25-05-2021, 06:36 AM
அப்படியே... எழுந்திருக்க முடியாமல்... தளர்ந்துபோய் கிடந்தாள்
கதிர், கீழே கிடந்த புடவையை எடுத்து அவள்மேல் போட்டான். அவளையே ரசித்துப் பார்த்தான்.
புடவை கிடைத்ததும்.... வா போகலாம் என்றபடியே அதைப் போர்த்திக்கொண்டு எழப்போனாள் நிஷா.
அவனோ கட்டிலின் head board ல் சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டு, அவளைப்பிடித்து தன்பக்கம் இழுக்க... அவளுக்குப் புரிந்து போனது.
இன்னொரு ரவுண்டுக்குக் கூப்பிடுகிறான்
முடியாது என்றால், எப்படியும் இழுத்துப் போட்டு ஓப்பான்.
இது அவளுக்குப் பிடித்த பொசிஷன் வேறு.
நிஷா எழுந்து போகும் முடிவைத் தள்ளிவைத்துவிட்டு அவனுக்கு இருபுறமும் தொடைகளைப் போட்டு அவன் மடியில் உட்கார்ந்துகொண்டாள்
அவன் நெஞ்சில் தன் முலைகளை அழுத்திக்கொண்டு அவன் கழுத்தை சுற்றி கைகளைப் போட்டுக்கொண்டாள்
அவன் அவளைக் கட்டியணைத்து அவள் முகமெங்கும் முத்தமாய் கொடுத்தான்.
இன்னைக்கு நீ எவ்ளோ அழகா இருக்கே தெரியுமா
நிஷா பெருமிதத்தில் அவன் மீசையில் முத்தமிட்டாள்
கதிர் அவளது இரண்டு முலைகளையும் தூக்கிப் பிடித்து வருடிக்கொடுத்துக்கொண்டே கேட்டான்
உன்ன நான் சந்தோஷமா வச்சிருக்கேனா நிஷா?
ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கேன் கதிர்
இதைக்கேட்ட கதிர் அவளது குண்டிகளுக்கடியில் கையைக் கொடுத்து அவளை சற்று தூக்கிக்கொள்ள, அவள் அவனது ஏவுகணை போன்ற பூல் மொட்டில் தன் புண்டையை சொருகிக்கொண்டாள்.
கதிரின் இரு கைகளும் அவள் முதுகைத் தடவிக்கொடுத்துக்கொண்டிருக்க... நிஷா உதடு சுழித்து கிறக்கமாய் முனகிக்கொண்டே நன்றாக அவன் பூலை தன் புண்டைக்குள் இறக்கிக்கொண்டாள்.
ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....ம்ம்ம்ம்...
அவனது முழு பூலும் இப்போது அவள் புண்டைக்குள் அடைக்கலம் ஆக... நிஷா அவன் கழுத்தில் முகம் புதைத்து அவனை அணைத்துக்கொண்டாள்.
அவன் அவளது கூந்தலை எடுத்து முன்புறம் போட்டான். அவள் மூக்கில் முத்தமிட்டான். அவளது இடது குண்டியில் தனது வலது கையால் ஒரு தட்டு தட்டினான்
நிஷா, சொன்னதை செய்யும் கிளிப்பிள்ளை போல அம்மா அம்மா என்று முனகிக்கொண்டே எம்பி எம்பி குதிக்க ஆரம்பித்தாள்.
வெளியே
வாட்சையும்... நிஷாவின் ரூம் கதவையுமே பார்த்தவாறு உட்கார்ந்திருந்தார் மோகன். அப்போதுதான் அவருக்கு மகளின் சிணுங்கல் சத்தமும் முனகல் சத்தமும் மெல்ல மெல்ல கேட்க... உள்ளே நடப்பதை ஓரளவு புரிந்துகொண்டார்.
ஆஹா... மருமகன் இதுக்குத்தான் பின்னாலேயே போனாரா
உள்ளே நிஷா சுக வேதனையில் முனகித் தீர்ப்பது இப்போது சத்தமாய் தெளிவாய் கேட்க... அவருக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது
மருமகன் மகளை செய்ய ஆரம்பித்துவிட்டார் போல
என்னங்க இன்னும் கிளம்பலையா என்றபடியே வந்தாள் பத்மா
நிஷா கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு வரேன்னு சொன்னா
ஓ...
