Romance நித்தியமும் காதல் கீர்த்தனைகள்

[revathi47]

அவளின் தவத்தை கலைத்தவர் மனோகர், தனியாளான அவர், மனதில் இருப்பதை பேச , தன் கஷ்டத்தை கூறி தோள் சாய ஆள் இல்லாமல் இருந்தார். அவரின் வீட்டில் வேலை செய்ய ஆரம்பித்த பிறகு 
அவளிடம் நெருங்க ஆரம்பித்தார். நிறைய பேசினார்கள், அவர் கண்களில் கள்ளத்தனம் இல்லை, ஏக்கம் மட்டுமே இருந்தது, கண்களை மட்டுமே பார்த்து பேசினார், எதுவும் எதிர்பாக்காமல் நிறைய உதவிகள் செய்தார், நித்யா விடமும் அன்பு காட்டினார், அவளுக்கு உடல் நிலை சரியில்லாத போது பாசமாக பார்த்து கொண்டார், கிட்டத்தட்ட ஓராண்டு பழகிய பின்னும் அவர் அவளிடம் தவறாக நடந்து கொள்ள வில்லை.

ஆனால் ரேவதி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவரிடம் தன்னை இழந்து கொண்டிருந்தாள். அவர் காட்டிய அன்பும் அக்கறையும் அவளை தடுமாற செய்தது, கணவனை இழந்து கிட்டத்தட்ட நான்காண்டுகள் கவனிப்பாரற்று கிடந்த அவள் பெண்மை அவரின் அரவனைப்புக்கு ஏங்கியது. இது வெளியே தெரிந்தால் நித்யா வாழ்க்கைக்கு ஏதாவது பிரச்சினை வருமோ என்ற தயக்கம் தடுத்தது.

அவருக்கும் அவள் மேல் மெதுவாக ஆசை வர ஆரம்பித்தது,தன் 25 ஆண்டு கால  இளமை பெண் துனை தேடி துடித்தது, பெரிதாக பெண்களுடன் பழகாத போது அடங்கியிருந்த ஆண்மை ரேவதியை பார்க்கும் போதெல்லாம் விழித்தது, ஆனால் எங்கே ஏதாவது தவறாக நடிக்க போய் கிடைத்த ஒரு பெண் நட்பையும் இழந்து விடுவோமோ என்ற தயக்கம்  தடுத்தது.

இருவரின் தயக்கமும் உடைந்து காம நெருப்பு பற்ற ஒரு சின்ன தீப்பொறி மட்டுமே தேவைப்பட்டது, அது ஒரு மாலை நேரத்தில் மழை வடிவில் வந்தது, அன்று அவர்களின் தயக்கத்தை பல்லாண்டு கால காமம் தகர்த்து மனோகரின் ஆண்மை அவளுள் வெடித்து சிதறியது.

அதன் பிறகு அவர்கள் எதற்கும் தயங்ரேவதில்லை, பகல் இரவு பார்க்க வில்லை, கீழே ஷெட்டை ஆட்கள் பார்த்து கொள்ள மேலே அவர் வீட்டில் இருவரும் கூடி மகிழ்ந்தனர். நித்யா அங்கு வேலைக்கு சேர்ந்த பிறகு அவள் கொஞ்சம் தயங்கினாள், மாதத்தில் ஓரிறு நாட்கள் அவளை கடைக்கு வராமல் பல காரணங்கள் சொல்லி தடுத்து அல்லது அவள் கடையில் இருந்த போது இவள் வீட்டில் அக்கம் பக்கம் யாரும் இல்லாத நேரம் என்று அவர்கள் கூடும் நேரம் சொர்ப்பமாக குறைந்திருந்தது.

சிவா இங்கே வந்த பிறகு அதுவும் சுத்தமாக நின்று விட்டது. கிட்டத்தட்ட ஒரு மாதம் என்னென்னவோ ப்ளான் செய்தார் ஆனால் எதுவும் சரியாக அமையவில்லை. பொருத்து பொருத்து பார்த்த மனோகர் அன்று தடாலடியாக கிளம்பி அவள் வீட்டுக்கு வந்து விட்டார்.

அதற்குமேல் அவரை தவிக்க விட மனமில்லாமல், தரையில் துனி விரித்து அவன் சட்டையை கிழட்டி விட்டு அவன் மேலே படர்ந்தால். அவளின் முந்தானையை விளக்கி அவள் கனிகளை பிசைந்து கொண்டே அவள் இதழ்களை சுவைக்க ஆரம்பித்தார்.

நேற்று வந்த ஒரு கஸ்டமரின் வண்டி சாவியை ஏதோ நினைவில் பேன்ட் பாக்கெட்டில் போட்ட சிவா இன்று வண்டியை ரிப்பேர் செய்ய எடுக்கும் போது தான் சாவி நேற்று வீட்டில் கெழட்டி போட்ட பேண்ட் பாக்கெட்டில் இருப்பது ஞாபகம் வந்தது. நித்யா தான் போய் எடுத்து வருவதாக கூறிவிட்டு வீட்டுக்கு வந்தாள்.

வாசலில் மனோகர் செருப்பை பார்த்தவள் கொஞ்சம் தயங்கினாள். சமீப நாட்களாக அவளுக்கு அவர்கள் மேல் ஒரு சின்ன சந்தேகம், அம்மா அவர் வீட்டுக்கு வேலைக்கு வரும் நேரம் பார்த்து மனோகர் தன்னை கடையை விட்டு எதாவது சாக்கு போக்கு சொல்லி எங்காவது அனுப்பி கொண்டே இருந்ததும், அவர்கள் கண்கள் அடிக்கடி பேசிய ரகசியமுமே அந்த சந்தேகத்திற்கு காரணம்.

அவர் செருப்பை பார்த்து அவளுக்கு ஏதோ பொறி தட்ட, வீட்டின் வெளியே பெட்ரூம் ஜன்னல் இருக்கும் இடம் நோக்கி நடந்தாள். மெதுவாக ஜன்னலை உள்புறம் தள்ள அங்கே தரையில் மனோ படுத்திருக்க ரேவதி அவர் இடுப்பறுகில் அமர்ந்து பெல்ட்டை அவிழ்க்க முயற்சி செய்து கொண்டு இருந்தால்.
தனது சந்தேகம் உறுதியானதும் மெல்ல புன்முறுவல் பூத்த நித்யா அங்கிருந்து போய் விட எத்தனிக்கும் போது ரேவதி அவளை பார்த்து விட்டாள். பதறியடித்து எழுந்து உடைகளை சரி செய்தாள்.

ச்சே அம்மா நம்மள பாக்கறதுக்குள்ள போயிருக்கனும் , இப்ப என்ன பன்றது என்று யோசித்த வாரே வாசல் பக்கம் வர, கதவு திறக்கப் பட்டிருந்தது.

மெல்ல உள்நுழைந்த நித்யா எதுவும் பேசாமல் சிவா வின் பேன்ட் தேடி சாவியை எடுத்து கொண்டாள்.
ரேவதி கலங்கிய கண்களுடன், நித்யா முகத்தில் விழிக்க தைரியமில்லாமல் தலை கவிழ்ந்து இருக்க, மனோகர் தன்னால் தான் இப்படி ஒரு நிலமை என்ற குற்ற உணர்ச்சியில் இருந்தார்.
நித்யாவோ என்ன பேசுவது எப்படி பேசுவது என்று குழப்பத்தில் இருந்தாள்.