Romance உமாவின் வாழ்கை

[UmaMaheswari]

உமாவின் மலர்கள் பூக்கும்…….Part  – 43

 
“கண்களை இறுக்கமாக மூடிக்கொண்டு ஜாஸ்மா மார்பில்  முகத்தை புதைத்து கொண்டு ஜாஸ்மா வின் இதய துடிப்பை எண்ணி கொண்டு இருந்தான்……..
 
 
“அவளோ  அவனை சீறு குழந்தை போல அவனை அள்ளி அனைத்திருந்தால்…….
“அர்ஜுன் இப்படி படுத்திருப்பது புதிதல்ல என்று அனைவர்க்கும் நன்றாக தெரியும்…..


“அர்ஜுன் அப்போ அப்போ ஜாஸ்மா வின் இதைய துடிப்பை உணர்ந்து கொணடே…… !!! தான் போகும் இடத்தை பற்றி சொல்லும் பொதுயெல்லாம் அவனின் உதடுகள் பேசும் அசைவுக்கு ஏற்றது போல் ஜாஸ்மா வின் மார்பு சதைகளை அவனுடைய உதடுகள்  நன்றாக கவ்வியது….

 
“இருப்பிடத்தில் இவர்கள் ரெண்டு பெரும்  தனியாக தனிமையில் இருப்பதால் அங்கு முடிருந்த இருப்பிடத்தில் அமைதியும் இவர்கள் பேசும்  சத்தம்கூட  இருவருக்கு மட்டுமே  கேட்டது….



 
“அர்ஜுனின் உதடுகள் பேசும் பொழுதும்  உதடுஅசைவில் மார்பு சதைகளை காவுவதுபோல் ,  கடிப்பது போலும் ஜாஸ்மா விற்கு உணரத்தொடங்கியது  ……. 
“உள்ளுக்குள் ஏதோ  ஒரு மாதிரி ஆகிவிடத்து,,,,,,, இருந்தாலும் ஜாஸ்மவும் சமாளிப்பது போல் நெளிய ஆரம்பித்தாள்….. ஆனால் அவளின் உடலும் சிலிர்த்து வேர்க்க தொடங்கியது…. அந்த குளிரான பெட்டியிலும் ……

“நேரம் நேரம் போக போக ஜாஸ்மா முழுமையாக சுகத்தில் மயங்கி  கொண்டு   அர்ஜுனின் பேச்சுக்கு வெறும் ம்ம்மம்…………… ம்ம்ம்னு மட்டுமே பதில் கூறினால்  ஒரு கட்டத்தில் அர்ஜுனின் செயல் இயல்பாகவேய இருந்தாலும்  ஜாஸ்  மாவுக்கு  ஈரமாய்  வடிய தொடங்கியது  மேலும்  அர்ஜுனை  அணைக்க……..  

“அவன் அதையே  செய்ய ஜாஸ்மா உடலில்  இடுக்குக்கீழ் பகுதி பொங்கி ஒரு மாதிரி ஆகிவிட்டது…… நிலைமை மோசம் ஆகிட கூடாதுனு உணர்ந்து…….“மேலும் ஜாஸ்மா எதுவும்  பேசமுடியாமல்  அர்ஜுனின்  தலை  முடிகளை விரல்களால்  வரியாவண்ணம்  அந்த  இன்பத்தை ரசித்துக்கொண்டு இருந்தால்…..

“நேரம் கடக்க கடக்க  மார்பு பகுதியில் ப்ளௌஸ் அர்ஜுனின் நாக்கின் அசைவில் ஈரம் ஆகுவதைபோல் உணர்ந்தாள்…….

“இப்பொதைக்கு  அவனை  தடுக்கும்  எண்ணம்  அவள் மனதில்  துளியும்  இல்லை  இருந்தாலும்  இந்த இடத்தில்  அதுவும்  கொஞ்ச  நேரத்தில்  அவன்  தன்னை விட்டு  செல்லவேண்டும்  யென்ற பிரிவை உணர்ந்து  மெதுவாய்  அவனின்  கன்னத்தை  கிள்ளி சிறு சிறு  முத்தங்களை  பதித்து  கொண்டே  விலகி… அவனுக்கு முதுகை காட்டிக்கொண்டு…..…

“தான்  கழட்டி  வாய்த்த  கருப்பு  நிற  பார்த்தவை அணிந்து  கொண்டு  அவனிடம்  “பார்த்து  போ  பத்திரம்” யென்று  சொல்லிகொண்டே  வெளியே  சென்றால்…..  

“ஆனால் அவள் அர்ஜுன்க்கு தெரியாமல் பாத்ரூம்குள் சென்றால் என்பது எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும் அந்த நிமிடம் நான் உள்ள வந்தேன்……
 “கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு நான் அனைவரனின் முகத்தையும் இருக்கையில் இருந்து கொண்டு ஜன்னலில் பார்த்தேன் அதில் சோகம் மற்றும் புரிவு மட்டுமே தெரிஞ்சது…

“ஆனால் ஜாஸ் மா மட்டுமே புதிதாய் புத்த மலர் போல வெட்கம் கலந்த சிரிப்பை வெளிப்படுத்தினால்……

“எனக்கு அப்போது இதை பற்றி கனிக்கும் என்னம் இல்லை…… எனக்கு வேற ஒரு கோவத்தில் இருந்தேன் ரயில் புறப்படட்டும் இருக்குது ஒருத்தனுக்கு……..

“எல்லாரும் ஒன்றாங்க எங்களை வழி அனுப்பி வைத்தனர் ரயில் கிளம்பியது……
 
“நான் ,அம்மா ,அர்ஜுன் ,சென்னை பயணம் தொடரும்……
 
உமாவின் மலர்கள் மீண்டும் மலரும்………