10-01-2021, 02:40 AM
(This post was last modified: 10-01-2021, 06:09 PM by kamal kishan. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
అర్జునుడు అతడి పేరు.
విశాలని రెండు చేతులలో ఎత్తుకొని గడ్డిమేట మీదకు తీసుకొని వెళ్ళాడు. ఆమెని పడవైచి, విశాల కట్టుకొన్న వోణీని లాగి పారేశాడు. విశాల వళ్ళు వణకడం ఆమెకి తెలుస్తోంది. ఆమె వళ్ళు కోరికతో కాలిపోవడం తెలుస్తోంది. ఆమె శ్వాస బలంగా ఎగిసిపడుతోంది. ఆ శ్వాసకి చన్నులు రవికలో ఎగిసిపడుతున్నాయి.
అతను తన బట్టలు విడిచివేయడం రెప్ప వాల్చకుండా చూస్తోంది. అంతలో తన తండ్రి అస్తిత్వమూ., హోదా అన్నీ గుర్తుకు వచ్చాయి. తప్పు చేయరాదు అని మనసు చెబుతోంది. కానీ తనువూ మాత్రం అతని రాకకై తొడలు వెడం చేసింది ఆహ్వానిస్తూ....
అయినా నోటి వెంట ఒక మాట వచ్చింది. వద్దు, నా శీలం కోల్పోవడం నాకిష్టం లేదు అంటూ....
అతడు: "ఎం ఇష్టంలేదు; బట్టలు తీయడమా?!" అంటూ ఆమె రవిక ముడిని లాగాడు. ఏపుగా పెరిగిన స్తన ద్వయం భళ్ళున తెల్లారిన ఉదయ కాంతిలా దూసుకొచ్చాయి.
ఆమెకి అర్ధమయ్యింది తాను అతనితో ఇదవ్వబోతున్నానని. అతని కింద నలగబోతున్నానని. ఆమెకి నవ్వొచ్చింది. మగాడు మీద పడుకున్నప్పుడు ఏ ఆడదైనా కిందనే కదా పడుకునేది మరి అతని కింద నలగడం అని ఎందుకంటారా....అనుకో సాగింది. ఆ ఆలోచనల మధ్య నుండి అతని పట్టు చన్నుల మీద బిగియడంతో కెవ్వుమంది.
అతను రెండు చేతులతో వడిసి పట్టి ఇటు తిరిగి సూరమ్మకేసి చూశాడు. నీవీ ఇలానే పట్టాను కదూ అన్నట్లు.
సూరమ్మ: "నేను పెళ్ళైన దాన్నీ, అనుభవం ఉన్నదాన్నీ....ఈ పిల్ల చలాకీ చండ్లకీ నా వాటికీ తేడా ఉందబ్బాయ్" అంటూ రవిక విప్పి చన్నుల్ని ముందుకు పొదువుకొంది తేడా చూడమన్నట్లు.
అర్జున్: "అవును నీవి పెద్దవి" అంటూ సూరమ్మ చన్ను పట్టుకుని పిండాడు.
హా అంటూ కూతలు వేసింది సూరమ్మ.
వీళ్లిద్దరి తతంగం చూసి విశాలకి అహం అడ్డం వచ్చింది. "నన్ను పడుకోబెట్టి మీరిద్దరూ ఇదవుతున్నారు.....లేచిపొయ్యేదా ఏంటి?" అంటూ రవికని ముడి వేసుకొంటూ లేవబోయింది.
సూరమ్మ: "నేను చెప్పలే.....అనుభవానికి ఆలోచనకీ నెలకీ ఆకాశానికి ఉన్న తేడా ఉందని, ఈ పిల్లతోని కాదులే.," అంటూ అతన్ని మీదకు లాక్కొంది.
దాంతో విశాలకి కద అడ్డం తిరిగిందని అర్ధం అయ్యింది.
అర్జున్ లేచి ముప్పై ఏళ్ళ సూరమ్మని పడుకోబెట్టి ఆక్రమించుకున్నాడు. సూరమ్మ బలిసిన తొడల మధ్య ఆడుతున్న అతని రోకలిని చూడగానే విశాలకి ఎక్కడలేని ఆకలి పుట్టుకొచ్చింది. తన వంటి మీద బట్టలన్నీ తీసేసి అర్జున్ మీదకు వాలి అతన్ని ముద్దులతో ముంచెత్తింది.
