"ப்ளீஸ்... சொன்னா கேளுங்க,... இதையெல்லாம் படிக்காதீங்க"

[johnypowas]

சரி மீனா, இன்னைக்கு ஒரு முக்கியமான நாலு இடம் மட்டும் சுத்திப் பாத்துட்டு வந்திடலாம். கிளம்பு.”

“அர்ச்சனா கூட வந்து கூப்பிட்டா. டயர்டா இருக்கு, வரலைன்னு சொல்லிட்டேன். நீங்க அவங்களை வேணும்னா கூட்டிகிட்டு போய்ட்டு வாங்க. நான் இங்கேயே படுத்திருக்கேன்.”

“ நீ வராம எப்படி மீனா?”

“சொன்னா புரிஞ்சுக்கோங்களேன்!. ப்ளீஸ்!!. நான் நல்லா இருந்தா, வரலைன்னா சொல்லப் போறேன். சுத்திப் பாக்கத்தானே வந்திருக்கோம்.”

“ எனக்கு கூட டயர்டாதான் இருக்கு. நேத்து நைட் நான் உன்னை ரொம்ப கஷ்டப் படுத்திட்டேனா?”

“அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லைண்ணா.”

“சரி. எனக்குப் புரியுது மீனா. இன்னைக்கு உன்னைத் தொடவே மாட்டேன். ரூம்லே படுத்து நல்லா ரெஸ்ட் எடு. மெயின் டோரையும், ரூம் டோரையும் உள் பக்கமா இருந்து பூட்டிக்கோ. அவங்க ரூமுக்கு போய், அவுட்டிங்க் பத்தி அவங்க என்ன சொல்றாங்கன்னு கேட்டுப் பாக்கிறேன்.“

“அர்ச்சனா இப்பதான் வந்துட்டுப் போனா. அதனால, இப்ப போகாதீங்க. அவங்க, அப்படி இப்படி இருப்பாங்க. குளிச்சிட்டு ஒரு அரை மணி நேரம் கழிச்சுப் போங்க. அதுக்கு முன்னாலே இன்டர் காம்லே சர்வீஸ் பாயை கூப்பிட்டு, நாலு பேருக்கும் காஃபி கொண்டு வரச் சொல்லிட்டு, ஒரு அனால்ஜின் மாத்திரையும் வாங்கிட்டு வரச் சொல்லுங்க.”

என்னை ஒரு மாதிரியாக, அன்பாகவும் இரக்கமாகவும் பார்த்து “சரி, இதோ சொல்றேன்” என்றவர், நால்வருக்கும் காஃபி கொண்டு வரச் சொல்லிவிட்டு, டவல் எடுத்துக் கொண்டு, குளிக்கச் சென்றார்.

பத்து நிமிடத்தில் குளித்து விட்டு, ஜீன்ஸ் சர்ட்டும் பேன்டும் அணிந்தவர், என்னிடம் சொல்லி விட்டு அர்ச்சனா ரூமுக்கு போனார்.

கொஞ்ச நேரத்தில் நீங்க, பதட்டத்தோட கையில் காஃபி ஃப்ளாஸ்க்கோட எங்க ரூமுக்கு வர, அர்ச்சனாவும், ரமேஷும் பின்னாலேயே வந்தாங்க..

அர்ச்சனா அழகா லோ ஹிப்ல வயலட் நிற ஜார்ஜெட் ஸாரி கட்டி, அதுக்கு மேச்சா லோ கட் ஜாக்கெட் போட்டிருந்தா. லேசா மேக் அப் செஞ்சு, பாக்கிறவங்க, சூப்பர் ஃபிகர்ன்னு சொல்ற அளவுக்கு இருந்தா.

என் பக்கத்திலே வந்த நீங்க ஃப்ளாஸ்க்ல இருந்த காஃபியை ஒரு டம்ளரில் ஊற்றி, அதையும் அனால்ஜின் மாத்திரையையும் கையில் தந்து, “என்ன மீனா, உடம்பு சரியில்லையா?”என்று பதட்டமாக உன்மையான அக்கறையுடன் கேட்டுக் கொண்டே என் தலையை தொட்டுப் பார்க்க வந்த உங்களைத் தடுத்து,” அது ஒன்னும் இல்லீங்க. கொஞ்சம் டயர்ட் அவ்வளவுதான்” என்று சொல்லிக்கொண்டே, மாத்திரையை விழுங்கி, காஃபியை பருகியபடி அர்ச்சனாவைப் பார்த்து,”ஏய்... அவருக்கு புரியற மாதிரி சொல்லி, அவரை பயப்படவேண்டாம்னு சொல்லுடி.”

அர்ச்சனா உங்க காதில் ஏதோ கிசு கிசுக்க, அதை கேட்ட நீங்க புரிந்து, அமைதியாகி, “ நான் வேணும்னா உன் கூட இருக்கவா?”என்று அக்கறையாக கேட்க,...

“அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாங்க. நீங்க அவங்க கூட போய்ட்டு வாங்க. நான் நல்லாத்தான் இருக்கேன்.” என்று மறுத்தேன்.

“சரி மீனா... நீ ரெஸ்ட் எடு. நாங்களும் இன்னைக்கு அவுட்டிங் வேண்டாமுன்னுதான் நெனைச்சோம். உன்னை தனியா விட்டாதான் நீ நல்லா ரெஸ்ட் எடுப்பேங்கிறதாலே, நாங்க கிளம்பறோம்.”

“”ஏய்... கதவை உள் பக்கமா தாள் போட்டுக்கடி. சீக்கிரமாவே வந்துடுவோம். வரும் போது உனக்கு ஏதாவது வாங்கி வரவா?” அக்கறையாகக் கேட்டாள் அர்ச்சனா.

“அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம்டி. நீங்க பத்திரமா போய்ட்டு வந்தீங்கன்னா அதுவே எனக்கு போதும்.அப்புறம்.... கேமரா கொண்டு போங்கடி. அங்க நடக்கிறதை வீடியோவா ரெக்கார்ட் பண்ணிட்டு வாங்க.”

மூன்று பேரும் சென்று விட,....



வென்னீரில் குளித்தால் கொஞ்சம் இதமாக இருக்கும் என்று தோன்றியதால், மெதுவாக எழுந்து சென்று ரூம் கதவையும், மெயின் கதவையும் பூட்டி விட்டு, திரும்பவும் அறைக்குள் வந்து நிலைக் கண்ணாடி முன் நின்று, நைட்டியை அவிழ்த்து என் உடம்பைப் பார்த்தேன்..