27-04-2021, 10:46 AM
மீண்டும் கர்ரென்ட் வந்தது, அவசரம் அவசரமாக இருவரும் உடையை மாற்றி கொண்டிருந்தார்கள், கத்தியது அந்த கிழவி தான் என்பது விளங்கியது, பயத்தில் கத்தி இருக்கிறாள். நானும் என் மகளும் சுயநினைவுக்கு வந்தோம், இத்தனை நேரம் நடந்தது கனவா நெனவா என்று புரியவில்லை, ஆனால் என் மகளின் எச்சில் வாசம், இன்னும் என் நாசியில் இருந்தது.
எங்களுக்கு முன்னால் தான் ஓடினார்கள், நாங்கள் அமைதியாக அமர்ந்தபடியே இருந்தோம், எனக்கு காமபோதை இப்பொழுது தான் தெளிந்தது,
போகும்போது புவனா அந்த கிழவியை நன்றாக திட்டிக்கொண்டே போனாள், ஆனால் நான் திட்டவில்லை,
நல்லவேளை கிழவி காப்பற்றிவிட்டாள் என்று தான் எனக்கு தோன்றியது, எப்படியோ முத்தத்தோடு முடிந்ததே, இதற்கு மேல் சென்றிருந்தால் அதை எப்படி சமாளித்து இருப்போம், என்றெல்லாம் கற்பனையில் இருந்தேன்,
மகளுக்கு அப்பா முத்தம் கொடுப்பது சகஜம் தானே, அது கன்னத்தில் கொடுப்பார்கள், அது சகஜம், என்னை போன்று எச்சிலை உறிஞ்சி, நாக்கை சப்பி கொடுப்பது எப்படி சகஜம் ஆகும், என்றெல்லாம் ஒரு நிமிடத்தில் ஆயிரம் கேள்வி பதில்கள் மனதிலே,
என் மகள் என்ன நினைக்கிறாளோ அது தான் முக்கியம், அவள் என்ன முடிவெடுத்தாலும் அதை நான் ஏற்றுக்கொள்வேன்.
நிச்சயமாக நான் இதை பெரிய தவறாக கருதவில்லை, ஏனென்றால் நான் மிகவும் விருப்பப்பட்டே, ரசித்தே என் மகளை முத்தமிட்டேன், இப்போது நிதானமாக இருக்கும் தருணத்தில் கூட நான் செய்தது தவறு என்று வருந்தவில்லை.
என் மகள் மீது நான் வெய்திருக்கும் ஒரு வகையான காதலின் வெளிப்பாடு என்றே சொல்லுவேன்.
காதலா இது காமமா? கண்டிப்பாக இது காதல் தான், காமம் வழியாக காதலை தேடுகின்றேன் நான். என் மனதில் ஆயிரம் போராட்டங்கள், அப்பா என்று என் மகள் கூப்பிட்டதும் இந்த மனதில் ஓடிய குழப்பங்கள் அத்தனையும் காணாமல் போனது.
என் செயலுக்கு எனக்கு வருத்தமோ இல்லை தயக்கமோ இல்லை, எனினும் என் மகளை முகம் பார்த்து பேச ஏதோ ஒன்று தடுத்தது,
முகத்தை பார்க்காமேலேயே, என்னமா என்றேன், இங்கேயே கொஞ்ச நேரம் நாம இருக்கலாமா என்றாள், ஹ்ம்ம் என்று மட்டும் சொன்னேன், அதற்கு மேல் என்ன பேசுவது என்று தெரியவில்லை, தூரத்தில் ஏதோ பேச்சு சத்தம் கேட்டுக்கொண்டு இருந்தது, நாங்கள் அதையெல்லாம் கண்டு கொள்ளவில்லை, அமைதியாக எங்களின் இதய துடிப்பை கேட்டு ரசித்தபடி இருந்தோம்,
காதலில் ஏற்கனவே விழுந்தவன் தான் நான், முதல் முதல் என் அம்மா மீது காதல் வயப்பட்டேன், பிறகு என் முதலாளி மகள் மீதி, பிறகு ஷீலா மீது, இப்பொழுது என் மகள் மீது.
முதல் இரண்டு காதல்களிலும் தோல்வியை தழுவினேன், ஷீலாவின் மீதான காதலில் போராடி வெற்றி அடைந்தேன், அதனால் சில நற்பெயரையும், உறவுகளையும் இழந்தேன், இந்த நொடி என் மனம் முழுவதும் என் மகள் தான் இருக்கிறாள். என் மனம் காதல் வலியால் துடிக்கிறது,
இது என்ன மாதிரி வலி என்று புரியவில்லை, நிச்சயமாக இது காமம் இல்லை, காமமாக இருந்தால் இந்நேரம் என் மகளை சரசம் செய்து கொண்டிருப்பேன், கேட்க யாருண்டு, என் மகளும் என் ஆசையை கெடுப்பாள் என்று தோன்றவில்லை.
இருந்தும் ஏதோ ஒன்று தடுக்கிறதே, ஏதோ ஒரு வலி இருக்கிறதே, ஏன் ஏன் எனக்கு தெரியவில்லயே.
இதை நினைக்கும் பொழுது எனக்கு கண்ணீர் வழிந்தது, ஏன் அழுகிறேன் என்ற காரணம் புரியவில்லை, கத்தி அழுக வேண்டும் போல இருந்தது.
நான் ஏன் அழுகிறேன், என் மகளை நான் முழுவதுமாக காதலிக்கிறேன். அவள் எனக்கு முழுவதும் வேண்டும், அவள் அன்பு முழுவதையும் எனக்கே கொடுக்க வேண்டும்.
என் அம்மாவை விடவும் என் மகளை நான் காதலிப்பதாக தோன்றியது. என் நாக்கில் இன்னும் என் மகளின் தேன் சுவை, அதை நினைக்க நினைக்க வயிறு துடித்தது,
இந்த சுவையை என் வாழ்நாள் முழுவதும் நான் அனுபவிக்க வேண்டுமே என்று தோன்றியது, சிறிது நேரத்தில் என் தோளில் என் மகள்சாய்ந்து கொண்டாள், அப்பாடா எனக்கு இப்போது தான் நிம்மதியாக இருந்தது,
எங்கே என் செய்கையால் என் மீது வெறுப்புணர்வோடு இருப்பாளோ என்ற அச்சம் இருந்தது, இப்போது எல்லாம் காணாமல் போனது. இருந்தும் என் மகள் மனதில் என்ன இருக்கிறது, என்ன யோசிக்கிறாள், ஒருவேளை நான் படும் இந்த காதல் அவஸ்தயை அவளும் படுகிறாளா,
என் மனதில் ஓடுவது போல, அவள் மனதில் என்ன எண்ணம் ஓடிக்கொண்டு இருக்கும், இதை நான் எப்படி தெரிந்து கொள்வேன், இதற்கு நான் எந்த ரகசிய camera வை வைப்பேன்.
ஹ என்று ஒரு பெருமூச்சு விட்டேன். அங்கே கொஞ்சம் சத்தம் அதிகமாக இருந்தது, அது கொஞ்சம் எங்கள் நிம்மதியை குழைத்தது, என் மகளிடம், பூஜிதா வா ஒரே சத்தமா இருக்கு, போயி, என்னென்னு பாக்கலாம் என்றேன், செரிப்பா என்றாள்.
கொஞ்சம் வலது பக்கமாக தள்ளி சென்றோம், ஏனென்றால் எங்கள் வீடு அந்த இடத்தில் தான் இருக்கிறது, இப்போது தான் தூங்கி எழுந்து போவது போல அங்கே போனோம்,
சரசும் அவள் மகனும், கவிதாவும் அவள் மகனும், அதே போல புவனா குமாரோடு நின்றிருக்க கிழவி கத்திக்கொண்டு இருந்தாள்.
என்னாச்சு என்று கேட்டேன், கிழவி பேச ஆரம்பித்தாள், அய்யா நீங்களே நியாயம் கேளுங்க, என்னை உள்ள வெச்சு பூட்டிட்டு இதுக ரெண்டும் எங்கேயோ ஊர் மேய போயிடுச்சுக, என்று கோபம் கொப்பளிக்க சொன்னாள்.
ஏற்கனவே புவனா அழுது கொண்டு இருந்தாள், அம்மா வயசுல பெரியவங்க நீங்க இப்டிலாம் தப்பா பேசக்கூடாது, பொருங்க விசாரிக்கலாம் என்றாள் என் மகள்,
புவனாவிடம், எங்கமா போனிங்க என்றாள் என் மகள், ஒரே வயிறு வலியா இருந்துச்சும்மா அதான் குமாரை கூட்டிட்டு நடந்துட்டு இருந்தேன், வீடு திறந்திருக்க கூடாதுனு பூட்டிட்டு போய்ட்டோம்மா அவ்ளோதான், இந்த கிழவி என்னடான்னா இப்படி தப்பா பேசறா என்றாள்.
இல்லை இல்லை நான் நம்பமாட்டேன், இவ பொய் சொல்றா, இவ மேல எனக்கு ரொம்ப நாளா சந்தேகம் இருக்கு, என் பையன் காலைல வரட்டும் அப்போ இருக்கு இந்த கழுதை மூலிக்கு என்றாள்.
பாட்டி தேவை இல்லாம எங்க அம்மாவை, தப்பா பேசாத, பேசுன அவ்ளோதான் என்று குமார் மிரட்டினான்.
பாருமா என் பேரனையும் கெடுத்து எப்டி மயக்கி வெச்சிறுக்கா என்றாள், உடனே என் மகள், அம்மா என்னமா இப்படி தப்பா பேசறீங்க என்றாள், அம்மாவையும் மகனையும் இப்படி சேத்து வெச்சு பேசறது செரில்ல என்றாள்.
உங்களுக்கு தெரியாதும்மா, வீட்டுள் இரவு நேரத்துல முத்த சத்தம் கேட்குதும்மா, அதுவும் விடிய விடிய, இப்போ கூட பாருங்க எப்படி வயசு பையனை வெச்சுட்டு இப்படி பாடி போடாம உள்ள இருக்க மொல தெரியறது போல குலுங்கி குலுங்கி நடந்து வரா பாருங்க.
அவ உதடு எப்படி செவந்து போய் இருக்குனு பாருங்க, என்ன பன்னாலோ தெரியல, கிழவி சொல்வதை கேட்டு எனக்கு குஞ்சு தூக்கியது.
குமார் உதடும் சிவந்து தான் போயிருந்தது ஆனால் அவன் கருப்பாக இருந்ததால் தெரியவில்லை. என் மகளின் உதட்டை பார்த்தேன், தேனில் ஊறவைத்த strawberry பழம் போல இருந்தது.
புவனா பொறுமை இழந்து, அவளை கீழே தள்ளிவிட்டாள், கிழவி உடனே அழுக, எல்லோரும் அவளை தூக்கிவிட்டு சமாதான படுத்தினார்கள்.
உண்மைய சொன்னா கோபம் வருதாடி, உதடு எப்படி இப்படி வட்டமா செவக்கும், யாருக்குடி ஊம்பி விட்ட என்றாள் கிழவி, ஏய் கிழவி உன்னை கொலை பண்ணிருவண்டி என்று புவனா சொல்ல,
கிழவி அமைதியானாள், கூட இருக்கும் கவிதா, என்ன ஆத்தா இப்படி சொல்றிங்க, நம்ம புவனா அப்படி பட்ட ஆளா என்றாள், ஆமா ஆத்தா சொன்ன மாதிரி, ஏன் புவனா உன் உதடு இப்படி செவந்து போய் இருக்கு என்று அவளும் கேட்க, ஹ்ம்ம் நல்லா கேளுமா, இப்ப சொல்லுடி முண்ட யாருக்கு ஊம்பி வுட்ட, உன் பையனுக்கா ஊம்பி விட்ட என்றாள், ஆஹா இந்த கிழவி சாதாரண ஆள் இல்லை என்று எனக்கு புரிந்தது.
