Incest தாயும் ஒரு பெண் தானே.

[Deep_Lover]

அன்பான தாம்பத்ய வாழ்கையின் அந்தரங்க உலகம், மனிதர்கள் கடவுளாக மாறி படைக்கப் பட்டது. ஓவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு உலகம். அது உலகத்திற்குள்ளிருக்கும் தனியுலகம். ஆயிரம் உணர்ச்சிகளின் சூரியன்கள் அந்த சிரிய உலகத்துக்குள் பிரகாசித்துக் கொண்டிருக்கும். அங்கே கடவுள் கூட புக முடியாது. அப்படியிருக்கும் உலகத்தில் எப்படியோ நான் உள்ளேப் புகுந்து அம்மா என்றழைத்து சீர்குலைத்துவிட்டேன்.

”அம்மா!” என்ற என் பலவீனமான குரலைக் கேட்டவுடன், இருட்டில் பெரிய யானையைப் போல மெதுவாக அசைந்தப்படி மல்லாந்து படுத்திருந்த அப்பாவின் மேல் குணிந்திருந்த அம்மா திடுக்கிட்டு உறைந்துப் போனால்.

மெதுவாக திரும்பினாள். என்னை மீறி வெளிவந்துவிட்ட வார்த்தையை பார்த்து பயந்தப்படி கண்களை இறுக மூடி இருட்டு உலகத்துக்கு புகுந்தேன்.

இரவில் என்ன நடந்தாலும் முழிப்பே வந்தாலும் தூங்குவேன் என்று அம்மா சொல்லியிருக்கின்றாள். சில தடவை தூக்கத்தில் சிறுநீர் கழித்தாலும், அம்மா என்னை எடுத்து சுத்தம் செய்து மீண்டும் தூங்க வைத்ததைக் கூட அறியாமல் அப்படி தூங்குவேன். தூங்கும் போது பேசுவேன், தாகமெடுத்து தண்ணீர் கேட்பேன், அம்மா தண்ணீர் தருவாள், குடிப்பேன். ஆனால் இது எதுவும் எனக்கு நினைவு இருக்காது.

இதனால் தான் அம்மா ஓட்டுத் துணியில்லாம அம்மணமாக இருந்தாலும் தைரியமாக என் பக்கம் திரும்பினாள்.

கண்களை பாதி திறந்து, “தாகமா இருக்குதும்மா.” என்றேன்.

அன்றிரவு மிகவும் வெக்கையாக இருந்ததால் அம்மா என்னை துணியில்லாமல் பவுடர் போட்டு அம்மணமாக படுக்க வைத்திருந்தாள்.

சற்றும் தயங்காத அம்மா உடலை முழுவதுமாக என் பக்கம் திருப்பி, காற்றிலாடும் பெரிய மாங்கனிகளைப் போல முலைகள் சற்று தொங்கி ஆட, குணிந்து என்னை அப்படியே தூக்கி மார்ப்போடு அணைத்தப்படி எழுந்து நின்றாள். அம்மாவின் மார்ப்பின் மென்மை என்னுடல் முழுக்க பரவியது. அம்மாவின் உடலில் கதகதப்பான சூடு என்னை இழுத்தது. கடும் உடலுழப்பை கோரும் வேலையை செய்தப்பிறகு ஏற்படும் உடல் நடுக்கம் அம்மாவிடம் உணர முடிந்தது. இன்னும் வியர்வை கொட்டிக் கொண்டிருந்தது. வியர்வை துளிகள் என்னை வழுக்கி விழாமல் அம்மாவின் மார்பில் காந்தம் போல ஓட்ட வைத்தது.

எனக்கு தண்ணீர் தரவேண்டியிருந்ததால், அம்மா என்னை மார்பின் குறுக்காக தலைப்பகுதி கொஞ்சம் மேலிருக்குமாறு தூக்கிக் கொண்டிருந்தாள். உடலின் மேல் பகுதி அம்மாவின் வலது முலையை அழுத்திக் கொண்டிருக்க, கீழ் பகுதி இடது முலையின் கீழேயிருந்து இடது முலையை தூக்கித் தாங்கிக் கொண்டிருந்தது. அம்மா நின்றவுடன் உயரத்துக்குப் பயந்துப் போய், என் வலது கையை அம்மாவின் சோலையைப் போல அடர்த்தியான மயிர்களை கொண்ட வலது கக்கத்தின் வழியாக கையை விட்டு தோளைப் பிடித்துக் கொண்டேன். அம்மா சமயலறை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தபோது, விழுந்துவிடுவேனோ என்கிற பயம் அதிகமானது. என் இடது கை அணிச்சையாக பிடிப்பு கிடைக்குமா என்று பதற்றத்துடன் அம்மாவின் மார்பை துழாவ இடது முலை மட்டுமே தட்டுப்பட் அதனை தடவி துழாவினேன், என் சின்னஞ்சிறு கை எங்கெங்கோ பரவி கடைசியில் ஏதோ கிடைக்க, அதை பட்டென்று கெட்டியாக பிடித்துக் கொண்டேன்.

