23-03-2019, 10:57 AM
(This post was last modified: 27-03-2019, 12:27 PM by johnypowas. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
எல்லாம் இன்செஸ்ட் மயம்
எல்லாம் இன்செஸ்ட் மயம். - 1
“உங்க பையனுக்கு ஒடனே டீ. சி வாங்கிட்டு போயிடுங்க" என்று ஸ்கூல் ஹெட்மாஸ்டர் சொன்னபோது எனக்கு கையும் ஓடவில்லை. காலும் ஓடவில்லை. கிழவன் கோபத்தின் உச்சியில் இருந்தான். அந்த கோபத்தின் உச்சியில் இருந்ததால் அவர் கை, கால்கள் நடுங்க ஆரம்பித்தன, அவன் கை கால்களுடன் அவர் வாயும் சேர்ந்து குழறிக் கொண்டு இருந்தது. அவருக்கு கோபத்தில் பேச்சே சரியாக வரவில்லை. ஹெட் மாஸ்டரை எனக்கு நல்லா தெரியும். அவரும் எங்க வீட்டுக்கு பக்கத்தில்தான் இருக்கார். மூணு பொண்ணுங்க இவருக்கு. என் பையனோடு படிக்கறது மூணாவது பொண்ணுன்னு நினைக்கிறேன்.
“சார். இந்த ஒரு தடவை மட்டும் தயவு பண்ணீங்கன்னா" என்று இழுத்தேன்.
“நத்திங் டூயிங் மிஸஸ் கோகிலா. ஒங்க பையன் நல்லா படிக்க மாட்டான். ஒவ்வொரு வருஷமும் நல்லா ஃபவுண்டேஷன் போட்டு இப்ப +1 படிக்கவே இவனுக்கு 19 வயசாயிடிச்சி. படிப்பு பிரச்சனை இல்ல. ஆனா டிஸிப்ளின் முக்கியம். பாருங்க. நீங்கதான் பதட்டப்படறீங்க? அவன பாருங்க கல்லுளி மங்கன் போல இருக்கான்" என்று சொல்ல நான் கோபியை பார்த்தேன்.
கோபி. கோபி க்ருஷ்ணா. ஸ்கூலில் படித்தாலும் வயது 19 ஆகிவிட்டது. எனவே பார்க்க காலேஜ் மாணவன் போல இருப்பான். அச்சாக என் கணவர் போலவே இருப்பான். என் கணவர் காலமானவுடன் என் துணை இவன் மட்டுமே. பார்ப்பதற்கு சினிமா நடிகன் மாதவன் போல இருப்பான். நல்ல உயரம். வெண்மை நிறம். குறு குறுவென்று நல்ல மீசை. முழுநேரம் ஜிம்வாசி. அதனால்தான் என்னவோ எங்கள் காலனியில் அவன் கூட எல்லாரும் வலிய வந்து பேசுவதை பார்த்து இருக்கேன். பெண்கள் என்ன? அவர்கள் அம்மாக்களே இவனிடம் வழிவது கண்டு ஆச்சரியப்பட்டு இருக்கிறேன். அப்போது எல்லாம் என் மனதில் லேசாக பொறாமை பொங்கி வழிவதை ஒத்துக்கொள்ளத்தான் வேண்டும். ஆனால் இதுவரை இவனை பற்றி யாரும் என்னிடம் கம்ப்ளெய்ண்ட் எதுவும் சொன்னது கிடையாதே? ஆனால் இது இப்போது டீசி வரை போயிடுச்சே?
“சார். கொஞ்ச தயவு பண்ணுங்க சார். அப்பா இல்லாத பையன்" என்று கெஞ்ச ஆரம்பித்தேன்.
“ஸாரி மிஸஸ் கோகிலா. எவ்வளவோ பொறுத்துட்டோம். ஆனா இப்ப?" என்று இழுத்தார்.
“இப்ப?"
“எப்படி சொல்றது. என் பொண்ணு கூடவே?"
ஓ. விஷயம் அப்படி போகுதோ? கோபி ஏதோ அவர் பெண்ணிடம் கசாமுசாவென்று நடக்க முயற்சி செய்தான் போல.