என் மகள், குமாரயும் புவனாவையும் அங்கிருந்து உடனே கூட்டிக்கொண்டு எங்கள் வீட்டுக்கு வந்தாள். புவனா கதறி கதறி அழுதாள், ஏன் புவனா அழறீங்க, அவங்க ஏதோ உளருராங்க நீங்க எதுவும் நெனச்சுக்காதீங்க என்றாள் என் மகள்,
பாருங்கமா எவ்ளோ அசிங்கமா பேசறா இந்த கிழவி என்று புலம்பினாள்.
செரி வருத்த படாதீங்க, உங்க புருஷன் வரவரைக்கும் இங்கேயே இருங்க என்றாள் என் மகள். அந்த மனுஷன் வரட்டும், ஒன்னு நானும் என் புள்ளையும் இந்த வீட்டுல இருக்கணும் இல்ல அந்த கிழவி இருக்கணும் என்றாள்.
இவ்வளவு தூரம் பேச விற்றுக்க கூடாது புவனா நீங்க என்றாள் என் மகள். ஏன் புவனா அவங்க இப்படி சேத்தி வீச்சு பேசுறாங்க என்றாள் என் மகள், உங்களுக்கு தெரியாததா அந்த டாஸ்க்குகாக கொஞ்சம் நெருக்கமா இருந்தோம், அதை அரை குறையா பாத்துட்டு இந்த கிழவி இப்படி சொல்றா என்றாள் புவனா.
அப்படியே அம்மாவும் மகனும் நெருக்கமாக இருப்பதில் என்ன தவறு இருக்கிறது, நீங்கள் உயிர் குடுத்த உடம்பில் உங்களுக்கு இல்லாத உரிமையா, வேண்டும் என்றாள் எடுத்து கொள்ள வேண்டியது தானே, மறுக்கவா போகின்றோம்? என்ன தயக்கம், என்ன கலக்கம் என்று சொன்னாள்.
எனக்கு தான் இதை சொல்லுகிறான் என்பது தெளிவாக தெரிந்தது, புவனாவும் குமாரும் என் மகளின் பேச்சை ஆர்வமாக கேட்டு கொண்டிருந்தார்கள். இது நம்முடைய வாழ்க்கை, நாம் தான் இதில் வாழ வேண்டும், அடுத்தவர்களுக்காக நம் ஆசையை மாற்றிக்கவோ, விட்டு கொடுக்கவோ கூடாது.
புவனா புரிந்தது போல தலையை ஆட்டினாள், குமார் புவனாவை அணைச்சு பிடித்துக்கொண்டு இருந்தான். குமார் அம்மா மனசு ரொம்ப வருத்தத்துல இருக்கு,
நீ அம்மாக்கு ஒரு முத்தம் கொடு என்றாள் என் மகள், குமார் சிரித்தபடியே உடனே முத்தமிட்டான், புவனா அழுதபடியே இருந்தாள், ஹ்ம்ம் அம்மா நார்மல் ஆகுறவரை முத்தம் குடுத்துட்டே இரு என்றாள், அவனும் அப்படியே செய்தான்.
எனக்கு உடம்பில் மீண்டும் மின்சாரம் பாய்ந்தது, என்ன நடக்கிறது இங்கே, ஒரு 5 அடி தூரத்தில் நான் காணும் காட்சி, புவனா அழுகையை நிறுத்த, எங்கே அம்மா இப்போ நீங்க குடுங்க உங்க பையனுக்கு என்று சொல்ல அவளும் சிரித்தபடி முத்தம் கொடுத்தாள், இருவரும் ஒரே சமயத்தில் முத்தம் கொடுக்க முனைந்ததால் இருவரின் உதடுகளும் ஒட்டி கொண்டது,
என் மகளும் நானும் இருக்கிறோம் என்பதால் கொஞ்சம் கூச்சப்பட்டு முத்தமிட்டார்கள். நாங்க இருக்கிறோம் அப்டினுலாம் நீங்க கூச்ச படாதீங்க, அவன் உங்க பையன், உங்கள் உடம்பில் இருந்து வந்தவன், உங்கள் சொத்து அவன் என்று என் மகள் சொல்ல சொல்ல, அவர்களின் முத்தம் கொஞ்சம் மூர்க்கம் அடைந்தது,
இருவரும் அவரவர் உதடுகளை சப்பிக்கொள்ள ஆரம்பித்தார்கள், எனக்கு மூச்சு வாங்கியது, குமாரின் ஆண்மை கொஞ்சம் பெரிதானது, இன்னும் நெருக்கமாக அமர்ந்து, கட்டிக்கொண்டு இருவரும் கண்களை மூடியபடி முத்தமீட்டு கொண்டிருந்தார்கள், எனக்கு இது கனவா நினைவா என்று கூட புரியவில்லை.
இன்னொருவர் வீட்டில் அதுவும் வெளிச்சமாக விளக்கு எரிந்து கொண்டு இருக்கும் சமயத்தில், ஒரு தாயும் மகனும் இப்படி மிருகத்தனமாக முத்தமிட்டு கொள்கிறார்கள் என்றால், அவர்களின் காமம் எந்த அளவு இருக்கும் என்பது எங்களுக்கு புரிந்தது.