நடந்துக் கொண்டிருந்த அம்மா சில நொடிகள் அப்படியே குலுங்கி அசைவற்று நின்றுவிட்டாள்.

என் இடது கை உடம்பு பிடியாக பிடித்திருந்தது அம்மாவின் இடது முலையின் அழகிய பெருத்த காம்பை. அம்மாவின் காம்பு மெல்லிய ரப்பர் பந்தைப் போல என் விரல்களுக்கேற்ப வளைந்து சின்னஞ்சிறு கைக்குள் அடங்காமல் வெளியே பிதுங்கிக் கொண்டிருந்தது.

அம்மா, ”ஹம்...ஹம்...ஹம்” என்று உடல் குலுங்க ஒரு வெட்க விளையாட்டுச் சிரிப்பை உதிர்த்து, “டேய் வினித் என்னடா பண்றே.” என்று தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டிக் கொஞ்சினாள்.

அம்மா என் கையை காம்பிலிருந்து விலக்க பிடியை கொஞ்சம் தளர்த்தி மேலும் கீழும் அசைத்தாள். ஆனால் என் பிடி விடப்படவில்லை மாறாக இன்னும் காம்பு கசங்குமாறு மேலும் இறுக்கமாக பிடித்தேன்.

அம்மா மெதுவாக என்னை கேலிச் செய்வதைப் போல சிரிப்பது கேட்டது. இடது கையால் என் உடலை இறுகப் பிடித்து, வலது கையை விடுவித்து மெதுவாக அவளின் காம்புகளிலிருந்து என் ஓவ்வொரு விரலை விடுவித்து, மீண்டும் இருகைகளால் ஏந்தியப்படி நடக்க ஆரம்பிக்க மறுபடியும் சட்டென்று பிடிப்புக்காக என் இடது கை அம்மாவின் வலது காம்பை மறுபடியும் இறுகப் பற்றிக் கொண்டது.

அம்மா மெதுவாக சிரித்தப்படி என் நெற்றியில் முத்தமிட்டு, “எங்கே புடிக்கிறான் பாரு...குறும்புக்கார பய...அப்பாவுக்கு தப்பாமல் பிறந்திருக்கான்.” என்று என்னைக் கொஞ்சினாள். நான் அம்மாவின் காம்பை விடுவதாக இல்லை.

கண்களை லேசாக திறந்துப் பார்க்க அம்மாவின் முகத்தில் ஒரு குறும்பு சிரிப்பை பார்க்க முடிந்தது. சமையலறைக்கு என்னை தூக்கிச் சென்றவள், தெருவிளக்கின் வெளிச்சம் போதுமானதாக இருந்ததால், விளக்கைப் போடாமல் இடது கையால் என்னை லாவகமாக தூக்கியப்படி வலது கையால் கிளாஸ்சில் குடிக்கும் தண்ணீரை எடுத்து, என் வாய்க்குப் பக்கத்தில் கொண்டுவர, உண்மையில் தாகத்திலிருந்த நான் அந்த பெரிய கிளாஸின் தண்ணீரை முழுவதுமாக குடித்தேன்.

“நைட் சப்பாத்தியை நெறைய சாப்பிட்டுட்டேடா...அதான் தாகம் அதிகமாயிடுச்சு.” என்று அம்மா நான் குடித்து முடித்தவுடன் சொன்னாள். இன்னும் கொஞ்சம் தண்ணீர் கொடுத்தாள், நான் போதுமென்பதைப் போல வாயை மூடினேன்.

ஹாலுக்கு வந்தாள். என்னை தூங்க வைக்க தூக்கியப்படி இரண்டடி முன்னும் பின்னும் நடந்து அசைத்து தாலாட்டத் தொடங்கினாள். அம்மாவின் கொலுசு அழகான தாலாட்டுப் பாடல் பாடியது.

