నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

కాసేపటికి ఏమి తెలియని దానిలా తలా దువ్వుకొని బయటకి వచ్చింది నిర్మలమ్మ. జాకెట్టు మార్చుకొని వచ్చింది . అదే చీర . వచ్చి అసలు ఏమి జరగనట్టుగా సోఫా లో కూర్చొని కాఫీ తీసుకొని తాగసాగింది . ఎన్ని సార్లు చుసిన లావణ్య కి అదే ఆశ్చర్యం..అసలు ఇలా ఎలా మైంటైన్ చేయగలుగుతుంది అని. ఆ టైం లో తప్ప మిగతా టైం లో చాలా మాములుగా ఉండటం ఆమెకే సాధ్యం . అత్తయ్య లాగా ఉండాలని తన కోరిక. కానీ తాను ఆలా చేయలేకపోతు ఉంది. బ్యాలన్సుడ్ గ ఉండలేకపోతు ఉంది. ఎలా అయినా ఆమెని అనుసరించాలని గట్టిగ నిర్ణయించుకుంది లావణ్య .

ఆచారి కి కూడా ఏమి అర్ధం కాలేదు. అసలు ఏమి మాట్లాడాలో అర్ధం కాక మాటలు పెగలడం లేదు . కాసేపటికి నిర్మలమ్మే నిశ్శబ్దాన్ని ఛేదిస్తూ , "పంతులు గారూ ...ఏది జరిగిన మన మధ్యనే ...మీకు చెప్పాల్సిన పని లేదు అనుకుంటాను...పెద్ద వారు ..." అనగానే ఆచారి తేరుకొని "తప్పకుండా నిర్మల..నువ్వు నాకు ఇచ్చిన అదృష్టాన్ని...దురుపయోగం చేసుకుంటానా..చెప్పు .." అని కొంచం ఫ్రీ అయ్యాడు.

ఈ లోగ లావణ్య భోజనాన్ని సిద్ధం చేసింది డైనింగ్ టేబుల్ మీద . బాషా ఇంకా రాలేదు . ముందు ఆచారి గారిని తినమని చెపింది. ఎందుకంటే వయసులో పెద్దవాడు ..సమయానికి తినాలి అన్న ఉద్దేశం తో . ఆచారి కూడా చేతులు కడుక్కొని వచ్చి భోజనానికి వచ్చి కూర్చున్నాడు. నిర్మలమ్మ బెడ్ రూమ్ లో ఉంది. లావణ్య వడ్డించసాగింది . ఆలా వడ్డిస్తూ ,మెల్లగా ఆచారి గారి తో " గురూజీ..మీకు సంతొషమేగా.." అంది . అపుడు ఆచారి.."సంతోషమా...నా జన్మ ధన్యం లావణ్య..అసలు ఇలాంటి అదృష్టం ఈ జీవితానికి ఉంటుంది అని నేను కలలో కూడా ఊహించలేదు " అన్నాడు . అది వినగానే లావణ్య కి కూడా చాలా ఆనందం అనిపించింది . ఆ సమయం లో బాషా పని ముగించుకొని ఇంటికి వచ్చాడు. కానీ ఇక్కడ ఏమి జరిగిందో బాషా కి తెలియదు. ఆచారికి,నిర్మలమ్మ కి కూడా బాషా లేడనే ఫ్రీ గ ఉన్నారు. ఇపుడు బాషా కి ఎప్పటికి తెలిసే అవకాశం లేదు. ఎందుకంటే ఆచారి కూడా చెప్పాడు కాబట్టి.