“மிஸ் கோகிலா. ஒங்க பையன் பத்தி எல்லாரும் சொல்லும்போது நான் நம்பல. ஆனா நானே கண்ணு முன்னாலே பாத்துட்டேன். அதுவும் ஸ்கூலிலேயே? இந்தாங்க டீசி. எங்கேயாவது போய் சேருங்க. அதுவும் பொண்ணுங்க இல்லாத ஸ்கூலா?" என்று சொல்லவே மேலும் வம்பு செய்யக்கூடாது என்று அமைதியாக வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தோம். எனக்குதான் சோகமா இருந்தது. ஆனால் இவன் என்னவோ ஒன்றுமே ஆகாத மாதிரிதான் இருந்தான். நான் கட்டிலில் படுத்து புரண்டு கொண்டு இருந்தேன். தூக்கமே வரவில்லை. மனதெல்லாம் இனம் புரியாத உணர்ச்சிகள். நான் புரண்டு கொண்டு இருப்பது என் எதிரில் இருந்த கண்ணாடியில் தெரிந்தது. 38 வயதிலும் அமசமாகத்தான் இருந்தேன். என் தடிமனான உதடுகளும், பானுப்பிரியா கண்களூம், வெண்மையான நிறமும், பரந்த நெற்றியும் என் அழகை ஏராளமாக காட்டியது. மெல்ல மெல்ல என் மதர்ந்த மார்புகளை ஆசையோடு பார்த்துக் கொண்டேன். என் அழகை பார்த்து எனக்கே சற்று கர்வமாகத்தான் இருந்தது.
கோபி எச். எம் பொண்ணை. என்ன செய்தான்? காமம். காமம் என்னை சுட்டெறித்தது. ஒரு வேளை அது முழு உடலுறவா? அவரையே கேட்டு இருக்கலாமோ? உடனே ஒரு உண்மையான ஆண் உறுப்பு கிடைத்தால் தேவலை என்று தோன்றியது. மனக்கண்ணால் அந்த தடி என் நுழைவாயிலை தாக்குவது போல கற்பனை செய்துக் கொண்டேன். மெல்ல என் உடலில் உஷ்ணம் ஏறியது. மெல்ல என் கையை என் பாவாடைக்குள் விட்டு மெதுவாக சொறிந்து கொண்டேன். அது எனக்கு சற்று காம போதையை அதிகரித்தது. என் உடல் முழுதும் வியற்வையால் நனைந்து இருந்தது. மனம் முழுதும் ஒரு படபடப்பு. இனி தூக்கம் வராது. சரி ஹாலுக்கு போகலாம்? ஏதாவது படம் பார்க்கலாம் என் ஹாலுக்கு வந்தேன்.
ஹாலுக்கு வந்ததும் ஆச்சரியம். காரணம் அங்கே ஏற்கனவே கோபி இருந்ததுதான். வெறும் ஷார்ட்ஸ் மட்டும் போட்டுக் கொண்டு மேலே ஒன்றும் போடாமல் இருந்ததால் அவன் கை கால்கள் எவ்வளவு வலிமையாக இருக்கிறது என்று ஊகிக்க முடிந்தது. ந்ல்லாம் இரும்பு தூண் போலல்லவா இருக்கிறது. டி,வி முன்னால் எல்லா சத்தத்தையும் குறைத்து விட்டு மௌன படம் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான். முன்னால் இருந்த டேபுளில் பீர் இருந்தது.
“எவ்வளவு தடவை சொல்லி இருக்கேன். நீ வீட்டில் பீர் அடிக்க கூடாதுன்ன்” என்றேன்.
“அப்போ எதுக்கு ஃபிரிட்ஜ் புல்லா இருக்கு. உனக்கு மட்டும்தானா?" என்று சொல்லி அவன் சிரித்தான்.
“ஆமா. எனக்கு மட்டும்தான்" என்றேன் கோபமாக.
“ஸாரிம்மா. இன்னிக்கு ஒரே சோகம்" என்று சொல்லி சிரித்தான்.
“கல்லுளி மங்கனி போல இன்னிக்கு பூரா இருந்தே. ஒனக்கு சோகமா” என்று கிண்டலடித்தேன்.
“அதை விடுங்கம்மா. நீங்க தூங்கலயாம்மா?" என்றான்.
“எங்கே தூக்கம் வருது. இப்போ இன்னொரு ஸ்கூலில் அட்மிஷன் வேறு பார்க்கணும். இந்த காலத்தில் ஸகூல் அட்மிஷன் கிடைக்கறது குதிரைக்கொம்பா இருக்கு. இதில் நீ வேறு இப்படி எச். எம் பொண்ணு கூத்து அடிச்சா என்ன பிரச்சனை வராம இருக்கும். அதிலும் ஒன் படிப்பு” என்று இழுத்தேன்.