“என்னடி அம்மாவும் பிள்ளையும் நான் ஒருத்தன் இருக்கேங்கறது மறந்துட்டு என்ன செய்றீங்க.” அப்பா ஏக்கமாக கேட்டார்.

“நாங்க என்ன வேணும்னாலும் பண்ணுவோம் உங்களுக்கு என்னவாம்.” என்றுச் சொல்லியவாறு அம்மா என் கன்னத்தில் இச்சென்று உணர்ச்சிகரமான நீண்ட நேர நீடித்த முத்தம் பதித்தாள்.

“அடியே... நீ என் பொண்டாட்டிடி...”

“ஆமா நான் உனக்கு பொண்டாட்டித்தான் நீ எனக்கு புருசன் தான்... அதுக்கு இப்ப என்ன.” என்று சிரித்தப்படி அம்மா சொன்னாள்.

“எனக்கு நீ மட்டும் தான் சொந்தம்.”

“சரி...நான் உனக்கு மட்டும் தான் சொந்தம்...என் மகனுக்கு நான் மட்டும்தான் சொந்தம்.”

“அடப்பாவி... உன் கிட்ட இருக்கறது எல்லாம் எனக்கு மட்டுமே சொந்தம்... வேறு யார்கிட்டேயும் பங்குப்போடறது எனக்கு சுத்தமா பிடிக்கல.” அம்மா சிறுப்பிள்ளைத்தனமாக முரண்டுப்பிடித்தார்.

“வேறு யாரோ புண்டைலேருந்து வந்த உனக்கே இந்தளவுக்கு சொந்தம் கொண்டாடறேனா... என் புண்டைலேருந்து வந்த என் மகன் மேல நான் எவ்வளவு சொந்தம் கொண்டாடனும் அவன் என் மேல எவ்வளவு சொந்தம் கொண்டாடனும்.” என்று அம்மா இனம் புரியாத கிண்டலுடன் சொல்வது கேட்டது.

“ஆமாம் போ உன்கிட்ட பேசி ஜெயிக்க முடியாதுடி.”

“ஹா...ஹா...” அம்மாவின் வெற்றிச் சிரிப்பு கேட்டது.

“பொறாமையா இருக்கு...”

“எதுக்கு பொறாமை.”

“இல்ல இப்படி உன் மார்புல என்னால இருக்க முடியலேன்னு.” அப்பாவின் வார்த்தைகளில் ஏக்கம் தெரிந்தது.

“ச்ச்சீப் போடா... முதல்ல உன்னை என்னால தூக்க முடியாது...தூக்கினாலும் இப்படி வைக்க முடியுமா.. ஆனா அதுக்கு ஓரு வழியிருக்கு.”

“என்ன...என்ன...” ஆசையாக அப்பா கேட்டார்.

“நீ எனக்கு மகனா பிறந்திரு... என் புண்டை வழியா வெளியே வா.” என்று சொல்லி அம்மா கொல்லென்றுச் சிரித்தாள்.

“ச்ச்சீப் போடி... நடக்கற விஷயத்தைச் சொல்லு.”

“ஆமாமா... இப்ப வினித்தை தூக்கற மாதிரி உன்னை தூக்கறது நடக்கற விஷயமா...”

“ஆனாலும் பொறாமையா இருக்கு.” அப்பாவின் பேச்சில் ஏதோ வருத்தத்தை என்னால் உணர முடிந்தது.

“இந்த வயசலத்தான் இவனை இப்படி தூக்க முடியும்... இன்னும் கொஞ்சக் காலம் தூக்க முடியும்...அவனுக்கு வயசாயிடுச்சுன்னா அவன் கிட்ட இப்படியெல்லாம் நடக்க முடியுமா... என் மகனா இருந்தாஅலும்ஆரத் தழுவி முத்தம் கூட கொடுக்க முடியாது... ஏதோ ஒரு கோடு தடுத்திரும்... என் மகனை எந்த கட்டுப்பாடில்லாம அன்பு செலுத்துனும்னா இப்பத்தாங்க முடியும்... இவன் வளர்ந்துட்டான்னா... அப்புறம் எனக்கு நீங்கதான் மகன் பிள்ளை எல்லாம்... இவனை எப்படி கொஞ்சறேனோ அதை விட கோடி மடங்கு உன்னை கொஞ்சுவேன்... தூக்கி தாலாட்டி சீராட்டுவேன்.” என்று அம்மா அதீத அன்பு கலந்த ஆறுதல் வார்த்தைகளை அப்பாவிடம் சொன்னாள்.

“தேங்க்ஸ் மேனகா.” அப்பா உருகினார்.

