06-01-2021, 12:39 PM
அடுத்த நாள் காலை எல்லாம் வழக்கம் போல் நடந்தது. காலை 10 மணி போல் இருக்கும், நான் என் அறையில் அமர்ந்து ஒரு புத்தகம் படித்து கொண்டிருந்தேன். அவள் வீட்டை பெருக்கி கொண்டு வந்தால். என் மேஜையை சுற்றி பெருக்கினால். படித்து கொண்டு இருந்த ஆர்வத்தில் எனது இடது கைய நீட்டி, அவளை அழைக்க எனது கை அவளது சூத்தை தட்டி விட்டது. அவள் சட்டென்று மாமா என்று கூப்பிட்டால், கொஞ்சம் இங்கயும் பெருக்குமா என்று எழுந்தேன். அவள் உடனே வாய்ல சொல்லுங்க மாமா என்றால். அப்போது தான் நான் அவளை கவனித்தேன். சற்று கோவமாக இருந்தால், சாரி மா நான் கவனிக்கல என்றேன். அவள் முகத்தை உர்ர்ர் என்று வைத்து கொண்டு எதுவும் சொல்லவில்லை. நான் அந்த அறையில் இருந்து வெளியே சென்று விட்டேன். என் முகமெல்லாம் வேர்த்து விட்டது. அன்று முழுதும் அவள் என்னிடம் முகம் குடுத்து பேசவில்லை. என் மனதுக்குள் அவளுக்கு நான் செய்தது பிடிக்கவில்லை என்று புரிந்தது. இது நடந்தது ஜூன் நான்காம் வாரத்தில். எனக்கு மிகவும் வருத்தமாக இருந்தது. நான் படிப்படியாக கட்டிய கோட்டை முழுதும் இடிந்து விட்டதே என்று. அடுத்த நாள் காலை என் மருமகள் 7.30 மணியளவில் காபி கொண்டு வந்தால். சாரி மாமா, நேத்து கொஞ்சம் கோவப்பட்டுட்டேன் என்றால். நானும் சாரிமா புத்தகம் படித்து கொன்டே உன்ன கவனிக்காம கூப்டேன் என்று மன்னிப்பு கேட்டேன்.
அவளும் பரவாயில்லை மாமா என்று சொல்லி சென்றால். அவள் என்னதான் பரவாயில்லை என்றாலும் அவளையும் அவளது நட்பையும் இழந்த உணர்வுதான் இருந்தது எனக்கு. என் மனைவியிடம் விசாரித்தேன் அன்று என்னதான் சண்டை நடந்தது உங்களுக்குள் அதுக்கு அப்பறம் அந்த பொண்ணு எப்பயுமே dullஅ இருக்கு என்றேன். உடனே என் மனைவி கொந்தளித்தால், அதுக்கு வாய் அதிகமா ஆச்சு. எல்லாம் நீங்க கொடுத்த இடம்தான் என்று கத்தினாள். உடனே நான் முதலில் என்ன நடந்ததுனு சொல்லு என்றேன். நான் அடுத்த குழந்தை பத்தி யோசிங்கனு தாங்க சொன்னேன். உடனே அவ அத்தை அத உங்க புள்ள கிட்ட தான் கேக்கனோம்னு சொன்னா. உடனே நான் ரெண்டுபேரும் சேர்ந்து பேசி முடிவெடுங்க சொல்ல. அதற்கு அவர் சேர்ந்தா தானே அத்தை எதாவது முடிவு எடுக்க முடியும், அவரு வேலை வேலைனு திரியுறாரே தவிர, நான்லாம் அவர் நினைவில் இருக்கேனா என்று கூட தெரியவில்லை என்று சொன்னதும் எனக்கு ஒரு கோவம் வந்துருச்சி என்றால் என் மனைவி. ஏன் ஸ்ருதி அப்படி சொல்ற என் புள்ள உனக்கு என்ன குறை வைத்தான் உன்ன அமெரிக்கால வச்சி பாத்து கொள்கிறான், நல்லா சம்பாதிக்காரன் என்று சொல்லி இருக்காள் போல. உடனே என் மருமகள் அதெல்லாம் நான் குறை சொல்லல அத்தை, ஆனா நானும் ஒரு பொண்ணு தானே என்னோட ஆசைகளையும் புரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்று கூறி இருக்கிறாள் என் மருமகள். உடனே என் மனைவி அளவா ஆசைபடானோம் ஸ்ருதி நீ எதுக்கு அலஞ்சியோ, என் புள்ள வாங்கி தந்ததில் தானே மினிக்கினு திரியுற என்று சொல்லி இருக்கிறாள். உடனே அவள் அழுது கொண்டு அறைக்கு சென்றுவிட்டாள். இதை என் மனைவி சொல்ல கேட்கும்போதே எனக்கு மனக்கஷ்டமாக இருந்தது. என் மனைவியிடமே சொன்னேன் நீ ஏன் அலையுற அப்படிலாம் சொல்லற. சொல்லற வார்த்தை முக்கியம் ஜெயா என்று அவளை திட்டினேன். உடனே என் மனைவி என்ன திட்டமட்டும் உங்களுக்கு நல்லா தெரியும் என்று சொல்லி சென்றால்.
