10-05-2021, 10:44 AM
ஷாலுவை தவிர்க்க வேண்டி அஞ்சு சொன்னதால் ரிஸார்ட்டை அன்று மாலை காலி செய்தோம். நண்பன் ஒருவனுக்கு ஃபோன் செய்தேன். அந்த மலை வாசஸ்தலத்தில் நண்பன் தான் குடியிருக்கும் எஸ்டேட் பங்களாவில் தங்க சொன்னான். நாங்கள் அங்கு அடைந்த போது இரவு மணி 7 ஆகிவிட்டது. அவன் மானேஜராக இருக்கும் எஸ்டேட்டில் அவனுக்கு காம்பவுண்ட் உள்ள ஒரு பங்களா கொடுத்திருக்கிறார்கள். அந்த காம்பவுண்டுக்குள் வேலைக்காரனுக்கு என்று ஒரு சிறிய குவார்ட்டர்ஸ் இருந்தது. நண்பன் கோடை விடுமுறையில் குடும்பத்துடன் அவன் சொந்த ஊருக்கு சென்றுவிட்டான். அதனால் நாங்களே சமைத்துக்கொண்டோம். வேலைக்காரனின் குடும்பமும் சொந்த ஊரில் இருந்த கோவில் திருவிழாவிற்கு சென்றுவிட்டிருந்தது. ஆனால் எங்களுக்கு உதவி செய்ய அவன் மகன் மட்டும் வீட்டில் இருந்தான்.
நாங்கள் குவார்ட்டர்ஸுக்கு சென்றபோது அந்த பையன் வீட்டில் இல்லை. நாங்கள் சமைத்து, சாப்பிட்டுவிட்டு இரவு 09.30 போல வாக்கிங்க் கிளம்பினோம். காம்பவுண்டுக்குள்தான் வட்டமடித்தோம். அப்போது சர்வெண்ட் குவார்ட்டர்ஸில் சின்ன வெளிச்சம் வந்தது. அந்த பையனை சாப்பாட்டுக்கு அழைக்கலாம் என மேட்டிலிருந்த அவன் வீட்டிற்கு படிறினேன். அஞ்சு கீழேயே நின்றுவிட்டாள்.
அந்த பையன் செல்லில் யாருடனோ பேசிக்கொண்டிருப்பது கேட்டது. “நீ கொடுத்த நம்பர் இருக்குடா. அது கால் சென்டரா? ….. இப்ப பேசலாமா? ஓ, நைட்ல மட்டும்தான் பேசுவாங்களா! அவங்க பேரு? …… மஜா மல்லிகாவா! …. நீ சொன்ன மாதிரி பச்சையா பேசணுமா? ஓகே பேசிடறேன். நீ அவங்ககிட்டதான் சாயங்காலம் பேசினயா? அப்போ உன் பேரை ரெஃபர் பண்ணட்டுமா? ….. சரி. ஓக்கணும், தைரியமா ஓக்கணும், அது எப்படீன்னு கேக்கணும், அவ்ளோதானே? … கேட்டுடறேன் …. 5 நிமிஷம்தான் பேசலாமா? அப்புறம் கட் ஆகிடுமா! ஓகே! ….. சரி சரி. உன் நம்பரையும் கனெக்ட் பண்ணனுமா? ஓகே ….”
ஒரு பையன் செக்ஸ் பற்றி கால் சென்டர் மூலமாக தெரிந்துகொள்ள ஆசைப்படுகிறான் என்பது புரிந்தது. அவன் பச்சை பச்சையாக பேசப் போவதை, அவனுக்குள்ள ஆசையை அஞ்சுவும் கேட்க வேண்டும் என்று எனக்கு ஆசை வந்தது. அவன் பேசுவதை, அவன் ஆசையை அஞ்சு கேட்டாள் என்றால் அவள் ஏதேனும் ‘திட்டமிட’ வசதியாக இருக்கும் என்று நினைத்தேன். ஒரு வேளை அவனுக்கு செக்ஸ் பாடம் எடுத்தாலும் எடுப்பாள் என்று தோன்றியது.