நாங்கள் ரசித்து பார்த்து கொண்டிருக்கும் போதே, கவிதாவும் தங்கராஜும் அங்கே வந்தார்கள், நான் கொஞ்சம் தள்ளி நின்று கொள்ள, இவர்களின் முத்தத்தை பார்த்து அதிர்ச்சி ஆகி கவிதா வாயில் கை வைத்து நின்றாள்,
பின்னாடியே சரசும் அவள் மகனும் வர்ற, அதே அதிர்ச்சி, குமாரின் நாக்கை புவனா ரசித்து சப்பிக்கொண்டிருந்தாள், குமாரின் கைகள் புவனாவின் முலையை பிசைய, அதே சமயம் புவனாவின் இரண்டு விரல்கள், குமாரும் ஆண்மையை அழுத்தியது,
கவிதாவும், சரசும் குசு குசு என்று பேசிக்கொண்டார்களே ஒளிய,
அவர்களை தடுக்க வில்லை, ஒரு 2 நிமிடத்தில் கிழவியும் வந்து கொண்டிருந்தாள், புவனாவும் குமாரும் முத்தத்தில் லயித்து போய் இருந்தார்கள்,
இனி விட்டால் எதாது ஏடாகூடமாக ஆகிவிடும் என்பதால், என் மகள் அறை கதவை சத்தமாக சாற்றினாள், உடனே இருவரும் சுதாரித்து கொண்டு வில்கினார்கள்.
இருவரும் ஆடையை செரி செய்து கொள்ள, கிழவியும் உள்ளே வந்தாள், எல்லோருமே அமைதியாக இருந்தார்கள், புவனாவையே எல்லோரும் பார்த்தோம். கிழவிக்கு எங்கே தன்னை வீட்டை விட்டு வெளி ஏற்றி விடுவார்களோ என்ற பயம் போலும், புவனாவிடமும், குமாரிடமும் மன்னிப்பு கேட்டாள்.
ஆனால் புவனா அவளை சட்டையே செய்யவில்லை, ஏதோ கோவத்துல பேசிட்டேன், எனக்கு உங்கள வுட்டா யாரு இருக்கா என்றெல்லாம் பேசினாள், பேசிவிட்டு அழ ஆரம்பித்தாள்,
பிறகு மத்த இரண்டு ஜோடிகள், கிழவியை கூட்டிக்கொண்டு போனார்கள். அப்பொழுதும் கூட இருவரும் ஒட்டி உராசிய படிதான் அமர்ந்து இருந்தார்கள்.
இரண்டு ஜோடிகளும் கிழவியை புவனா வீட்டிலேயே விட்டு விட்டு மீண்டும் எங்கள் வீட்டிற்கு வந்தார்கள்.
இருவரும் அவர்கள் மகன்களை என் வீட்டிலேயே விட்டுவிட்டு புவனாவிடம் தனியா பேசுவதாக சொல்லி வெளியே கூட்டிக் கொண்டு போனார்கள்.
என் மகள் வீட்டிலேயே இருக்க நான் மட்டும் ஏதோ போன் வந்தது போல அவர்கள் பின்னாடியே போய் நின்றுகொண்டேன். அந்த இடம் இருட்டாக இருந்ததால் நான் இருப்பது அவர்களுக்கு கண்டிப்பாக தெரியாது.
என்ன விஷயம் சொல்லுங்கள் என்று புவனா அவர்களிடம் கேட்க இருவரும் அமைதியாகவே இருந்தனர்.
ஒரு கட்டத்தில் மௌனத்தை உடைத்து கவிதா, புவனாவிடம் நீ செய்யறது எல்லாம் பார்த்தால் கிழவி சொல்வது உண்மையாகத்தான் இருக்கும் போலயே என்றாள்,
அதற்கு புவனா அமைதியாகவே இருந்தாள். ஏதாவது பேசு என்று கவிதாவும் சரசும் சொன்னார்கள்.
என் மகனோடு நான் அன்னியோன்னியமாக இருக்கிறேன் இதில் என்ன தவறு இருக்கிறது,
நீங்கள் எல்லாம் உங்கள் மகனோடு நெருக்கமாக இருப்பது இல்லையா என்று கேட்டாள்.
நாங்களும் எங்கள் மகனோடு நெருக்கமாக தான் இருக்கிறோம், அதற்காக உன்னை போன்றா? அதுவும் இன்னொருவர் வீட்டில் யார் வருகிறார் போகிறார் என்பது கூட தெரியாமல் முத்தத்தில் இருவரும் சொக்கி போய் இருந்தீர்களே அதைத்தான் கேட்கிறோம் என்று சொன்னார்கள்.
இந்த டாஸ்க் நாம விளையாடுவதற்கு காரணமே நம் மகனோடு முதலில் நெருக்கமாக இருப்பது இன்னொன்று அவர்கள் கொடுக்கும் பரிசுதான்.
நன்றாக பரிசு கிடைக்கிறதே என்பதற்காக எல்லை மீறி போய், உன்னுடைய வாழ்க்கையை கெடுத்துக் கொள்ளாதே என்று கவிதா கூறினாள்.
இருவரும் புவனா மீது வயிற்றெரிச்சலில் பேசுவது நன்றாக புரிந்தது. புவனா எதுவும் பேசாமல் அமைதியாகவே இருந்தாள்.
நாம் ஒன்றும் ஆடுமாடுகள் கிடையாது நாமெல்லாம் ஆறறிவுள்ள மனிதர்கள், நமக்கு எது சரி எது தவறு என்பது வகுத்து பார்க்க தெரியும்.
உன் உடல் சுகத்தை உன் மகனிடம் தேடாதே, அது தவறு,
ஒரு பெண் தன் கணவரிடம் மட்டுமே தனது உடல் தேவைகளை தீர்த்து கொள்ள வேண்டும், என்று இஷ்டத்துக்கு அவளை குத்தினார்கள், ஒரு கட்டத்தில் புவனா அழ ஆரம்பித்தாள், இருவரும் நீ புரிந்து கொள்ளவேண்டும் என்பதற்காக தான் பேசினோமே தவிர, உன் மனம் நோகும் படி பேசி இருந்தாள் மன்னித்து விடு என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினார்கள்.