అప్పటికే రసాలు వదిలేసినా సూరమ్మ సైగ చేసి విశాలని నంజుకోమని తోసింది.
అర్జున్ తొందర పడలేదు. కానీ విశాల తన వంటి మీద గుడ్డలు అన్నీ విప్పేసి అర్జున్ పిర్రల మీద తన ఊపేస్తూను ఉంచి తన కఠిన శిలలాంటి అమ్ముల పొదిని అర్జున్ విశాలమైన వీపుకి వత్తి పడుతూ అతని వేడిని పొదువుకుంటొంది.
కోరి వచ్చిన ఆడదాన్ని ఆక్షణం విడిచిపెడితే జీవితంలో మళ్ళీ ఆ తప్పు చెయ్యదు. కాబట్టి వేడి మీద ఉన్నప్పుడే ఇనుము వంగుతుంది అనుకోని ఆమె చేతికి తన మగసిరిని ఇచ్చాడు.
విశాల అర్జున్ మగసిరిని చేతుల్లోకి తీసుకొంది. అతని మగసిరికి చేతులు కాలిపోతాయేమో అన్నట్లు అనిపించింది అందుకే చేతులు కిందకు జార్చి అతని వృషణాలను పట్టుకుంది. అవి కూడా వేడిగా ఉన్నాయి.
విశాల పడుకొని తన తొడలు వెడల్పు చేసి రా అంటూ చేతులు చాచి ఆహ్వానించింది.
అర్జున్ విశాల తొడల మధ్య కూర్చుని తన అంగాన్ని విశాల పూరెమ్మల మధ్యన రాయసాగాడు.
అప్పటికే విశాల నిస్పృహలో కొట్టుకుంటోంది. తన రెండు చేతులూ చాచి అర్జున్ భుజాలు పట్టుకుని మీదకు లాక్కొంది. అంతే ఆ చీలికలు మధ్య ఉన్న అతని రోకలి ఆ చీలికలు చీల్చుకుంటూ కన్నపొరని చేదించేసింది.
విశాల కన్నె పోరా చిరిగిపోవడంతో అరిచిన అరుపుకి మనుషులే కాదు కలుగులో దూరుతున్న ఎలుకలూ వాటిని మాటేసిన సర్పాలూ అన్నీ బెదిరి చెల్లా చెదురయ్యాయి.
అర్జున్, విశాలని కసిగా అనుభవించసాగాడు. కన్నె పిల్ల, అదీ పదహారు సంవత్సరాల పరిపుష్టమైన ఎత్తులతో నిండైన కోరిక., ఆ సండ్లని మదించని మన్మధుడే ఉండడు. అన్నట్లు అనుభవించసాగాడు.
తనలో పడుతున్న ఒకో పోటూ....ఒకో లోకాన్ని చూపిస్తోంది.
విశాలకి ఎదో అవుతోంది. కన్నెరికం చేసినప్పుడు నొప్పీ కలిగింది నెత్తురు కళ్ళ చూసినా..ఇంకా అదేదో తెలియని అనుభూతి ఆడతనం పుష్పించినట్లు.....తన లోతుల్లో ఎదో ఇంకేదో సుఖం
దబ్ దబ్ దబ్ అను చప్పుళ్లతో ఆ ప్రదేశం మారు మ్రోగిపోతోంది.
విశాల కేరింతలు అరుపులూ మారుమ్రోగిపోతున్నాయి. సూరమ్మకి కనుల పండువులా ఉంది.
విశాలని చూసి ఆ పై అర్జునుడిని చూసి సైగ చేసిని ఇంకా లోతుల్లోకి, తిరిగి రాని లోతుల్లోకి వేళ్ళు అన్నట్లు.,
అర్జున్ తన అంగాన్ని మొత్తం బయటకు తీసి ఒక్కసారిగా మళ్లీ విశాల ఆడతనంలో దిగబడ్డాడు.
కెవ్వుమంది విశాల. అలా పది దెబ్బలు వెయ్యగానే ఆమె కడుపులోకి, ఇంకా లోతులోకి వెళ్ళసాగింది. అక్కడ గర్భంలోకి చేరగానే విశాల తట్టుకోలేకతనువులు అలసటతో వదిలేసింది. ఆమెలో దిగబడి స్ఖలించసాగాడు అర్జున్.