இதை கேட்ட பிறகு எனக்கு மிகவும் குழப்பமாக இருந்தது. என் மருமகள் என்னிடம் சொல்லும்போது அவரும் அப்படித்தான் பேசுவாரு பழகிப்போச்சு என்றால். ஆனால் என் மனைவி சொன்ன வார்த்தையின் அர்த்தமும் அந்த வார்த்தை பயன்படுத்திய விதமும் எனக்கு மிகவும் கவலை அளித்தது. என் மனதுக்குள் ஏகப்பட்ட கேள்விகள். ஒரு வேலை இருவரது தாம்பத்திய வாழ்க்கை இனிமையாக இல்லையோ என்றெல்லாம் யோசித்தேன். ஆனால் எனக்கு தெளிவாக ஒரு பதில் கிடைக்கவில்லை. அன்று மதியம் எனக்கு அவள் உணவு பறி மாறும் போது என் மருமகளிடம் ஸ்ருதி அத்தை சொன்னதுக்கு நான் மன்னிப்பு கேட்டுக்கறேன் அவ தேவ இல்லாம வார்த்தைய விட்டுட்டா, எனக்காக அவளை மன்னிச்சுறேன் என்றேன். அவள் ஏளனமாக சிரித்து அட போங்க மாமா எல்லாம் பழகிவிட்டது எனக்கு என்றால். எல்லாம் மாறும் மா கவலை படாதே என்று சொல்லி உணவை முடித்த பின் எழுந்தேன். அடுத்த ஓரிரு நாளில் என் மனைவியும் மருமகளும் மெதுவாக பேசிக்கொள்ள ஆரம்பித்தார்கள். அதற்கு பின்னர் நான் என் மருமகளை அணுகி அவளை மேலும் கஷ்டப்படுத்த விரும்பவில்லை. ஜூன் மாதமும் முடிந்தது. என் மருமகளுக்கு ஜூலை மாதம் முதல் வாரத்திலேயே பிறந்த நாள் வந்தது. இந்த lockdownல் அவளுக்கு ஒரு சேலை கூட வாங்கித்தர முடியவில்லை. வீட்டிலேயே கேக் வெட்டி கொண்டாடி பரிமாறிக் கொண்டோம். அவளுக்கு பிடித்த கேக் தான் வாங்கினேன், அவள் சிரித்தவாறு எனக்கு பிடிச்ச flavor ரொம்ப thanks மாமா என்றால். என்னதான் என் மனதில் இவளை அணுகவேண்டும் என்று முடிவெடுத்தாலும் அவ்வப்போது அவளை சேலையிலோ அல்லது அழகிய உடையில் கண்டால் என் சலனங்கள் வந்து போகும்.
