07-01-2021, 01:37 AM
కృష్ణ ఇలా వెళ్ళాడో లేదో డాక్టర్ కళ్యాణి (గైనకాలజిస్ట్) ఫోన్ చేసి చంద్రిక తో పేషెంట్ లు ఎవరైనా వస్తే కాల్ చేయమని అది కూడా ఎమర్జెన్సీ అయితే నే చెయ్యమని చెప్పింది.... దానికి చంద్రిక సరే మేడమ్ అని ఫోన్ పెటేసింది.
చంద్రిక : మేడమ్ ఈరోజు రాదు అంట మన కృష్ణ గాడు బ్రతికి పోయాడు....
రమ్య : వాడికి విషయం తెలిస్తే ఈవెనింగ్ డ్యూటీ కి కూడా రాడు అక్క.
చంద్రిక : హహ
*******************
మధ్యాహ్నం అయింది ముగ్గురు లంచ్ చేద్దాం అని
కూర్చున్నారు.....రమ్య చంద్రిక బాగానే ఉన్నారు కానీ కీర్తన కి ఎందుకో కొత్తగా అనిపించింది వాళ్ళని చూస్తే అందుకే మాట్లాడకుండా మౌనం గా తింటుంది.
రమ్య : ఏంటి కీర్తనక్క ఎం మాట్లాడకుండా తింటున్నావ్.
కీర్తన : ఎం లేదు
చంద్రిక : కీర్తు ఎం అయిందే
కీర్తన : ఏంటో అమ్మ మీ ప్రవర్తన లు పోకడలు నాకు పట్టటం లేదు.
రమ్య : హహహ అక్క ఆ కృష్ణ గాడి గురించే అంటుంది.
చంద్రిక : అబ్బా కీర్తు వాడి గురించి వదిలేయ్ వాడు ఎదో సరదాగా చేస్తాడు.... వాడి మనసు లో ఎం ఉండదు.
కీర్తు : రమ్య కి అంటే పెళ్లి కాని పిల్ల నీకు పెళ్లి అయింది కదా చందు.... మీ ఆయనకి తెలిస్తే.
రమ్య : అబ్బా అక్క నువ్వు ఎక్కువ ఉహించుకుంటున్నావ్.
కీర్తు : మరి వాడు మిమ్మల్ని అక్కడ ఇక్కడ చేతులు వేసి నొక్కుతుంటే సినిమా చూసినట్లు చూడమంటార.
చంద్రిక రమ్య వైపు నవ్వుతూ మాట్లాడకుండా చూస్తుంది.
కీర్తు : ఏంటి ఎం మాట్లాడట్లేదు
చంద్రిక : ఎం చెప్తే నీకు అర్ధం అవతాది అని ఆలోచిస్తున్న.
రమ్య : అదేం లేదు అక్క నేను చెప్తా ఉండు.
చంద్రిక : చెప్పు తల్లి ఎలాగో కాలి నే కదా క్షుణ్ణం గా చెప్పు.....
రమ్య : అసలు టూ ఇయర్స్ బాక్ ఈ హాస్పిటల్ లో కృష్ణ వాళ్ళ ఫాథర్ లాబ్ టెక్నీషియన్ గా ఉండే వారు అంట.... అప్పటికి నేను ఇంకా జాయిన్ అవ్వలేదు...
కీర్తన తింటూ వింటుంది.
రమ్య : అప్పట్లో జయ అని ఒక నర్స్ ఉండేది
చంద్రిక : జయ సుజాత ఇద్దరే కదా
రమ్య : హ నేను వచ్చాక కొన్ని రోజుల కి సుజాత మానేసింది...
చంద్రిక : హ
రమ్య : హ అయితే కృష్ణ వాళ్ళ ఫాథర్ హార్ట్ ఎటాక్ తో చనిపోతే మన కళ్యాణి మేడమ్ వీడికి ఆ జాబ్ ఇచ్చింది.....
కీర్తన : ఓహ్
చంద్రిక : అక్కడే మొదలయింది కధ జయ కి మొగుడు లేడు.....ఇంక మన కృష్ణ గాడితో నే వేటకారాలు సరసాలు ఆడేది.
కీర్తన : అవునా (ఆశ్చర్యం తో)
రమ్య : హహహ హా అవును అక్క పాపం కృష్ణ గాడు మొదటి లో చాలా అమాయకంగా వాడి పని వాడు చేసుకునే వాడు.....ఈ జయ వెళ్లి వాడితో ఊరికే మాట కలిపి డిస్టర్బ్ చేసేది ప్రతి
సారి.
