புவனா.

 

அப்போது எதையோ யோசித்த தேவி, புவனாவிடம் “ஆனா புவனா..” என்று பேச்சை முழுவதும் முடிக்காமல் இழுக்க, தேவி எதையோ சொல்ல வருகிறாள் என்று புரிந்துகொண்டாள் புவனா.

 

அதனால் “என்னடி ஆனா? முழுசா சொல்லுடி..” என்று கேட்டாள் புவனா.

 

“நீதானே கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி சொன்ன, தனக்குத்தானே செஞ்சுக்கிட்டா அதுல சுகமிருக்கும், திருப்தியிருக்காதுன்னு..” என்று சொன்னாள் தேவி.

 

அவள் என்ன சொல்ல வருகிறாள் என்று தெரிந்துகொள்ளும் ஆர்வத்தில், “அதனால?” என்று கேட்டாள் புவனா.

 

“அதனால.. உன் பையன் உனக்கு செஞ்சுவிட்ட மாதிரி எனக்கு நீ செஞ்சுவிடுறியா? ப்ளீஸ்..” என்றாள்.

 

உடனே புன்னகைத்த புவனா, தேவியின் நெற்றியில் ஒரு அழுத்தமான முத்தமிட்டாள். பின்னர் அவளை ஆறுதலாக கட்டியணைத்துக்கொள்ள தேவிக்கு அந்த ஆறுதல் அணைப்பு பிடித்திருக்க, புவனாவின் பிடிக்குள் அடங்கிப்போனாள்.

 

அப்போது அறையெங்கும் நிசப்தமாகிருக்க, இருவரும் ஒருவருடன் ஒருவர் உணர்வுகளால் பேசிக்கொண்டனர். அப்போது தேவியின் கையிலிருந்த டில்டோவை வாங்கிக்கொண்ட புவனா, மெதுவாக அதைவைத்து தேவியின் முதுகில் கோலமிட்டாள்.

 

டில்டோ தன் முதுகில் உரசியதற்கே தேவிக்கு உடலில் உஷ்னம் கூடியது. அந்த புது அனுபவத்தால், அவள் இதயம் பக் பக் என்று அடித்துக்கொள்ள, கால்கள் நடுங்க, உடல் ரோமங்கள் சிலிர்த்தன.

 

அதனால் அவள் புவனாவை இன்னும் இறுக்கமாக கட்டிக்கொண்டாள். தேவியின் நிலையை புரிந்துகொண்ட புவனா, தேவியின் நைட்டியை பின்பக்கமாக மெல்ல மெல்ல மெலேற்றினாள். பின்பக்க நைட்டியை இடுப்புவரை தூக்கிய புவனா, தேவியின் பேன்டிஸ்க்கு மேலாக டில்டோவால் தடவ, அவளிடமிருந்து மெல்லிய முனகல்கள் வெளிப்பட்டது.

 

புவனா, தன்னைக் கட்டியணைத்தபடி இருந்த தேவியின் பின்பக்கமாக, அவள் தொடைகளுக்கு இடையே டில்டோவை நுழைத்து, அவள் கூதிக்கு நேராக, டில்டோவின் மொட்டுப் பகுதியை வைத்து, அவள் கூதியை பேன்டிஸின் மெலாக தடவவும், தேவியின் முனகல்கள் இன்னும் கொஞ்சம் அதிகமானது. அவள் உடல் சூடும் கூடிக்கொண்டே போனது.

 

அதற்கு மேல் தன்னால் தாங்க முடியாது என்ற நிலைக்கு தேவி வரும்வரைக்கும், தேவியின் கூதியில் தன் உரசல் விளையாட்டைத் தொடர்ந்துகொண்டிருந்தாள் புவனா.

 

தன்னால் அதற்கு மேலும் தாங்க முடியாது என்ற நிலைக்கு வந்தவுடன், தேவி பொறுமையிழந்து “புவனா, என்னால தாங்க முடியலடி.. ப்ளீஸ்டி.. என்னை ஓலுடி.. என் கூதி ஏங்கிக்கிடக்குதுடி..” என்று விரக தாபத்தில் தன்னிலை மறந்து உளர ஆரம்பித்தாள் தேவி.

