25-03-2019, 12:24 AM
கருப்பு நிலா – 2
அவளின் திமிரும் முலைகள் மீது விழுந்த என் பார்வையை மாற்றினேன்.
‘எங்க போறார்னு.. உனக்கு தெரியும்தான..?’ என்று என்னைப் பார்த்துக் கேட்டாள்.
‘இ.. இல்ல மதனி.. எனக்கு தெரியாது..’ என்று நான் பொய் சொன்னேன்.
என்னையே முறைத்து பார்த்தாள்.
நான் சிரித்து மழுப்பினேன்.
அடுத்த நொடி..’பளீ ‘ரென என் கன்னத்தில் அறைந்தாள்.
‘எனக்கு வர்ற ஆத்திரத்துக்கு.. உன்னை மொத.. கழுத்த நெறிச்சு கொல்லனும்டா..’ என்றாள்.
நான் கன்னத்தை தேய்த்தபடி சிரித்தேன்.
‘சிரிக்கறியா..?’ என்று மீண்டும் அடித்தாள்.
சாப்பிட்டு முடித்து நான் மீண்டும் படுத்து விட்டேன். அவளும் போய் படுத்து விட்டாள்.
மீண்டும் நான் சத்தம் கேட்டு கண்விழித்த போது.. விடிந்து விட்டிருந்தது. அண்ணாச்சி வந்திருந்தார். அவருடன் மதனி சண்டையிட்டு கொண்டிருந்தாள்.
என்னென்ன பேசினார்கள் என்று தெரியவில்லை.
‘ஆமாடி.. நான் ஆம்பளை அப்படித்தான் இருப்பேன். நீ பொம்பளைன்னா.. ஒரு புள்ளைய பெத்துக்காட்டு பாக்கலாம். ஊரெல்லாம்.. என்னை பொட்டப்பையன்னு பேசறாங்க உன்னால..’ என்று சத்தமாக கத்திக்கொண்டிருந்தார் அண்ணாச்சி.
‘ அதுக்காக நான் என்ன கண்டவன் கூடவா போய் புள்ள பெத்துக்க முடியும்..?’என்று மதனியும் திருப்பிக் கத்த.. சண்டை முற்றியது.
கோபத்தில் பளார்.. பளார் என இரண்டு அறை விட்டார்.
நான் எழுந்து விட்டதைப பார்த்து சண்டையை நிறுத்தி.. மேலும் கத்திவிட்டு போனார்.
நான் எழுந்து போர்வையை எடுத்து மடித்து வைத்தேன்.
மதனி தரையில் உட்கார்ந்து கோவென அழத்தொடங்கினாள்.
நான் மெல்ல அவள் அருகில் போய்
‘மதனி..’என்றேன்.
அவள் தலைகுணிந்து தொடர்ந்து அழுதாள்.
நான் மீண்டும் ‘மதனி.’ என்று கூப்பிட்டேன்.
என்னை நிமிர்ந்து பார்த்தாள்.
அவள் கண்களிலிருந்து வலிந்த நீரைவிட மூக்கிலிருந்து அதிகம் ஒழுகியது. முந்தாணையால் மூக்கைத் துடைத்தாள்.
‘மூடிட்டு போடா..’ என்றாள்.
அப்பறம் நான் குளித்து விட்டு கடைக்குக் கிளம்பினேன்.
அவள் சமைக்கவும் இல்லை. அவள் ஊருக்கு போய் விடுவாள் என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.
அவளின் திமிரும் முலைகள் மீது விழுந்த என் பார்வையை மாற்றினேன்.
‘எங்க போறார்னு.. உனக்கு தெரியும்தான..?’ என்று என்னைப் பார்த்துக் கேட்டாள்.
‘இ.. இல்ல மதனி.. எனக்கு தெரியாது..’ என்று நான் பொய் சொன்னேன்.
என்னையே முறைத்து பார்த்தாள்.
நான் சிரித்து மழுப்பினேன்.
அடுத்த நொடி..’பளீ ‘ரென என் கன்னத்தில் அறைந்தாள்.
‘எனக்கு வர்ற ஆத்திரத்துக்கு.. உன்னை மொத.. கழுத்த நெறிச்சு கொல்லனும்டா..’ என்றாள்.
நான் கன்னத்தை தேய்த்தபடி சிரித்தேன்.
‘சிரிக்கறியா..?’ என்று மீண்டும் அடித்தாள்.
சாப்பிட்டு முடித்து நான் மீண்டும் படுத்து விட்டேன். அவளும் போய் படுத்து விட்டாள்.
மீண்டும் நான் சத்தம் கேட்டு கண்விழித்த போது.. விடிந்து விட்டிருந்தது. அண்ணாச்சி வந்திருந்தார். அவருடன் மதனி சண்டையிட்டு கொண்டிருந்தாள்.
என்னென்ன பேசினார்கள் என்று தெரியவில்லை.
‘ஆமாடி.. நான் ஆம்பளை அப்படித்தான் இருப்பேன். நீ பொம்பளைன்னா.. ஒரு புள்ளைய பெத்துக்காட்டு பாக்கலாம். ஊரெல்லாம்.. என்னை பொட்டப்பையன்னு பேசறாங்க உன்னால..’ என்று சத்தமாக கத்திக்கொண்டிருந்தார் அண்ணாச்சி.
‘ அதுக்காக நான் என்ன கண்டவன் கூடவா போய் புள்ள பெத்துக்க முடியும்..?’என்று மதனியும் திருப்பிக் கத்த.. சண்டை முற்றியது.
கோபத்தில் பளார்.. பளார் என இரண்டு அறை விட்டார்.
நான் எழுந்து விட்டதைப பார்த்து சண்டையை நிறுத்தி.. மேலும் கத்திவிட்டு போனார்.
நான் எழுந்து போர்வையை எடுத்து மடித்து வைத்தேன்.
மதனி தரையில் உட்கார்ந்து கோவென அழத்தொடங்கினாள்.
நான் மெல்ல அவள் அருகில் போய்
‘மதனி..’என்றேன்.
அவள் தலைகுணிந்து தொடர்ந்து அழுதாள்.
நான் மீண்டும் ‘மதனி.’ என்று கூப்பிட்டேன்.
என்னை நிமிர்ந்து பார்த்தாள்.
அவள் கண்களிலிருந்து வலிந்த நீரைவிட மூக்கிலிருந்து அதிகம் ஒழுகியது. முந்தாணையால் மூக்கைத் துடைத்தாள்.
‘மூடிட்டு போடா..’ என்றாள்.
அப்பறம் நான் குளித்து விட்டு கடைக்குக் கிளம்பினேன்.
அவள் சமைக்கவும் இல்லை. அவள் ஊருக்கு போய் விடுவாள் என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.