Incest மகனுக்கு முலைப்பால்

[sangavisri]

பதினொன்றாம் பாகம்:

 

மறுநாள் பொழுது இனிதாக ஆரம்பித்தது. அன்று சங்கரின் வீட்டில் இருந்த இரண்டு பெண்களும், ஒருவருக்கொருவர் உதவி செய்து கொண்டு மளமளவென்று காலை நேர வேலைகளை முடித்தார்கள்.

 

சங்கரும் கல்லூரிக்கு தயாராகிக் கொண்டிருக்க தேவி அவனை சாப்பிட அழைத்தாள். ஆனால் சங்கரோ, தன் அறையில் வைத்து எதையோ வேகவேகமாக எழுதிக்கொண்டு இருந்தான்.

 

தேவி அதைப் பார்த்துவிட்டு வந்து, சமையலறையில் வேலையாக இருந்த புவனாவிடம் சொல்ல, புவனா சங்கர் என்ன செய்கிறான் என்று பார்க்க அவனது அறைக்குள் செல்வதற்குள், சங்கரே கையில் ஒரு வெள்ளைத் தாளுடன் வெளியே வந்தான்.

 

அதைப் பார்த்த புவனா “என்னடா செல்லம்? கையில என்ன பேப்பர்?” என்று கேட்டாள்.

 

“அம்மா.. இது லீவ் லெட்டர்.. நான் பத்து நாள் லீவ் போடப் போறேன்..” என்றான் சங்கர்.

 

அதைக் கேட்டதும் “எதுக்குடா பத்து நாள் லீவு?” என்றாள் புவனா.

 

“அம்மா.. நான் காலேஜ் போனாலும் உன் நினைவாவே இருக்கு. அதக்கூட சமாளிச்சிடுவேன். ஆனா இப்போ தேவி சித்தியும் இருக்காங்க.. அதனால எனக்கு காலேஜ்ல எந்த வேலையும் ஓடாது.. சும்மா காலேஜ் போய் நடத்துற பாடத்தை கவனிக்காம கனவு காணுறத விட, வீட்டுல இருந்து அம்மாகிட்டயும், சித்திகிட்டயும் பால் குடிச்சிக்கிட்டே படிக்கலாம்..” என்றான் சங்கர்.

 

சங்கர் சொன்னதை புவனா ஏற்றுக்கொண்டாள். ஆனால் தேவி அதை மறுத்தாள். “சங்கர், நீ எனக்காக உன்னோட படிப்பை கெடுத்துக்காதே..” என்று அக்கறையோடு சொன்னாள்.

 

“அதெல்லாம் ஒன்னுமில்ல சித்தி.. இந்த செமஸ்டர் அப்படி ஒன்னும் கஷ்டம் இல்ல.. நான் எப்படியும் பாஸ் ஆகிடுவேன். ஆனா உங்க முலையில பால் குடிக்க இதுமாதிரி இன்னொரு சான்ஸ் எனக்கு கிடைக்காது..” என்றான்.

 

சங்கரின் வார்த்தைகள் ஏற்றுக்கொள்ளும்படியாக இருந்தாலும் தேவிக்கு அதில் இஷ்டமில்லை. ஆனால் சங்கர் தன் முடிவில் பிடிவாதமாக இருந்தான். அதனால் தேவியும் இறுதியாக சங்கரின் முடிவுக்கு சம்மதித்தாள்.

 

உடனே சங்கர் “சரி.. நான் காலேஜ்க்கு கிளம்பனும்.. இன்னைக்கு யார் எனக்கு பால் குடுக்குறிங்க?” என்று சொல்லவும், புவனாவும் தேவியும் ஒன்றாக தங்களது சேலை முந்தானையைச் சரிய விட்டனர்.