அடுத்து கொஞ்ச நேரத்தில் லட்சுமியும் செல்வாவும் அதே கேள்வியைக் கேட்க... மோகன் அதே பதிலைச் சொன்னார்
சரி அப்போ கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டிருக்கலாம்
நிஷாவின் முனகல் சத்தம் இப்போது நின்றுபோயிருந்தது. சரி இப்போது அவள் வருவாள் என்று மோகன் வாசலையே பார்த்துக்கொண்டிருக்க... உள்ளே நிஷா மறுபடியும் அம்மா அம்மா என்று கத்தி முனக ஆரம்பித்துவிட்டாள்
எல்லோரும் ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் பார்த்துக்கொண்டார்கள்.
நீங்க மதுரைக்கு போன்ற விஷயம் அவங்களுக்கு தெரியுமா? என்று செல்வா சந்தேகம் கேட்க, மோகன் அவரை முறைத்தார்
லட்சுமிக்கு தன் அண்ணனைப் பார்க்க பாவமாக இருந்தது
இந்தக் காட்டுப்பயல் மருமகளை என்ன பாடு படுத்துறான்னு தெரியலையே கடவுளே நிஷா அவ அப்பன்காரங்கிட்ட எதுவும் கம்ப்ளெயின்ட் பண்ணிடக்கூடாது
பாவம் இவன் காத்துக்கிடக்கான் இந்த கதிர் காளிப்பய விரதம் விரதம்னு சொல்லிட்டு...
அவள் தன் அண்ணனிடம் மெல்ல சொன்னாள்
கொஞ்ச நேரம் நீயும் இவரும் வெளிய போயிட்டு வாங்கண்ணா அதுக்குள்ள இதுங்க வருத்துங்களான்னு பாக்கலாம்
மோகனுக்கு இதில் உடன்பாடில்லை. நிஷா கத்திய கத்துக்கு.. அவர்கள் இன்னும் சிறிது நேரத்தில் கட்டாயம் ட்ரெஸ் பண்ணிக்கொண்டு வந்துவிடுவார்கள்.
அவர் காத்திருந்தார்
நேரம் போய்க்கொண்டே இருந்தது. உள்ளே நிஷா, கதிர்... கதிர்.... மெதுவா ஆஆஆ...ஆஆ என்று மீண்டும் கத்தி முனக ஆரம்பித்தாள்.
பத்மா தலையைக் குனிந்துகொண்டு சிரிக்க... மோகன் தன் கணக்கு தவறாவதை ஒத்துக்கொள்ள முடியாமல் உட்கார்ந்திருந்தார்
லட்சுமிக்கே ஒன்றும் புரியவில்லை. ஐயோ இந்த முரடன் மறுபடி மறுபடி என் அழகு மருமகளை......
அவளுக்கு ஒரு விஷயம் ஸ்ட்ரைக் ஆனது. அண்ணனிடம் கேட்டாள்
அண்ணா, நிஷா அரக்கு கலர் புடவையா கட்டியிருந்தா???
அவள் இப்படிக் கேட்டதும் மோகன் யோசித்துப் பார்த்தார். அட ஆமா!!!!
ஆமா லட்சுமி. அரக்கு கலர் புடவைதான் கட்டியிருந்தா. அதுக்கென்ன?
நீ கைலி மாத்திட்டு வேற வேலையைப் பாருண்ணா. அதுங்க வராதுங்க
சொல்லிவிட்டு அவள் போய்விட்டாள். தன் வேலைகளைப் பார்க்க ஆரம்பித்தாள்.
மோகனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது.
அரக்கு கலர் புடவைன்னா???
நிஷா அந்தப் புடவை கட்டிக்கிட்டு வந்து நின்னா கதிர் அவளை விடாமல் போட்டு...
அப்போ இதுக்கு முன்னாடியும் பல தடவை....
அவர் உதட்டுக்குள் சிரிப்பு அரும்பியது
ஓ அதான் நிஷா சந்தோஷமா துள்ளிக்கிட்டு திரியுறாளா.....
மனதுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே... பத்மாவைப் பார்த்தார். பூரிப்போடு உட்கார்ந்திருக்கும் அவளை சந்தோஷத்தோடு அணைத்துக்கொண்டார்.
எழுந்து அவர் கைலியை கட்டிக்கொண்டு வந்து நிற்க,
நான் முன்னாடியே சொன்னேன்... என்றாள் லட்சுமி.