“இதுக்கெல்லாம் தேங்க்ஸ் சொல்லிகிட்டு... அது எல்லாம் என் கடமைங்க.”

கொஞ்சம் நேரம் அமைதியாக இருந்தது. மெளன வார்த்தைகளால் பேசிக்கொண்டார்கள். அம்மாவின் மார்பு பாசத்தின் மூச்சுக் காற்றுகளால் மேலும் கீழும் அலைப் போல என்னைத் தாலாட்டியது.

“உனக்குன்னு ஆசாபாசமெல்லாம் இல்லையா.” அப்பா கேட்டார்.

“உங்க ஆசை என் மகன் ஆசை எல்லாம் என் ஆசை... உங்க ரெண்டுப் பேரையும் சந்தோஷமா வெச்சியிருக்கறதுதான் என் வாழ்கையின் அர்த்தம்... ரொம்ப ஃபீல் பண்ணாதீங்க தூங்குங்க...ரொம்ப ஆட்டம் போட்டு என்னை ஒரு வழிப் பண்ணீட்டீங்க.. நாளைக்கு காலைல ட்ரைன்... நல்லா தூங்குங்க.”

“தூக்கம் வராதுடி.” அப்பாவின் வார்த்தைகளில் கிறக்கம் தெரிந்தது.

“ஏண்டா.”

“உன் கொழுந்தன் எந்திருச்சு நின்னுகிட்டிருக்கான்.”

“கொழுந்தானா.”

“ஹா...ஹா... என் தடி.” அப்பா சிரித்தார்.

“அடங்கவே மாட்டீங்களா.... எங்கே எழுந்தது... நான் சப்பி எழுப்புறதுக்குள்ளே பையன் கூப்பிட்டுடானே.” அம்மாவின் குரலில் ஆச்சரியம் தெரிந்தது.

“நீயும் பையனும் இருக்கற கோலத்தை பார்த்து அது தானாகவே எழுந்திருச்சு.”

“ச்ச்சே வர வர உங்க மனசு வக்ர புத்தியா மாறிகிட்டிருக்கு... பையன் முன்னாடி ஓக்கனும்கிறீங்க... இப்ப என்னடான்னா... நான் பையன் தூக்கிகிட்டிருக்கறதைப் பார்த்து தடி எழுந்திருச்சுங்கிறீங்க... மோசமா மாறிகிட்டீருக்கீங்க.”

“அதை விடு கழுதை... எதுவானாலும் எனக்கென்ன என் குஞ்சி ஏறுதாங்கறது தான் முக்கியம்.”

“உங்களுக்கு விவஸ்தையே இல்லைங்க.” அம்மா அன்புடன் சலித்தாள்.

“ஆமா இப்படி காம ராட்சஸி மாதிரி பையனை என் கண் முன்னாடி தூக்கிகிட்டு நின்னா நான் என்னடி பண்ணுவேன்.”

“சரி அப்போ நீ கண்ண மூடி படு ராசா.”

“மேனகா...”

“ம்ம்ம்...”

“வாடி...”

”பையன் நல்லா தூங்கட்டும்...”

“அதுவரைக்கும் வெயிட் பண்ண முடியாது...”

“வெயிட் பண்ணித்தான் ஆகனும்...”

“ப்ளீஸ் மேனகா...”

“பையன் தூங்கனப்புறம் தான் என்னால எதுவேணும்னாலும் பண்ண முடியும்... பையனை வெச்சுகிட்டு இப்ப என்னால என்ன பண்ண முடியும்...”

“எதாவது பண்ணுடி...ப்ளீஸ்...” அப்பாவின் குரலில் இயலாமை, அம்மா மேல் உள்ள உயிர் அன்பு ஆசை, அவரின் பசிக்கு தேவையான உணவு என பல உணர்ச்சிகள் அதிலிருந்தது. அப்பா கேட்ட தொனியில் எந்த மனைவியும் சும்மா இருக்கமாட்டாள். தன் கணவனுக்காக எதையும் செய்யத் துணிவாள்.

அம்மா நடந்துக் கொண்டு என்னை தாலாட்டிக் கொண்டிருந்தவள் சில நொடிகள் அப்படியே நின்று யோசித்தாள். அவள் மனம் அப்பாவிடம் உருகிப் போவதை உணர முடிந்தது.

