Romance அந்த 3 நாட்கள் (Completed)

[SamarSaran]

சென்ற பகுதியின் தொடர்ச்சி...

அவளின் கண்களில் தெரிந்த ஏக்கத்தை பார்த்துக் கொண்டே அந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்து வீடு வந்து சேர்ந்தேன். வீட்டிற்கு வரும் வழியிலும் அவளின் நினைவாகவே இருந்தது. இதற்கு முன் பலமுறை பார்த்து பேசி பழகி பெண் தான். இருந்தாலும் இன்று அவளை பார்த்த விதம், என்னுடன் பயணித்த அவளின் அந்த சில நிமிட பைக் பயணம் மற்றும் அதில் அவள் நடந்துக் கொண்ட விதம் எல்லாம் சேர்ந்து என் மனதை ஏதோ செய்து என்னையும் புலம்ப வைத்துவிட்டாள் அந்த கருத்த குள்ளச்சி..

என் வீட்டினில் நுழைந்து ஹாலில் இருந்த லைட்டை போட்டு அப்படியே ஃபேனையும் சேர்த்து போட்டு விட்டு அங்கிருந்த சேரில் அப்படா என உட்கார்ந்தேன். என் உடல் முழுவதும் வேலை செய்த இடத்தில் புழுக்கத்தில் கசகசவென்று இருந்தது. என் சட்டையும் உள்ளே போட்டு இருந்த மார்பையும் கலட்டிவிட்டு இருந்தேன். இருந்தும் உடலில் இருந்த புழுக்கம் குறையவில்லை.. தண்ணீர் குடித்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று தோன்றியது. சமையலறைக்கு சென்று தண்ணீர் எடுத்து வயிற்றை நிரம்பும் அளவுக்கு குடித்துவிட்டு ஹாலில் ஓடிக் கொண்டிருந்த ஃபேனுக்கு அடியில் சேரை போட்டு உட்காந்தேன். என் உடம்பில் இருந்த சூடு தண்ணீருடன் சேர்ந்து வியர்வையாக வழிந்தது..

என் உடம்பில் இருந்த சூடு ஒரு அளவுக்கு குறைந்திருந்தாலும் உடம்பு கசகசத்து கொண்டு தான் இருந்தது. குளித்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று தோன்றியது. கலட்டிய சட்டை, பனியனை எடுத்துக் கொண்டு பாத்ரூம்க்குள் நுழைத்தேன். குழாயை திருகி தண்ணீரை வாளியில் நிரப்ப ஆரம்பித்தேன். தண்ணீர் நிரம்பும் இடைவெளியில் உடம்பிலிருந்த பேண்டை கலட்டி அங்கிருந்த கதவின் மேல் போட்டேன். என் ஜட்டியை விலக்கி பார்த்தேன். என் சுண்ணி பாதி சுருங்கிய நிலையில் தான் இருந்தது. ஆனால் அதன் தோலை பின்னுக்கு தள்ளி பார்த்த போது நுனியில் விந்து நீர் கசிந்து தேங்கி இருந்தது.

என் உடம்பில் இருந்த ஜட்டியை கலட்டிவிட்டு வாளியில் இருந்த தண்ணீரை எடுத்து உடம்பின் மேலே ஊற்றினேன். அது கொஞ்சம் உடல் சூட்டை குறைக்க உதவியது. என் சுண்ணியிலும் தண்ணீர் பட்டு குளிர்ச்சியாக இருந்தது..  அடுத்த இரண்டு முறை நீரை எடுத்து உடம்பில் ஊற்றும் போது என் நினைவுக்குள்(கனவில்) லாவாண்யா வந்தாள். என்னுடன் வண்டியில் வரும் போது தன் கை வைத்து  சுண்ணியை தடவியதை நினைக்கும் போது என்னையும் அறியாமல் என் சுண்ணியை முழு விறைப்பை அடைந்து தலை தூக்கி நின்றது.

அப்போது நடந்த மாதிரி இப்போது நடந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று தோன்றியது. லாவாண்யா பாத்ரூமில் என் பக்கத்தில் இருப்பதை போல் உணர்ந்தேன். (கனவில் தான்).. என் பக்கத்தில் நின்று தன் மெல்லிய கை வைத்து விறைத்திருந்த சுண்ணியை பிடித்து உறுவினாள். பின் அங்கிருந்த சோப்பை எடுத்து என் சுண்ணியில் நுரை பொங்க தேய்த்து உறுவிவிட்டாள். சுண்ணியை உறுவிக் கொண்டே அடியில் இருந்த கொட்டையை(விதைப்பை) கசக்கி தூக்கிபிடித்து உறுவினாள்.