பத்மாவும் செல்வாவும் விழுந்து விழுந்து சிரித்தார்கள்.
கதிர், கீழே கிடந்த புடவையை எடுத்து அவள்மேல் போட்டான். அவளையே ரசித்துப் பார்த்தான்.
புடவை கிடைத்ததும்.... வா போகலாம் என்றபடியே அதைப் போர்த்திக்கொண்டு எழப்போனாள் நிஷா.
அவனோ கட்டிலின் head board ல் சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டு, அவளைப்பிடித்து தன்பக்கம் இழுக்க... அவளுக்குப் புரிந்து போனது.
இன்னொரு ரவுண்டுக்குக் கூப்பிடுகிறான்
முடியாது என்றால், எப்படியும் இழுத்துப் போட்டு ஓப்பான்.
இது அவளுக்குப் பிடித்த பொசிஷன் வேறு.
நிஷா எழுந்து போகும் முடிவைத் தள்ளிவைத்துவிட்டு அவனுக்கு இருபுறமும் தொடைகளைப் போட்டு அவன் மடியில் உட்கார்ந்துகொண்டாள்
அவன் நெஞ்சில் தன் முலைகளை அழுத்திக்கொண்டு அவன் கழுத்தை சுற்றி கைகளைப் போட்டுக்கொண்டாள்
அவன் அவளைக் கட்டியணைத்து அவள் முகமெங்கும் முத்தமாய் கொடுத்தான்.
இன்னைக்கு நீ எவ்ளோ அழகா இருக்கே தெரியுமா
நிஷா பெருமிதத்தில் அவன் மீசையில் முத்தமிட்டாள்
கதிர் அவளது இரண்டு முலைகளையும் தூக்கிப் பிடித்து வருடிக்கொடுத்துக்கொண்டே கேட்டான்
உன்ன நான் சந்தோஷமா வச்சிருக்கேனா நிஷா?
ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கேன் கதிர்
இதைக்கேட்ட கதிர் அவளது குண்டிகளுக்கடியில் கையைக் கொடுத்து அவளை சற்று தூக்கிக்கொள்ள, அவள் அவனது ஏவுகணை போன்ற பூல் மொட்டில் தன் புண்டையை சொருகிக்கொண்டாள்.
கதிரின் இரு கைகளும் அவள் முதுகைத் தடவிக்கொடுத்துக்கொண்டிருக்க... நிஷா உதடு சுழித்து கிறக்கமாய் முனகிக்கொண்டே நன்றாக அவன் பூலை தன் புண்டைக்குள் இறக்கிக்கொண்டாள்.
ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....ம்ம்ம்ம்...
அவனது முழு பூலும் இப்போது அவள் புண்டைக்குள் அடைக்கலம் ஆக... நிஷா அவன் கழுத்தில் முகம் புதைத்து அவனை அணைத்துக்கொண்டாள்.
அவன் அவளது கூந்தலை எடுத்து முன்புறம் போட்டான். அவள் மூக்கில் முத்தமிட்டான். அவளது இடது குண்டியில் தனது வலது கையால் ஒரு தட்டு தட்டினான்
நிஷா, சொன்னதை செய்யும் கிளிப்பிள்ளை போல அம்மா அம்மா என்று முனகிக்கொண்டே எம்பி எம்பி குதிக்க ஆரம்பித்தாள்.
வெளியே
வாட்சையும்... நிஷாவின் ரூம் கதவையுமே பார்த்தவாறு உட்கார்ந்திருந்தார் மோகன். அப்போதுதான் அவருக்கு மகளின் சிணுங்கல் சத்தமும் முனகல் சத்தமும் மெல்ல மெல்ல கேட்க... உள்ளே நடப்பதை ஓரளவு புரிந்துகொண்டார்.
ஆஹா... மருமகன் இதுக்குத்தான் பின்னாலேயே போனாரா
உள்ளே நிஷா சுக வேதனையில் முனகித் தீர்ப்பது இப்போது சத்தமாய் தெளிவாய் கேட்க... அவருக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது
மருமகன் மகளை செய்ய ஆரம்பித்துவிட்டார் போல
என்னங்க இன்னும் கிளம்பலையா என்றபடியே வந்தாள் பத்மா
நிஷா கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு வரேன்னு சொன்னா
ஓ...