புவனா கொஞ்ச நேரம் அழுதுவிட்டு, கண்ணை துடைத்துவிட்டு உள்ளே வந்தாள். என் மகள் என்னாச்சு என்று கேட்க பதிலே சொல்லவில்லை, அவள் மட்டும் தனியாக உள்ளே சென்று ஒரு ஓரத்தில் படுத்துக்கொண்டாள்.
எங்களுக்கு முன்னால் தான் ஓடினார்கள், நாங்கள் அமைதியாக அமர்ந்தபடியே இருந்தோம், எனக்கு காமபோதை இப்பொழுது தான் தெளிந்தது,
போகும்போது புவனா அந்த கிழவியை நன்றாக திட்டிக்கொண்டே போனாள், ஆனால் நான் திட்டவில்லை,
நல்லவேளை கிழவி காப்பற்றிவிட்டாள் என்று தான் எனக்கு தோன்றியது, எப்படியோ முத்தத்தோடு முடிந்ததே, இதற்கு மேல் சென்றிருந்தால் அதை எப்படி சமாளித்து இருப்போம், என்றெல்லாம் கற்பனையில் இருந்தேன்,
மகளுக்கு அப்பா முத்தம் கொடுப்பது சகஜம் தானே, அது கன்னத்தில் கொடுப்பார்கள், அது சகஜம், என்னை போன்று எச்சிலை உறிஞ்சி, நாக்கை சப்பி கொடுப்பது எப்படி சகஜம் ஆகும், என்றெல்லாம் ஒரு நிமிடத்தில் ஆயிரம் கேள்வி பதில்கள் மனதிலே,
என் மகள் என்ன நினைக்கிறாளோ அது தான் முக்கியம், அவள் என்ன முடிவெடுத்தாலும் அதை நான் ஏற்றுக்கொள்வேன்.
நிச்சயமாக நான் இதை பெரிய தவறாக கருதவில்லை, ஏனென்றால் நான் மிகவும் விருப்பப்பட்டே, ரசித்தே என் மகளை முத்தமிட்டேன், இப்போது நிதானமாக இருக்கும் தருணத்தில் கூட நான் செய்தது தவறு என்று வருந்தவில்லை.
என் மகள் மீது நான் வெய்திருக்கும் ஒரு வகையான காதலின் வெளிப்பாடு என்றே சொல்லுவேன்.
காதலா இது காமமா? கண்டிப்பாக இது காதல் தான், காமம் வழியாக காதலை தேடுகின்றேன் நான். என் மனதில் ஆயிரம் போராட்டங்கள், அப்பா என்று என் மகள் கூப்பிட்டதும் இந்த மனதில் ஓடிய குழப்பங்கள் அத்தனையும் காணாமல் போனது.
என் செயலுக்கு எனக்கு வருத்தமோ இல்லை தயக்கமோ இல்லை, எனினும் என் மகளை முகம் பார்த்து பேச ஏதோ ஒன்று தடுத்தது,
முகத்தை பார்க்காமேலேயே, என்னமா என்றேன், இங்கேயே கொஞ்ச நேரம் நாம இருக்கலாமா என்றாள், ஹ்ம்ம் என்று மட்டும் சொன்னேன், அதற்கு மேல் என்ன பேசுவது என்று தெரியவில்லை, தூரத்தில் ஏதோ பேச்சு சத்தம் கேட்டுக்கொண்டு இருந்தது, நாங்கள் அதையெல்லாம் கண்டு கொள்ளவில்லை, அமைதியாக எங்களின் இதய துடிப்பை கேட்டு ரசித்தபடி இருந்தோம்,
காதலில் ஏற்கனவே விழுந்தவன் தான் நான், முதல் முதல் என் அம்மா மீது காதல் வயப்பட்டேன், பிறகு என் முதலாளி மகள் மீதி, பிறகு ஷீலா மீது, இப்பொழுது என் மகள் மீது.
முதல் இரண்டு காதல்களிலும் தோல்வியை தழுவினேன், ஷீலாவின் மீதான காதலில் போராடி வெற்றி அடைந்தேன், அதனால் சில நற்பெயரையும், உறவுகளையும் இழந்தேன், இந்த நொடி என் மனம் முழுவதும் என் மகள் தான் இருக்கிறாள். என் மனம் காதல் வலியால் துடிக்கிறது,
இது என்ன மாதிரி வலி என்று புரியவில்லை, நிச்சயமாக இது காமம் இல்லை, காமமாக இருந்தால் இந்நேரம் என் மகளை சரசம் செய்து கொண்டிருப்பேன், கேட்க யாருண்டு, என் மகளும் என் ஆசையை கெடுப்பாள் என்று தோன்றவில்லை.
இருந்தும் ஏதோ ஒன்று தடுக்கிறதே, ஏதோ ஒரு வலி இருக்கிறதே, ஏன் ஏன் எனக்கு தெரியவில்லயே.
இதை நினைக்கும் பொழுது எனக்கு கண்ணீர் வழிந்தது, ஏன் அழுகிறேன் என்ற காரணம் புரியவில்லை, கத்தி அழுக வேண்டும் போல இருந்தது.
நான் ஏன் அழுகிறேன், என் மகளை நான் முழுவதுமாக காதலிக்கிறேன். அவள் எனக்கு முழுவதும் வேண்டும், அவள் அன்பு முழுவதையும் எனக்கே கொடுக்க வேண்டும்.