அம்மா அப்படியே மல்லாந்துப் படுத்திருந்த அப்பா பக்கம் நடந்துப் போய், ஒரு காலை எடுத்து அப்பாவின் உடலுக்கு அந்தப் பக்கம் வைக்க, அப்பா இப்போது அம்மாவின் கால்களுக்கிடையே படுத்திருந்தார். அப்பா உடலின் நடுப்பாகத்துக்கு மேல் நில்ல தன்னை சரிப் படுத்திக் கொண்டாள். தொடைகளை அகற்றி கொஞ்சம் குணிந்து, “ கையால தடையைப் புடிச்சு என் ஓட்டைக்கு நேரா இருக்காப்ல வைங்க.” என்றுச் சொல்லி, கொஞ்சம் நேரம் கழித்து அப்படி அப்பாவின் மேல் உட்கார, “ஆஆஆஅ....” என்று இருவரின் வாயிலிருந்து சத்தம் வந்தது.

“ஆஆஆஅ.....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....என்னடி இப்படி அல்வாவாட்டம் இருக்கு...அப்படியே வழுக்கிட்டுப் போகுது.” என்று அப்பா நிதான்மிழந்துச் சொன்னார்.

“எல்லாம் என் புருசன் கைங்கர்யம் தான்... உங்க தடி உண்மைல கடப்பாரையாட்டம் இருக்கு...கொஞ்சம் அசந்தா என் நெஞ்சக் குழிவரைக்கும் பாய்ஞ்சிருக்கும்...ஹக்...என் வயத்துல எங்கேயோப் போய் முட்டிகிச்சுங்க.” என்று அம்மா சிலிர்த்தப்படி சொன்னாள்.

அம்மாவின் உடல் கலந்த மனம் சந்தோஷம் எனக்கும் பரவுவதாக தோன்றியது.

அம்மா அப்பாவின் மேல் அமர்ந்து மெதுவாக மேலும் கீழுமாக அசைந்துப்படி என்னையும் கைகளால் அசைத்து தாலாட்டினாள்.

கொஞ்சம் நேரம் கழித்து அப்பா அம்மாவை கீழியிருந்து மேலே தள்ளுவதை உணர்ந்தேன். அப்பா தள்ள அம்மா எனக்கு பலவாறாக முத்தம் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

”என்னடி அவன் உன் முலையை புடிச்சிகிட்டிருக்கான்.”

“உன் பையன் எப்படி இருப்பான்.”

“நான் மட்டும் புடிக்கவேண்டியது.”

“ச்ச்சீ அசிங்கப்புடிச்சது உங்க மனசு. தூக்க கலக்கத்துல விழுந்துடுமோன்னு புடிச்சிகிட்டிருக்கான்... அதை போய்.”

“ம்ம்ம்...யார் எப்படி புடிச்சாலும் என்ன... அது என் பொண்டாட்டி முலைதாண்டி...”

அப்பாவின் இயக்கம் அதிகமாவதை உணர்ந்தேன். அது என்மீது தாக்கத்தை ஏற்படுத்தா வண்ணம் அம்மா என்னை தூக்கிக் கொண்டிருந்தாள். முத்தங்கள் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

“ம்ம்ம்... உன்னை நினைச்சா எனக்கு பொறாமையாயிருக்கு.”

“ஏங்க...”

“இல்ல எனக்கு பொண்ணுத்தான் பிடிக்கும்னு தெரியும். முதல் குழந்தை பெண் குழந்தையா இருக்க ஆசைப்பட்டேன். நீ ஆண் குழந்தை வேணும்னு ஆசைப்பட்டுட்டே... உனக்கு அவன் இருக்கான் எனக்கு அவள் இல்லாம போயிடுச்சு.” அப்பா குரலில் அன்பு கலந்த ஏக்கம் தெரிந்தது.

அம்மா எனக்கு மேலும் கீழும் அசைந்தப்படி ஆழமான முத்தம் ஓன்றை கொடுத்தாள்.

“ஆமா எந்த குழந்தை பொறக்குதுன்னு நானா முடிவு பண்றேன். எல்லாம் கடவுள் முடிவு பண்றது. நம்ம பண நிலைமை உங்களுக்கு தெரியும் தானே. வாயை வயிறையும் கட்டி வாழ்ந்திட்டிருக்கோம். இவன் ஒருத்தனை மட்டும் தான் நம்மால கரை சேர்க்க முடியும், இன்னொன்னு பெத்துகிட்டா, எல்லோரும் வறுமையிலதான் உழலனும். எனக்கு மட்டும் ஆசையில்லையா என்ன.” அம்மா நிறுத்தி பெருமூச்சு விட்டு அச்சு அழிக்க முடியாத முத்தங்கள் பல பதித்தாள்.