நான் சைகையில் அஞ்சுவை சத்தமில்லாமல் படி ஏறி வருமாறு சொன்னேன். அவள் நான் சொன்ன மாதிரி சத்தமே இல்லாமல் பூனை மாதிரி வந்தாள். நான் சைகையில் உள்ளே அந்த பையன் இருக்கிறான், அவன் பேசுவதை கேள் என்றேன். அஞ்சு என்னை சைகையில் பழித்தாள். அந்த வீட்டில் பிட்டு சீன் நடந்துகொண்டிருக்கும், அதை பார்க்கதான் நான் கூப்பிடுகிறேன் என்று நினைத்திருப்பாள். அதனால்தான் ஏமாற்றத்தில் என்னை பழித்தாள். இருந்தாலும் மூச்சை அடக்கி ஜன்னலோரம் என்னை மாதிரி உட்கார்ந்து காது தீட்டி கேட்டாள்.
“… நீங்க மஜா மல்லிகாங்களா? …. ஆமாங்க, உங்ககூடதான் பேசணும். …. வயசு … ……. ங்க. …. வயசுக்கு வந்திட்டேங்க …. …. தினமும் கையடிப்பேங்க …. ரெண்டு தரம் மூணு தரம் …. இன்னும் ஓக்கலைங்க …. ஆமாங்க ஓக்கறது, கையடிக்கறது பத்திதான் தெரிஞ்சிக்கணுங்க …. ஃபர்ஸ்ட் கையடிக்கறது பத்தி சொல்றீங்களா? சொல்லுங்க … சோப்பு போட்டு கையடிக்கணுங்களா? சரிங்க …. மெதுவா, டைம் எடுத்துக்கணுமா? சரிங்க …. ….. மிச்சம் நாளைக்கா? … எப்படி செஞ்சேன், எவ்ளோ நேரமாச்சுன்னு அப்போ சொல்லணுமா? …. சரிங்க …”
அவன் தன் நண்பனை செல்லில் கூப்பிட்டிருக்கிறான் போலிருக்கு, இப்போது அவனிடம் பேசினான். “பேசிட்டேன்டா. ஸ்வீட் வாய்ஸ்! அதை கேட்டு அப்பவே கையடிச்சிட்டேன். …… நாளைக்கு ரெண்டு பேருமே பேசலாம்டா …. எவ்ளோ காசு போயிருக்கும்? …. ரொம்ப ஊத்திடுச்சிடா …. டயர்டா இருக்குடா …….”
இருவரும் மெதுவாக படியிறங்கினோம். பங்களாவிற்குள் சென்று படுக்கையில் அடைக்கலம் ஆனோம். சின்ன பசங்க இந்த காலத்தில் எப்படியெல்லாம் சுலபமாக கெட்டுபோகிறார்கள் என்பது பற்றி பேசினோம்.
“சொல்லித் தெரிவதில்லை மன்மதக் கலை-ம்பாங்க. ஆனா பாருங்க அனியாயத்தை, செல்ஃப்-ஹெல்ப் பண்றது எப்படி, சளக் பண்றது எப்படின்னு கால் சென்டர்ல கேக்கறாங்க! பாவங்க பசங்க. எது, எப்படின்னு தெரியாம இருக்காங்க,” என்றாள்.
நான் குறுக்கிட்டு, “பசங்க அந்த விஷயத்தில கில்லாடிங்க. அவனுங்க கால் சென்டருக்கு ஃபோன் பண்ணினது பொம்பளைகிட்ட பச்சையா பேசறதுக்குதான். இவனுங்க கேர்ள் ஃப்ரண்ட்ஸ்கிட்ட பச்சையாதான் பேசுவானுங்க, ஆனா இங்க்லீஷ்ல பேசுவானுங்க, அதுல கிக் இருக்காது. அவ்ளோதான்,” என்றேன்.
அஞ்சு என்னை திட்டினாள். “நீங்க பசங்களை சும்மானாச்சும் திட்டாதீங்க. நெறைய பசங்களுக்கு ஒரு புண்ணாக்கும் தெரியாதுங்க. சரியான கல்லுளி மடையனுங்க, மாக்கானுங்க. கல்யாணம் ஆன புது பொண்ணுங்க பத்தில ஒன்பது பேர் புருஷனுக்கு ஒன்னுமே தெரியலைன்னுதான் சொல்றாளுங்க. பசங்களுக்கு நாமதான் பக்குவமா சொல்லிக்கொடுக்கணும். ஏன்னா செய்யறது அவனுங்க. பொண்ணுங்களுக்கு ஒன்னும் தெரியலைன்னாலும் சும்மானாச்சும் படுத்துட்டு போயிடுவாளுங்க. பசங்க, பொண்ணுங்களுக்கு விவரம் இருந்தா பொண்ணுங்க எதுக்கு கல்யாணத்துக்கு முன்னாலயே வயித்த தள்ளிட்டு வராளுங்க?” என்றாள்.
