Incest பட்டாம்பூச்சி - மண்வாசனை கதை

[sagotharan]

“அட யாரும்மா அது சின்னமநாயக்கன்பட்டி பிரிவு கேட்டது”னு ஒரு குரலு கொடுத்தாரு திண்டுக்கலிருந்து கரூர் போகும் பேருந்து நடத்துனரு. “நான்தான்” என இருக்கையிலிருந்து எழுந்தா ஒருத்தி. இத்தனை நேரம் இந்த பேருந்தில் இருந்தாளா..னு இளசுகள் கூட்டம் அவளைப் பார்த்தது. ரவுக்கைதுணி இல்லாம ஒரு கச்சையை கட்டி கொசுவம் வச்ச சேலையைக் கட்டி பழைய படத்துல வர நாயகி கணக்கா எழுந்திருச்சு நின்னா. மேலடுக்குல நிக்க வைச்சிருந்த கூடையை எடுத்து கையில வைச்சிருந்த மஞ்சள் பையை அதுக்குள்ள போட்டுக்கிட்டா. இடக்கையில கூடை பிடிச்சு வலக்கையில பேருந்து கம்பியை பிடிச்சா. அவ மட்டும் இடக்கையில கம்பி பிடிச்சிருந்த பின்னிருக்கையில இருந்த இளசுகளும் சுன்னியை கையிலதான் பிடிச்சுக்கிட்டு இருக்கனும்.

அவ நல்லா விளைஞ்ச தேக்கு மாதிரி தேகமிருந்தா. மரிக்கொழுந்து நிறமிருந்தா. நீள்வட்ட முகத்துல கிளிமூக்கு எடுப்பா இருந்துச்சு. காதுல ஒரு தொங்கட்டானும், அதுக்கு மேல சின்ன மேல்தோடும் போட்டிருந்தா.  கழுத்துல ஒரு கருப்பு கயிறுகட்டி அதுல பழனிமுருகன் டாலரை தொங்கவிட்டிருந்தா. கண்ணாடி வளைவி போட்டா தாங்காதுனு ரப்பர் வளையல போட்டிருந்தா.  கெண்டைக்காலுக்கு மேலே ஏத்தி சேலை கட்டியிருந்தா. அதனால அவ போட்டிருக்க தண்டை கண்ணெல்லாம் பரிச்சுது. பட்டுனு பேருந்து நின்னபோது உள்ளிருக்க பொம்பளைக எல்லாத்துக்கும் மார் குழுங்கி நின்னுச்சு. ஆன அவளுக்கு சுவத்துல அடிச்ச ஆணி போல அப்படியே நின்னுச்சு. அதைப் பார்த்து பொம்பளைகளே ஏக்கமாய் பெருமூச்சுவிட.. பேருந்து கிளம்புச்சு.

சின்னமநாயக்கன்பட்டி பிரிவுலிருந்து அவ வெறுங்காலுல நடந்தா.. நான் சூரியனுன்னு சொல்லிக்கிட்டு திரிஞ்ச பய அவள் வெறுங்காலுல நடக்கிறதைப் பார்த்து மேகத்துள்ள மறஞ்சுக்கிட்டான். அப்ப அப்ப எட்டிப் பார்த்தான். ஆனா அவ எட்டுக்கால் பாய்ச்சலிலே பறக்கும் குதிரை போல எட்டு வைச்சு நடந்து போனா. பின்னதேவன் பட்டில இவ கால வைச்சதும், சுருட்டு புகைச்சுக்கிட்டு இருந்த பெருசு ஆன்னு.. வாயைப் பிளந்தது. ஆடு புலி ஆட்டம் ஆடிக்கிட்டு இருந்த பெருசுக எல்லாம் அவளைப் பார்த்து ஆடிப்போச்சு.

