Incest மகனுக்கு முலைப்பால்

[sangavisri]

எட்டாம் பாகம் தொடர்ச்சி:

 

புவனாவின் கைகள், சங்கரின் கைகளுக்கு அழுத்தம் தர, சங்கர் மீண்டும் தன் அம்மாவின் முலைகளை பிசைய ஆரம்பித்தான். அவன் கொஞ்சம் அழுத்தம் தந்து பிசைய, புவனா “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. ஆஆஆஆஆஆஆஆ.. சங்கர்ர்ர்ர்..” என்று சத்தமாக முனக ஆரம்பித்தாள்.

 

சங்கரும் தன் அம்மாவுக்கு சுகமளிக்க, அவள் முலைகளை இன்னும் கொஞ்சம் அழுத்தம் தந்து பிசைந்தான். அவன் பிசைய பிசைய அவளது இன்ப முனகல்கள், அவள் எவ்வளவு ஏங்கிப்போயிருக்கிறாள் என்பதை சங்கருக்கு சொல்லாமல் சொல்லியது.

 

புவனாவின் முலைகளில் பால் வற்றிப் போயிருந்தாலும், சங்கரின் பிழிதலில் அவள் முலைகளில் இருந்த சில துளி பாலும் வெளியேறி அவள் நைட்டியை நனைத்தன.

 

புவனாவின் பின்பக்கமிருந்த சங்கரின் மூச்சுக்காற்று அவள் கழுத்தில் பட்டு மோத, அவள் உடலோடு ஒட்டியிருந்த சங்கரின் உடல் உஷ்ணம், கொஞ்சம் கொஞ்சமாக புவனாவை வெப்பப்படுத்த, புவனாவுக்கு ஏதேதோ எண்ணங்கள் தோன்ற ஆரம்பித்தது. இனியும் இதை தொடர்ந்தால் விஷயம், விபரீதமாகிவிடும் என்று, சங்கரின் பிடியிலிருந்து, விடாப்பிடியாக விலகினாள் புவனா.

 

தன் மகனிடம் பேசிக்கொண்ட வார்த்தைகளை எல்லாம் மறந்து, கொஞ்ச நேரத்தில் நம் மனது இப்படி சஞ்சலப்படப் பார்த்ததே என்று அவள் கண்கள் கண்ணீர்த் துளிகளை சிந்த ஆரம்பித்தது.

 

தன் பிடியிலிருந்து விலகி ஓடிய தன் அம்மாவின் நிலையை அறிந்த சங்கர், புவனாவின் அருகே சென்று, அவள் முகத்தைப் பார்த்தபோது, அவள் கண்களில் நீர் கசிந்திருப்பதைப் பார்த்தான்.

 

சங்கரைப் பார்த்து அவன் மார்பில் சாய்ந்துகொண்ட புவனா “சங்கர் சாரிடா.. அம்மா கொஞ்சம் உணர்ச்சிவசப்பட்டுட்டேன்..” என்றாள்.

 

தன் அம்மாவின் நிலையை அறிந்த சங்கரும் “எனக்கு தெரியும்மா. அப்பா இல்லாம நீ எவ்ளோ கஷ்டப்படுறன்னு..” என்று ஆறுதல் சொல்ல, புவனா கேள்வியாக சங்கரைப் பார்த்தாள்.

 

உடனே சங்கர் “நேத்து ராத்திரி நடந்தது எல்லாம் எனக்கு தெரியும்மா.. நீயும் ஒரு பொண்ணுதானே..” என்று சொல்லவும், புவனா சங்கரின் மார்பில் மீண்டும் சாய்ந்துகொண்டாள். “என்னை மன்னிச்சிரு செல்லம்..” என்றாள்.

 

“இதுக்கு எதுக்கும்மா மன்னிப்பு? நீ அப்படி என்கிட்ட என்ன தப்பா நடந்துக்கிட்ட? யாரா இருந்தாலும் ஒரு கட்டத்துக்கு மேல நம்ம ஆசைகளை அடக்கி வைக்க முடியாது. உன் முலையை பாத்துட்டு அந்த கஷ்டத்தை அனுபவிச்ச அனுபவம் எனக்கும் இருக்கு. அப்படித்தான் நீயும். இப்போ மட்டும் அப்பா உயிரோடு இருந்திருந்தா பிரச்சனை இல்லை. அவர் இல்லததாலதான், ஆசைகளை கட்டுப்படுத்த முடியாம நீ தவிச்சிக்கிட்டு இருக்க..” என்றான் சங்கர்.

