Adultery மூன்றாம் தாலி

[meenpa]

என்னுடைய உறவினர் ஒருவர் காலமான பின் 16-ம் நாள் காரியத்தை ஒரு ஆற்றங்கரையில் வைத்திருந்தார்கள்.  அந்த இடம் டூரிஸ்ட்கள் வந்து போகும் ஊர். கடை கண்ணிகள், ஹோட்டல்கள், ரெஸ்டாரெண்டுகள் நிறைந்த ஒரு பிரபல கிராமம்.  காரியம் செய்ய உறவினர்கள் 10 மணிக்கு மேல்தான் வருவார்கள். 

 

அந்த இடம் எங்கள் சிட்டியிலிருந்து வெகு தூரம்.  வீட்டு ஓனரின் காரை இரவல் வாங்கி இரவு 2 மணிக்கே கிளம்பிட்டோம். அங்கே குளித்து, ஓய்வெடுத்துவிட்டு அருகிலிருக்கும் சில டூரிஸ்ட் ஸ்பாட்ஸ் பார்த்துவிட்டு அப்புறம் உறவினர்களை சந்தித்தால் நேரம் சரியாக இருக்கும் என்பதால்தான் நேரமே கிளம்பினோம்.

 

ஐந்தரைக்கே ஆற்றுக்கு போய் விட்டோம். கூட்டம் அதிகமில்லை.  அருகிலிருந்த பெண்கள் போல அஞ்சு புடவை, ஜாக்கெட், பிரா, ஜட்டியை ஒரு ப்ளாஸ்டிக் பையில் வத்திருந்தாள்.  அந்த பையை மாற்றுத் துணி ஒரு செட் கொண்டு வந்திருக்கும் ட்ராவல் பேக்கில் வைத்திருந்தாள். அதை ஆற்றங்கரையில் வைத்திருந்தோம்.  நான் வேஷ்டி, டீ ஷர்ட்டில் இருந்தேன்.  என் மாற்றுத் துணி ஒரு வேஷ்டியும், ஃபுல் ஷர்ட்டும் ஆகும்.  அவற்றை காரிலேயே விட்டுவிட்டு வந்திருந்தேன். 

 

விடியலில் ஆற்றில் இறங்கி இருவரும் குளித்தோம்.  மற்ற பெண்களைப்போல அஞ்சு பாவாடையில்தான் குளித்தாள்.  ஆற்றில் நல்ல நீரோட்டம் இருந்தது.  அதனால் நேரம் மறந்து இருவரும் ஒரு மணி நேரம் போல் குளித்தோம்.  கரைக்கு திரும்பியதும் எங்களுக்கு ஒரு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது. 

 

அஞ்சுவின் ட்ராவல் பேக் காணவில்லை.  எங்கு தேடி பார்த்தும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. யாரேனும் களவாடிவிட்டார்களா, இல்லை குரங்குகள் தூக்கிக்கொண்டு ஓடிவிட்டனவா என்று தீர்மானிக்க முடியவில்லை.  வேறு வழியில்லாமல் காரிலிருந்த என் வேஷ்டி, ஷர்ட் இவற்றை எடுத்துவந்து அஞ்சுவிடம் கொடுத்து கட்டிக்க சொன்னேன்.  நான் பழையதையே கட்டிக்கொண்டேன்.  காரில் ஒரு பெரிய டர்க்கி டவல் இருந்தது.  அது அஞ்சு துவட்டுவதற்கும், உடை மாற்றிக்கொள்வதற்கும் உபயோகமாக இருந்தது. 

 

அந்த ஊர் பஸ் ஸ்டாண்ட் அருகில் இருக்கும் துணி கடையில் அஞ்சுவிற்கு புடவை, பாவாடை, பிரா, ஜட்டி வாங்கிக்கொள்ளலாம், ஜாக்கெட்டை தைத்துக்கொள்ளலாம் என்று முடிவு செய்தோம்.  ஜட்டி, பிரா இல்லாமல் வெறும் வேஷ்டி, சட்டையுடன் அஞ்சு காரில் பின் சீட்டில் குறுங்கி உட்கார்ந்து கொண்டிருப்பது அவளை ரொம்பவும் மூட்-அவுட் ஆக்கியது.  நல்ல புடவைகள் விற்கும் துணி கடைகள் திறக்க 9 மணியாவது ஆகும் என்றார்கள்.

 

நான் காரை மெல்ல ஓட்டி பஸ் ஸ்டாண்ட் அருகிலிருந்த ஒரு துணி கடை ஒரம் நிறுத்தினேன். அதுதான் அந்த ஊரில் இருக்கும் பெரிய கடை போல இருந்தது.  பழைய பில்டிங்க்.  அதைப் பார்த்தால் ஒரு சின்ன வீடு போல இருந்தது.  போர்டில் மொபைல் நம்பர் இருந்தது.  அந்த நம்பரில் அழைத்தேன். 

 

முதலாளியின் மகன் தன்னை அறிமுகப்படுத்திக்கொண்டு பேசினான்.  எங்களுடைய அவசியத்தையும் அவசரத்தையும் அவனிடம் சுருக்கமாக சொன்னேன்.  அவன் அப்பா ஊரில் இல்லாததால் தானே வருவதாக சொன்னான்.  குளித்துவிட்டு, அவன் குடியிருக்கும் அருகிலுள்ள பெரிய ஊரிலிருந்து வர 30 நிமிஷங்கள் ஆகும் என்றான்.  கண்டிப்பாக வந்துவிடுவதாக சொன்னான்.  அந்த கடை முன்பாக காத்திருந்தோம்.  இடைபட்ட நேரத்தில் நான் அஞ்சுவிற்கு டீ, பிஸ்கட் வாங்கித் தந்தேன். 