என்னையும் அறியாமல் உடம்பை தூக்கி சுண்ணியிலிருந்து விந்து நீரை பீச்சி அடித்தேன்...  அவள் என்னுடன் இருப்பது போல் கனவு கண்டுக் கொண்டே கை அடித்திருக்கிறேன் என்று.. அப்போது தான் தெரிந்தது. அந்த கனவே அவ்வளவு சுகமாக இருந்ததால் நிஜமாக என்னுடன் இருந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று தோன்றியது.. நான் கண்ட கனவு நினைவாகுமா என்று தெரியாது... இதை எல்லாம் யோசித்துக் கொண்டே குளித்துவிட்டு வெளியே வந்தேன்.

வெளியே வந்ததும் தான் என் வீட்டினில் ஆள் இல்லை என்பதை மண்டைக்கு உரைத்தது.. ஆம்.. என் வீட்டில் காலையில் தான் சொந்தத்தில் ஒரு சாவு விழுந்துவிட்டது என்று கிழம்பி உறவினருடன் சென்றனர்.. வருவதற்கு எப்படியும் இரண்டு, மூன்று நாட்கள் ஆகும்.. அதற்கு மேல் ஆனாலும் ஆச்சரியம் இல்லை. அதுவரை சாப்பாட்டுக்கு என் சமையல் அல்லது ஹோட்டிலில் சாப்பிட்டு தான் பொலப்பு ஓட்டனும்.. உடனே துணியை போட்டுக் கொண்டு விறுவிறுவென ஹோட்டலுக்கு சென்றேன்.. அங்கும் வியாபாரம் கடைசி நிலையை எட்டி இருந்தது. நான்கு இட்லி மட்டும் தான் இருந்தது. அதை மட்டும் வாங்கிக் கொண்டு வீடு திரும்பினேன்.

ஹோட்டலில் வாங்கி கொண்டு வந்து இட்லியை எடுத்து சாப்பிட்டு ஹாலில் வெறும் கைலியுடன் பாயை விரித்து மல்லாக்க படுத்து மொபைலில் நெட் ஆன் பண்ணினேன். சில மெசேஜ்கள்  வரியாக வந்து விழுந்தன. ஒரு புதிய எண்ணில் இருந்து ஹாய் என வாட்ஸாஆப்ல் மெசேஜ் வந்திருந்தது. யார் என்று தெரியவில்லை. நானும் பதிலுக்கு ஹாய் என பதில் அனுப்பி விட்டு நீங்கள் யார் என கேட்டேன். ஆப்லைனில் இருந்ததால் பதில் எதுவும் அந்த நபரிடம் இருந்து வரவில்லை. நானும் பப்ஜி விளையாட ஆரம்பித்துவிட்டேன்..

சில நிமிடங்கள் கழித்து அந்த எண்ணில் இருந்து பதில் வந்திருந்தது. யார் என கேட்டதற்கு ஃபோட்டாவை அனுப்பி இருந்தாள். அது வேற யாரும் இல்லை. என்னுடன் இன்று வண்டியில் வந்த லாவண்யா தான். என்னை நம்பரை என்னிடம் கேட்பதற்கு கூச்சப்பட்டு இந்த முறையை கையாண்டு இருக்கிறாள். அவள் டயல் செய்த எண்ணை கால் ஹிச்டரியில் போய் பார்த்தேன். அவளுடைய எண்ணுக்கு தான் என் போனில் இருந்து டயல் செய்திருக்கிறாள்  கள்ளி..

அவள் என்று தெரிந்ததும் என் மனம் குதூகலம் அடைந்து அவளிடம் பேச ஆரம்பித்தேன்.

"என்ன கேக்காமலே என் நம்பரை என்கிட்ட இருந்து வாங்கிட்டில"

"அய்யோ அண்ணா அப்படி இல்லைங்க.. உங்கிட்ட பேசனும் ரொம்ப நாளா ஆசை அதான் அப்படி பண்ணிட்டேன்."

"உனக்கு அண்ணனா... இல்ல 'ங்க' வா ஏதாவது ஒன்னு சொல்லு."  

"சரி.. 'ங்க' சொல்றேன்."

"இந்த ஊதா கலர் சுடிதார்ல அட்டகாசமா இருக்க.."

"அப்படியா.. நிசமா தான் சொல்றீங்களா.. இல்ல கலாய்க்க சொல்றீங்களா.."

"ச்சே... உன்ன போய் கலாய்ப்பனா.. நெஜமா தான் சொல்றேன். உன் கண்ணுக்கு உன் அழகு தெரியல.. அதான்.."

"ம்ம். காலேஜ்ல போய் படிச்சவங்க.. அதலாம் நல்லா தான் பேசுவீங்க..."

"காலேஜ்ல போய் படிச்சதுக்கும்.. பேசுறதுக்கும் என்ன சம்பந்தம் இருக்கு.."

"அதலாம் இருக்க தான் செய்யுது.."

"என்ன இருக்கு.. "

"பொண்ணுங்கட்ட எப்படி பேசனும் உங்கள மாதிரி  காலேஜ் போய் படிச்ச ஆளுக்கு  நல்லாவே தெரியும்ல.."

"அப்படி பாத்த நீ கூட நல்லா தான பேசுற.. நீ என்ன காலேஜ் போய் படிச்சு இருக்கியா.. என்ன..?"

"நாங்கலாம் படிக்காத ஆளுங்க.. எங்க யார்ட்ட எப்படி பேசனும் தெரியாது.. மனசுல பட்டத சட்டுனு பேசிடுவோம்.."

"ஓ... அதான்.. அண்ணானு சொல்லிட்டு  இருந்தவ 'ங்க' சொன்னியா.."

"அது... வந்து... உங்கள ரொம்ப பிடிக்கும்.. அதனால மரியாதை குடுத்து சொன்னேன்.. அவ்வளவு தான்.."

"ம்ம்.. மரியாதை எல்லாம் பலமா இருக்கே.."

"உங்கள மாதிரி ஆளுக்கு.. மரியாதை என்ன.? எதையும் குடுக்க தயாரா இருக்கேன்.."

"அப்படியா? என்ன குடுப்ப.."

"நீங்க கேக்குறத என்னால் முடிஞ்சுதுனா கண்டிப்பா குடுப்பேன்.."

"அப்படியா.. நா கேக்குறது கண்டிப்பா உன்னால குடுக்க முடியும். குடுப்பியா.. "

"ம்ம்.. முதல்ல கேளுங்க.. முடிஞ்சா தரேன்.. "

"முடியும்.. உன்னால.. நீ கண்டிப்பா தரேன் சொல்லு. "

"அய்யோ.. உங்கள... சரி தரேன்... கேளுங்க... "

"மாங்காயும், பலாப்பழமும் வேணும்... "

"என்னங்க நீங்க.. இந்த ராத்திரில இதுக்கு நா எங்க போவேன்.. "

"அட. நீ எங்கேயும் தேடி போய் அலைய வேண்டாம்.. உன்கிட்ட இருக்கு... "

சிறிது வினாடி யோசனைக்கு பிறகு...

"என்னங்க.. நீங்க.. கேக்குறது, முடிஞ்சா தரேன் சொன்னதுக்கு இதலாமா என்கிட்ட கேப்பீங்க.." (வெட்கப்பட்டு கொண்டே சொன்னாள்.)

"ஆமா... உன்கிட்ட என்ன ஸ்பெஷல்லா  இருக்கோ.. அதான கேட்க முடியும்.. "

"ம்ம்.. நல்லா தான் பேசுறீங்க.. விட்ட அடிமடில கை வச்சிடுவீங்க போல.. "

"யாரு.. நானா.. அடிமடில கை வச்சேன்.. நீ தான் வண்டியில வரும் போது என் அடிமடில கை வச்ச.. வச்சதும் இல்லாம.. தடவி, உரசி எல்லாம் பாத்திட்டு வந்த... இப்ப என்ன குத்தம் சொல்ற.." (கொஞ்சம் கண்டிப்போடு சொன்னேன்.)

"அய்யோ.. இல்லைங்க.. நா எதுவும் பண்ணல. நீங்க ஏதோ ஏதோ பொய் எல்லாம் சொல்றீங்க.."