என் அம்மாவை விடவும் என் மகளை நான் காதலிப்பதாக தோன்றியது. என் நாக்கில் இன்னும் என் மகளின் தேன் சுவை, அதை நினைக்க நினைக்க வயிறு துடித்தது,
இந்த சுவையை என் வாழ்நாள் முழுவதும் நான் அனுபவிக்க வேண்டுமே என்று தோன்றியது, சிறிது நேரத்தில் என் தோளில் என் மகள்சாய்ந்து கொண்டாள், அப்பாடா எனக்கு இப்போது தான் நிம்மதியாக இருந்தது,
எங்கே என் செய்கையால் என் மீது வெறுப்புணர்வோடு இருப்பாளோ என்ற அச்சம் இருந்தது, இப்போது எல்லாம் காணாமல் போனது. இருந்தும் என் மகள் மனதில் என்ன இருக்கிறது, என்ன யோசிக்கிறாள், ஒருவேளை நான் படும் இந்த காதல் அவஸ்தயை அவளும் படுகிறாளா,
என் மனதில் ஓடுவது போல, அவள் மனதில் என்ன எண்ணம் ஓடிக்கொண்டு இருக்கும், இதை நான் எப்படி தெரிந்து கொள்வேன், இதற்கு நான் எந்த ரகசிய camera வை வைப்பேன்.
ஹ என்று ஒரு பெருமூச்சு விட்டேன். அங்கே கொஞ்சம் சத்தம் அதிகமாக இருந்தது, அது கொஞ்சம் எங்கள் நிம்மதியை குழைத்தது, என் மகளிடம், பூஜிதா வா ஒரே சத்தமா இருக்கு, போயி, என்னென்னு பாக்கலாம் என்றேன், செரிப்பா என்றாள்.
கொஞ்சம் வலது பக்கமாக தள்ளி சென்றோம், ஏனென்றால் எங்கள் வீடு அந்த இடத்தில் தான் இருக்கிறது, இப்போது தான் தூங்கி எழுந்து போவது போல அங்கே போனோம்,
சரசும் அவள் மகனும், கவிதாவும் அவள் மகனும், அதே போல புவனா குமாரோடு நின்றிருக்க கிழவி கத்திக்கொண்டு இருந்தாள்.
என்னாச்சு என்று கேட்டேன், கிழவி பேச ஆரம்பித்தாள், அய்யா நீங்களே நியாயம் கேளுங்க, என்னை உள்ள வெச்சு பூட்டிட்டு இதுக ரெண்டும் எங்கேயோ ஊர் மேய போயிடுச்சுக, என்று கோபம் கொப்பளிக்க சொன்னாள்.
ஏற்கனவே புவனா அழுது கொண்டு இருந்தாள், அம்மா வயசுல பெரியவங்க நீங்க இப்டிலாம் தப்பா பேசக்கூடாது, பொருங்க விசாரிக்கலாம் என்றாள் என் மகள்,
புவனாவிடம், எங்கமா போனிங்க என்றாள் என் மகள், ஒரே வயிறு வலியா இருந்துச்சும்மா அதான் குமாரை கூட்டிட்டு நடந்துட்டு இருந்தேன், வீடு திறந்திருக்க கூடாதுனு பூட்டிட்டு போய்ட்டோம்மா அவ்ளோதான், இந்த கிழவி என்னடான்னா இப்படி தப்பா பேசறா என்றாள்.
இல்லை இல்லை நான் நம்பமாட்டேன், இவ பொய் சொல்றா, இவ மேல எனக்கு ரொம்ப நாளா சந்தேகம் இருக்கு, என் பையன் காலைல வரட்டும் அப்போ இருக்கு இந்த கழுதை மூலிக்கு என்றாள்.
பாட்டி தேவை இல்லாம எங்க அம்மாவை, தப்பா பேசாத, பேசுன அவ்ளோதான் என்று குமார் மிரட்டினான்.
பாருமா என் பேரனையும் கெடுத்து எப்டி மயக்கி வெச்சிறுக்கா என்றாள், உடனே என் மகள், அம்மா என்னமா இப்படி தப்பா பேசறீங்க என்றாள், அம்மாவையும் மகனையும் இப்படி சேத்து வெச்சு பேசறது செரில்ல என்றாள்.
உங்களுக்கு தெரியாதும்மா, வீட்டுள் இரவு நேரத்துல முத்த சத்தம் கேட்குதும்மா, அதுவும் விடிய விடிய, இப்போ கூட பாருங்க எப்படி வயசு பையனை வெச்சுட்டு இப்படி பாடி போடாம உள்ள இருக்க மொல தெரியறது போல குலுங்கி குலுங்கி நடந்து வரா பாருங்க.
அவ உதடு எப்படி செவந்து போய் இருக்குனு பாருங்க, என்ன பன்னாலோ தெரியல, கிழவி சொல்வதை கேட்டு எனக்கு குஞ்சு தூக்கியது.
குமார் உதடும் சிவந்து தான் போயிருந்தது ஆனால் அவன் கருப்பாக இருந்ததால் தெரியவில்லை. என் மகளின் உதட்டை பார்த்தேன், தேனில் ஊறவைத்த strawberry பழம் போல இருந்தது.
புவனா பொறுமை இழந்து, அவளை கீழே தள்ளிவிட்டாள், கிழவி உடனே அழுக, எல்லோரும் அவளை தூக்கிவிட்டு சமாதான படுத்தினார்கள்.
உண்மைய சொன்னா கோபம் வருதாடி, உதடு எப்படி இப்படி வட்டமா செவக்கும், யாருக்குடி ஊம்பி விட்ட என்றாள் கிழவி, ஏய் கிழவி உன்னை கொலை பண்ணிருவண்டி என்று புவனா சொல்ல,
கிழவி அமைதியானாள், கூட இருக்கும் கவிதா, என்ன ஆத்தா இப்படி சொல்றிங்க, நம்ம புவனா அப்படி பட்ட ஆளா என்றாள், ஆமா ஆத்தா சொன்ன மாதிரி, ஏன் புவனா உன் உதடு இப்படி செவந்து போய் இருக்கு என்று அவளும் கேட்க, ஹ்ம்ம் நல்லா கேளுமா, இப்ப சொல்லுடி முண்ட யாருக்கு ஊம்பி வுட்ட, உன் பையனுக்கா ஊம்பி விட்ட என்றாள், ஆஹா இந்த கிழவி சாதாரண ஆள் இல்லை என்று எனக்கு புரிந்தது.
