Incest mouni கதைகள்

[johnypowas]

எல்லாம் இன்செஸ்ட் மயம். - 2


எனக்கு ஒரு அண்ணன். ஒரு சகோதரி. அதுதான் இப்போ கோபி சொன்ன ரேவதி. ரேவதி என் கடைசி தங்கை. ரேவதியும் என்னை போலதான். உடம்பை கிண் என்று வைத்திருப்பாள். நான் வெண்மை நிறம். ரேவதிக்கு நடிகை சுகன்யா போல கொழுகொழு முகம். எப்போதும் சிவப்பா குங்குமம் இட்டிக் கொண்டு தழைய தழைய பட்டு புடவை கட்டிக் கொண்டு தலையில் மல்லிகை வைத்துக் கொண்டு இருப்பாள். பெரிய பெரிய முலைகள். மசு மருவற்ற அழகான சங்கு கழுத்து. ஒடுங்கிய இடுப்பில் ஆழமான தொப்புள். கரு கருவென்று அடர்த்தியான குண்டியை தொடும் நீளமுள்ள கூந்தல். சதையுடன் அளவான இடை. என்னை விட ஆறேழு வருஷம் சின்னவ. ஆனால் ரொம்ப நாளா குழந்தை பெத்துக்காம சமீபமாகத்தான் குழந்தை பெத்துக்கிட்டா. கேட்டா விரதம் அது இதுன்னா. அடேங்கப்பா இவன்கிட்டேதான் குழந்தை பெத்திருக்கா? எனக்கு நிலை கொள்ளவில்லை. பெண்கள் சுபாவம் வம்பு கதைகள் கேட்பது. எனவே என் பெண்மை எல்லா விஷயங்களையும் கேட்டு தெரிந்துக்கொள்ள ஆசைப்பட்டது. ஆனால் கூடவே சற்று தயக்கம் இருந்தது. இவனிடமா? என்று. கடைசியில் என் மனதை தேற்றி

“ரேவதி ஒங்கிட்டே குழந்தை பெத்துக்கிட்டாளா? எப்படிடா?" என்று ஏறக்குறைய அவனிடம் கெஞ்சவே ஆரம்பித்தேன். கோபி சிரித்துக் கொண்டே தன் சித்தி அனுபவத்தை சொல்ல ஆரம்பித்தான்.

//இனி கோபி தன் சித்தி அனுபவங்களை அவனே சொல்கிறான்//

அப்போது ரேவதி சித்தி எங்கள் வீட்டிற்கு வந்திருந்தாள். அப்போது எனக்கு சம்மர் லீவ். எப்போதும் செஸ் விளையாடிக் கொண்டு இருக்கும் நான் ரேவதி சித்தியுடன் "செக்ஸ்" விளையாட ஆசைப்பட்டேன். ரேவதி சித்தி ஜாலி டைப். க்ளோப் ஜாமூனில் இருந்து குஷ்பு வரை தாராளமாக பேசலாம். எப்போதும் ஜாலியாக இருக்கும் சித்தி ஏனோ சோகமாக இருந்தாள். ஒரு நாள் சித்தி அம்மாவிடம் பேசிக் கொண்டு இருக்கும் போதுதான் இந்த விஷயம் என் காதில் விழுந்தது.

“அவசரப்பட்டுட்டேன்க்கா” சித்தி குரலில் விரக்தி.

“ஏண்டி அப்படி சொல்றே" அம்மா குரலில் பதட்டம் இருந்தது.

“பின்ன என்னக்கா. அந்த வீட்டில் எப்போதும் குழந்தை பற்றிதான் பேச்சு. அதுவும் என் அத்தைக்காரி இருக்காளா? டார்ச்சர் தாங்க முடியலக்கா" என்று சித்தி அலுத்துக்கொள்வது தெரிந்தது.

“ஏண்டி. அப்போ பெத்துக்க வேண்டியதுதானே"

“ஐயோ அக்கா” சித்தி மென்று முழுங்குவதை பார்த்தால் என்னால் ஊகிக்க முடிந்தது. பின் அம்மா பின்னால் சென்று தகவல்களை சேகரிக்க ஆரம்பித்தேன். விஷயம் நன்றாக புரிந்தது. சித்தி இப்போ இக்கட்டில் இருக்கிறாள். காரணம் குழந்தை பிரச்சனை. சித்தி கணவனை எனக்கு எப்போதும் பிடிக்காது. இப்போ இந்த விஷயத்திலும் லாயக்கில்லை என்று தெரிய வந்ததில் என் திட்டம் ஏறக்குறைய உருவானது. அன்றிலிருந்து என் முழு நேர பணியாக ரேவதி சித்தியை சுற்றி வர ஆரம்பித்தேன். சம்மர் லீவாக இருப்பதால் இன்னும் வசதி. கடைசியில் மெல்ல என் பிரம்மாஸ்திரத்தை அம்மா இல்லாத நேரமா பார்த்து உபயோகித்தேன்.

“சித்தி. ஏன் எப்பவுமே சோகமா இருக்கீங்க. பார்க்க சகிக்கல" என்றேன் வேண்டுமென்றே சோகத்துடன்.



“சேச்சே. நானா இல்லையே" என்று சித்தி சொல்ல நான் மெல்ல அவள் பக்கத்தில் அமர்ந்தேன். நெருக்கமாக அமர்ந்ததால் அவள் மூச்சுக்காற்று என் மேல் படும் அளவு உட்கார்ந்தேன். என் தோள்கள் லேசாக அவளை உரசின. மெல்ல என் கண்கள் அவள் கண்களை உற்று பார்த்தது.



“சொல்லுங்க சித்தி. என்ன பிரச்சனை" என்றேன்.



“நீ என்ன கிருஷ்ண பரமாத்மாவா. என் பிரச்சனையை தீர்த்து வைக்க" என்று சிரித்தாள்.



“ஆமாம் சித்தி, நானும் கிருஷ்ணாதான். கோபி கிருஷ்ணாதான்" என்றேன் சிரித்துக் கொண்டே.



“அப்போ உதவிக்கு கூட்டிட வேண்டியதுதான்" என்ற சித்தி கைகள் என் பேண்ட் சிப்பை அழுத்தியது. இதை நான் சற்றும் எர்கிர்பார்க்கவில்லை. என் நிலை இக்கட்டானது.



சித்தியை நான் மடக்க நினைத்தால் அவள் என்னை மடக்கறாளே?



“சித்தீ. என்ன பண்றீங்க"



“நானா கேட்டேன் ஒன் உதவியை? நீதானே வலிய வந்து. ம்ம்ம்ம்" என்று சொல்லிய சித்தி கைகள் மெல்ல என் தண்டை என் பேண்ட்டோட தேய்த்தாள்.



“நீ சின்ன பையனா இருக்கும்போது. நான் எத்தனை தடவை "இதுக்கு” சோப் போட்டிருக்கேன் தெரியுமா?"



“இதுக்குன்னா"



“ச்சீய்"



“சொல்லு சித்தி"



“ம்ம் ஒன் குஞ்சிக்குதான். அப்ப பச்ச மிளகா மாதிரி இருக்கும். இப்போ என்னடான்னா?"



“அப்ப நான் சின்ன பையன். இதுவும் அப்படியேவா இருக்கும்"


“அதானே. அப்படியேவா இருக்கும். பார்த்துடலமா?" என்ற சித்தி கைகள் என் பேண்ட் சிப்பை சரக் என்று இறக்கியது.