కీర్తన : బాగా ఇది ఎక్కువ ఏమో
రమ్య : హా.... వాడిని ఎలా చెడగొట్టేది తెలుసా చంద్రక్క.
చంద్రక్క : నాకు వాడు అంత చెప్పాడు లేవే నువ్వు దీనికి చెప్పు.
రమ్య : ఎవరైనా ఆడవాళ్లు క్లినిక్ కి వస్తే వాళ్ళకి ఇంజక్షన్ చేయటానికి వీడిని కూడా హెల్ప్ కి తీసుకు వెళ్ళేది...
కీర్తన : అయ్యో నిజమా
రమ్య : హా
చంద్రిక : హా వాడే చెప్పాడు..... వీడి ముందే వాళ్ళ బట్టలు విప్పించటం లాంటివి చేసేది అంట....
కీర్తన : బాబోయ్
రమ్య : అలాగే చనువు పెరిగి వీడు కూడా తన తో క్లోజ్ గా ఉండే వాడు.....
చంద్రిక : ఆ సుజాత కూడా అలాంటిదే అంట గా
రమ్య : ఆవిడ బయట పడేది కాదు గాని....తను అంతే...
కీర్తన : మొత్తానికి మనవాడికి నొక్కటం అనే జబ్బు అంటించారు......
రమ్య : హహహ నొక్కటం ఏంటి ఎక్కటం తొక్కటం కూడా.
చంద్రిక : హహహ
కీర్తు : ఏంటే నువ్వు అంటుంది.
రమ్య : అవును అక్క కృష్ణ గాడి తో జయ ఆంటీ హాస్పిటల్ లొనే వేయించుకునేది...
కీర్తు : అమ్మో నిజమా
చంద్రిక : నైట్ డ్యూటీ లొనే..... ఒక్కోసారి ఎవరు ఉండకపోతే వాడిని పిలిపించుకునేది.
కీర్తు : అయ్యో పిల్లాడిని పాడు చేసింది కదా ఆ లంజ ఎవరో.
రమ్య చంద్రిక లు ఒకరి ని చూసి ఒకరు నవ్వుకున్నారు.
కీర్తు : అది సరే వాళ్ళు అంటే అలాంటి వాళ్ళు అనుకుందాం కానీ మీకేం అయింది.
రమ్య : హహహ అది ఇంకో కధ
చంద్రిక : హహహ
కీర్తు : చెప్పండి ఎందుకు నవ్వుతున్నారు....
చంద్రిక : ముందు నువ్వు వచ్చావ్ కాదే నువ్వే చెప్పు.
రమ్య : అదే చెప్తున్న
రమ్య : నేను కొత్తలో నీలాగే వాడికి దూరంగా ఉండే దాన్ని అక్క....నాతో కూడా బాగానే మాట్లాడే వాడు చేతులు పట్టుకోవడం భుజం మీద చెయ్యి వెయ్యటం అవి స్లో గా అయ్యాయి కానీ అక్క అని మాత్రమే పిలిచేవాడు కానీ ఇంకేం చేసే వాడు కాదు
కీర్తు : హ మరి
రమ్య : మొదట్లో ఒకసారి నా ముందే ఆ జయ ఆంటీ ని వాడు నొక్కుతుంటే నేను నీలాగే షాక్ అయ్యాను.....తర్వాత తెలిసింది ఆవిడే వీడికి అలవాటు చేసింది అని...
చంద్రిక : నీ మొహం జయ కాదు సుజాత అంట....
రమ్య : అవునా
చంద్రిక : అదే గా చెప్తున్న ఆవిడ అలాంటిదే అని
కీర్తు : ఎం చేసింది అంట
చంద్రిక : కొందరు లేడీస్ కి మత్తు ఇంజెక్షన్ ఇచ్చినాక వీడి ముందే వాళ్ళ డ్రెస్ లు విప్పి నొక్కుకో బాగుంటాది అని చెప్పేది అంట.
రమ్య : హహహ అవునా
కీర్తు : ఎంత ఘోరం చూడు
చంద్రిక : వాడే చెప్పాడు.....ఇలా చేసేది అక్క ఆ అంటీ... నేను మొదట్లో తెలీక బాగుంది అని వచ్చిన అందరివి అలా పిసుకుతూ ఉండే వాన్ని అని..
రమ్య : అయితే సుజాత ఆంటీ నే అలవాటు చేసిందా.
కీర్తు : నువ్వు చెప్పు నీ కధ మధ్యలో ఆపేశావ్.
