16-04-2021, 03:44 PM
நான் திரும்பி அவள் கன்னத்தில் மென்மையாக முத்தமிட்டபடி, “ஹூரோதான்! ஆனா ரொமான்ஸ் படம் செகண்ட் ஹாஃப்ல சோகமா போயிடுச்சேன்னு ஃபீலிங்கா இருக்கு,” என்றதும், என் உதடுகளில் தன்னுடையதை பொருத்தியபடி, “பரவாயில்லைங்க, திடீர்னு ட்விஸ்ட் வந்துடுச்சி. இருந்தாலும் ரெண்டு பேருக்குமே ஹேப்பி எண்டிங்க்தானே!” என்றாள் கள்ள சிரிப்புடன்.
பின்பு எழுந்து பேக்கிங்க் ஆரம்பித்தோம். நான் அவளிடம், “அஞ்சு, நீ காலையில போட்டிருந்த ட்ரெஸ் செட் காணோம். சாரியும் இல்லை, கூடவே ஜாக்கெட், பெட்டிகோட், பிரா, ஜட்டி, கர்ச்சீஃப்கூட காணல. வேற பேக்ல பேக் பண்ணிட்டயா?” என்று கேட்டேன்.
“இல்லைங்க. அவன்தான் எடுத்துட்டு போயிருக்கான். அடுத்த தடவை வந்தா யூஸ் பண்றதுக்கு தோய்ச்சி ஃப்ரெஷ்ஷா வச்சிடறானாம்.” என்று அஞ்சு சொன்னதும் இருவரின் திருட்டுத்தனம் புரிந்துவிட்டது. “நாம அடுத்த தடவை வர்றதுக்கு முன்னால வேற யாராவது யூஸ் பண்ண கொடுத்திட போறான்?” என்று நான் கேட்டேன்.
அவள் என்னை நெருங்கி கள்ள சிரிப்புடன், “அப்படியெல்லாம் செய்ய மாட்டாங்க, நல்ல பையன்க அவன். நானும் உங்களை மாதிரிதான் கேட்டேன். அதுக்கு அவன் என்ன சொன்னான்னா, சாரி, ப்ளௌஸ்லாம் காஸ்ட்லியா, அது திருடு போகாம இருக்க ராத்திரியில தலைக்கு வச்சிக்குவானாம். பெட்டிக்கோட் தொலஞ்சிடாம இருக்க அதை போர்த்திக்குவானாம். ஜட்டியோட ஃப்ரெஷ்னஸ்ஸை தினமும் மூந்து பார்த்து செக் பண்ணிடுவானாம். ப்ராவில கறையேதும் இல்லாமல பார்த்துக்கறதுக்கு டெய்லி தோச்சிடறாணாம்,” என்றாள்.
“ரொம்ப தங்கமானவனா இருக்கானே? பாராட்டணும்! ஆமா அஞ்சு, இந்த ஊருக்கு திரும்ப வருவோமா?” என்று கேட்டேன். உதட்டைப் பிதுக்கியவள், “அவன் கேட்டான், பாவம் பொசுக்குன்னு போயிடுவானேன்னு கொடுத்தேன். அவ்ளோதான்,” என்றாள்.
குளித்துவிட்டு மற்ற கெஸ்ட்டுகளுடன் சேர்ந்து இரவு உணவு முடித்துவிட்டு கிளம்பினோம்.
ஒரு வாரம் போல் எங்கள் வாழ்க்கை இயல்பாகவே போய்க்கொண்டிருந்தது. ஒரு நாள் திடீரென நினைவு வந்தது போல் அவளிடம் கேட்டேன். “என்ன அஞ்சு, ஃபோட்டோக்ராஃபர் ஃபோன் பண்ணினானா?”
பதிலுக்கு ப்ச் என்று உதட்டை பிதுக்கி பதிலளித்தவள், “என்னோட அந்த செல்லின் சிம் கார்டை ஊரிலிருந்து திரும்பின அன்னைக்கே பீரோவில வச்சிட்டேன். ரயில் பயணங்களில் ….” என்று சொல்லி மெல்லியதாக சிரித்தாள்.
கடந்த காலத்திலும் இப்படிதான் செய்தாள். வெளியூர் போகும்போது மட்டும் அந்த சிம் கார்டை யூஸ் பண்ணுவாள். ஊர் திரும்பியதும் சிம் கார்டை கழற்றி பீரோவில் வைத்துவிடுவாள். ரயில் பயணங்களில் வரும் உறவை நிரந்தரப்படுத்திடக் கூடாதென்ற ஜாக்கிரதை எண்ணம் அவளுக்கு. அதுவும் நல்லதுதான்.
அவளை இழுத்து மடியில் கிடத்தி, “அஞ்சு. நம்ம பொண்ணு ஹாஸ்டல்ல இருக்கா. நீ இங்கயே அடஞ்சி கிடந்தா உனக்கு போரடிக்கும். அடுத்த லீவில எங்கயாவது போலாமா? ட்ரெயினா இல்ல பஸ்ஸா?”