 

சங்கர் சொன்ன விஷயம் நூற்றுக்கு நூறு சரியே என்பது புவனாவுக்கு புரிந்தது. வாழ்க்கையில் எவ்வளவு அனுபவசாலியாக இருந்தாலும், எவ்வளவு அறிவாளியாக இருந்தாலும், சில சந்தர்ப்பங்களில் ஒன்னும் தெரியாத குழந்தைபோல நம் மனது மாறிவிடுவது போல, அந்த சந்தர்ப்பத்தில் புவனாவின் மனநிலை இருந்தது.

 

அவள் உடல் பசிக்கு ஒரு ஆண்மகன் தேவை. ஆனால் அவளை அனுபவிக்க உரிமையுள்ள ஆண்மகன் (அவள் கணவன்) இப்போது உயிரோடு இல்லை.

 

இந்த விஷயத்தை உணர்வுப் பூர்வமாக புரிந்து வைத்திருந்தான் சங்கர். அதனால் தான் ஏதோ குற்றவாளிபோல நின்றிருந்த தன் அம்மாவிடம் “அம்மா.. இனி உன் ஆசைகளை அப்பா தீர்த்து வைப்பாரு..” என்றான் சங்கர்.

 

“இறந்துபோன என் கணவர் எப்படி என் ஆசைகளை தீர்த்துவைக்க முடியும்?” என்று சங்கர் சொன்ன வார்த்தைகளுக்கு அர்த்தம் புரியாமல் குழம்பினாள் புவனா. ஆனால் அதற்காக ஏதோ திட்டம் தீட்டியிருந்த சங்கரோ “இன்னும் கொஞ்ச நாள்தான்.. அப்புறம் உனக்குன்னு ஒரு புருசன் கிடைச்சிருவார்..” என்று சொன்னதும் புவனா பதறிப்போனாள்.

 

“டேய் சங்கர்.. என்னடா சொல்ற? நான் உன் அப்பாவ தவிர..” என்று சொல்லி முடிப்பதற்குள், சங்கரின் கைவிரல் புவனாவின் உதட்டை சொல்லவிடாமல் தடுத்து, “நீ எதையும் நினைச்சு மனசை போட்டு குழப்பிக்காத. இன்னும் ஒருநாள் மட்டும் பொறுத்துக்கோ.. அப்புறம் உன் கஷ்டமெல்லாம் தீர்ந்துடும்..” என்று சங்கர் சொல்ல, புவனா மயக்கம் வராத குறையாக நின்றிருந்தாள்.

 

சங்கர் அதற்கு மேலும் எதையும் சொல்லாமல் தன் அறைக்கு சென்றுவிட, புவனா தன் மகன் ஏதாவது விபரீதம் செய்துவிடுவானோ என்று ஒரு வித பயத்துடனும், அதே சமயம் தன் மகன் என்ன செய்யப்போகிறான் என்பதை தெரிந்துகொள்ளும் ஆர்வத்துடனும் இருந்தாள்.

 

அன்று பொழுது கழிய, மறுநாளும் கடந்தது.

 

மறுநாள் காலை சங்கர் புவனாவின் முலைகளில் பால் குடித்துவிட்டு, தன் வேலைகளை பார்த்துக்கொண்டிருக்கும்போது, அவன் மொபைலுக்கு கால் வந்தது.

 

போனை எடுத்த சங்கர் “நீங்க அங்கேயே இருங்க.. நானே அங்க வரேன்..” என்று பேசிக்கொண்டிருக்க, புவனா தன் மகன் பேசுவதை பக்கத்தில் இருந்து கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.

 

தன் அம்மா தான் பேசுவதை ஆர்வமாக கேட்பதை பார்த்த சங்கர், ஒரு புன்னகையோடு, “அம்மா.. அப்போ இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல வீட்டுக்கு வரப்போறாரு.. நீ குளிச்சு முடிச்சு ரெடியா இரும்மா..” என்று சொல்லிவிட்டு வேகவேகமாக வெளியே கிளம்பினான்.

 

புவனாவுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. “யார் வரப்போகிறார்கள், சங்கர் வேறு என் கணவர் என்கிறான்..” என்று யோசித்தவள், தன் மகன் சொன்னபடி செய்வோம் என்ற முடிவோடு, சங்கர் சொன்னதுபோல குளித்து முடித்து, தான் வழக்கமாக கட்டிக்கொள்ளும் சேலையை எடுத்துக் கட்டிக்கொண்டிருக்க, அவளது போன் ரிங் ஆனது.