"யாரு.. நா பொய் சொல்றனா.. நீ தான் பண்ணிட்டு செஞ்சத ஒத்துக்க மாட்ற.. என்ன ஏமாத்துற.. "

"அய்யோ.. இல்லைங்க.. "

"ஆமா.. நீ பொய் தான் சொல்ற.." (கோவமாக சொன்னேன்).

அதன் பிறகு அவளிடம் இருந்து எந்த மெசேஜ் வரவில்லை.. நானும் சில நிமிடங்களுக்கு அனுப்பவில்லை.

(இரண்டு, மூன்று நிமிடங்கள் டைப் செய்து டைப் செய்து அழித்திருப்பாள் போல.. என் மொபைலில் 'டைப்பிங்' என காட்டியது.. ஆனால் எந்த மெசேஜ் வரவில்லை..)

இனி பேசமாட்டாள் என நினைத்து நெட்டை ஆஃப் செய்துவிட்டு படுத்தேன்..

சில நிமிடங்கள் கழித்து அவள் எண்ணில் இருந்து கால் வந்தது. அதை அட்டன் பண்ணி காதில் வைத்தேன்.. ஆனால் எதுவும் பேசவில்லை.. இரு பக்கமும் அமைதியே நிலவியது... நா ஹலோ என்றதும் அவள் விசும்பும் சத்தம் எதிர்முனையில் கேட்டது. திரும்பி ஹலோ என்றதும் அவள் அழ ஆரம்பித்துவிட்டாள்..

"ஹேய்.. இப்ப எதுக்கு அழற.. நா தான் உன்ன எதுமே சொல்லலயே.. "

"இல்லிங்க.. எனக்கு ஸ்கூல் படிக்கும் போது இருந்தே உங்கள எனக்கு பிடிக்கும்.. எனக்கு மட்டுமல்ல.. என் கூட  படிச்ச அத்தன பேருக்கும் உங்கள பிடிக்கும்.. உங்ககிட்ட ஒரு நாளாவது பேசிடமாட்டமா எவ்வளவு நாள் ஏங்கி இருக்கேன்.. உங்கள லவ் பண்ற தகுதி எல்லாம் எனக்கு இருக்கா தெரியல.. இருந்தாலும் உங்கள ரொம்ப பிடிக்கும்.. நா குள்ளமா இருக்குறதுனால பசங்கெல்லாம் கிண்டல் தான் பண்ணியிருக்காங்க. அதுனாலே நா யார் கூட போய் பேசமாட்டேன். பயம் இருந்தாலும் ஆசையும் இருக்கும்.. ஆனா கிண்டல் பண்ணுவாங்க நினைக்கும் போது பேசவே தோணாது..."

"நீங்க நல்லா சகஜமா எல்லார்கூட பேசறது பாத்திருக்கேன். என்கூட நிறைய  தடவ பேசியிருக்கிங்க. அப்பலாம் நீங்க ஜாலியா தான் பேசியிருக்கிங்க... மனசு கஷ்டபடுற மாதிரி பேசினது இல்ல. அதுனாலே உங்கள எனக்கு ரொம்ப பிடிக்க ஆரம்பிச்சது.. இன்னிக்கு கூட உங்கள பஸ்ஸாப்பில பாத்ததும் அவ்வளவு சந்தோஷம்.. உங்க வண்டில உங்க பின்னாடி உட்காந்துட்டு வந்தது மனசுக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருந்துச்சு தெரியுமா. மனசு பிடிச்சவங்க கூட இப்படி வண்டில போறது எல்லா பொண்ணுகளுக்கும் பிடிக்கும்.."

"எனக்கு அந்த அதிர்ஷ்டம் தானா கிடைச்சது. வண்டில உட்காந்து வரும் போது நீங்க பேசிட்டே வந்தது, பின்னாடி பொண்ணு உட்காந்து இருக்கு மத்த ஆளுங்க  மாதிரி வேகமாக போகமா கரைட்டா வண்டிய ஓட்டுனது... இன்னும் நிறைய பிலீங் எல்லாம் வந்துச்சுங்க. அது   எல்லாம் ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது. அது எல்லாம் உடம்புக்குள்ள போய் ஒரு மாதிரி ஆகி ஏதோ தெனவு எடுத்து தெரியாம அப்படி பண்ணிட்டேன்ங்க.. என்ன மன்னிச்சிடுங்க.." என மூச்சு விடாமல் ஒரே மூச்சில் பேசிவிட்டு விசும்பி விசும்பி அதிகமாக அழ ஆரம்பித்துவிட்டாள்..