 

அம்மா மற்றும் சித்தி இருவரின் பால் முலைகளும் ஜாக்கெட்டுக்குள் முட்டிக்கெண்டு நின்றதைப் பார்த்து சங்கருக்கு நாவில் எச்சில் ஊறியது. ஆனால் அப்போது அவனுக்கிருந்த பெரும் குழப்பம் என்னவென்றால் எந்த முலையில் பால் குடிப்பது என்பதுதான்.

 

சித்தியை விட்டு அம்மாவின் முலையில் பால் குடித்தால், சித்தி கோவித்துக்கொள்வாள். அம்மாவை விட்டு சித்தியின் முலையில் பால் குடித்தால், அம்மா கோவித்துக்கொள்வாள். இப்போது என்ன செய்வது என்று யோசித்த சங்கர், அந்த பிரச்சனைக்கு ஒரு தீர்வினைக் கண்டான்.

 

உடனே கிச்சனுக்குள் சென்று இரண்டு கண்ணாடி தம்ளர்களை எடுத்துவந்தான். அதை ஆளுக்கு ஒன்றாக கொடுத்து, “அம்மா, சித்தி இப்போ உங்களுக்கு ஒரு போட்டி.. அந்த போட்டியில யார் வின் பண்றாங்களோ அவங்க முலையிலதான் நான் பால் குடிப்பேன்..” என்றான் சங்கர்.

 

சங்கர் என்ன போட்டி வைக்கப் போகிறான் என்று இருவரும் ஆர்வமாக இருந்தார்கள். உடனே சங்கர் “நான் ஒன்.. டூ.. த்ரீ.. சொன்னதும் ரெண்டு பேரும் உங்க ஜாக்கெட்ட கழட்டி, இந்த தம்ளர்ல பால் கறக்கனும்.. யார் முதல்ல கறக்குறாங்களோ அவங்க முலையிலதான் நான் இப்போ பால் குடிக்கப்போறேன்..” என்றான்.

 

இந்த போட்டியில் கலந்து கொள்ள இரண்டு தாய்களும் சந்தோஷமாக சரி என்றனர். இருவரும் கையில் தம்ளரோடு தயாராக நிற்க சங்கர் “ரெடி.. ஒன்.. டூ.. த்ரீ.. ஸ்டார்ட்..” என்று சொன்னதும், இருவரும் தங்களது ஜாக்கெட் கொக்கிகளை வேகவேகமாக கழட்டினார்கள். அதில் புவனா முதலாவதாக தன் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை கழட்டி முலைகளை வெளியே கொண்டு வந்தாள். ஆனால் தேவிக்கோ கடைசி கொக்கியை அவசரத்தில் கழட்ட முடியவில்லை.

 

அதனால் அவள் ஜாக்கெட்டை பிடித்து இழுக்க, அவளது ஜாக்கெட் கொக்கி தெறித்து வந்து சங்கரின் முகத்தில் பட்டு கீழே விழுந்தது.

 

பிறகு இருவருமே தங்களது முலைகளிலிருந்து பாலை முடிந்த வரை வேகமாக கறந்து தம்ளரை நிரப்பிக்கொண்டிருந்தார்கள். ஆரம்பத்தில் தேவி கொஞ்சம் பின்தங்கியிருந்தாலும் தன் பால் ப்லூனை அழுத்திப் பிழிந்து பாலை கறந்து முதலாவதாக தம்ளரை நிறைத்தாள்.

 

அடுத்த சில வினாடிகளில் புவனா தம்ளரை நிறைத்தாலும், தேவியே அந்த போட்டியில் வெற்றி பெற்றவளானாள்.

 

அதனால் சங்கர் அவள் முலையிலேயே பால் குடிக்க தீர்மானித்தான். உடனே தேவி தரையில் சம்மனம் போட்டு அமர்ந்து, சங்கர் தன் மடியில் படுக்கவைத்துக்கொண்டாள்.