“அதை நீங்க நம்பறீங்களாம்மா" என்று சிரித்தான்.
எல்லாம் இன்செஸ்ட் மயம். - 1
“உங்க பையனுக்கு ஒடனே டீ. சி வாங்கிட்டு போயிடுங்க" என்று ஸ்கூல் ஹெட்மாஸ்டர் சொன்னபோது எனக்கு கையும் ஓடவில்லை. காலும் ஓடவில்லை. கிழவன் கோபத்தின் உச்சியில் இருந்தான். அந்த கோபத்தின் உச்சியில் இருந்ததால் அவர் கை, கால்கள் நடுங்க ஆரம்பித்தன, அவன் கை கால்களுடன் அவர் வாயும் சேர்ந்து குழறிக் கொண்டு இருந்தது. அவருக்கு கோபத்தில் பேச்சே சரியாக வரவில்லை. ஹெட் மாஸ்டரை எனக்கு நல்லா தெரியும். அவரும் எங்க வீட்டுக்கு பக்கத்தில்தான் இருக்கார். மூணு பொண்ணுங்க இவருக்கு. என் பையனோடு படிக்கறது மூணாவது பொண்ணுன்னு நினைக்கிறேன்.
“சார். இந்த ஒரு தடவை மட்டும் தயவு பண்ணீங்கன்னா" என்று இழுத்தேன்.
“நத்திங் டூயிங் மிஸஸ் கோகிலா. ஒங்க பையன் நல்லா படிக்க மாட்டான். ஒவ்வொரு வருஷமும் நல்லா ஃபவுண்டேஷன் போட்டு இப்ப +1 படிக்கவே இவனுக்கு 19 வயசாயிடிச்சி. படிப்பு பிரச்சனை இல்ல. ஆனா டிஸிப்ளின் முக்கியம். பாருங்க. நீங்கதான் பதட்டப்படறீங்க? அவன பாருங்க கல்லுளி மங்கன் போல இருக்கான்" என்று சொல்ல நான் கோபியை பார்த்தேன்.
கோபி. கோபி க்ருஷ்ணா. ஸ்கூலில் படித்தாலும் வயது 19 ஆகிவிட்டது. எனவே பார்க்க காலேஜ் மாணவன் போல இருப்பான். அச்சாக என் கணவர் போலவே இருப்பான். என் கணவர் காலமானவுடன் என் துணை இவன் மட்டுமே. பார்ப்பதற்கு சினிமா நடிகன் மாதவன் போல இருப்பான். நல்ல உயரம். வெண்மை நிறம். குறு குறுவென்று நல்ல மீசை. முழுநேரம் ஜிம்வாசி. அதனால்தான் என்னவோ எங்கள் காலனியில் அவன் கூட எல்லாரும் வலிய வந்து பேசுவதை பார்த்து இருக்கேன். பெண்கள் என்ன? அவர்கள் அம்மாக்களே இவனிடம் வழிவது கண்டு ஆச்சரியப்பட்டு இருக்கிறேன். அப்போது எல்லாம் என் மனதில் லேசாக பொறாமை பொங்கி வழிவதை ஒத்துக்கொள்ளத்தான் வேண்டும். ஆனால் இதுவரை இவனை பற்றி யாரும் என்னிடம் கம்ப்ளெய்ண்ட் எதுவும் சொன்னது கிடையாதே? ஆனால் இது இப்போது டீசி வரை போயிடுச்சே?
“சார். கொஞ்ச தயவு பண்ணுங்க சார். அப்பா இல்லாத பையன்" என்று கெஞ்ச ஆரம்பித்தேன்.
“ஸாரி மிஸஸ் கோகிலா. எவ்வளவோ பொறுத்துட்டோம். ஆனா இப்ப?" என்று இழுத்தார்.
“இப்ப?"
“எப்படி சொல்றது. என் பொண்ணு கூடவே?"
ஓ. விஷயம் அப்படி போகுதோ? கோபி ஏதோ அவர் பெண்ணிடம் கசாமுசாவென்று நடக்க முயற்சி செய்தான் போல.