 

அன்றைக்கு தன் மகன் இதுமாதிரி காமச் சீண்டலைச் செய்யும் போது, புவனா என்ன மனநிலையில் இருந்தாளோ, அதுபோன்ற ஒரு மனநிலையில்தான் தேவியும் இருந்தாள். தன்னைப் போன்ற நிலைமையில் இருக்கும் தேவியின் மனநிலையை, புவனாவால் புரிந்துகொள்ள முடிந்தது. தன் மகன் தனக்கு சுகமளித்தது போல, தன் தோழி தேவிக்கு சுகமளிக்க நினைத்தாள் புவனா.

 

அதனால் தன்னிலை மறந்து நின்றிருந்த தேவியை, அப்படியே தரையில் படுக்க வைத்த புவனா, அவள் நைட்டியை இடுப்பு வரை தூக்கிவிட்டாள். அவளது பேன்டிஸில் ஒழுகிய கூதியின் ஈரம், வட்டமாக தெரிய, அதன் மீது டில்டோவின் மொட்டுப் பகுதியால் அழுத்தமா தடவினாள்.

 

இதுவரை தன் கணவனும், தன் விரலும் மட்டுமே தடவி வந்த அந்த மன்மத மேட்டை ஒரு அன்னிய வஸ்து தடவ, தேவிக்கு உடம்பெல்லாம் சிலிர்க்க ஆரம்பித்தன.

 

அப்போது தேவி, புவனா கணவனாக நினைக்கும் அந்த ரப்பர் டில்டோவை, தனது இன்னொரு கணவனாக நினைத்துக்கொண்டாள். புவனா, தேவியின் கூதியில் தேய்க்க தேய்க்க அவளால் பொறுக்கமுடியாமல் “ஆஆஆஆஆ.. என்னங்க.. ப்ளீஸ் உள்ள விடுங்க.. ஆஆஆஆங்..” என்று செல்லமாக சினுங்கினாள்.

 

உடனே புவனா, தேவியின் பேன்டிஸைக் கழட்டினாள். தன்னைப் போல இல்லாமல், தேவி அவள் கூதியை ஒரு மயிர் இல்லாமல் மழித்து பளபளவென்று வைத்திருந்தாள்.

 

அதைப் பார்த்ததும், ஓரின சேர்க்கையில் நாட்டமில்லாத புவனாவுக்கே நாவில் எச்சில் ஊறி, அதைச் சுவைக்க வேண்டும் என்ற ஆசை வந்தது. ஆனால் தனக்கு அதில் விருப்பமில்லாததால், அந்த நினைவிலிருந்து வெளியேறி ஆகவேண்டிய காரணத்தில் இறங்கினாள்.

 

தேவியின் பேன்டிஸை உடம்பிலிருந்து உருவி எறிந்த புவனா, அவள் கால்களை அகட்டினாள். தான் இன்னொரு முறை கன்னி கழியப் போவதைப் போல உணர்ந்த தேவி, கண்களை மூடிக்கொண்டு நடக்கப் போவதை நெஞ்சம் படபடக்க ரசிக்க ஆரம்பித்தாள்.

 

தேவியின் ஈரக் கூதி, ஆசையை அடக்கமுடியாமல் ஒழுகிக்கொண்டிருக்க, புவனா, அவள் கூதி ரசத்தில் டில்டோவை தடவி ஈரமாக்கி, அதை மெதுவாக, தன் தோழி தேவியின் ஈரக் கூதியில் நுழைத்தாள்.

 

புவனாவைப் போல இல்லாமல், தேவியின் கூதியில் எந்தத் தடையும் இல்லாமல் ஈட்டிபோல அவள் கூதிக்குள் நுழைந்தது அந்த ரப்பர் டில்டோ. ஆனால் கொஞ்சம் உள்ளே நுழைந்ததும், அதுவரை பருமனான எந்தப் பொருளையும் பார்க்காத தேவியின் சிறிய வெண்ணெய்க் கூதி, தனக்குள் ஒரு பருமனான ரப்பர் சுன்னி உள்ளே நுழைவதை அறிந்து, கூதிச் சுவர்களை சற்றே விரிந்து வழிகொடுத்து, ரப்பர் டில்டோ உள்ளே சென்றதும் அதை வெளியே விடாமல் இறுக்கமாக கவ்விக்கொண்டது.