அவளும் பரவாயில்லை மாமா என்று சொல்லி சென்றால். அவள் என்னதான் பரவாயில்லை என்றாலும் அவளையும் அவளது நட்பையும் இழந்த உணர்வுதான் இருந்தது எனக்கு. என் மனைவியிடம் விசாரித்தேன் அன்று என்னதான் சண்டை நடந்தது உங்களுக்குள் அதுக்கு அப்பறம் அந்த பொண்ணு எப்பயுமே dullஅ இருக்கு என்றேன். உடனே என் மனைவி கொந்தளித்தால், அதுக்கு வாய் அதிகமா ஆச்சு. எல்லாம் நீங்க கொடுத்த இடம்தான் என்று கத்தினாள். உடனே நான் முதலில் என்ன நடந்ததுனு சொல்லு என்றேன். நான் அடுத்த குழந்தை பத்தி யோசிங்கனு தாங்க சொன்னேன். உடனே அவ அத்தை அத உங்க புள்ள கிட்ட தான் கேக்கனோம்னு சொன்னா. உடனே நான் ரெண்டுபேரும் சேர்ந்து பேசி முடிவெடுங்க சொல்ல. அதற்கு அவர் சேர்ந்தா தானே அத்தை எதாவது முடிவு எடுக்க முடியும், அவரு வேலை வேலைனு திரியுறாரே தவிர, நான்லாம் அவர் நினைவில் இருக்கேனா என்று கூட தெரியவில்லை என்று சொன்னதும் எனக்கு ஒரு கோவம் வந்துருச்சி என்றால் என் மனைவி. ஏன் ஸ்ருதி அப்படி சொல்ற என் புள்ள உனக்கு என்ன குறை வைத்தான் உன்ன அமெரிக்கால வச்சி பாத்து கொள்கிறான், நல்லா சம்பாதிக்காரன் என்று சொல்லி இருக்காள் போல. உடனே என் மருமகள் அதெல்லாம் நான் குறை சொல்லல அத்தை, ஆனா நானும் ஒரு பொண்ணு தானே என்னோட ஆசைகளையும் புரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்று கூறி இருக்கிறாள் என் மருமகள். உடனே என் மனைவி அளவா ஆசைபடானோம் ஸ்ருதி நீ எதுக்கு அலஞ்சியோ, என் புள்ள வாங்கி தந்ததில் தானே மினிக்கினு திரியுற என்று சொல்லி இருக்கிறாள். உடனே அவள் அழுது கொண்டு அறைக்கு சென்றுவிட்டாள். இதை என் மனைவி சொல்ல கேட்கும்போதே எனக்கு மனக்கஷ்டமாக இருந்தது. என் மனைவியிடமே சொன்னேன் நீ ஏன் அலையுற அப்படிலாம் சொல்லற. சொல்லற வார்த்தை முக்கியம் ஜெயா என்று அவளை திட்டினேன். உடனே என் மனைவி என்ன திட்டமட்டும் உங்களுக்கு நல்லா தெரியும் என்று சொல்லி சென்றால்.
இதை கேட்ட பிறகு எனக்கு மிகவும் குழப்பமாக இருந்தது. என் மருமகள் என்னிடம் சொல்லும்போது அவரும் அப்படித்தான் பேசுவாரு பழகிப்போச்சு என்றால். ஆனால் என் மனைவி சொன்ன வார்த்தையின் அர்த்தமும் அந்த வார்த்தை பயன்படுத்திய விதமும் எனக்கு மிகவும் கவலை அளித்தது. என் மனதுக்குள் ஏகப்பட்ட கேள்விகள். ஒரு வேலை இருவரது தாம்பத்திய வாழ்க்கை இனிமையாக இல்லையோ என்றெல்லாம் யோசித்தேன். ஆனால் எனக்கு தெளிவாக ஒரு பதில் கிடைக்கவில்லை. அன்று மதியம் எனக்கு அவள் உணவு பறி மாறும் போது என் மருமகளிடம் ஸ்ருதி அத்தை சொன்னதுக்கு நான் மன்னிப்பு கேட்டுக்கறேன் அவ தேவ இல்லாம வார்த்தைய விட்டுட்டா, எனக்காக அவளை மன்னிச்சுறேன் என்றேன். அவள் ஏளனமாக சிரித்து அட போங்க மாமா எல்லாம் பழகிவிட்டது எனக்கு என்றால். எல்லாம் மாறும் மா கவலை படாதே என்று சொல்லி உணவை முடித்த பின் எழுந்தேன். அடுத்த ஓரிரு நாளில் என் மனைவியும் மருமகளும் மெதுவாக பேசிக்கொள்ள ஆரம்பித்தார்கள். அதற்கு பின்னர் நான் என் மருமகளை அணுகி அவளை மேலும் கஷ்டப்படுத்த விரும்பவில்லை. ஜூன் மாதமும் முடிந்தது. என் மருமகளுக்கு ