Adultery ஒரு மனைவியின் தவிப்பு

[game40it]

அவர் என் கைகளை அவர் கைகளில் பற்றி கொண்டு பேச துவங்கினார். என் கை நடுக்கம் இன்னும் அடங்கவில்லை. என் பயத்தை தணிய செய்வது போல் ஆறுதலாக என் கைகளை அழுத்தினார்.


"சுவேதா, நம் சமுதாயத்தில் ஒரே தப்புக்கு ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் வேறு வேறு எதிர்வினை இருக்கும் என்று உனக்கு தெரியாத?"

"ஒரு ஆண் வேறு வேறு பெண்ணுடன் உடலுறவு கொண்டாலும், அதே நேரத்தில் அவன் குடும்பத்தை கவனித்து கொண்டால் போதும். அவன் செய்த தவறுகளை அந்த மனைவி பொறுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று எதிர்பாக்கும்."

"அதிலும் அந்த ஆண் பிறகு திருந்தினாள் அந்த மனைவி அவனை ஏற்று கொள்வது மட்டும் இல்லை அவன் திருந்தியதற்கு அவள் நன்றியுடன் இருக்க வேண்டும்."

இப்போது என் குனிந்த தலையை உயர்த்தாமல் என் கண்களை மட்டும் உயர்த்தி அவர் முகத்தை பார்த்தேன்.

"அது மட்டும் இல்லை, அவன் குடும்பமும் அந்த பெண்ணின் குடும்பமும் அவனை மகிழ்ச்சியுடன் ஏற்று கொள்வார்கள்."

"அதுவே அந்த மனைவி தப்பு செய்தால். அவளுக்கு எப்போதுமே மன்னிப்பு கிடையாது. எங்கேயோ ஒரு சில குடும்பங்களில் இந்த மாதிரி சூழ்நிலையில் அந்த மனைவிக்கு மன்னிப்பு கிடைத்து இருக்கலாம். அனால் பெரும்பாலும் அது நடக்காது."

"மானம் கெட்டவளே, வேசி என்று திட்டி அவளை வீட்டை விட்டு விரட்டிவிடுவார்கள். அவள் கணவன் வீட்டில் தான் அப்படி என்றல் அவள் பெற்றோர்களும் பெரும்பாலும் அவளை ஏற்று கொள்ளமாட்டார்கள்."

அவர் சொல்வது உண்மை என்றாலும் அதுவே இங்குள்ள பெண்களின் தலை எழுத்து. அனால் அவர் என்ன சொல்ல வரார் என்று இன்னும் எனக்கு புலன்படவில்லை.

"துரோகத்தால் அந்த ஆணுக்கு வரும் வலிக்கும் அவமானத்துக்கும் மதிப்பு கொடுக்கும் சமுதாயம் அந்த பெண் அனுபவிக்கும் வேதனைக்கும், அவமானத்துக்கு எந்த மதிப்பும் கொடுப்பதில்லை."

"நானும் அதேபோல் இருப்பேன் என்று நினைச்சியா?"

இந்த கேள்விக்கு என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியவில்லை. அப்படியே மெளனமாக இருந்தேன்.

"நீ என் மேல் எந்த அளவு அன்பு வைத்து இருந்த என்று எனக்கு நல்ல தெரியும். நான் எப்படி வேதனையில் துடித்தேனோ அதே போல தானே நீயும் துடித்திருப்பாய்."

அவர் வேதனையில் துடித்தேன் என்று அவர் சொல்லும் போது என் இதயத்தில் ஈட்டி துளைத்தது போல் இருந்தது. அவரை என் மார்போடு அனைத்து கொள்ள ஏங்கினேன் அனால் அவ்வாறு அப்போது செய்ய முடியவில்லை என்று நொந்துபோனேன்.

"நடந்த எல்லாத்துக்கும் என் செயல் தான் மூல காரணம் அனால் நீ மட்டும் குற்றவாளியாக இங்கே உட்கார்ந்து இருக்க. இதில் என்ன நியாயம் இருக்கு."

இப்போது சொட்டும் என் கண்ணீர் என் கைகளை பற்றி இருக்கும் அவர் கைகள் மேல் விழுந்தது.

"இப்போது நான் உன்னை மன்னித்து ஏற்று கொள்வேனா என்பது கேள்வி இல்லை, நடந்தை எல்லாம் மறந்து நீ மறுபடியும் சேர்ந்து என்னுடன் வாழ விருப்பமா எண்பத்து தான் கேள்வி."

இதற்க்கு மேல் என்னால் நான் அடக்கி வைத்திருந்த உணர்வுகளை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. என் தலை அவர் மடியில் புதைத்து. என் கண்ணீர் அவர் அணிந்த பேண்ட்டை ஈரப் படுத்தியது. அவர் கை என் தலையை ஆறுதலாக தடவியது. சிறுது நேரத்தில் என் தோள்களை தூக்கி என்னை அனைத்து கொண்டார். என் கண்ணீருடன் அவர் கண்ணீரும் சேர்ந்து கொண்டது. ஒருவருக்கு ஒருவர் ஆறுதல் சொல்ல என்னென்னமோ உளறினோம் அனால் அதில் அதிக அர்த்தம் இருந்தது. அவர் எவளோ பெருந்தன்மை உள்ளவர். என் உணர்வுக்கு, இல்லை பெண்கள் உணர்வுக்கு எவ்லோவு மதிப்பு கொடுக்க கூடியவர். இப்படி போன்றவரிடம் நான் கீழ் தரமாக நடந்ததுக்கு என் மனம் வேதனையை கொன்றோல் பண்ண சிரமப்பட்டேன்.

அரை மணி நேரத்துக்கு பிறகு எங்கள் பெட்ரூமில். இருவரும் முழு நிர்வாணமாக இருந்தோம். அவர் ஆண்குறி என் வாயினுள். முன்பு தயங்கி மட்டுமே இந்த இன்பத்தை அவருக்கு கொடுத்தேன். இனிமேல் இதில் மட்டும் இல்லை வாழ்க்கையில் எல்லா விதத்திலும் அவரை சந்தோஷ படுத்துவதே என் குறிக்கோள்.  மிகுந்த ஈடுபாடுடன் அவர் கடினமான தடியை சப்பினேன்.

அவர், "உஸ்ஸ், ஆஹ்ஹ்ஹ்," என்று முனகினார்.

எத்தனை நாட்களுக்கு பிறகு இன்று உடலுறவு கொள்கிறோம். அதனால் வந்த ஏக்கத்தால் நாங்கள் கட்டுக்கடங்கா உணர்ச்சியில் மிதந்தோம். அவர் என் தலையை வருடினார். அவர் உடல் இன்பத்தில் நெளிந்தது. அவர் என்னை எழுப்பி மல்லாக்காக படுக்கும் படி செய்ய முயற்சித்தார். நான் அவரை எழுந்திட விடாமல் அவர் நெஞ்சில் கையை வைத்து அவரை மல்லாக்காக படுக்க சேவித்தேன். நான் அவர் இடுப்பின் மேல் கால்களை பரப்பி அவர் ஆண்மையை என்னுள் ஏற்றுக்கொள்ள தயார் ஆனேன். அவர் இடுப்பும் என் இடுப்பும் காம நடனத்தை வெகு நாட்களுக்கு பிறகு மீண்டும் அரங்கேற்றியது. ஆஹா, இந்த காதலுடன் வரும் இன்பத்துக்கு எந்த கள்ள உறவு ஈடாக இருக்கு முடியும்.

இன்னும் அரை மணிநேரத்துக்கு பிறகு நான் அவர் நெஞ்சில் தலை வைத்து படுத்து இருந்தேன். சற்று முன் தான் எங்கள் காதல்மிக்க உடலுறவு எங்கள் பெரும் திருப்தியுடன் முடிந்தது.

நான் மெள்ள  பேசினேன்," அவனை அன்றே உதைத்து வீட்டை விட்டு விரட்டி இருக்க வேண்டும். என்னையும் நாலு உதை கொடுத்து ஒழுங்காக இருக்க சொல்லி இருக்கணும்."

அவர் சிரித்து கொண்டே சொன்னார்," அவனை உதைத்து விரட்டுவது ஒரு பிரச்சனையே இல்லை. முதலில் நீ அவன் வேண்டாம் என்று சொல்லணும்."

"எவ்வளவு மோசமாக நடந்து கொண்டேன். ஒரு பெண்ணுக்கு இந்த அளவு கோபம் வர கூடாது. ஒரு தவறான செயலுக்கு இன்னொரு தவறான செயல் தான் சரி என்று எப்படி முட்டாள்தனமாக நினைத்தேன்?"

"நடந்து முடிந்ததை இனிமேல் நினைப்பதில் எந்த லாபமும் இல்லை சுவேதா," என்றார்.

கொஞ்ச நேரம் மௌனம் அங்கே நீடித்தது.

"என்னங்க, நம்ம பையனை போய் அழைத்து வர வேண்டாமா?"

"அவன் உன் அம்மா கூட தானே இருக்கான். அங்கேயே கொஞ்ச நேரம் இருக்கட்டும். நான் அவன் அம்மாவுடன் கொஞ்ச நேரம் இங்கே தனியாக இருக்கிறேன்."

நான் என் தலையை மெள்ள தூக்கி அவர் முகத்தை பார்த்து புன்னகைத்தேன். அந்த புன்னகையில் இன்னும் கொஞ்சம் தயக்கம் இருந்தது. குடும்ப வாழ்கையின் அஸ்திவாரத்தையே என் செயலால் ஆட்டிவிட்டேன். பழைய அன்யோன்யம் மறுபடி உடனே வந்து விடாது. அதற்கு பெரும் முயற்சி நாங்கள் இருவருமே எடுக்க வேண்டும். 

சமாதானம் படுத்த முடியாத என் செயலுக்கு இனி வாழ்கை பூரா அந்த முயற்சியில் நான் ஈடுபட வேண்டும். நான் இதில் தோல்வி அடைய மாட்டேன் என்று உறுதியாக இருந்தேன்.

அவர் முகத்தை என் இரு உள்ளங்கையில் ஏந்தி," ஐ லவ் யு சோ மச்," என்றேன்.

அவர் பதில் சொல்ல அவசியம் இல்லை. அவர் அன்பு அவர் கண்களில் தெரிந்தது. எங்கள் இருவரின் இதழ்கள் மெள்ள ஒன்றை ஒன்று நாடியது.
 
முற்றும்.