"ஹேய். கூல்.. இப்படி அழுதா தூங்கு உன் அம்மா என்ன கேட்பாங்க.. அழுகையை நிறுத்து.."

"இல்லிங்க.. என்ன மன்னிச்சிட்டேன் ஒரு வார்த்தை சொல்லுங்க.."

"உன்ன மன்னிக்கிற அளவுக்கு நீ என்ன தப்பு பண்ண?"

"உண்மைய சொல்லனும்னா உன்னய ரொம்ப பிடிக்கும்.."

"நெசமா தான் சொல்றீங்களா.."

"ம்ம் ஆமா.."

"அப்போ நா பண்ணதுக்கு என் மேல கோவம் எதுவும் இல்லையே.."

"ச்சே.. அதாலாம் இல்ல.."

"பின்ன எதுக்கு வாட்ஸ்ஆப்ல கோவமா பேசினிங்க.."

"ஹேய்.. அது சும்மா.. விளையாட்டுக்கு தான்.. மத்தபடி வேற எதுக்காகவும் அப்படி  பண்ணல.."

"ம்ம்.. ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்குங்க. கருப்பா குள்ளமா இருக்குற என்ன போய் யாருக்கு பிடிக்க போகுது நிறைய தடவ நெனச்சிருக்கேன். ஆனா உங்களுக்கே என்ன பிடிச்சிருக்கு.."

"நீ கருப்பு யாருனு சொன்னா.. நீ கருப்பும் இல்லை.. வெளுப்பும் இல்லை. மாநிறம் தான். என்ன கொஞ்சம் குட்டையா இருக்க.. அதான்.. ஆனா செம கட்டையா இருக்க.."

"என்னங்க.. இப்படி எல்லாம் பேசுறிங்க.."

"வேற எப்படி பேச சொல்ற... மனசுல பட்டத வெளிப்படையா சொல்லிட்டேன்.. ஏன் பிடிக்கலையா?"

"அப்படினு இல்லைங்க.. ஆனா நீங்க இப்படி எல்லாம் பேசுவீங்க எதிர்பாக்கல.."

"ஓ.. வேற எப்படி எதிர்பார்த்த..."

"அய்யோ.. நா ஒன்னும் எதிர்பாக்கலீங்க... திரும்பி பேசி பேசி அழ வைக்காதிங்க... நீங்க பேசுனது பிடிச்சிருக்குங்க.."

"ம்ம்.. அப்படி சொல்லு டி.. குல்பி..."

"என்னங்க டி லாம் போடுறீங்க.."

"ஹேய் டி தான போட்டேன். ஏதோ உன்னையே போட்ட மாதிரி பேசுற."

"நீங்க விட்டா அதையும் செஞ்சுடுவீடுங்க.. சரியான ஆளு.."

"சரியான ஆளா இருந்தாலும்.. இப்ப உன்ன போடமுடியாது.. அதனால நா கேட்ட மாங்காய், பலாபழத்த குடுத்தா சந்தோஷமா இருப்பேன்."

"இப்ப எப்படிங்க குடுக்க முடியும்.."

"முடியும் நெனச்சு, மனசு வைச்சா எல்லாம் முடியும்.."

"அய்யோ... குழப்பாம எப்படி சொல்லுங்க.. எனக்கு தூக்கம் வருது.."

"ஃபோட்டா எடுத்து வாட்ஸ்ஆப்ல அனுப்பு டி குல்பி."

"வாட்ஸ்ஆப்லயா.. பிரச்சனை எதுவும் ஆகிட போதுங்க.. நாளைக்கு பஸ்ஸ விட்டுறேன். உங்க கூட வண்டில வரேன்.. அப்ப காட்றேன்.. பாத்துக்கோங்க.."

"அப்பவும் காட்டு.. இப்ப கொஞ்சம் காட்டு.. நா பாத்துக்கிறேன்.."

"உங்கள... சரி. கால் கட் பண்ணிட்டு இருங்க.. அனுப்புறேன்.."

இரண்டு நிமிடங்கள் கழித்து பார்த்த போது வாட்ஸ்ஆப்ல் அவளின் முலையையும் புண்டையும் அனுப்பி இருந்தாள்..

தொடரும்...