10-02-2021, 07:03 PM
(This post was last modified: 10-02-2021, 07:09 PM by kamal kishan. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
విశాలకి 38 సంవత్సరాలు,
చాలా అందంగా చూడగానే గుండె లయ తప్పేలా కసికే కసి పుట్టేలా ఉంది.
నిండైన 38” సళ్ళ వరస, బిగువులు మోయలేక జాకెట్ చిరిగిపోతుందేమో అన్నట్లు వేసుకొంది.
వెంకట్ రెడ్డికి తన పెళ్ళాన్ని చూడగానే కంగారొచ్చింది. దీని వరస చూస్తే ఈ రోజు ఆఫీసుకి వెళ్ళనిచ్చేట్లు లేదే....
“ఏమయిందే నీకు....(అంటూ గోణిగినట్లే)అన్నాడు. మళ్ళీ “విశాలా....జాకెట్ కొంచెం టైట్ అయినట్లుంది, కొత్తది కుట్టించుకోపోయ్యావా?!” సముదాయిస్తున్నట్లుగా అడిగాడు.
తను ఇంకా తెలివిగా సమాధానం చెప్పింది “సిగ్గులేకపోతే సరి రోజూ.......పెద్దవి చెయ్యండీ...., మళ్ళీ జాకెట్ పెద్దదయిందని అనండి”.
“అబ్బో...నేను అంతలా పిసికానా?”
“మరి మీరు కాకపోతే ఎవ్వరు?! ఏం మాట్లాడుతున్నారండీ....?!”
“అయ్యో నా ఉద్దేశం అది కాదే.....”
“నాకు తెలియదా మీ ఉద్దేశం ఏంటో...?!” అంటూ పైట జారుగా వదిలేసి ముందుకు వంగింది.
పాపం ఆ రెండు బంతుల దెబ్బకి గురుడి గుండె గుబెల్లుమంది.
“కనపడుతున్నాయా? ఎలా ఉండే వాటిని ఎలా చేశారో.....”
“...........” మౌనంగా గుడ్లప్పగించి విశాలని చూడసాగాడు వెంకట్ రెడ్డి.
“ఏంటయ్యా, ఎప్పుడూ చూడనట్లు అట్లా తదేకంగా చూస్తున్నావ్...”
“నేను చూడట్లెదే...నువ్వే చూపిస్తున్నావ్”
“అట్ల సూడమాకయ్యా...గుబులయితాంది...”
“ఇట్టా..రావే.....”
“ఊ....వస్తే నొక్కవుగా...?!” అంటూ దగ్గరకొచ్చింది.
విశాల పైట లాగేసి, ఆ కాశీ గుబ్బల్ని కసిగా చూస్తూ....జాకెట్లో చేతులు పోనిచ్చి; చేతుల నిండుగా తీసుకున్నాడు; హూ అంటూ మూలిగింది.
ఇద్దరు పిల్లల తల్లైనా....ఆ గుబ్బల్ని చేతుల్లో తీసుకున్నప్పుడల్లా ఆ వేడి స్పర్శ వెంకట్ రెడ్డిని పిచ్చెకిస్తూనే ఉంటుంది. దీనిలో ఏదో ఉంది. అనుకుంటూ జక్కేట్లోనే ఆ గుబ్బల్ని కసుక్కున పిసికాడు.
“హూ...అలాగే పిసుకయ్యా” అంటూ రొమ్ముల్ని ఇంకా ముందుకు తీసుకు వచ్చి వెంకట్ రెడ్డి ఛాతీకి రుద్దింది.
“ఏందే ఏపుగ పెంచేసినవ్, చాన వేడిగున్నయ్, జాకెట్ తీయ్యచ్చు కదే....?!”
“పెద్ద మగాడివి జాకెట్ వస్తలేదా?! నీకు”
“టైట్ గా ఉందే.....”అంటూ జాకెట్ హూక్స్ విప్పసాగాడు. ఒకొక్కటీ విప్పూతూ ఉంటే జాకెట్ లో నుండి గుబ్బలు బయటికి తన్నుకొచ్చి ఉదయిస్తున్నసూర్య బింబంలా ఊరిస్తున్నాయి.