విశాలని రెండు చేతులలో ఎత్తుకొని గడ్డిమేట మీదకు తీసుకొని వెళ్ళాడు. ఆమెని పడవైచి, విశాల కట్టుకొన్న వోణీని లాగి పారేశాడు. విశాల వళ్ళు వణకడం ఆమెకి తెలుస్తోంది. ఆమె వళ్ళు కోరికతో కాలిపోవడం తెలుస్తోంది. ఆమె శ్వాస బలంగా ఎగిసిపడుతోంది. ఆ శ్వాసకి చన్నులు రవికలో ఎగిసిపడుతున్నాయి.
అతను తన బట్టలు విడిచివేయడం రెప్ప వాల్చకుండా చూస్తోంది. అంతలో తన తండ్రి అస్తిత్వమూ., హోదా అన్నీ గుర్తుకు వచ్చాయి. తప్పు చేయరాదు అని మనసు చెబుతోంది. కానీ తనువూ మాత్రం అతని రాకకై తొడలు వెడం చేసింది ఆహ్వానిస్తూ....
అయినా నోటి వెంట ఒక మాట వచ్చింది. వద్దు, నా శీలం కోల్పోవడం నాకిష్టం లేదు అంటూ....
అతడు: "ఎం ఇష్టంలేదు; బట్టలు తీయడమా?!" అంటూ ఆమె రవిక ముడిని లాగాడు. ఏపుగా పెరిగిన స్తన ద్వయం భళ్ళున తెల్లారిన ఉదయ కాంతిలా దూసుకొచ్చాయి.
ఆమెకి అర్ధమయ్యింది తాను అతనితో ఇదవ్వబోతున్నానని. అతని కింద నలగబోతున్నానని. ఆమెకి నవ్వొచ్చింది. మగాడు మీద పడుకున్నప్పుడు ఏ ఆడదైనా కిందనే కదా పడుకునేది మరి అతని కింద నలగడం అని ఎందుకంటారా....అనుకో సాగింది. ఆ ఆలోచనల మధ్య నుండి అతని పట్టు చన్నుల మీద బిగియడంతో కెవ్వుమంది.
అతను రెండు చేతులతో వడిసి పట్టి ఇటు తిరిగి సూరమ్మకేసి చూశాడు. నీవీ ఇలానే పట్టాను కదూ అన్నట్లు.
సూరమ్మ: "నేను పెళ్ళైన దాన్నీ, అనుభవం ఉన్నదాన్నీ....ఈ పిల్ల చలాకీ చండ్లకీ నా వాటికీ తేడా ఉందబ్బాయ్" అంటూ రవిక విప్పి చన్నుల్ని ముందుకు పొదువుకొంది తేడా చూడమన్నట్లు.
అర్జున్: "అవును నీవి పెద్దవి" అంటూ సూరమ్మ చన్ను పట్టుకుని పిండాడు.
హా అంటూ కూతలు వేసింది సూరమ్మ.
వీళ్లిద్దరి తతంగం చూసి విశాలకి అహం అడ్డం వచ్చింది. "నన్ను పడుకోబెట్టి మీరిద్దరూ ఇదవుతున్నారు.....లేచిపొయ్యేదా ఏంటి?" అంటూ రవికని ముడి వేసుకొంటూ లేవబోయింది.
సూరమ్మ: "నేను చెప్పలే.....అనుభవానికి ఆలోచనకీ నెలకీ ఆకాశానికి ఉన్న తేడా ఉందని, ఈ పిల్లతోని కాదులే.," అంటూ అతన్ని మీదకు లాక్కొంది.
దాంతో విశాలకి కద అడ్డం తిరిగిందని అర్ధం అయ్యింది.
అర్జున్ లేచి ముప్పై ఏళ్ళ సూరమ్మని పడుకోబెట్టి ఆక్రమించుకున్నాడు. సూరమ్మ బలిసిన తొడల మధ్య ఆడుతున్న అతని రోకలిని చూడగానే విశాలకి ఎక్కడలేని ఆకలి పుట్టుకొచ్చింది. తన వంటి మీద బట్టలన్నీ తీసేసి అర్జున్ మీదకు వాలి అతన్ని ముద్దులతో ముంచెత్తింది.
