15-05-2021, 11:47 PM
பவித்ரா வீட்டுக்கு போய் சேரும்போது மாலை மணி ஆறு.
செல்வி, சிரித்து விட்டாள்.
கணவன் சதிஷ் இன்னும் வேலையில் இருந்து வர வில்லை.
உள்ளே தன்னுடைய ரூமில் சென்று, உடைகளை களைந்து போட்டு, தன் அழகை கண்ணாடியில்
பார்க்க,
புருஷனை தவிர எல்லாரும் நல்ல சைட் அடிக்கிறாங்க, ஜொள்ளு விடறாங்க,
எல்லாத்துக்கும் மேல, இந்த வெங்கட் அண்ணா, நம்மளை அனுபவிக்க ஆசை படுகிறார்.
அவரிடம் தப்பிக்க, வேலைக்கு போனாலும் அங்கே அமீர் ஜொள்ளு பார்ட்டி.
ஆனா, ஹசன் சாரை நினைத்தவுடன், அவருக்காகவாவது இந்த வேலையில் சேர்ந்து நல்ல பேர்
எடுக்க வேண்டும்.
குளிக்கும் போது, அமீர் நியாபகம் வர, இந்த அமீர் சார் வேற ரொம்ப ஜொள்ளனா இருக்காரே, எப்படி
சமாளிக்கிறது.
வெங்கட் அண்ணா கசக்கி கசக்கி உடம்பு வேற பாடா படுத்தது.
எந்த ஆம்பிளையை பார்த்தாலும் புண்டை அரிக்குது.
புருஷன் நம்மள சரியாய் கவனிக்க மாட்டேன்கிறார்.
இப்படியா போனா, கண்டிப்பா யாருக்காவது முந்தானையை விரிச்சிருவோம் போல.
பவி மண்டையில் அடித்து கொண்டாள்.
சே, என் புத்தி ஏன் இப்படி போகுது.
வேற வழி இல்லை.
உடம்பு சொன்ன பேச்சி கேட்க மாட்டேங்கிது.
வெங்கட் அண்ணாவை முதலிலேயே தவிர்த்து இருக்கனும்.
இப்போ என்னடானா முலை எல்லாம் கசக்க ஆரம்பிச்சுட்டார்.
இந்த செல்வி பொன்னும் அவ புருசனுக்கு நல்லா என்னை கூட்டி விடுறா.
நானும் நல்லா அவனுக்கு என் உடம்பை கொடுத்து காட்டிகிட்டு கிடக்கிறேன்.
வெங்கட் அண்ணாவுக்கு எஸ்கேப் ஆகி வேளைக்கு போலாம் னு பார்த்தா, வழி எல்லாம் 7 வெங்கட்
இருக்கானுங்க.
என்ன மாதிரி சின்ன பொண்ணு, புருஷன் கவனிக்காம கூதி அரிப்பு எடுத்தவ என்னதான் பண்றது.
மறுபடியும் அமீரை நினைக்க,
நல்ல வாட்டசாட்டமா இருக்கான்.
நல்ல கலர், ** களை. அழகான குறுந்தாடி.
வசீகரிக்கும் கண்கள். என்னை எப்படியும் விட மாட்டான் போல.
ஏண்டி இப்படி மாறிட்ட, மனசாட்சி உறுத்த
புருஷன் என்னை நல்ல வச்சுக்கிட்டா நான் ஏன் அலையிறேன்.
மனசாட்சிக்கே நம்ம பவி பதில் சொல்ல ஆரம்பிச்சிட்டா.
குளித்து முடித்து நயிட்டி அணிந்து வெளியில் வர,
அத்தை சூடா காபி போட்டு கொடுத்தாங்க,
காபி குடித்து கொண்டே அத்தையிடம் சுருக்கமா வேலை கிடைத்ததை பற்றி மட்டும் சொல்ல, வேற
ஒன்றும் சொல்லவில்லை.
செல்வியை தேட, ஆளை காண வில்லை.
அவள் ரூமில் சென்று பார்த்தால், புருசனும் பொண்டாட்டியும் உட்கார்ந்து பேசி கொண்டு
இருந்தார்கள்.
இவளை கண்டதும், இருவரும் புன்னகைக்க
கதவை சாத்தி விட்டு வா னு வெங்கட் கண்ணால் சொல்ல,
பவி சிரித்து கொண்டே கதவை சாத்தி கொண்டி போட்டு போய் அவர்கள் அருகில் உட்கார்ந்தாள்.
தனக்கு வேலை கிடைத்து விட்டது னு அவர்களுக்கு சொல்ல செல்வியை விட வெங்கட் சந்தோச
பட்டான்.
ஆனால் செல்வி சரியாக பேசவில்லை னு தெரிந்தவுடன் பவி ஆதங்கத்துடன்,
ஏன் இப்படி பண்றீங்க னு அழ ஆரம்பிக்க,
செல்வியும் அழுது விட்டாள்.
வெங்கட் பவித்ராவை சமாதான படுத்த அவள் தோள் மீது கை போட்டு,
அவளை அணைத்து, அவள் கன்னம் காது, நெத்தி கழுத்து, எல்லா இடத்திலும் முத்தம் கொடுத்தான்,
அணைத்து முத்தத்தையும் அமைதியாக பெற்றுக்கொண்ட பவித்ரா
லூசாடா நீ, நான் செல்வி பேசவில்லைனு அழுதுகிட்டு இருக்கேன், நீ என்னடா பண்ற, பவி திட்ட
செல்வி, சிரித்து விட்டாள்.