“யாரடி அது ஊருக்குள்ள புதுசா?” நாங்கெல்லாம் எதுக்கு இருக்கோம் பதூசான்னு ஒரு பெருசு ஆரமிச்சுது. ஒரு எட்டு வைச்சு நின்னா. “நானு நங்கவரத்தான் பொண்ணு. என் மாமனைப் பார்க்க வந்திருக்கேனு” சொன்னா. பெருசெல்லாம் சலசலன்னு பேசிக்கிச்சு. “கண்ணாலம் பேசியாச்சுன்னு சொன்னாகளே. எதே இங்கிட்டு வந்திருக்கேனு” ஒரு வெள்ளை சீலை கிளவி   சொல்லுச்சு. “வந்ததே அதை நிப்பாட்டத்தான். மாமன் மாமனு மனசெல்லாம் வைச்சிருக்க. என்கிட்ட கேட்காம யாருக்கோ பேசிவைச்சிருக்கு எங்க அப்பன். அதான் மாமன் கிட்டவே என்ன சேதினு கேட்க வந்திருக்கேனு” சொல்லி நின்னா. ஏது இன்னைக்கு பின்னதேவன் பட்டியில ஒரு பொணம் விழுகுமாட்டக்கேனு எல்லா பெருசும் எழுந்துச்சு. அவ முன்னாடி நடக்க பெருசெல்லாம் பின்னாடி நடக்க.. நேரா அவ மாமன் மரிக்கொழுந்து வீட்டுக்கே போனாக…

வாசலிலே நின்னு “மாவோ.வ்.. பட்டு வந்திருக்கேன்”னு சொன்னா. அவ சத்தம் கேட்டு அரண்டுபோய் பக்கத்துவீடு ஆளுகளும் வந்து நிற்க. நிதனமாய் வந்து நின்னா மரிக்கொழுந்தும் அவன் மவன் கட்டதொரையும். பேரு பட்டாம்யாய் என்று ஒரு பெருசு கிசுகிசுத்துக் கொண்டிருந்தது.
“அடியே பட்டு. என்னாது இது ஊர் பெரியாளுக எல்லாத்தையும் ஒரு சேர இழுத்தாயிருந்துக்கே” என்று மரிக்கொழுந்து பதறிப் போய் நின்னாரு.
“ஏம்மையா பொண்ணுக்கிட்ட ஒரு வார்த்தை சம்மதமானு கேட்காம பெருசெல்லாம் போய் கண்ணாலம் பேசி வந்திருக்கீக. அதான் வந்திருக்கா கண்ணகிமாதிரி நீதி கேட்டு”னு ஒரு பெருசு சொல்லுச்சு. 

விளக்கெண்ணையை அள்ளி உச்சியில வைச்ச மாதிரி குளுகுளு இருந்துச்சு பட்டம்மாவுக்கு. ஒத்தையில வந்த சிறுக்கிக்கு அம்புட்டு ஊரும் வந்து பின்னால நிக்குதேனு ஒரு மகிழ்ச்சி பொறந்துச்சு. இறுகியிருந்த அவ முகத்துல பிரகாசமா ஒரு புன்னகை பூத்துச்சு. பின்னதேவன் பட்டியில எட்டு தலைகட்டு வைச்சு பொழைக்கிற பெருசு. அந்த பெருசு வார்த்தையை மீற முடியாதுனு “மனசுல யாராவது இருந்தா அப்பன்கிட்ட சொல்ல வேண்டியதுதானே. அறிவுகெட்டு இப்படி மாமன் வீட்டிக்கா ஓடிவருவ.”ன்னு மரிக்கொழுந்து கேட்டாரு.
அவ வாயெடுத்து சொல்லும் முன்னே வேறொரு பெருசு. “அது மாமனைதான் நினைச்சிருக்கேனு இங்க வந்து கிடக்கு. பேச்செல்லாம் வேண்டாம் மரிக்கொழுந்து வீட்டுக்குள்ள அழைச்சுட்டு போ. மாமனை நினைச்சு ஊர்தாண்டி வந்தவளை திருப்பி அனுப்ப முடியாது. பின்னதேவன் பட்டிக்கு நீதி கேட்டு போனவளை ஒடிச்சு அனுப்புச்சுடாங்கானு ஊரு ஏசும்.” மரிக்கொழுந்துவுக்கு ஒன்னும் புரியலை. ஊர் பெருசெல்லாம் விசயம் சொன்னா ஏற்று நடக்க வேண்டியதுதான். மரிக்கொழுந்து மவனேனு பின்னாடி திரும்பி பார்த்தாரு. மரிக்கொழுந்து மகன் முத்துகாமனோ பட்டம்மாவையே பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான். அவன் பார்வையிலேயே புரிஞ்சு போச்சு மரிக்கொழுந்துவுக்கு.