 

பின்னர் தன் முலைக்காம்பை சங்கரின் வாய்க்கு நேராக நீட்ட சங்கர் முலைக்காம்பை கவ்வி பாலை உறிய ஆரம்பித்தான். சங்கர் காம்பை உறியும்போதும், அப்போது அவள் முலையிலிருந்து பால் வெளியேறும்போதும் உண்டான சுகத்தில் கண்கள் சொருக தாய்மையின் சுகத்தை அனுபவித்தாள் தேவி.

 

தன் வயிற்றில் பிள்ளை பிறக்காதபோதும், இருபது வயதிருக்கும் ஒரு பிள்ளைக்கு தன் முலையில் பால் கொடுப்பதை நினைத்து தேவிக்கு கண்கலங்கியது. ஆசையாக தன் முலையில் பால் குடிக்கும் தான் பெறாத மகனின் நெற்றியில் ஒரு முத்தமிட்டாள் தேவி.

 

அதைக் கண்ட புவனாவுக்கும் ஆனந்தத்தில் கண்ணீர் துளிர்த்தது. இதற்காகத்தான் புவனா இந்த போட்டியில் தேவிக்காக விட்டுக்கொடுத்தாள். புவனா முன்னிலையில் இருந்தபோதும், தேவியின் ஆசைக்காக தன் வேகத்தை குறைத்து, தேவியை வெற்றிபெற செய்தாள். இப்படியொரு தாய்மைக்காக விட்டுக்கொடுத்ததை நினைத்து அவள் பெருமைப்பட்டாள்.

 

சிறிது நேரத்தில் சங்கர் சமத்துப் பிள்ளையாக சித்தியின் முலையில் பால் குடித்துவிட்டு எழுந்தான். இருவரும் போட்டி போட்டு கறந்த பால் தம்ளர்களைக் கவனித்த சங்கர், தன் அம்மா, சித்தி இருவரையும் அழைத்து, அம்மா முலையில் கறந்த பாலை அவள் கையால் சித்திக்கும், சித்தி முலையில் கறந்த பாலை அவள் கையால் அம்மாவுக்கும் ஊட்டிவிடச் சொன்னான்.

 

அதைக்கேட்ட இருவரும் வெட்கத்தில் சிரித்தபடி, அவரவர் தங்களது முலையில் கறந்த பால் தம்ளரை கையில் எடுத்துக்கொண்டு, ஒரே சமயத்தில் ஒருவருக்கொருவர் பாலை ஊட்டிக்கொண்டனர்.

 

காலையிலேயே இப்படியொரு அற்புதக்காட்சியைக் கண்ட சந்தோஷத்தில், சங்கர் லீவ் லெட்டரில் தன் அம்மாவிடம் கையெழுத்து வாங்கிக்கொண்டு, இன்று ஒருநாள் கல்லூரி சென்றுவிட்டு, லீவ் லெட்டர் கொடுத்து வருவதாக சொல்லி, “பால் குடித்ததே போதும்.. டிபன் வேண்டாம்..” என்று சொல்லி புத்தகப் பையை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினான்.

 

கிளம்பும் முன் தன் அம்மாவின் காதில் “இன்னையில இருந்து புதுப்புது ஆட்டம் ஆரம்பம் ஆகப் போகுது..” என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்ப, இரண்டு தாய்களும் மகனுக்கு டாட்டா காட்டி கல்லூரிக்கு வழியனுப்பினார்கள்.

 

சங்கர் தன்னிடம் சொல்லாமல், புவனாவின் காதில் மட்டும் ரகசியமாக என்ன சொல்லியிருப்பான் என்று மனதைப் போட்டு குழப்பிக்கொண்டாள் தேவி. அவள் எதையாவது தெரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்று நினைத்துவிட்டால், அதைத் தவிர வேறு எந்த நினைவும் மனதில் இருக்காது.

