18-03-2021, 09:36 AM
“ஸீன் சொன்னா உனக்கு நல்லா ஜூஸ் வருது அஞ்சு,” என்று சொல்லி அவளுடைய பெட்டகத்தில் முகம் புதைத்தேன். நான் அவளை சுவைக்கும்போது அவள் நேற்று இரவு நடந்ததை நினைத்தாலோ என்னமோ, அவளுக்கு அபரிதமாக சுரக்க, நான் என் வேலையை கரிசனமாக அவள் பிடித்த வண்ணம் செய்ய, அவளுடைய நிஜ முனகல் வெடிக்கத் தொடங்கியது. அவளையும் அறியாமல், “இதுல நீங்கதான் எப்பவுமே பெஸ்ட்ங்க,” என்று முனகினாள்.
அப்புறம் அவள் என்னை உணர்ச்சியேற்றும் விதமாக கொஞ்ச நேரம் ஊம்பிக் கொடுத்தாள். எனக்கு ஃபுல்லுக்கு நட்டுக்கொண்டதும், கொடி மரத்தின் மேல் ஏறினாள்.
அவளும் சரி, நானும் சரி, வழக்கம்போலவே ஒரே விஷயத்தை நினைத்துதான் இப்போதும் இயங்கிக்கொண்டிருந்தோம். அதுதான் அவளுடைய கள்ள லீலைகள். அதுதான் எங்களுக்கு எப்போதும் திருப்தி தரும். அவளுக்கு சந்தோஷமும் தரும்.
ஓய்ந்த பின் தூக்கம் வர முயற்சித்த நேரத்தில் முன்பு பல மாதங்களுக்கு முன்னால் ஒரு ரயில்வே ஸ்டேஷனில் நடந்தது மனத்திரையில் சட்டென ஓடி மறைந்தது.
என் நெருங்கிய நண்பனின் அக்கா பெண் கல்யாணம் அவன் குக்கிராமத்தில் வைத்திருந்தான். போகும்போது ஒரு பாசஞ்சர் ரயிலில் போனோம். ஸ்டேஷனிலிருந்து பஸ் ஸ்டாப் ஒரு கி.மீ. அங்கு போய் பஸ் பிடித்து போனால் அவன் ஊர் 10 கி.மீ.
நண்பன் எங்களை பாசஞ்சர் ரயிலில் வர சொன்னான். பஸ்ஸில் கிராமங்கள் வழியாக வருவதைவிட காட்டுக்குள் பயணிக்கும் ரயிலில் வந்தால் இயற்கை காட்சிகளை பார்க்க ரம்மியமாக இருக்கும் என்று சொல்லியிருந்தான்.
அவன் சொன்னது நிஜம்தான். வார நாள் மதியம் என்பதால் கிராமத்திற்கு போகும்போது ரயிலில் அதிகம் கூட்டமில்லை. எங்கள் கம்பார்மெண்டிலேயே ஆட்கள் அதிகமில்லை. நாங்கள் உட்கார்ந்திருந்த பகுதியில் இந்த புறமும் சரி, அந்த புறமும் சரி நான்கைந்து வரிசையில் யாருமில்லை.
அதனால் அஞ்சு என் மடிமீது படுத்தபடி பேசிக்கொண்டு சில்மிஷம் செய்தபடி வந்தாள். நான் அவளுக்கு சொடுக்கு எடுப்பது, முதுகில் வேணல் கொப்புளங்களின் மேல் சொறிந்துவிடுவது, முலைகளை அமுக்குவது, கூதி மேட்டில் தடவுவது என்று என் பங்குக்கு செய்து தனிமையை ரசித்தோம். ஸோ மச் ஸோ, இது மாதிரி பிரயாணம் மாசம் ஒரு தரமாவது போணும்னு சொன்னாள்.
கல்யாணம் முடிந்து திரும்புகையில் ரயில்வே ஸ்டேஷன் ஸ்டாப்பில் பஸ்ஸிலிருந்து இறங்கி நடக்க ஆரம்பித்தோம். அப்போது மாலை நேரம். என் கையில் நண்பன் வீட்டில் கொடுத்திருந்த காய்கறி பைகள் நான்கு, அஞ்சுவின் கையில் இரண்டு சூட்கேஸ்கள், போதாதற்கு கொஞ்சம் செடி நாற்றுகள் இருந்தன.
அப்போது எங்களை கடந்து சென்று கொண்டிருந்த ஒருத்தன் ரயில்வே ஸ்டாஃப் யூனிஃபார்மில் இருந்தான். என் மனைவியிடம் கரிசனமாக, “என்னங்க மேடம், ரெண்டு பெரிய ஐட்டங்களை தூக்க முடியாம தூக்கறீங்க. ஸ்டேஷனுக்கு இன்னும் ஒரு கி.மீ போகணும். என்கிட்ட கொடுத்துட்டீங்கன்னா நான் பிடிச்சிட்டு வருவேன்ல? உங்க சாமானை என்கிட்ட கொடுத்துட்டு ஜாலியா வாங்க,” என்றான்.