 

எட்டு மணி போல அவன் பைக்கில் வந்துவிட்டான்.  வெளியில் நின்றிருந்த நான் அவனை அடையாளம் உணர்ந்து என்னை அறிமுகப்படுத்திக்கொண்டேன். அவன் கல்லூரி மாணவன் போல இருந்தான்.  சுருட்டை முடி.  லட்சணத்துடன் இருந்தான்.  வேஷ்டி-சட்டையில் இருந்தான்.  நீறு, சந்தனம், குங்குமம் பூசியிருந்தான். 

 

நான் சைகை செய்ய அஞ்சு காரின் லெஃப்ட் விண்டோ கண்ணாடி இறக்கினாள்.  அவனுக்கு அஞ்சுவை அறிமுகப்படுத்தினேன்.  அஞ்சு சட்டென கதவை திறந்து வெளியே வந்தாள்.  டைட் ஷர்ட்டுக்குள் திரண்டிருந்த அஞ்சுவின் பெருத்த முலைகளையும், துருத்திக்கொண்டிருந்த விடைப்பான முலைக்காம்புகளையும் அவன் பார்த்து திகைத்துவிட்டான் என்றே சொல்லலாம். அஞ்சு பிரா போடாததால் அவளுடைய முலைக்கண்களின் கறுப்பு வட்டம் ஓரளவிற்கு தெரிந்திருக்கும்.   

 

அஞ்சு கை நீட்ட அவன் கை தானாக நீண்டது.  இருவரும் லேசாக கை குலுக்கினர்.  அஞ்சுவின் நடு விரல் அவன் உள்ளைங்கையில் லேசாக சுறண்டியது. அவள் அப்படி சைகையில் சொன்ன மெஸ்ஸேஜில் அவன் நிச்சயம் கவிழ்ந்திருப்பான்.  ஏனென்றால் அப்போது அவன் வேஷ்டியின் முன் புறத்தில் லேசாக கூடாரம் அடிப்பது என் பார்வையில் பட்டுவிட்டது. அந்த கூடாரத்தை அஞ்சுவும் நிச்சயம் பார்த்திருப்பாள். அவனுடைய சைஸை நிச்சயம் பார்வையில் கணக்கிட்டிருப்பாள்.

 

அஞ்சு கை விலக்கி இறக்கும்போது அவள் கை தற்செயலாக, ஆமாம் தற்செயலாகத்தான், அந்த கூடாரத்தின் மேல் பட்டது.  சுடுநீரை தொட்ட விரல் போல அவள் தன் கையை சட்டென விலக்க, அவனும் சட்டென இரண்டு அடி பின் நகர்ந்தான்.  நான் எதையும் கண்டுக்காத மாதிரி நகர்ந்து காரின் கதவை லாக் செய்தேன்.  அனேகமாக அஞ்சு எப்படியும் இவனை சரிகட்டிவிடுவாள் என்று தோன்றியது. 

 

அவன் கடையின் கதவை திறந்து எங்களை உள்ளே வர சொன்னான்.  உள்ளே நுழைந்ததும் எங்களை வசதியாக உட்கார சொல்லிவிட்டு முதலில் சாமி கும்பிட்டான்.  முதலில் இவர்கள் இருவரையும் தொந்தரவு இல்லாமல் தனிமையில் ஐந்து நிமிஷம் பேசவிட்டால் துணி வாங்கும் விஷயமும் முடிந்துவிடும், அஞ்சு அவனை சரிகட்டும் வேலையும் பூர்த்தியாகும் என நினைத்தேன்.  அஞ்சுவிடம் காரிலிருக்கும் டவலை எடுத்து வரப் போவதாக சொல்லிவிட்டு எழுந்தேன். காருக்குள் சென்ற நான் மொபைல் பேசுவதாக அபிநயித்தேன். 10 நிமிஷம் கழித்து டவல் எடுத்துக் கொண்டு கடைக்குள் வந்தேன். அவனை காணவில்லை. 

 

அஞ்சு என்னிடம், “அவன் சுடிதார் எடுக்க சொல்றான்.  ஆனால் ஃபிட்டிங்க் சரியா இருக்காது.  நானும் சுடிதாரை எப்பவுமே போட்டதில்லையே!  ஜாக்கெட் தைக்கற லேடி எதோ கிராமத்தில இருக்காங்களாம்.  அவங்களை கூட்டிட்டு வரேன்னு பைக்ல போயிருக்கான்.  அரை மணி ஆகுமாம். என்னை உள் ரூம்ல வெயிட் பண்ண சொல்றான். உங்களை வாசல்ல சேர்ல வெயிட் பண்ணி கடைய பார்த்துக்க சொன்னான்.  நான் என்ன சொல்றேன்னா நீங்க கடை ஷட்டரை இறக்கிட்டு எதாவது நல்ல ஓட்டலுக்கு போய் எல்லாருக்கும் டிஃபன் வாங்கிட்டு வந்துடுங்க. உங்களுக்கு மூச்சா அவசரம்னா பின்னால ரெஸ்ட் ரூம் இருக்கு போல.  அத யூஸ் பண்ணிக்கோங்க,” என்றாள். 

 

கடைக்காரன் வெளியே போயிருக்கான், அவன் திரும்பி வர அரை மணி நேரம் ஆகும், நான் ரெஸ்ட் ரூம் யூஸ் பண்ணிக்கலாம் என்றெல்லாம் அஞ்சு சொன்னதை கேட்டு மனக் கணக்கு போட்டேன்.  அஞ்சு 10 நிமிஷத்தில் அவனை கணக்கு பண்ணிட்டாள், அவன் அஞ்சுவை கரெக்ட் பண்ணிட்டான் என்று தோன்றியது.