రమ్య :హ అలా మొదటి సారి నాకు నైట్ డ్యూటీ పడింది.... పేషెంట్ లు ఎవరూ లేరు హాస్పిటల్ మొత్తానికి సింగల్ నర్స్ ని నేనే.... పక్కనే గవర్నమెంట్ హాస్పిటల్ మార్చురీ ఉంది అని గుర్తుకు వచింది అంతే డమాల్ నా గుండె జారిపోయింది...
చంద్రిక : మేడమ్ ఈరోజు రాదు అంట మన కృష్ణ గాడు బ్రతికి పోయాడు....
రమ్య : వాడికి విషయం తెలిస్తే ఈవెనింగ్ డ్యూటీ కి కూడా రాడు అక్క.
చంద్రిక : హహ
*******************
మధ్యాహ్నం అయింది ముగ్గురు లంచ్ చేద్దాం అని
కూర్చున్నారు.....రమ్య చంద్రిక బాగానే ఉన్నారు కానీ కీర్తన కి ఎందుకో కొత్తగా అనిపించింది వాళ్ళని చూస్తే అందుకే మాట్లాడకుండా మౌనం గా తింటుంది.
రమ్య : ఏంటి కీర్తనక్క ఎం మాట్లాడకుండా తింటున్నావ్.
కీర్తన : ఎం లేదు
చంద్రిక : కీర్తు ఎం అయిందే
కీర్తన : ఏంటో అమ్మ మీ ప్రవర్తన లు పోకడలు నాకు పట్టటం లేదు.
రమ్య : హహహ అక్క ఆ కృష్ణ గాడి గురించే అంటుంది.
చంద్రిక : అబ్బా కీర్తు వాడి గురించి వదిలేయ్ వాడు ఎదో సరదాగా చేస్తాడు.... వాడి మనసు లో ఎం ఉండదు.
కీర్తు : రమ్య కి అంటే పెళ్లి కాని పిల్ల నీకు పెళ్లి అయింది కదా చందు.... మీ ఆయనకి తెలిస్తే.
రమ్య : అబ్బా అక్క నువ్వు ఎక్కువ ఉహించుకుంటున్నావ్.
కీర్తు : మరి వాడు మిమ్మల్ని అక్కడ ఇక్కడ చేతులు వేసి నొక్కుతుంటే సినిమా చూసినట్లు చూడమంటార.
చంద్రిక రమ్య వైపు నవ్వుతూ మాట్లాడకుండా చూస్తుంది.
కీర్తు : ఏంటి ఎం మాట్లాడట్లేదు
చంద్రిక : ఎం చెప్తే నీకు అర్ధం అవతాది అని ఆలోచిస్తున్న.
రమ్య : అదేం లేదు అక్క నేను చెప్తా ఉండు.
చంద్రిక : చెప్పు తల్లి ఎలాగో కాలి నే కదా క్షుణ్ణం గా చెప్పు.....
రమ్య : అసలు టూ ఇయర్స్ బాక్ ఈ హాస్పిటల్ లో కృష్ణ వాళ్ళ ఫాథర్ లాబ్ టెక్నీషియన్ గా ఉండే వారు అంట.... అప్పటికి నేను ఇంకా జాయిన్ అవ్వలేదు...
కీర్తన తింటూ వింటుంది.
రమ్య : అప్పట్లో జయ అని ఒక నర్స్ ఉండేది
చంద్రిక : జయ సుజాత ఇద్దరే కదా
రమ్య : హ నేను వచ్చాక కొన్ని రోజుల కి సుజాత మానేసింది...
చంద్రిక : హ
రమ్య : హ అయితే కృష్ణ వాళ్ళ ఫాథర్ హార్ట్ ఎటాక్ తో చనిపోతే మన కళ్యాణి మేడమ్ వీడికి ఆ జాబ్ ఇచ్చింది.....
కీర్తన : ఓహ్
చంద్రిక : అక్కడే మొదలయింది కధ జయ కి మొగుడు లేడు.....ఇంక మన కృష్ణ గాడితో నే వేటకారాలు సరసాలు ఆడేది.
కీర్తన : అవునా (ఆశ్చర్యం తో)
రమ్య : హహహ హా అవును అక్క పాపం కృష్ణ గాడు మొదటి లో చాలా అమాయకంగా వాడి పని వాడు చేసుకునే వాడు.....ఈ జయ వెళ్లి వాడితో ఊరికే మాట కలిపి డిస్టర్బ్ చేసేది ప్రతి
సారి.
కీర్తన : బాగా ఇది ఎక్కువ ఏమో
రమ్య : హా.... వాడిని ఎలా చెడగొట్టేది తెలుసా చంద్రక్క.
చంద్రక్క : నాకు వాడు అంత చెప్పాడు లేవే నువ్వు దీనికి చెప్పు.