అప్పటికే రసాలు వదిలేసినా సూరమ్మ సైగ చేసి విశాలని నంజుకోమని తోసింది.
అర్జున్ తొందర పడలేదు. కానీ విశాల తన వంటి మీద గుడ్డలు అన్నీ విప్పేసి అర్జున్ పిర్రల మీద తన ఊపేస్తూను ఉంచి తన కఠిన శిలలాంటి అమ్ముల పొదిని అర్జున్ విశాలమైన వీపుకి వత్తి పడుతూ అతని వేడిని పొదువుకుంటొంది.
కోరి వచ్చిన ఆడదాన్ని ఆక్షణం విడిచిపెడితే జీవితంలో మళ్ళీ ఆ తప్పు చెయ్యదు. కాబట్టి వేడి మీద ఉన్నప్పుడే ఇనుము వంగుతుంది అనుకోని ఆమె చేతికి తన మగసిరిని ఇచ్చాడు.
విశాల అర్జున్ మగసిరిని చేతుల్లోకి తీసుకొంది. అతని మగసిరికి చేతులు కాలిపోతాయేమో అన్నట్లు అనిపించింది అందుకే చేతులు కిందకు జార్చి అతని వృషణాలను పట్టుకుంది. అవి కూడా వేడిగా ఉన్నాయి.
విశాల పడుకొని తన తొడలు వెడల్పు చేసి రా అంటూ చేతులు చాచి ఆహ్వానించింది.
అర్జున్ విశాల తొడల మధ్య కూర్చుని తన అంగాన్ని విశాల పూరెమ్మల మధ్యన రాయసాగాడు.
అప్పటికే విశాల నిస్పృహలో కొట్టుకుంటోంది. తన రెండు చేతులూ చాచి అర్జున్ భుజాలు పట్టుకుని మీదకు లాక్కొంది. అంతే ఆ చీలికలు మధ్య ఉన్న అతని రోకలి ఆ చీలికలు చీల్చుకుంటూ కన్నపొరని చేదించేసింది.
విశాల కన్నె పోరా చిరిగిపోవడంతో అరిచిన అరుపుకి మనుషులే కాదు కలుగులో దూరుతున్న ఎలుకలూ వాటిని మాటేసిన సర్పాలూ అన్నీ బెదిరి చెల్లా చెదురయ్యాయి.
అర్జున్, విశాలని కసిగా అనుభవించసాగాడు. కన్నె పిల్ల, అదీ పదహారు సంవత్సరాల పరిపుష్టమైన ఎత్తులతో నిండైన కోరిక., ఆ సండ్లని మదించని మన్మధుడే ఉండడు. అన్నట్లు అనుభవించసాగాడు.
తనలో పడుతున్న ఒకో పోటూ....ఒకో లోకాన్ని చూపిస్తోంది.
విశాలకి ఎదో అవుతోంది. కన్నెరికం చేసినప్పుడు నొప్పీ కలిగింది నెత్తురు కళ్ళ చూసినా..ఇంకా అదేదో తెలియని అనుభూతి ఆడతనం పుష్పించినట్లు.....తన లోతుల్లో ఎదో ఇంకేదో సుఖం
దబ్ దబ్ దబ్ అను చప్పుళ్లతో ఆ ప్రదేశం మారు మ్రోగిపోతోంది.
విశాల కేరింతలు అరుపులూ మారుమ్రోగిపోతున్నాయి. సూరమ్మకి కనుల పండువులా ఉంది.
విశాలని చూసి ఆ పై అర్జునుడిని చూసి సైగ చేసిని ఇంకా లోతుల్లోకి, తిరిగి రాని లోతుల్లోకి వేళ్ళు అన్నట్లు.,
అర్జున్ తన అంగాన్ని మొత్తం బయటకు తీసి ఒక్కసారిగా మళ్లీ విశాల ఆడతనంలో దిగబడ్డాడు.
కెవ్వుమంది విశాల. అలా పది దెబ్బలు వెయ్యగానే ఆమె కడుపులోకి, ఇంకా లోతులోకి వెళ్ళసాగింది. అక్కడ గర్భంలోకి చేరగానే విశాల తట్టుకోలేకతనువులు అలసటతో వదిలేసింది. ఆమెలో దిగబడి స్ఖలించసాగాడు అర్జున్.