“రా..రా మగాడా....నిన్ను ఊరించడానికి ఎన్ని పాట్లు పడుతున్నానో చూస్తున్నావుగా” అంటూ వెంకట్ రెడ్డి షర్ట్ తీసెసింది. వెంకట్ రెడ్డి విశాల బట్టలు ఒకొక్కటీ వలిచ్చేశాడు.
ఇద్దరూ నగ్నంగా తయ్యారయ్యారు. విశాల చేతికి కళ్యాణ ఉంగరం, మెడలో నల్లపూసల పూస్తేలూ., ముక్కుకి ముక్కు పుడక చెవులకి బంగారు కమ్మలూ చిన్నప్పుడు చేయించిన సిగ్గు బిల్లా అది పూ రెమ్మల మీద తాకుతూ ఇదే ద్వారము అన్నట్లు మెరుస్తూ చూపిస్తోంది.
విశాలని తదేకంగా పై నుండి కిందకూ, కింద నుండీ పైకి చూడసాగాడు వెంకట్ రెడ్డి.
విశాల తీసుకుంటున్న ఊపిరికి గుండెలు ఎగిసి పడుతున్నాయి.
వెంకట్ రెడ్డి తన దండాన్ని చేతుల్లో తీసుకొని పడుకోవే అంటూ అంటూ నెల మీదే విశాలని పడుకో బెట్టి రేడు కాళ్ళూ వెడల్పు చేసి బలంగా దూసుకుపోయ్యాడు.
“ఆ...మెల్లగా”అంటూ వెంకట్ రెడ్డికి పొడుపులకి మూలుగుతూ దారి చూపసాగింది.
వెంకట్ రెడ్డి, ఒకే ఊపులో లోపలకి గుచ్చుతూ దొబ్బ సల్లని పట్టుకుని పిసికెస్తూ పది హిను నిముషాలు కుతిగా దెంగి తనలో కార్చేసుకున్నాడు.
పెళ్ళాం చీరతో తన మొడ్డ తుడిచేసుకుని బట్టలు వేసుకుని బయటికి వెళ్లిపోయ్యాడు.
చాలా అందంగా చూడగానే గుండె లయ తప్పేలా కసికే కసి పుట్టేలా ఉంది.
నిండైన 38” సళ్ళ వరస, బిగువులు మోయలేక జాకెట్ చిరిగిపోతుందేమో అన్నట్లు వేసుకొంది.
వెంకట్ రెడ్డికి తన పెళ్ళాన్ని చూడగానే కంగారొచ్చింది. దీని వరస చూస్తే ఈ రోజు ఆఫీసుకి వెళ్ళనిచ్చేట్లు లేదే....
“ఏమయిందే నీకు....(అంటూ గోణిగినట్లే)అన్నాడు. మళ్ళీ “విశాలా....జాకెట్ కొంచెం టైట్ అయినట్లుంది, కొత్తది కుట్టించుకోపోయ్యావా?!” సముదాయిస్తున్నట్లుగా అడిగాడు.
తను ఇంకా తెలివిగా సమాధానం చెప్పింది “సిగ్గులేకపోతే సరి రోజూ.......పెద్దవి చెయ్యండీ...., మళ్ళీ జాకెట్ పెద్దదయిందని అనండి”.
“అబ్బో...నేను అంతలా పిసికానా?”
“మరి మీరు కాకపోతే ఎవ్వరు?! ఏం మాట్లాడుతున్నారండీ....?!”
“అయ్యో నా ఉద్దేశం అది కాదే.....”
“నాకు తెలియదా మీ ఉద్దేశం ఏంటో...?!” అంటూ పైట జారుగా వదిలేసి ముందుకు వంగింది.
పాపం ఆ రెండు బంతుల దెబ్బకి గురుడి గుండె గుబెల్లుమంది.
“కనపడుతున్నాయా? ఎలా ఉండే వాటిని ఎలా చేశారో.....”
“...........” మౌనంగా గుడ్లప్పగించి విశాలని చూడసాగాడు వెంకట్ రెడ్డి.