రమ్య : ఎవరైనా ఆడవాళ్లు క్లినిక్ కి వస్తే వాళ్ళకి ఇంజక్షన్ చేయటానికి వీడిని కూడా హెల్ప్ కి తీసుకు వెళ్ళేది...
కీర్తన : అయ్యో నిజమా
రమ్య : హా
చంద్రిక : హా వాడే చెప్పాడు..... వీడి ముందే వాళ్ళ బట్టలు విప్పించటం లాంటివి చేసేది అంట....
కీర్తన : బాబోయ్
రమ్య : అలాగే చనువు పెరిగి వీడు కూడా తన తో క్లోజ్ గా ఉండే వాడు.....
చంద్రిక : ఆ సుజాత కూడా అలాంటిదే అంట గా
రమ్య : ఆవిడ బయట పడేది కాదు గాని....తను అంతే...
కీర్తన : మొత్తానికి మనవాడికి నొక్కటం అనే జబ్బు అంటించారు......
రమ్య : హహహ నొక్కటం ఏంటి ఎక్కటం తొక్కటం కూడా.
చంద్రిక : హహహ
కీర్తు : ఏంటే నువ్వు అంటుంది.
రమ్య : అవును అక్క కృష్ణ గాడి తో జయ ఆంటీ హాస్పిటల్ లొనే వేయించుకునేది...
కీర్తు : అమ్మో నిజమా
చంద్రిక : నైట్ డ్యూటీ లొనే..... ఒక్కోసారి ఎవరు ఉండకపోతే వాడిని పిలిపించుకునేది.
కీర్తు : అయ్యో పిల్లాడిని పాడు చేసింది కదా ఆ లంజ ఎవరో.
రమ్య చంద్రిక లు ఒకరి ని చూసి ఒకరు నవ్వుకున్నారు.
కీర్తు : అది సరే వాళ్ళు అంటే అలాంటి వాళ్ళు అనుకుందాం కానీ మీకేం అయింది.
రమ్య : హహహ అది ఇంకో కధ
చంద్రిక : హహహ
కీర్తు : చెప్పండి ఎందుకు నవ్వుతున్నారు....
చంద్రిక : ముందు నువ్వు వచ్చావ్ కాదే నువ్వే చెప్పు.
రమ్య : అదే చెప్తున్న
రమ్య : నేను కొత్తలో నీలాగే వాడికి దూరంగా ఉండే దాన్ని అక్క....నాతో కూడా బాగానే మాట్లాడే వాడు చేతులు పట్టుకోవడం భుజం మీద చెయ్యి వెయ్యటం అవి స్లో గా అయ్యాయి కానీ అక్క అని మాత్రమే పిలిచేవాడు కానీ ఇంకేం చేసే వాడు కాదు
కీర్తు : హ మరి
రమ్య : మొదట్లో ఒకసారి నా ముందే ఆ జయ ఆంటీ ని వాడు నొక్కుతుంటే నేను నీలాగే షాక్ అయ్యాను.....తర్వాత తెలిసింది ఆవిడే వీడికి అలవాటు చేసింది అని...
చంద్రిక : నీ మొహం జయ కాదు సుజాత అంట....
రమ్య : అవునా
చంద్రిక : అదే గా చెప్తున్న ఆవిడ అలాంటిదే అని
కీర్తు : ఎం చేసింది అంట
చంద్రిక : కొందరు లేడీస్ కి మత్తు ఇంజెక్షన్ ఇచ్చినాక వీడి ముందే వాళ్ళ డ్రెస్ లు విప్పి నొక్కుకో బాగుంటాది అని చెప్పేది అంట.
రమ్య : హహహ అవునా
కీర్తు : ఎంత ఘోరం చూడు
చంద్రిక : వాడే చెప్పాడు.....ఇలా చేసేది అక్క ఆ అంటీ... నేను మొదట్లో తెలీక బాగుంది అని వచ్చిన అందరివి అలా పిసుకుతూ ఉండే వాన్ని అని..
రమ్య : అయితే సుజాత ఆంటీ నే అలవాటు చేసిందా.
కీర్తు : నువ్వు చెప్పు నీ కధ మధ్యలో ఆపేశావ్.
రమ్య :హ అలా మొదటి సారి నాకు నైట్ డ్యూటీ పడింది.... పేషెంట్ లు ఎవరూ లేరు హాస్పిటల్ మొత్తానికి సింగల్ నర్స్ ని నేనే.... పక్కనే గవర్నమెంట్ హాస్పిటల్ మార్చురీ ఉంది అని గుర్తుకు వచింది అంతే డమాల్ నా గుండె జారిపోయింది...