அம்மா தொடர்ந்தாள், “ பொன்னு பிறந்தா லஷ்மிதான். ஐஸ்வர்யம் தான். ஆன நம்ம பண நிலைமை அதுக்கு எடங்கொடுக்காது. நீங்களே பாருங்க, நம்ம இரண்டு குடும்பத்துல காலங்காலமாக மூதேவி மாதிரி வறுமை ஏழ்மை அப்படி வந்துகிட்டிருக்கு. நம்ம குடும்பத்து ஆளுங்கெல்லாம், சேரியில் வாழ்ந்துகிட்டுயிருக்காங்க. இந்த வறுமை சாபத் தொடர்ச்சியிலிருந்து நாம விடுப்படனும். என் பையன் பசங்க எல்லாம் கஷ்டப்படக் கூடாது. பணக்காரனா படிப்பாளியா சமூகத்துல அந்தஸ்தா செழிப்பா வளரனும். இவன் ஒருத்தன் போதுங்க. ராஜா மாதிரி வளர்ப்போம்.” என்றாள் அம்மா என்னை முத்தமிட்டப்படி ஆணித்தரமாக.

“நீ சொல்றதெல்லாம் சரிதான். ஆனா, தென்னையை வளர்த்தா இளநீரு பிள்ளையை வளர்த்தா கண்ணீரு...புரிஞ்சிக்கோ.”

“நான் என் பையனை கடைசிக்காலத்துல கஞ்சி ஊத்துவான்னு வளர்க்கல. அவன் நல்லா இருக்கட்டும் நாம ஓரமா இருந்து அதை பார்த்து சந்தோஷப்படனும்.” என்ற அம்மா சொல்ல, அம்மாவின் ஆன்மாவும் மனசும் அவளின் மார்பை பிளந்துக் கொண்டு என்னுள் வந்துச் சேர, அம்மா நினைக்கிறப்படி நடந்து வாழ்ந்து அவளை கடைசிக் காலவரைக்கும் சந்தோஷமாக வாழனும்னு முடிவு செய்தேன். அம்மா அடிக்கடி தரும் முத்தங்கள் என்னை சொக்கவைத்துக் கொண்டிருந்தது.

“நீ என்ன செய்தாலும் நா உனக்கு துணையிருப்பேன். எனக்கு நீதாண்டி எல்லாம். நீ என்ன நினைக்கிறியோ அதுதான் என் நினைப்பு.” அப்பா அம்மாவின் மேல் உயிரையே வைத்தவரைப் போலச் சொன்னார்.

கொஞ்சம் நேரம் அம்மாவும் அப்பாவும் சீராக இயங்கினார்கள். அவர்களின் இயக்கம் அம்மாவின் தாலி என் உடம்பில் பட்டு அங்கு இங்கும் ஆடியதை வைத்து என்னால் நன்றாக உணர முடிந்தது.

”சரி கடைசிக் காலத்துல பையன் நமக்கு கஞ்சி ஊத்தட்டும். இப்ப நான் உனக்கு கஞ்சி ஊத்தறேன்.” அப்பா கிளர்ச்சியுடன் சொல்வது கேட்டது.

“ச்ச்சீ....போங்க.”

”வினித் தூங்கிட்டானா?” அப்பா கேட்டார்.

“எந்திரிச்சா பாதி தூக்கத்துல தான் எந்திரிப்பான்... என்ன நடக்குதுன்னு தெரியாது... ஆனா முழிப்பு வரமாதிரி சின்னதா ஏதாவது செஞ்சா முழுசா எந்திரிச்சுருவான்.”

“அவனை சீக்கிரம் தூங்க வையேன்.”

“ஏன் அவசரப்படறீங்க.”

“என்னால தாங்க முடியல.”

“கொஞ்சம் பொறுங்க.” அம்மா அப்பாவிடம் கெஞ்சினாள்.

அம்மா இப்போது கொஞ்சம் அதிக பலத்துடன் மேலே கீழே அசைந்தாடுவதை உணர முடிந்தது. என்னை தன் முலைகளின் மேல் பதமாக ஓத்தடம் கொடுத்து தாலாட்ட ஆரம்பித்தாள். அம்மாவின் முலைகளின் மென்மை என்னை தளர்வாக்கி தூக்கத்துக்கு தயார் படுத்தியது. பல விதத்தில் உன் உடலில் உராய்ந்த்து.