“ఏంటయ్యా, ఎప్పుడూ చూడనట్లు అట్లా తదేకంగా చూస్తున్నావ్...”
“నేను చూడట్లెదే...నువ్వే చూపిస్తున్నావ్”
“అట్ల సూడమాకయ్యా...గుబులయితాంది...”
“ఇట్టా..రావే.....”
“ఊ....వస్తే నొక్కవుగా...?!” అంటూ దగ్గరకొచ్చింది.
విశాల పైట లాగేసి, ఆ కాశీ గుబ్బల్ని కసిగా చూస్తూ....జాకెట్లో చేతులు పోనిచ్చి; చేతుల నిండుగా తీసుకున్నాడు; హూ అంటూ మూలిగింది.
ఇద్దరు పిల్లల తల్లైనా....ఆ గుబ్బల్ని చేతుల్లో తీసుకున్నప్పుడల్లా ఆ వేడి స్పర్శ వెంకట్ రెడ్డిని పిచ్చెకిస్తూనే ఉంటుంది. దీనిలో ఏదో ఉంది. అనుకుంటూ జక్కేట్లోనే ఆ గుబ్బల్ని కసుక్కున పిసికాడు.
“హూ...అలాగే పిసుకయ్యా” అంటూ రొమ్ముల్ని ఇంకా ముందుకు తీసుకు వచ్చి వెంకట్ రెడ్డి ఛాతీకి రుద్దింది.
“ఏందే ఏపుగ పెంచేసినవ్, చాన వేడిగున్నయ్, జాకెట్ తీయ్యచ్చు కదే....?!”
“పెద్ద మగాడివి జాకెట్ వస్తలేదా?! నీకు”
“టైట్ గా ఉందే.....”అంటూ జాకెట్ హూక్స్ విప్పసాగాడు. ఒకొక్కటీ విప్పూతూ ఉంటే జాకెట్ లో నుండి గుబ్బలు బయటికి తన్నుకొచ్చి ఉదయిస్తున్నసూర్య బింబంలా ఊరిస్తున్నాయి.
“రా..రా మగాడా....నిన్ను ఊరించడానికి ఎన్ని పాట్లు పడుతున్నానో చూస్తున్నావుగా” అంటూ వెంకట్ రెడ్డి షర్ట్ తీసెసింది. వెంకట్ రెడ్డి విశాల బట్టలు ఒకొక్కటీ వలిచ్చేశాడు.
ఇద్దరూ నగ్నంగా తయ్యారయ్యారు. విశాల చేతికి కళ్యాణ ఉంగరం, మెడలో నల్లపూసల పూస్తేలూ., ముక్కుకి ముక్కు పుడక చెవులకి బంగారు కమ్మలూ చిన్నప్పుడు చేయించిన సిగ్గు బిల్లా అది పూ రెమ్మల మీద తాకుతూ ఇదే ద్వారము అన్నట్లు మెరుస్తూ చూపిస్తోంది.
విశాలని తదేకంగా పై నుండి కిందకూ, కింద నుండీ పైకి చూడసాగాడు వెంకట్ రెడ్డి.
విశాల తీసుకుంటున్న ఊపిరికి గుండెలు ఎగిసి పడుతున్నాయి.
వెంకట్ రెడ్డి తన దండాన్ని చేతుల్లో తీసుకొని పడుకోవే అంటూ అంటూ నెల మీదే విశాలని పడుకో బెట్టి రేడు కాళ్ళూ వెడల్పు చేసి బలంగా దూసుకుపోయ్యాడు.
“ఆ...మెల్లగా”అంటూ వెంకట్ రెడ్డికి పొడుపులకి మూలుగుతూ దారి చూపసాగింది.
వెంకట్ రెడ్డి, ఒకే ఊపులో లోపలకి గుచ్చుతూ దొబ్బ సల్లని పట్టుకుని పిసికెస్తూ పది హిను నిముషాలు కుతిగా దెంగి తనలో కార్చేసుకున్నాడు.
పెళ్ళాం చీరతో తన మొడ్డ తుడిచేసుకుని బట్టలు వేసుకుని బయటికి వెళ్లిపోయ్యాడు.