Romance சிவகாம சுந்தரி பார்மசி (completed) + pdf link

[sagotharan]

இந்த நிகழ்வு நடந்த மறுநாள் காலை கடையை திறக்க வந்த போது.. சிவகாமசுந்தரி செம அழகாக இருந்தாள். அந்த அழகுக்கு அவளுடைய சேலைதான் காரணம். சிகப்பு நிற ரவுக்கை. சிகப்பு நிற சேலையில் ஊதாவும், கருவூதாவும் கலந்த பூக்கள் நிறைந்து இருந்ததன. அவளுடைய நிறத்தை வெள்ளை போல அந்தப் புடவை நிறமேற்றி தந்தது. இதுநாள் வரை சுடிதாரிலேயே பார்த்த அவளை சேலையில் பார்த்த போது எனக்கு கிக்காக இருந்தது. லேசாக அவள் திரும்பினால் அவளுடைய இடுப்பு பகுதி என்னை வருட அழைத்தது.
“என்ன விசேசம் சிவகாமி” என்றேன்.
“ஒன்னுமேயில்லை அண்ணா” என்றாள்.
“இல்லை. இதுவரைக்கும் சுடிதாரில்தான் பார்த்திருக்கேன். புதுசா சேலையெல்லாம் கட்டியிருக்க அதான் கேட்டேன்.” என்றேன்.
“அம்மாவோட சேலைன்னா. இன்னைக்கு கட்டிக்கிட்டு போறேனு சொல்லி ஓரியாண்டு கட்டிக்கிட்டு வந்தேன்.”
“ரவுக்கை அளவு சரியா இருக்கு போலிருக்கே. உன்னோடதுதானா”
“ஆமாண்ணா.. கருப்பு ஒன்னு, சிகப்பு ஒன்னுனு ரெண்டு ரவுக்கை துணி வைச்சிருக்கேன்”
“பலே.. சேலை உனக்கு செம எடுப்பா இருக்கு. இப்படி திரும்பு” என அவளின் இடதுபக்க பக்கவாட்டில் அவளுடைய இடது முலை ஜாக்கெட்டுக்குள் இருந்ததையும், சிகப்பு நிற ஜாக்கெட்டிற்கு கீழே வெள்ளையாய் இருந்த அவளின் இடுப்பையும் ரசித்தேன்.
“அண்ணே.. நீங்க எங்க பார்க்கறீங்கனு தெரியுது.” என்று சேலையின் உள்கொத்து ஒன்றை இழுத்து இடுப்பை மறைத்து ஒரு சொருகு சொருகினாள். நான் சொக்கிப் போய் அவளின் அழகிலேயே இருந்தேன். இரண்டொரு வியாபாரம் முடித்தப் பிறகு.. அவளின் இடுப்பை தடவினேன்.
அதற்குள் கமால் பாட்சா வாத்தியாரின் மனைவி வந்தார். “சுந்தரா எல்ட்டார்க்கிசன் மாத்திரை கொடுப்பா” என்றார். கமால் வாத்தியாரின் முதல் மனைவி. பார்க்க தண்ணீர் பேரல் போல இருப்பார். கருப்பு நிற அங்கியை மாட்டிக் கொண்டால் இன்றைய 45 வயதிற்கும் மேற்பட்ட அத்தனை பெண்களும் கருப்பு பேரல் போலவே இருப்பார்கள். சிலர் மட்டும் விதிவிலக்கு. வாத்தியாரின் மனைவிக்கு பிபி. அதனால் எல்ட்ராக்சின் மாத்திரையை வாங்க வந்திருக்கிறார். நாளும் அதை முழுங்க வேண்டும். அதுவும் வெறும் வயிற்றில் சிலர் காலையில் மாத்திரை தீர்ந்ததை பார்த்துவிட்டு கதறியபடி வருவார்கள். நேற்று கடைசி மாத்திரையை சாப்பிடும் போது வாங்கலாம் என நினைத்து பிறகு வேலையில் மறந்துவிடுவார்கள். பின் காலையில் எழுந்து மாத்திரை டப்பாவை பார்த்து தலையில் அடித்துக் கொண்டு கடைக்குவந்துவிடுவார்கள். ஆனால் எந்த மெடிக்கலை காலை 7 மணிக்கு திறக்க முடிகிறது. கொஞ்சம் தாமதம் ஆனாலும் போன் போட்டு வரச்சொல்லி வாங்கிப் போவார்கள். கமால் வாத்தியாரின் மனைவி நிதானமாக இருந்தார். மாத்திரை தீரப்போகிறது என முன்பே வாங்கிவைக்க வந்துவிட்டார் என தெரிந்தது. “ எல்ட்டாக்கிசன் 75யா, 100 ம்மா என்று கேட்டேன். “அதெல்லாம் யாருக்கு தெரியுது. சுத்தி பச்சை கலரில் இருக்கும்” என்றார்கள். “அப்ப அது எல்ட்ராக்சின் 100 தாம்மா” என அவரிடம் கூறிவிட்டு மாத்திரைக்கான காசை வாங்கிவிட்டேன். மெடிக்கல் ஷாப் வைத்திருப்பவர்கள் மட்டுமல்ல இப்பொழுதெல்லாம் மாத்திரைகளின் பெயர்களை அணில் சேமியா, ஆசிர்வாத் கோதுமை என கடையில் கேட்டு வாங்குவதைப் போல மக்களும் பெயரைச் சொல்லியே வாங்கப் பழகிவிட்டார்கள். காலக்கொடுமை. கமால் வாத்தியாரின் மனைவி சென்ற பிறகு சேலைக்குள் கையை அவளின் இடதுபக்க முலையை ஜாக்கெட்டு கசக்கினேன். அப்படியே கீழே கையைவைத்து அவளின் வயிற்றுப் பகுதியை தடவியபோது ஜிவ்வென்று இருந்தது. அவளுக்கும் அப்படிதான் இருக்க வேண்டும். என் கை பட்டதும் சொக்கியதைப் போல கிறக்கமாக கண்களை மூடி ரசித்ததைப் பார்த்தேன். மதியம் சாப்பிட கடையை சாத்தும் நேரம் வந்ததது. அருகிலுள்ள கடைக்கு யாரும் சந்தேகத்திற்கு வராத வகையில் சிவகாமசுந்தரியை அந்த இடைவேளை நேரத்தில் அனுபவிக்க ஆரமித்தேன்.
அவளின் சேலை முந்தானையை எனக்காக நழுவவிட்டாள். இருபத்து எட்டு சைஸை முலைகள் ஜாக்கெட்டிற்குள் இருந்ததன. பளிச்சென்று அவளின் தொப்புளும் வயிற்றுப் பகுதியும் கண்களுக்கு விருந்துவைத்தன.