இப்போது நினைத்தால் அம்மாவை விட அம்மாவின் முலைகள் என்னைத் தூங்க வைக்க பாசத்துடன் மெனக்கெடுவதாக கோன்றியது. பால் கொடுத்த உயிர் வளர்த்த பாசத்தாலென்னவோ. இல்லை என்னை ஏதோ ஒன்றை பார்க்க தடுப்பதற்காகவோ என்னை தூங்க வைக்க முயன்றுக் கொண்டிருந்தது முலைகள்.

அதற்கேற்றவாறு அம்மா என் முகத்தில் உணர்ச்சிகரமான முத்தங்களை மென்மையாக பதித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

நான் அம்மாவின் தாலாட்டுக்கும் முத்தங்களுக்கும் எதிராக போராடினேன், கண்டிப்பாக தூங்கக் கூடாதென்று முடிவுச் செய்தேன்.

அப்பாவின் கீழ் மேல் இயக்கம் அதிகமாவதை அம்மாவின் உடலதிர்வின் மூலம் என்னால் நன்றாக உணர முடிந்தது. அப்பாவின் இயக்கத்துக்கு ஏற்ப அம்மாவின் இயக்கமும் தீவிரமடைவதை என்னால் உணர முடிந்தது. கீழே ஏதோ ஒன்று களேபரம் நடப்பதை என்னால் யூகிக்க முடிந்தது. அது என்ன என்று புரியவில்லை.

ஏனென்றால், சுற்றி பயங்கரமான அபாயகரமான புயல் வீசிக்கொண்டிருக்கும் வேளையில் அமைதியான ஒரு அதிசய தீவு இருப்பதைப் போல, அம்மாவின் மார்ப்பில் தஞ்சமடைந்துக் கொண்டிருந்தேன். அம்மா அப்பாவின் இயக்கத்தால், அம்மாவின் முலைகள் சுயக்கட்டுப்பாட்டை இழந்து கட்டுப்பாடில்லாமல் சுழல முயன்றது. அம்மா லாவகமாக தன் திறமையால் முலைகள் அலைப்பாயமல் பார்த்துக் கொண்டாள். அவைகள் என் உடலில் நிரந்தரமாக பதிய விட்டால்.

அம்மாவிடம் நடிக்க முடிவுச் செய்தேன். தூங்குவதாக பாசாங்குக் காட்டினேன். உடலை தளர்த்தினேன். உடலை முழுவதுமாக அம்மாவின் கட்டுப்பாட்டில் விட்டேன்.

அம்மா விடாமல் என் முகத்தில் முத்தம் கொடுக்க ஆரம்பித்தாள். முத்தங்களின் சத்தம் அதிகமானது. அசைவுகள் நிற்கவில்லை.

“என்னடி இங்கே ஒருத்தன் உசரை கொடுத்து செஞ்சிகிட்டிருக்கான் ...செய்யறதெல்லாம் நானு, பலன் மட்டும் என் பையனுக்கா.”

அம்மா பொய்யாக முகத்தை சுழத்தி,“ச்ச்சீ ஏன் இப்படியெல்லாம் யோசிக்கிறீங்க... எப்ப பார்த்தாலும் அதை பத்தியே யோசிக்கிறீங்க... அவனை தூங்க வைக்க ட்ரை பண்றேன் இப்படியா பேசறது... என்னை பார்த்த அப்படியா தோணது.” என்றாள்

“அப்படி இல்லைடி... முத்தம் மட்டும் அவனுக்குத்தான்னு கேட்கறேன்.” எள்ளல் சிரிப்புடன் அப்பா சொன்னாள்.

அம்மா அப்பாவின் மேல் ஓங்கி அழுத்தமாக உட்கார்ந்து, “ஆமாம் நானும் இங்கே உசரை கொடுத்து உங்களை செஞ்சுகிட்டிருக்கேன்... நீங்க பதிலுக்கு என்ன பண்றீங்க...தடியை விட்டு ஆட்டரதோட சரி... ஒன்னுமே செய்யாம சும்மா வாயை திறந்து ஆனு மல்லாக்க படுத்துகிட்டிருக்கீங்க.” என்றாள்.

“ஐயோ என் சுன்னியை முறிஞ்சிடும் போல... மெல்லமா... கோவப்படாதேடி...ஜோக்குக்காக சொன்னேன்.” என்றார் அம்மா வலியுடன்.