“நங்கவரத்தானுக்கு நாங்க சேதி சொல்லிடறோம். வரட்டும் அவனும். பேசுன கண்ணாலத்த நிறுத்தி. பட்டம்மா மனசுபடி நடத்திடுவோம் கண்ணாலத்தைனு” வெள்ளைசீலை கிளவி சொல்லுச்சு. “ஆமாம் ஆமானு” சில பெருசு ஒத்து ஊத.. வந்த சோழி முடிஞ்சுச்சுனு கூட்டம் மெல்ல களைய. சுருட்டை புகைச்சுக்கிட்டே பட்டம்மாக்கிட்ட வந்த பெருசு. “வெள்ளையம்மா உன் ஊட்டுக்கு பட்டை கூட்டிக்கிட்டு போ. நங்கவரத்தானும் வரட்டும். பேசிக்கிட்டு மாமன் வீட்டுக்குள்ள வலது காலை வைக்கட்டும் சிறுக்கி”ன்னு சொல்லுச்சு. வெள்ளை சீலை கிளவி பட்டம்மாவின் கையை பிடிச்சு அவ குடிசைக்கு கூட்டிக்கிட்டு போனா. “வாரேன் மாமா”னு இரண்டு பேரையும் பார்த்து கும்புடு போட்டா. “நெஞ்சுலேயே ஆனையை சுமக்கிற தெகிரியக்காரி முத்துகாமா.. சூதானமா இல்லைனா ஏறி மிதிச்சுப்புடுவா.” என மரிக்கொழுந்து யோசனை கேட்க.. முத்துகாமனோ விடைக்கோழி புடிக்கலாமா.. இல்லை சேவலான்னு யோசிச்சுக்கிட்டு இருந்தான்.
நங்கவரத்தானுக்கு சேதி போச்சு. பொண்ணை காணாமுனு தேடிக்கிட்டு இருந்தவன் படையோடு வந்தான். பேசிமுடிச்ச மாப்பளை வீட்டிலேயும் சில ஆளுக வந்தாக. ஊருக்கு வெளியில ஒச்சாயி கோயிலிலேயே தேக்கிடுச்சுங்க பெருசுக. “கொண்ட வந்த கத்தி கம்பெல்லாம் கோவில் வாசலிலேயே வைச்சிடுங்க மக்கா. நாயக்கம்பட்டி ஆளுக நாளாப்பக்கமும் காவல்நாயோட இருக்காங்க. வேட்டைக்கு போய் முசலை கொண்டுவரமாதிரி. ஒவ்வொருத்தன் சுன்னியையும் கொத்தா கொண்டுவந்துபுடுங்க.” என பயமுறுத்தினார் சுருட்டு புகைத்துக் கொண்டிருந்த நம்ம பெருசு. நங்கவரத்தானுக்கு கொஞ்சம் கருக்கென்று இருந்தது. பெரிய வேப்பமரத்தில் கூட்டம் கூடியது. ஊரிலிருக்கும் பெருசுகளும், சிறுகளும், இளசுகளும் வந்து சேர்ந்த பின்னே. நங்கவரத்தான் ஆளுகளும், மரிக்கொழுந்து ஆளுகளும் வந்து நின்னாக. சின்னமநாயக்கன் பட்டி மூப்பன் வந்து சூடம் ஏத்தி கும்பிட ஆரமித்தது கூட்டம்.