என் மகள், குமாரயும் புவனாவையும் அங்கிருந்து உடனே கூட்டிக்கொண்டு எங்கள் வீட்டுக்கு வந்தாள். புவனா கதறி கதறி அழுதாள், ஏன் புவனா அழறீங்க, அவங்க ஏதோ உளருராங்க நீங்க எதுவும் நெனச்சுக்காதீங்க என்றாள் என் மகள்,
பாருங்கமா எவ்ளோ அசிங்கமா பேசறா இந்த கிழவி என்று புலம்பினாள்.
செரி வருத்த படாதீங்க, உங்க புருஷன் வரவரைக்கும் இங்கேயே இருங்க என்றாள் என் மகள். அந்த மனுஷன் வரட்டும், ஒன்னு நானும் என் புள்ளையும் இந்த வீட்டுல இருக்கணும் இல்ல அந்த கிழவி இருக்கணும் என்றாள்.
இவ்வளவு தூரம் பேச விற்றுக்க கூடாது புவனா நீங்க என்றாள் என் மகள். ஏன் புவனா அவங்க இப்படி சேத்தி வீச்சு பேசுறாங்க என்றாள் என் மகள், உங்களுக்கு தெரியாததா அந்த டாஸ்க்குகாக கொஞ்சம் நெருக்கமா இருந்தோம், அதை அரை குறையா பாத்துட்டு இந்த கிழவி இப்படி சொல்றா என்றாள் புவனா.
அப்படியே அம்மாவும் மகனும் நெருக்கமாக இருப்பதில் என்ன தவறு இருக்கிறது, நீங்கள் உயிர் குடுத்த உடம்பில் உங்களுக்கு இல்லாத உரிமையா, வேண்டும் என்றாள் எடுத்து கொள்ள வேண்டியது தானே, மறுக்கவா போகின்றோம்? என்ன தயக்கம், என்ன கலக்கம் என்று சொன்னாள்.
எனக்கு தான் இதை சொல்லுகிறான் என்பது தெளிவாக தெரிந்தது, புவனாவும் குமாரும் என் மகளின் பேச்சை ஆர்வமாக கேட்டு கொண்டிருந்தார்கள். இது நம்முடைய வாழ்க்கை, நாம் தான் இதில் வாழ வேண்டும், அடுத்தவர்களுக்காக நம் ஆசையை மாற்றிக்கவோ, விட்டு கொடுக்கவோ கூடாது.
புவனா புரிந்தது போல தலையை ஆட்டினாள், குமார் புவனாவை அணைச்சு பிடித்துக்கொண்டு இருந்தான். குமார் அம்மா மனசு ரொம்ப வருத்தத்துல இருக்கு,
நீ அம்மாக்கு ஒரு முத்தம் கொடு என்றாள் என் மகள், குமார் சிரித்தபடியே உடனே முத்தமிட்டான், புவனா அழுதபடியே இருந்தாள், ஹ்ம்ம் அம்மா நார்மல் ஆகுறவரை முத்தம் குடுத்துட்டே இரு என்றாள், அவனும் அப்படியே செய்தான்.
எனக்கு உடம்பில் மீண்டும் மின்சாரம் பாய்ந்தது, என்ன நடக்கிறது இங்கே, ஒரு 5 அடி தூரத்தில் நான் காணும் காட்சி, புவனா அழுகையை நிறுத்த, எங்கே அம்மா இப்போ நீங்க குடுங்க உங்க பையனுக்கு என்று சொல்ல அவளும் சிரித்தபடி முத்தம் கொடுத்தாள், இருவரும் ஒரே சமயத்தில் முத்தம் கொடுக்க முனைந்ததால் இருவரின் உதடுகளும் ஒட்டி கொண்டது,
என் மகளும் நானும் இருக்கிறோம் என்பதால் கொஞ்சம் கூச்சப்பட்டு முத்தமிட்டார்கள். நாங்க இருக்கிறோம் அப்டினுலாம் நீங்க கூச்ச படாதீங்க, அவன் உங்க பையன், உங்கள் உடம்பில் இருந்து வந்தவன், உங்கள் சொத்து அவன் என்று என் மகள் சொல்ல சொல்ல, அவர்களின் முத்தம் கொஞ்சம் மூர்க்கம் அடைந்தது,
இருவரும் அவரவர் உதடுகளை சப்பிக்கொள்ள ஆரம்பித்தார்கள், எனக்கு மூச்சு வாங்கியது, குமாரின் ஆண்மை கொஞ்சம் பெரிதானது, இன்னும் நெருக்கமாக அமர்ந்து, கட்டிக்கொண்டு இருவரும் கண்களை மூடியபடி முத்தமீட்டு கொண்டிருந்தார்கள், எனக்கு இது கனவா நினைவா என்று கூட புரியவில்லை.
இன்னொருவர் வீட்டில் அதுவும் வெளிச்சமாக விளக்கு எரிந்து கொண்டு இருக்கும் சமயத்தில், ஒரு தாயும் மகனும் இப்படி மிருகத்தனமாக முத்தமிட்டு கொள்கிறார்கள் என்றால், அவர்களின் காமம் எந்த அளவு இருக்கும் என்பது எங்களுக்கு புரிந்தது.