“மிஸ் கோகிலா. ஒங்க பையன் பத்தி எல்லாரும் சொல்லும்போது நான் நம்பல. ஆனா நானே கண்ணு முன்னாலே பாத்துட்டேன். அதுவும் ஸ்கூலிலேயே? இந்தாங்க டீசி. எங்கேயாவது போய் சேருங்க. அதுவும் பொண்ணுங்க இல்லாத ஸ்கூலா?" என்று சொல்லவே மேலும் வம்பு செய்யக்கூடாது என்று அமைதியாக வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தோம். எனக்குதான் சோகமா இருந்தது. ஆனால் இவன் என்னவோ ஒன்றுமே ஆகாத மாதிரிதான் இருந்தான். நான் கட்டிலில் படுத்து புரண்டு கொண்டு இருந்தேன். தூக்கமே வரவில்லை. மனதெல்லாம் இனம் புரியாத உணர்ச்சிகள். நான் புரண்டு கொண்டு இருப்பது என் எதிரில் இருந்த கண்ணாடியில் தெரிந்தது. 38 வயதிலும் அமசமாகத்தான் இருந்தேன். என் தடிமனான உதடுகளும், பானுப்பிரியா கண்களூம், வெண்மையான நிறமும், பரந்த நெற்றியும் என் அழகை ஏராளமாக காட்டியது. மெல்ல மெல்ல என் மதர்ந்த மார்புகளை ஆசையோடு பார்த்துக் கொண்டேன். என் அழகை பார்த்து எனக்கே சற்று கர்வமாகத்தான் இருந்தது.
கோபி எச். எம் பொண்ணை. என்ன செய்தான்? காமம். காமம் என்னை சுட்டெறித்தது. ஒரு வேளை அது முழு உடலுறவா? அவரையே கேட்டு இருக்கலாமோ? உடனே ஒரு உண்மையான ஆண் உறுப்பு கிடைத்தால் தேவலை என்று தோன்றியது. மனக்கண்ணால் அந்த தடி என் நுழைவாயிலை தாக்குவது போல கற்பனை செய்துக் கொண்டேன். மெல்ல என் உடலில் உஷ்ணம் ஏறியது. மெல்ல என் கையை என் பாவாடைக்குள் விட்டு மெதுவாக சொறிந்து கொண்டேன். அது எனக்கு சற்று காம போதையை அதிகரித்தது. என் உடல் முழுதும் வியற்வையால் நனைந்து இருந்தது. மனம் முழுதும் ஒரு படபடப்பு. இனி தூக்கம் வராது. சரி ஹாலுக்கு போகலாம்? ஏதாவது படம் பார்க்கலாம் என் ஹாலுக்கு வந்தேன்.
ஹாலுக்கு வந்ததும் ஆச்சரியம். காரணம் அங்கே ஏற்கனவே கோபி இருந்ததுதான். வெறும் ஷார்ட்ஸ் மட்டும் போட்டுக் கொண்டு மேலே ஒன்றும் போடாமல் இருந்ததால் அவன் கை கால்கள் எவ்வளவு வலிமையாக இருக்கிறது என்று ஊகிக்க முடிந்தது. ந்ல்லாம் இரும்பு தூண் போலல்லவா இருக்கிறது. டி,வி முன்னால் எல்லா சத்தத்தையும் குறைத்து விட்டு மௌன படம் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான். முன்னால் இருந்த டேபுளில் பீர் இருந்தது.
“எவ்வளவு தடவை சொல்லி இருக்கேன். நீ வீட்டில் பீர் அடிக்க கூடாதுன்ன்” என்றேன்.
“அப்போ எதுக்கு ஃபிரிட்ஜ் புல்லா இருக்கு. உனக்கு மட்டும்தானா?" என்று சொல்லி அவன் சிரித்தான்.
“ஆமா. எனக்கு மட்டும்தான்" என்றேன் கோபமாக.
“ஸாரிம்மா. இன்னிக்கு ஒரே சோகம்" என்று சொல்லி சிரித்தான்.
“கல்லுளி மங்கனி போல இன்னிக்கு பூரா இருந்தே. ஒனக்கு சோகமா” என்று கிண்டலடித்தேன்.
“அதை விடுங்கம்மா. நீங்க தூங்கலயாம்மா?" என்றான்.
“எங்கே தூக்கம் வருது. இப்போ இன்னொரு ஸ்கூலில் அட்மிஷன் வேறு பார்க்கணும். இந்த காலத்தில் ஸகூல் அட்மிஷன் கிடைக்கறது குதிரைக்கொம்பா இருக்கு. இதில் நீ வேறு இப்படி எச். எம் பொண்ணு கூத்து அடிச்சா என்ன பிரச்சனை வராம இருக்கும். அதிலும் ஒன் படிப்பு” என்று இழுத்தேன்.
“அதை நீங்க நம்பறீங்களாம்மா" என்று சிரித்தான்.