 

வெண்ணெயில் கூரான கத்தியைச் சொருகியதுபோல தேவியின் கூதிக்குள்ளே சென்ற ரப்பர் சுன்னி, வெளியே வராமல் அடம்பிடிப்பதை புவனாவால் உணர முடிந்தது.

 

அதனால், அந்த ரப்பர் டில்டோவை அப்படியே சுழற்ற ஆரம்பித்தாள் புவனா. பெண்ணின் கூதிக்குள் சுன்னியைச் சுழற்றுவது எந்த ஆண்மகனாலும் செய்ய முடியாத மந்திர ஜாலம். அதை அந்த உயிரில்லாத ரப்பர் டில்டோ தந்திரமாக செய்து காட்ட, அதன் சுகம் தாங்க முடியாமல் வாய் விட்டு கத்த ஆரம்பித்தாள் தேவி.

 

தேவி கத்துவதைப் பார்த்த புவனா, தொடர்ந்து அதுபோல செய்து அவளைத் துடிக்க வைக்க நினைத்தாள்.

 

அதனால், தேவியின் காதருகே சென்று “என்னடி, என் புருசன் உன்னை துடிக்க விடுறாரா?” என்று கேட்டாள் புவனா.

 

அதற்கு அவளோ, “அய்யோ.. என்னைக் கொல்லுறாரே உன் புருசன்.. அந்த குச்சி சைஸ் குஞ்சானுக்கு நல்ல பொண்டாட்டியா இருக்கிறத விட, நீ வச்சிருக்க இந்த ரப்பர் புருசனுக்கு கள்ளப் பொண்டாட்டியா இருந்திடலாம் போல இருக்குடி..” என்று சிணுங்கினாள் தேவி.

 

தேவியின் இந்த காமப் பேச்சு புவனாவை இன்னும் கொஞ்சம் வித்தைகளை காட்டத் தூண்டியது. அதனால் அந்த ரப்பர் சுன்னியை தேவியின் கூதிக்குள் முடிந்தவரை ஆழமாக தள்ளி, இடப்பக்கமும் வலப்பக்கமும் மாறி மாறி சுழற்ற ஆரம்பித்தாள்.

 

புவனாவின் இந்த புது வித்தையால், துடிதுடித்தாள் தேவி. புவனா அந்த ரப்பர் சுன்னியை உள்ளே விட்டு சுழற்றியதற்கே, காய்ந்த போன அவள் கூதி, மழை போல மதன ரசத்தை கொப்பளித்து ஈரமாகி தணிந்தது.

 

உச்சமடையும் வரை “ஆஆஆஆஆஆ.. ஆஆங்ங்ங்..” என்று கத்தியபடி துடித்துக்கொண்டிருந்த தேவி, உச்சமடைந்ததும் கொஞ்சம் நிதானத்திற்கு வந்தாள். புவனா கொடுத்த இந்த சுகம் போல அவள் வாழ்க்கையில் அனுபவித்ததே இல்லை. அப்படியொரு சுகத்தை கொடுத்த புவனாவுக்கும், அந்த ரப்பர் சுன்னிக்கும் என்ன கைமாறு செய்வது என்று தெரியாமல், ஆனந்த கண்ணீர் விட்டாள் தேவி.

 

அப்போது தேவியைப் பார்த்த புவனா “ஏய் என்னடி ஆச்சு? வலிக்குதா?” என்றாள். “இல்லடி.. ரொம்ப தேங்க்ஸ்டி..” என்றாள் தேவி.

 

“பரவால்ல விடுடி..” என்று சொன்ன புவனா, “இன்னும் செய்யவா?” என்று கேட்டாள்.