அடுத்து கொஞ்ச நேரத்தில் லட்சுமியும் செல்வாவும் அதே கேள்வியைக் கேட்க... மோகன் அதே பதிலைச் சொன்னார்
சரி அப்போ கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டிருக்கலாம்
நிஷாவின் முனகல் சத்தம் இப்போது நின்றுபோயிருந்தது. சரி இப்போது அவள் வருவாள் என்று மோகன் வாசலையே பார்த்துக்கொண்டிருக்க... உள்ளே நிஷா மறுபடியும் அம்மா அம்மா என்று கத்தி முனக ஆரம்பித்துவிட்டாள்
எல்லோரும் ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் பார்த்துக்கொண்டார்கள்.
நீங்க மதுரைக்கு போன்ற விஷயம் அவங்களுக்கு தெரியுமா? என்று செல்வா சந்தேகம் கேட்க, மோகன் அவரை முறைத்தார்
லட்சுமிக்கு தன் அண்ணனைப் பார்க்க பாவமாக இருந்தது
இந்தக் காட்டுப்பயல் மருமகளை என்ன பாடு படுத்துறான்னு தெரியலையே கடவுளே நிஷா அவ அப்பன்காரங்கிட்ட எதுவும் கம்ப்ளெயின்ட் பண்ணிடக்கூடாது
பாவம் இவன் காத்துக்கிடக்கான் இந்த கதிர் காளிப்பய விரதம் விரதம்னு சொல்லிட்டு...
அவள் தன் அண்ணனிடம் மெல்ல சொன்னாள்
கொஞ்ச நேரம் நீயும் இவரும் வெளிய போயிட்டு வாங்கண்ணா அதுக்குள்ள இதுங்க வருத்துங்களான்னு பாக்கலாம்
மோகனுக்கு இதில் உடன்பாடில்லை. நிஷா கத்திய கத்துக்கு.. அவர்கள் இன்னும் சிறிது நேரத்தில் கட்டாயம் ட்ரெஸ் பண்ணிக்கொண்டு வந்துவிடுவார்கள்.
அவர் காத்திருந்தார்
நேரம் போய்க்கொண்டே இருந்தது. உள்ளே நிஷா, கதிர்... கதிர்.... மெதுவா ஆஆஆ...ஆஆ என்று மீண்டும் கத்தி முனக ஆரம்பித்தாள்.
பத்மா தலையைக் குனிந்துகொண்டு சிரிக்க... மோகன் தன் கணக்கு தவறாவதை ஒத்துக்கொள்ள முடியாமல் உட்கார்ந்திருந்தார்
லட்சுமிக்கே ஒன்றும் புரியவில்லை. ஐயோ இந்த முரடன் மறுபடி மறுபடி என் அழகு மருமகளை......
அவளுக்கு ஒரு விஷயம் ஸ்ட்ரைக் ஆனது. அண்ணனிடம் கேட்டாள்
அண்ணா, நிஷா அரக்கு கலர் புடவையா கட்டியிருந்தா???
அவள் இப்படிக் கேட்டதும் மோகன் யோசித்துப் பார்த்தார். அட ஆமா!!!!
ஆமா லட்சுமி. அரக்கு கலர் புடவைதான் கட்டியிருந்தா. அதுக்கென்ன?
நீ கைலி மாத்திட்டு வேற வேலையைப் பாருண்ணா. அதுங்க வராதுங்க
சொல்லிவிட்டு அவள் போய்விட்டாள். தன் வேலைகளைப் பார்க்க ஆரம்பித்தாள்.
மோகனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது.
அரக்கு கலர் புடவைன்னா???
நிஷா அந்தப் புடவை கட்டிக்கிட்டு வந்து நின்னா கதிர் அவளை விடாமல் போட்டு...
அப்போ இதுக்கு முன்னாடியும் பல தடவை....
அவர் உதட்டுக்குள் சிரிப்பு அரும்பியது
ஓ அதான் நிஷா சந்தோஷமா துள்ளிக்கிட்டு திரியுறாளா.....
மனதுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே... பத்மாவைப் பார்த்தார். பூரிப்போடு உட்கார்ந்திருக்கும் அவளை சந்தோஷத்தோடு அணைத்துக்கொண்டார்.
எழுந்து அவர் கைலியை கட்டிக்கொண்டு வந்து நிற்க,
நான் முன்னாடியே சொன்னேன்... என்றாள் லட்சுமி.
பத்மாவும் செல்வாவும் விழுந்து விழுந்து சிரித்தார்கள்.