அஞ்சு சொன்னதில் நியாயம் இருப்பதாக பட்டது. அதனால் நான் அஞ்சுவிடம், “நீ சொல்றது ஹண்ட்ரட் பெர்சென்ட் வாஸ்தவம் அஞ்சு. உன்னை மாதிரி விவரமா அந்த பையனோட அம்மா-அப்பா, டீச்சர் இவங்க சொல்லித் தரவாப் போறாங்க? இல்லைதானே? அந்த பையன் கால் சென்டருக்கு பேசிப் பேசி அடிக்ட் ஆயிடுவான். ஃபோன் பில் எகிறும். அப்புறம் வேசிங்ககிட்ட போவான், இல்லைன்னா பொண்ணுங்களை கெடுப்பான். கொஞ்ச நாள்ல வேற பசங்களும் இவன்கூட சேர்ந்துக்குவாங்க. நீ ஒன்னு செய் அஞ்சு. நாளைக்கு அந்த பையனை கூப்பிட்டு பக்குவமா சொல்லு. எது எப்படின்னு புட்டுபுட்டு சொல்லு. நீ சொன்னா கேட்டுக்குவான். நீ சொல்லி நானே கேட்டுக்கறேன், அவன் கேட்டுக்க மாட்டானா என்ன?” என்றேன்.
அஞ்சு என்னை அடிக்க தலையணையை எடுத்தாள். நான் அவளை என் பக்கம் இழுத்து அணைத்ததும் மெதுவாக அடங்கிவிட்டாள். “நாம் இந்த ஊரை நிறைய தரம் சுத்திப் பார்த்துட்டோம். இப்போ சும்மா கிளைமேட் அனுபவிக்கதானே வந்தோம். அதனால் காலைல டிஃபன் சாப்பிட்டுட்டு லஞ்ச் சமைக்கறப்போ அவன்கிட்ட பேசறேன்,” என்றாள்.
“நான் கூடவே இருந்தா அவன் மனசில் நெகடிவ் தாட்ஸ்தான் வரும். ஆண்கள்னா குச்சி எடுக்கறவனுங்கன்னு பசங்களுக்கு நினைப்பு. ஆனா பொம்பளைங்கன்னா சுருண்டுக்குவானுங்க. நீ அவன்கிட்ட பேசற வரைக்கும் கடைக்கு போயிட்டு வரேன், போதுமா? அவனுக்கு பதமா சொல்லிக்கொடு. நீ ரொம்பவும் புத்திசாலி, பொறுமைசாலி. அவனுக்கு டீச் பண்ணி தேத்து,” என்றேன்.
நாங்கள் குவார்ட்டர்ஸுக்கு சென்றபோது அந்த பையன் வீட்டில் இல்லை. நாங்கள் சமைத்து, சாப்பிட்டுவிட்டு இரவு 09.30 போல வாக்கிங்க் கிளம்பினோம். காம்பவுண்டுக்குள்தான் வட்டமடித்தோம். அப்போது சர்வெண்ட் குவார்ட்டர்ஸில் சின்ன வெளிச்சம் வந்தது. அந்த பையனை சாப்பாட்டுக்கு அழைக்கலாம் என மேட்டிலிருந்த அவன் வீட்டிற்கு படிறினேன். அஞ்சு கீழேயே நின்றுவிட்டாள்.
அந்த பையன் செல்லில் யாருடனோ பேசிக்கொண்டிருப்பது கேட்டது. “நீ கொடுத்த நம்பர் இருக்குடா. அது கால் சென்டரா? ….. இப்ப பேசலாமா? ஓ, நைட்ல மட்டும்தான் பேசுவாங்களா! அவங்க பேரு? …… மஜா மல்லிகாவா! …. நீ சொன்ன மாதிரி பச்சையா பேசணுமா? ஓகே பேசிடறேன். நீ அவங்ககிட்டதான் சாயங்காலம் பேசினயா? அப்போ உன் பேரை ரெஃபர் பண்ணட்டுமா? ….. சரி. ஓக்கணும், தைரியமா ஓக்கணும், அது எப்படீன்னு கேக்கணும், அவ்ளோதானே? … கேட்டுடறேன் …. 5 நிமிஷம்தான் பேசலாமா? அப்புறம் கட் ஆகிடுமா! ஓகே! ….. சரி சரி. உன் நம்பரையும் கனெக்ட் பண்ணனுமா? ஓகே ….”