 

“இல்லடி.. போதும்..” என்று அவள் சொல்லவும், கூதியிலிருந்த டில்டோவை வெளியே உருவினாள் புவனா. அப்போது தரையில் படுத்திருந்த தேவி எழுந்து உட்கார்ந்து, புவனாவின் கையில் தன் கூதி ரசத்தால் பளபளத்துக்கொண்டிருந்த டில்டோவைப் பார்த்து, “புவனா, அதைக் கொஞ்சம் தாயேன்..” என்று கேட்க, புவனாவும் தன் கையிலிருந்த டில்டோவை தேவியிடம் தந்தாள்.

 

டில்டோவை கையில் வாங்கிய தேவி, கொஞ்சமும் தாமதிக்காமல் அந்த ரப்பர் சுன்னியில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்த தன் கூதி ரசத்தை நக்கி சுவைத்து, தன் நாவால் அந்த டில்டோவை நக்கி சுத்தம் செய்தாள்.

 

பின்னர் அவளே பாத்ரூம் சென்று அந்த டில்டோவை டெட்டால் ஊற்றி சுத்தமாக கழுவி வந்து புவனாவிடம் நீட்டினாள். புவனாவும் தன் மகன் கொடுத்த கணவனை பத்திரமாக பீரோவில் வைத்துவிட்டு வரும்போது மாலை 4 மணி ஆகியிருந்தது.

 

பின்னர் தோழிகள் இருவரும் பாதியில் விட்ட வீட்டு வேலைகளை கவனிக்க ஆரம்பிக்க, கல்லூரியில் இருந்த சங்கரோ, தன் லீவ் லெட்டரை H.O.D-யிடம் கொடுத்து விட்டு எப்போது கல்லூரி முடியும் என்று ஆவலாக காத்திருந்தான்.

 

அப்போது வீட்டில் தோழிகள் இருவரும், காலையில் சங்கர் சொல்லிவிட்டு போனதை நினைத்து மனதுக்குள்ளே மத்தாப்பு பூத்துக்கொண்டிருந்தார்கள். வேலைகளை முடித்து, குளித்து புதுப்பெண்களைப் போல அலங்காரம் செய்து மகனுக்காக காத்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.

 

இன்னும் ஓரிரு மணி நேரத்தில் சங்கர் வீட்டுக்கு வந்துவிடுவான். வந்து என்ன செய்யப்போகிறான்? என்ற ஆவலில் இருந்த தேவி, புவனாவிடம் “புவனா, சங்கர் புதுசா என்ன செய்யப்போறான்? உனக்கு ஏதும் ஐடியா இருக்கா?” என்று கேட்டாள் தேவி.

 

“என்ன செய்யப்போறான்னு எனக்கும் தெரியலடி. ஒரு வார்த்தையைச் சொல்லி காலையில இருந்தே நம்மள எதிர்பார்ப்போட இருக்க வச்சுட்டான்.. அப்படி அவன் புதுசா என்ன செய்யப்போறான்னு தெரிஞ்சுக்கத்தான் நானும் காத்துக்கிட்டு இருக்கேன்..” என்றாள் புவனா.

 

அப்போது கொஞ்ச நேரம் யோசித்த தேவி “புவனா, நான் ஒன்னு சொன்னா கோவிச்சிக்க மாட்டியே?” என்று கேட்டாள் தயக்கத்துடன்.

 

“நீ சொல்லி நான் எதுக்குடி கோவிச்சுக்கப் போறேன்.. எதுவா இருந்தாலும் சொல்லு..” என்றாள் புவனா.

 

“சங்கர் நமக்கு சஸ்பென்ஸ் கொடுத்த மாதிரி, அவனுக்கு நாமும் எதாச்சும் சஸ்பென்ஸ் கொடுக்கனும்டி..” என்றாள் தேவி.

 

தேவி சொன்ன யோசனை புவனாவுக்கும் பிடித்திருந்தது. அதனால் “ம்ம்ம்.. சூப்பர் ஐடியா தேவி.. சங்கருக்கு என்ன சஸ்பென்ஸ் கொடுக்கலாம்?” என்று ஆவலாக கேட்டாள் புவனா.