அம்மா தீவிரமான முகத்துடன் “ஆமாம் பெரிய ஜோக்கு... நான் இங்கே பட்டுகிட்டிருக்கற அவஸ்தை அசிங்கம் கஷ்டம் எந்த ஒரு பொம்பளையும் படக்கூடாது... அந்த மாதிரி அவஸ்தை பட்டா அவங்க தாங்கிப் பாங்கலான்னு தெரியாது... ஒரு பக்கம் என் புருசன் காமத்தைக் கூடு காமத்தை கூடுன்னு என்னை தூண்டி விட்டு எனக்கு காம சந்தோஷத்தை கொடுத்துகிட்டு கேட்கறான்... என் உடலும் மனசும் சுகத்தை அனுபவிச்சிகிட்டு உனக்கு சுகத்தை தர துடிச்சிகிட்டிருக்கு... என் கட்டுப்பாட்டை இழக்கற நிலைமைல இருக்கேன்... இன்னொரு பக்கம் என் மகன் தாய்ப்பாசத்துக்காக ஏங்கிட்டிருக்கான்... அவனுக்கு அந்தச் சுகத்தை கொடுக்கனும்...அதுதான் என் முதல் கடமை...நான் தாயாக இருந்தாத்தான் அவன் என்னை மதிப்பான்... எனக்கு என் தாய்மைத்தான் முக்கியம் என் மகன் தான் முக்கியம்... ஆனா என் புருசன் என் காமத்தை தூண்டி தாய்ப்பாசத்தை மறக்க வைக்க சித்திரவதை செஞ்சிட்டிருக்கான்.... ஆம்பளங்களே சுயநலவாதிகள் தான்...அவங்க சந்தோஷம் அவங்களுக்கு முக்கியம்...இங்கே இரண்டு ஆம்பளைங்களுக்கு மத்தியிலே நான் படுற அவஸ்தை இருக்கே கடவுளே.” என்று உடைந்தாள்.

அம்மா தூக்கி தூக்கி வீசப்பட்டாள். அம்மாவும் முலைகளும் அந்த இடிகளின் தாக்கத்திலிருந்து என்னை காப்பாற்றியது. அம்மா

“இரண்டு பேருகிட்ட அவஸ்தைப் படறதை விட எல்லாத்தையும் என்கிட்ட தூக்கிட்டு வாடி.” அப்பா ஈர்ப்புடன் அழைத்தார்.

“முடியாதுங்க...”

“வாடி...” அப்பா அம்மாவை ஓங்கி தூக்கி வீசினார்.

“முடியாதுங்க...என் பையனை விட்டு வர முடியாது.” அம்மா என்னை முத்தமிட்டாள்.

“வாடி...”

அப்பா இடியாய் அம்மாவை கீழேயிருந்து மேலே தூக்கி தூக்கிப் போட்டார். அப்பா எதற்காக இப்படி தூக்கிப் போடுகிறார், அம்மா ஏன் அப்பாவின் மேல் எழுந்து உட்காருகிறாள் என்று தெரியவில்லை.

“ஐயோ...என்னால முடியல...” அம்மா என்னை முத்தமிட்டப்படி சொன்னாள்.

“வினித்தை மறந்துட்டு என்கிட்ட வாடி...”

“ஆஆஆ... ஏங்க அங்க கையை வைக்கறீங்க...” அம்மா அலறினாள். என்னை தூக்கிக் கொண்டிருப்பதால் அம்மாவால் தடுக்க முடியவில்லை.

“ஆமாடி உன் பருப்பு என் கைகளுக்கு தான் சொந்தம்...”

“ஐய்...ஐயோ...கையை எடுங்க என்னால முடியல...” அம்மா துடிப்பது என் உடல் துடிப்பால் உணர முடிந்தது.

“நீ தான் எதையும் தாங்குவேயில்ல... இந்த சுகத்தையும் தாங்கு...”

“பையன் தூங்கட்டும்...” அம்மா நடுக்கத்துடன் கெஞ்சினாள்.

“போடி முடியாது...”

“ஐயோ...யாராவது என்னை காப்பாத்துங்களேன்... இப்படியே போனா நான் என்ன செய்வேன்னு எனக்கு தெரியலியே.” அம்மா தன்னை மறந்துவிட்டவளாக அரற்றினாள்.

அம்மா ஏன் இப்படி அவஸ்தைப் படுகிறாள், அவதிப்படுகிறாள் என்று தெரியவில்லை. அம்மாவை காப்பாற்றும் தருணம் வந்துவிட்டதாக என் உள் மனம் உணர்த்தியது.

...தொடரும்.