ஒரு பையன் செக்ஸ் பற்றி கால் சென்டர் மூலமாக தெரிந்துகொள்ள ஆசைப்படுகிறான் என்பது புரிந்தது. அவன் பச்சை பச்சையாக பேசப் போவதை, அவனுக்குள்ள ஆசையை அஞ்சுவும் கேட்க வேண்டும் என்று எனக்கு ஆசை வந்தது. அவன் பேசுவதை, அவன் ஆசையை அஞ்சு கேட்டாள் என்றால் அவள் ஏதேனும் ‘திட்டமிட’ வசதியாக இருக்கும் என்று நினைத்தேன். ஒரு வேளை அவனுக்கு செக்ஸ் பாடம் எடுத்தாலும் எடுப்பாள் என்று தோன்றியது.
நான் சைகையில் அஞ்சுவை சத்தமில்லாமல் படி ஏறி வருமாறு சொன்னேன். அவள் நான் சொன்ன மாதிரி சத்தமே இல்லாமல் பூனை மாதிரி வந்தாள். நான் சைகையில் உள்ளே அந்த பையன் இருக்கிறான், அவன் பேசுவதை கேள் என்றேன். அஞ்சு என்னை சைகையில் பழித்தாள். அந்த வீட்டில் பிட்டு சீன் நடந்துகொண்டிருக்கும், அதை பார்க்கதான் நான் கூப்பிடுகிறேன் என்று நினைத்திருப்பாள். அதனால்தான் ஏமாற்றத்தில் என்னை பழித்தாள். இருந்தாலும் மூச்சை அடக்கி ஜன்னலோரம் என்னை மாதிரி உட்கார்ந்து காது தீட்டி கேட்டாள்.
“… நீங்க மஜா மல்லிகாங்களா? …. ஆமாங்க, உங்ககூடதான் பேசணும். …. வயசு … ……. ங்க. …. வயசுக்கு வந்திட்டேங்க …. …. தினமும் கையடிப்பேங்க …. ரெண்டு தரம் மூணு தரம் …. இன்னும் ஓக்கலைங்க …. ஆமாங்க ஓக்கறது, கையடிக்கறது பத்திதான் தெரிஞ்சிக்கணுங்க …. ஃபர்ஸ்ட் கையடிக்கறது பத்தி சொல்றீங்களா? சொல்லுங்க … சோப்பு போட்டு கையடிக்கணுங்களா? சரிங்க …. மெதுவா, டைம் எடுத்துக்கணுமா? சரிங்க …. ….. மிச்சம் நாளைக்கா? … எப்படி செஞ்சேன், எவ்ளோ நேரமாச்சுன்னு அப்போ சொல்லணுமா? …. சரிங்க …”
அவன் தன் நண்பனை செல்லில் கூப்பிட்டிருக்கிறான் போலிருக்கு, இப்போது அவனிடம் பேசினான். “பேசிட்டேன்டா. ஸ்வீட் வாய்ஸ்! அதை கேட்டு அப்பவே கையடிச்சிட்டேன். …… நாளைக்கு ரெண்டு பேருமே பேசலாம்டா …. எவ்ளோ காசு போயிருக்கும்? …. ரொம்ப ஊத்திடுச்சிடா …. டயர்டா இருக்குடா …….”
இருவரும் மெதுவாக படியிறங்கினோம். பங்களாவிற்குள் சென்று படுக்கையில் அடைக்கலம் ஆனோம். சின்ன பசங்க இந்த காலத்தில் எப்படியெல்லாம் சுலபமாக கெட்டுபோகிறார்கள் என்பது பற்றி பேசினோம்.
“சொல்லித் தெரிவதில்லை மன்மதக் கலை-ம்பாங்க. ஆனா பாருங்க அனியாயத்தை, செல்ஃப்-ஹெல்ப் பண்றது எப்படி, சளக் பண்றது எப்படின்னு கால் சென்டர்ல கேக்கறாங்க! பாவங்க பசங்க. எது, எப்படின்னு தெரியாம இருக்காங்க,” என்றாள்.