 

அதனால் சங்கர் கிளம்பி சிறிது நேரம் கழித்து தேவி, துணிகளை மடித்துக்கொண்டிருந்த புவனாவிடம் சென்று தானும் ஒரு துணியை எடுத்து மடிப்பது போல புவனாவிடம், “ஏய் புவனா? என் செல்லக்குட்டி உன் காதுல எதையோ சொல்லிட்டு போறான்.. என்ன ரகசியம்?” என்றாள்.

 

தேவி இப்படி தன்னிடம் வந்து கேட்பாள் என்பதை முன்பே அறிந்திருந்த புவனா, “அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லையே..” என்றாள் சிரிப்புடன்.

 

“ஏய் பொய் சொல்லாத புவனா.. என்னைப் பத்திதான் உனக்கு தெரியுமில்ல? அது என்ன விஷயம்ன்னு தெரிஞ்சுக்காம எனக்கு கையும் ஓடலை காலும் ஓடலை..” என்றாள் தேவி அப்பாவியாக.

 

அவளது அப்பாவி முகத்தைப் பார்த்த புவனா “அது ஒன்னுமில்லடி.. இன்னையில இருந்து புதுப்புது ஆட்டம் ஆரம்பம் ஆகப் போகுதுன்னு சொல்லிட்டு போறான் உன் மகன்..” என்றாள் புவனா.

 

“ஓஓஓஓ.. இதுதானா?..” என்றவள், “அதுசரி.. பால் குடிக்கிறதுல என்னடி புது ஆட்டம் இருக்கப்போவுது? நாம அவனுக்கு பால் கொடுக்கப் போறோம்.. அவன் பால் குடிக்கப் போறான்.. இதுல புதுசா என்ன இருந்திடப் போகுது?” என்று தேவி அப்பாவியாகக் கேட்டாள்.

 

“அடியே அப்பாவி தேவி.. உனக்கு இதெல்லாம் புரியாது..” என்ற புவனா, தேவியைப் பார்த்து நமட்டுச் சிரிப்பொன்றை உதிர்க்க, தேவிக்கு அவள் சொன்னதன் அர்த்தத்தை புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை.

 

ஆனால் புவனா மேலோட்டமாக சொல்லிமுடித்த இந்த விஷயம், தேவியின் ஆர்வத்தை இன்னும் அதிகமாக்கியது.

 

அதனால் சில நிமிட இடைவெளியில், பாத்திரம் துலக்கிக்கொண்டிருந்த புவனாவிடம் “ஏய்.. புவனா.. ப்ளீஸ்டி.. பால் குடிக்கிறதுல என்னடி புதுமை இருக்கப்போகுது.. என்கிட்ட கொஞ்சம் சொல்லுடி..” என்று கெஞ்ச ஆரம்பித்தாள்.

 

அப்போதும் தேவியிடம் அதைப் பற்றி எதையும் சொல்லாமல் அவளை தவிக்கவிட்டாள் புவனா.

 

பிறகு மதியம் சாப்பாடு செய்துகொண்டிருக்கும்போது தேவி புவனாவிடம் “ப்ளீஸ்டி.. எனக்கு தலையே வெடிச்சிடும் போல இருக்கு.. பால் குடிக்கிறதுல என்ன புதுமை இருக்குன்னு கொஞ்சம் சொல்லுடி.. ப்ளீஸ்.. ப்ளீஸ்..” என்று கெஞ்சினாள்.

 

தேவியின் கெஞ்சலைப் பார்த்து அதற்கு மேலும் அவளை தவிக்க விட வேண்டாம் என்று நினைத்த புவனா, தேவியிடம், தான் சங்கருக்கு பால் கொடுக்க ஆரம்பித்தது முதல், தனக்கு ஒரு டில்டோவை வாங்கிக்கொடுத்து, இரவு முழுவதும் சுகப்படுத்தியது வரை எல்லாவற்றையும் சொல்லி முடித்தாள் புவனா.

 

- பதினொன்றாம் பாகம் தொடரும்..