நாங்கள் ரசித்து பார்த்து கொண்டிருக்கும் போதே, கவிதாவும் தங்கராஜும் அங்கே வந்தார்கள், நான் கொஞ்சம் தள்ளி நின்று கொள்ள, இவர்களின் முத்தத்தை பார்த்து அதிர்ச்சி ஆகி கவிதா வாயில் கை வைத்து நின்றாள்,
பின்னாடியே சரசும் அவள் மகனும் வர்ற, அதே அதிர்ச்சி, குமாரின் நாக்கை புவனா ரசித்து சப்பிக்கொண்டிருந்தாள், குமாரின் கைகள் புவனாவின் முலையை பிசைய, அதே சமயம் புவனாவின் இரண்டு விரல்கள், குமாரும் ஆண்மையை அழுத்தியது,
கவிதாவும், சரசும் குசு குசு என்று பேசிக்கொண்டார்களே ஒளிய,
அவர்களை தடுக்க வில்லை, ஒரு 2 நிமிடத்தில் கிழவியும் வந்து கொண்டிருந்தாள், புவனாவும் குமாரும் முத்தத்தில் லயித்து போய் இருந்தார்கள்,
இனி விட்டால் எதாது ஏடாகூடமாக ஆகிவிடும் என்பதால், என் மகள் அறை கதவை சத்தமாக சாற்றினாள், உடனே இருவரும் சுதாரித்து கொண்டு வில்கினார்கள்.
இருவரும் ஆடையை செரி செய்து கொள்ள, கிழவியும் உள்ளே வந்தாள், எல்லோருமே அமைதியாக இருந்தார்கள், புவனாவையே எல்லோரும் பார்த்தோம். கிழவிக்கு எங்கே தன்னை வீட்டை விட்டு வெளி ஏற்றி விடுவார்களோ என்ற பயம் போலும், புவனாவிடமும், குமாரிடமும் மன்னிப்பு கேட்டாள்.
ஆனால் புவனா அவளை சட்டையே செய்யவில்லை, ஏதோ கோவத்துல பேசிட்டேன், எனக்கு உங்கள வுட்டா யாரு இருக்கா என்றெல்லாம் பேசினாள், பேசிவிட்டு அழ ஆரம்பித்தாள்,
பிறகு மத்த இரண்டு ஜோடிகள், கிழவியை கூட்டிக்கொண்டு போனார்கள். அப்பொழுதும் கூட இருவரும் ஒட்டி உராசிய படிதான் அமர்ந்து இருந்தார்கள்.
இரண்டு ஜோடிகளும் கிழவியை புவனா வீட்டிலேயே விட்டு விட்டு மீண்டும் எங்கள் வீட்டிற்கு வந்தார்கள்.
இருவரும் அவர்கள் மகன்களை என் வீட்டிலேயே விட்டுவிட்டு புவனாவிடம் தனியா பேசுவதாக சொல்லி வெளியே கூட்டிக் கொண்டு போனார்கள்.
என் மகள் வீட்டிலேயே இருக்க நான் மட்டும் ஏதோ போன் வந்தது போல அவர்கள் பின்னாடியே போய் நின்றுகொண்டேன். அந்த இடம் இருட்டாக இருந்ததால் நான் இருப்பது அவர்களுக்கு கண்டிப்பாக தெரியாது.
என்ன விஷயம் சொல்லுங்கள் என்று புவனா அவர்களிடம் கேட்க இருவரும் அமைதியாகவே இருந்தனர்.
ஒரு கட்டத்தில் மௌனத்தை உடைத்து கவிதா, புவனாவிடம் நீ செய்யறது எல்லாம் பார்த்தால் கிழவி சொல்வது உண்மையாகத்தான் இருக்கும் போலயே என்றாள்,
அதற்கு புவனா அமைதியாகவே இருந்தாள். ஏதாவது பேசு என்று கவிதாவும் சரசும் சொன்னார்கள்.
என் மகனோடு நான் அன்னியோன்னியமாக இருக்கிறேன் இதில் என்ன தவறு இருக்கிறது,
நீங்கள் எல்லாம் உங்கள் மகனோடு நெருக்கமாக இருப்பது இல்லையா என்று கேட்டாள்.
நாங்களும் எங்கள் மகனோடு நெருக்கமாக தான் இருக்கிறோம், அதற்காக உன்னை போன்றா? அதுவும் இன்னொருவர் வீட்டில் யார் வருகிறார் போகிறார் என்பது கூட தெரியாமல் முத்தத்தில் இருவரும் சொக்கி போய் இருந்தீர்களே அதைத்தான் கேட்கிறோம் என்று சொன்னார்கள்.
இந்த டாஸ்க் நாம விளையாடுவதற்கு காரணமே நம் மகனோடு முதலில் நெருக்கமாக இருப்பது இன்னொன்று அவர்கள் கொடுக்கும் பரிசுதான்.
நன்றாக பரிசு கிடைக்கிறதே என்பதற்காக எல்லை மீறி போய், உன்னுடைய வாழ்க்கையை கெடுத்துக் கொள்ளாதே என்று கவிதா கூறினாள்.
இருவரும் புவனா மீது வயிற்றெரிச்சலில் பேசுவது நன்றாக புரிந்தது. புவனா எதுவும் பேசாமல் அமைதியாகவே இருந்தாள்.
நாம் ஒன்றும் ஆடுமாடுகள் கிடையாது நாமெல்லாம் ஆறறிவுள்ள மனிதர்கள், நமக்கு எது சரி எது தவறு என்பது வகுத்து பார்க்க தெரியும்.
உன் உடல் சுகத்தை உன் மகனிடம் தேடாதே, அது தவறு,
ஒரு பெண் தன் கணவரிடம் மட்டுமே தனது உடல் தேவைகளை தீர்த்து கொள்ள வேண்டும், என்று இஷ்டத்துக்கு அவளை குத்தினார்கள், ஒரு கட்டத்தில் புவனா அழ ஆரம்பித்தாள், இருவரும் நீ புரிந்து கொள்ளவேண்டும் என்பதற்காக தான் பேசினோமே தவிர, உன் மனம் நோகும் படி பேசி இருந்தாள் மன்னித்து விடு என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினார்கள்.
புவனா கொஞ்ச நேரம் அழுதுவிட்டு, கண்ணை துடைத்துவிட்டு உள்ளே வந்தாள். என் மகள் என்னாச்சு என்று கேட்க பதிலே சொல்லவில்லை, அவள் மட்டும் தனியாக உள்ளே சென்று ஒரு ஓரத்தில் படுத்துக்கொண்டாள்.