 

“சங்கர் எப்படியும் 10 நாள் வீட்ல நம்ம கூடத்தான் இருக்கப்போறான். நம்ம ரெண்டு பேரு முலையிலயும் இஷ்டத்துக்கு பால் குடிக்கப்போறான். அதனால நாம ரெண்டு பேரும் இன்னையில இருந்து ப்ரா, ஜாக்கெட் போடக்கூடாது. சேலை மாராப்ப மட்டும் மார்புல போட்டுக்கனும்.. உனக்கு ஓ.கேவா புவனா?” என்று தன் யோசனையைச் சொல்லி, புவனாவிடம் அவள் சம்மதத்தைக் கேட்டாள் தேவி.

 

18ம் நூற்றாண்டு பெண்களைப் போல புடவை மட்டும் மார்பில் போட்டுக்கொண்டு, சேலை மாராப்புக்குள் முலைகள் குலுங்க வீட்டுக்குள் வலம் வருவது வித்தியாசமாகவும் அதே சமயம் சங்கருக்கு பால் கொடுக்க வசதியாகவும் இருக்கும் என்பதால், தேவி சொன்ன யோசனைக்கு புவனாவும் சம்மதம் சொன்னாள்.

 

அதனால் இருவரும் தாங்கள் போட்டிருந்த நைட்டிக்கு குட்-பை சொல்லி கழட்டி வீசினார்கள். உடம்பில் பாவாடையை மட்டும் கட்டிக்கொண்டு, மேலே ப்ரா, ஜாக்கெட் எதுவும் போடாமல் சேலை கட்டிக்கொண்டார்கள். அதிலும், தேவி பாவாடைக்குள் பேன்டிஸ் கூட போட்டுக்கொள்ளவில்லை.

 

புவனா அணிந்த சிவப்பு நிறப் புடவை கொஞ்சம் டிரான்ஸ்பரன்டாக இருந்தால், அவளது பால் வண்ண பால் முலைகள் சேலை வழியாக தெரிந்தது கொஞ்சம் வெட்கத்தை வரவழைத்தது. வேறு யாராவது பார்த்தால் என்ன நினைப்பார்கள் என்ற பயமும் இருந்தது. ஆனாலும் நம் வீட்டுக்கு யார் வரப்போகிறார்கள் என்ற தைரியத்தில் சேலையைக் கட்டிக்கொண்டாள்.

 

ஆனால் தேவிக்கு அந்த பிரச்சனை இல்லை. இருந்தாலும் மேலே தண்ணீர் பட்டு சேலை உடலோடு ஒட்டிக்கொண்டால், அவள் முலைகளும் பார்ப்பவர்களின் கண்களுக்கு விருந்தாகும்.

 

புதிய விதமாக சேலை கட்டிக்கொண்ட இரண்டு தாய்ப் பசுக்களும் தங்கள் அழகை கண்ணாடியால் பார்த்துக்கொண்டார்கள். புவனாவுக்கு ப்ரா போடாததால், பால் நிரம்பிய முலைகள் கொஞ்சம் கீழே சரிந்தது போல இருந்தது. ஆனால் தேவிக்கு அவளது முலையில் புதிதாக பால் ஊறியதால், பால் நிரம்பி பூரி போல புஸ்ஸென்று இருந்தது.

 

அதுபோக இருவராலும், இயல்பாக நடக்க முடியவில்லை. அதிலும் புவனாதான் ரொம்பவும் சிரமப்பட்டாள். அவள் நடக்கும்போதெல்லாம் குலுங்கித் ததும்பும் பால் கொங்கைகளால் அவளுக்கு ஒருமாதிரியாக இருந்தது. ஆனால் எந்த தடையும் இல்லாமல், காற்றோட்டமாக குலுங்கும்போது அவள் முலைக்காம்புகளில் சேலை உரசி உடம்பில் கூச்சத்தை உண்டாக்குவது அவளுக்கு ரொம்பவும் பிடித்திருந்தது.

 

இப்படி அம்மாவும், சித்தியும் தங்கள் மகன் சங்கருக்காக திறந்த மனதுடன் ஆவலாக காத்துக்கொண்டு இருந்தார்கள்.

 

- காத்திருங்கள் அடுத்த பாகம் வரும் வரை..