 

போனில் அழைப்பது சங்கர் என்பது தெரிந்ததும், “சொல்லு செல்லம்..” என்றாள் புவனா. “என்னம்மா, குளிச்சிட்டியா?” என்றான் சங்கர். “ம்ம்ம்ம்.. குளிச்சிட்டேன்டா..” என்றாள் புவனா.

 

“சரி.. நீ கல்யாணப் புடவைன்னு ஒரு பட்டுப் புடவை வச்சிருப்பியே அத கட்டிக்கிட்டு காத்திரு. நான் அப்போவோடு வரேன்..” என்று சொல்லிவிட்டு போனை வைத்துவிட்டான்.

 

புவனாவுக்கு இதைக் கேட்டதும் நெஞ்சம் திக் திக் என்று அடித்துக்கொள்ள ஆரம்பித்தது. யார் வரப்போகிறார்கள் என்ற ஆர்வமும் அதிகமானது. உடனே தான் கட்டிக்கொண்டிருந்த புடவையை அவிழ்த்துப் போட்டுவிட்டு, மகன் சங்கர் சொன்னதுபோல அவளது கல்யாண பட்டுப் புடவையை அணிந்துகொண்டாள்.

 

புவனா புடவை கட்டி முடிக்கையில், வீட்டு காலிங் பெல் ஒலித்தது. புவனா, அவளையும் அறியாமல் வேகவேகமாக சென்று கதவைத் திறந்தாள்.

 

வாசலில் சங்கர் மட்டும் பின்பக்கமாக கைகளைக் கட்டியபடி நின்றிருந்தான். புவனாவின் பார்வை வேறு யாராவது வந்திருக்கிறார்களா என்று தேடியது. ஆனால் அவனைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை.

 

அதைக் கவனித்த சங்கர் “என்னம்மா, அப்பாவை தேடுறியா?” என்று சொல்லி, பின் பக்கம் வைத்திருந்த தன் வலது கையை முன்பக்கம் கொண்டு வர, அதில் வாழை இலையில் சுற்றி, மல்லிகைப் பூ இருந்தது.

 

“இனி நீ தினமும் பூ வச்சிக்கனும்ம்மா..” என்று சொல்லி பூவை அவளிடம் நீட்டினான் சங்கர். “என்னடா இது பூவெல்லாம் வாங்கிட்டு வந்திருக்க? மொதல்ல உள்ள வா.. யாராவது பாத்திடப் போறாங்க..” என்று சங்கரை உள்ளே அழைத்து கதவைச் சாத்தினாள் புவனா.

 

பிறகு சங்கரிடம் இருந்து பூவை வாங்கி தன் தலையில் வைத்துக்கொண்டாள்.

 

பிறகு “அப்பா வருவாருன்னு சொன்னியேடா? அப்பா எங்க?” என்றாள் புவனா.

 

“ம்ம்ம்ம்.. அதுக்குள்ள என்ன அவசரம்? நீ போய் கல்யாண பொண்ணு மாதிரி நகையெல்லாம் போட்டுட்டு வா..” என்றான்.

 

சங்கர் சொல்வதை, விதவை புவனாவால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. ஆனாலும் தன் மகனுக்காக தன்னை மாற்றிக்கொண்டவள், இப்போது மகன் சொன்னதை மறுக்க முடியாமல் தன் அறைக்குச் சென்றாள்.

 

அமங்கலி என்று ஊரார் சொன்னதிலிருந்து, பத்திரமாக பூட்டிவைத்திருந்த தன் நகைகளையெல்லாம் வெளியே எடுத்தாள் புவனா. பல நாட்கள் கழித்து அவைகளை பார்த்தவுடன் அவளையும் அறியாமல் மனதுக்குள் புதுப்பெண் போல மத்தாப்பு பூத்தது.

 

இவையெல்லாம் இனி தன்னை அலங்கரிக்க போவதில்லை என்று நினைத்த புவனாவுக்கு, இன்று மீண்டும் அந்த பாக்கியம் கிடைத்திருப்பதற்காக கடவுளுக்கு நன்றி சொல்லியபடி, நகைகளை எல்லாம் எடுத்து போட்டுக்கொண்டாள்.

 

பட்டுப் புடவை சுற்றிய உடல், நகைகளால் ஜொலிக்கும் கழுத்து, மல்லிகையால் வாசம் கமழும் கூந்தல் என பத்து வயது குறைந்தவள் போல தன் மகன் முன்னால் வெட்கத்தோடு வந்து நின்றாள் புவனா.