நான் குறுக்கிட்டு, “பசங்க அந்த விஷயத்தில கில்லாடிங்க. அவனுங்க கால் சென்டருக்கு ஃபோன் பண்ணினது பொம்பளைகிட்ட பச்சையா பேசறதுக்குதான். இவனுங்க கேர்ள் ஃப்ரண்ட்ஸ்கிட்ட பச்சையாதான் பேசுவானுங்க, ஆனா இங்க்லீஷ்ல பேசுவானுங்க, அதுல கிக் இருக்காது. அவ்ளோதான்,” என்றேன்.
அஞ்சு என்னை திட்டினாள். “நீங்க பசங்களை சும்மானாச்சும் திட்டாதீங்க. நெறைய பசங்களுக்கு ஒரு புண்ணாக்கும் தெரியாதுங்க. சரியான கல்லுளி மடையனுங்க, மாக்கானுங்க. கல்யாணம் ஆன புது பொண்ணுங்க பத்தில ஒன்பது பேர் புருஷனுக்கு ஒன்னுமே தெரியலைன்னுதான் சொல்றாளுங்க. பசங்களுக்கு நாமதான் பக்குவமா சொல்லிக்கொடுக்கணும். ஏன்னா செய்யறது அவனுங்க. பொண்ணுங்களுக்கு ஒன்னும் தெரியலைன்னாலும் சும்மானாச்சும் படுத்துட்டு போயிடுவாளுங்க. பசங்க, பொண்ணுங்களுக்கு விவரம் இருந்தா பொண்ணுங்க எதுக்கு கல்யாணத்துக்கு முன்னாலயே வயித்த தள்ளிட்டு வராளுங்க?” என்றாள்.
அஞ்சு சொன்னதில் நியாயம் இருப்பதாக பட்டது. அதனால் நான் அஞ்சுவிடம், “நீ சொல்றது ஹண்ட்ரட் பெர்சென்ட் வாஸ்தவம் அஞ்சு. உன்னை மாதிரி விவரமா அந்த பையனோட அம்மா-அப்பா, டீச்சர் இவங்க சொல்லித் தரவாப் போறாங்க? இல்லைதானே? அந்த பையன் கால் சென்டருக்கு பேசிப் பேசி அடிக்ட் ஆயிடுவான். ஃபோன் பில் எகிறும். அப்புறம் வேசிங்ககிட்ட போவான், இல்லைன்னா பொண்ணுங்களை கெடுப்பான். கொஞ்ச நாள்ல வேற பசங்களும் இவன்கூட சேர்ந்துக்குவாங்க. நீ ஒன்னு செய் அஞ்சு. நாளைக்கு அந்த பையனை கூப்பிட்டு பக்குவமா சொல்லு. எது எப்படின்னு புட்டுபுட்டு சொல்லு. நீ சொன்னா கேட்டுக்குவான். நீ சொல்லி நானே கேட்டுக்கறேன், அவன் கேட்டுக்க மாட்டானா என்ன?” என்றேன்.
அஞ்சு என்னை அடிக்க தலையணையை எடுத்தாள். நான் அவளை என் பக்கம் இழுத்து அணைத்ததும் மெதுவாக அடங்கிவிட்டாள். “நாம் இந்த ஊரை நிறைய தரம் சுத்திப் பார்த்துட்டோம். இப்போ சும்மா கிளைமேட் அனுபவிக்கதானே வந்தோம். அதனால் காலைல டிஃபன் சாப்பிட்டுட்டு லஞ்ச் சமைக்கறப்போ அவன்கிட்ட பேசறேன்,” என்றாள்.
“நான் கூடவே இருந்தா அவன் மனசில் நெகடிவ் தாட்ஸ்தான் வரும். ஆண்கள்னா குச்சி எடுக்கறவனுங்கன்னு பசங்களுக்கு நினைப்பு. ஆனா பொம்பளைங்கன்னா சுருண்டுக்குவானுங்க. நீ அவன்கிட்ட பேசற வரைக்கும் கடைக்கு போயிட்டு வரேன், போதுமா? அவனுக்கு பதமா சொல்லிக்கொடு. நீ ரொம்பவும் புத்திசாலி, பொறுமைசாலி. அவனுக்கு டீச் பண்ணி தேத்து,” என்றேன்.