 

புவனாவை அந்த கோலத்தில் பார்க்க, சங்கருக்கு ஆனந்தக் கண்ணீரே வந்துவிட்டது. புவனா எதுவும் பேசால் வெட்கப் பார்வையோடு “என் கணவன் எங்கே..” என்று கேட்பது போல சங்கரைப் பார்த்தாள்.

 

உடனே சங்கர் “கண்ணை மூடும்மா.. அப்பாவைக் காட்டுறேன்..” என்று சொல்லியதும், புவனா கண்களை மூடிக்கொள்ள, சங்கர் தன் இடது கையிலிருந்த கிப்ட் பாக்ஸை முன்பக்கமாக கொண்டு வந்து, “இப்போ கண்ணைத் திறந்து பாருமா..” என்றான்.

 

புவனா ஆர்வமாக கண்களைத் திறந்தாள். ஆனால் சங்கரின் கையில் இருந்த கிப்ட் பாக்ஸை பார்த்துவிட்டு, “என்னடா இது?” என்று கேட்டாள். “வாங்கி திறந்து பாரும்மா..” என்றான் சங்கர்.

 

உடனே ஆர்வமாக அந்த கிப்ட் பாக்ஸை வாங்கிப் பிரிக்க ஆரம்பித்தாள் புவனா. கிப்ட் கவரை கிழித்து, அதற்குள்ளே இருந்த அட்டைப் பெட்டியை திறந்து, உள்ளேயிருக்கும் பொருளை வெளியே எடுத்து பார்த்தபோது, புவனாவுக்கு ஆச்சர்யமும், அதிர்ச்சியும் ஒன்று சேர்ந்துகொண்டது.

 

“என்னடா இது?” என்று சங்கரைப் பார்த்து கேட்டாள் புவனா.

 

“இதுக்கு பேரு டில்டோ. இதப்பத்தி உனக்கு தெரிஞ்சிருக்க வாய்ப்பில்ல. ஆனா இந்த ஜெனரேசன் பொண்ணுங்க எல்லாருக்கும் இதப்பத்தி தெரியும்..” என்றான் சங்கர்.

 

புவனா, ஒரு ஆணின் சுன்னி போல கருகருவென்று 12 இன்ச் நீளத்திற்கு, தடிமனாக இருந்த அந்த ரப்பர் வஸ்துவைப் பார்த்து பிரம்மித்துப்போனாள். தன் கணவரின் சுன்னிதான் அவள் முதல் முதலாக பார்த்த ஆண்மகனின் சுன்னி. நிஜத்தில் அவள் கணவரின் சுன்னி எப்படி இருக்குமோ, அதைப்போலவே, சொல்லப்போனால் அதைவிட இன்னும் அழகாக, ஒரு நிஜ ஆண்குறியைப் பார்ப்பது போலவே இருந்தது.

 

அந்த ரப்பர் சுன்னியில் நரம்புகள் புடைத்திருக்க, சுன்னி மொட்டு சிவந்திருக்க, அதைப் பார்த்தவுடனேயே அதை ஊம்ப புவனாவின் உதடுகள் துடிதுடித்தன.

 

அப்போது சங்கர் “அம்மா.. ஒரு புருசன் தன்னோட பொண்டாட்டிக்கு தர வேண்டியது ரெண்டு விஷயம். ஒன்னு சொத்து, இன்னொன்னு சுகம். அப்பா நமக்கு ஓரளவு சொத்தை விட்டுட்டு போயிருக்கார். ஆனா உனக்கு தரவேண்டிய சுகத்தை அவரே எடுத்துக்கிட்டு போயிட்டார். உனக்கு அவர் தர வேண்டிய சுகத்தை இனி இந்த ரப்பர் சுன்னி உனக்கு தரப்போகுது.. அதனாலதான் இத உன் புருசன்ன்னு சொன்னேன்.. அதாவது இதுதான் இனி எனக்கு அப்பா..” என்று சொல்லவும், புவனா ஓடிவந்து சங்கரைக் கட்டிப்பிடித்து, அவன் முகமெங்கும் முத்தமிட்டாள்.

 

“என் செல்லமே.. உன்ன பெத்ததுக்கு நான் என்ன பாக்கியம் செஞ்சேனோ?” என்று சொல்லியபடி சங்கரின் மார்பில் சாய்ந்துகொண்டாள்.

 

- எட்டாம் பாகம் தொடரும்..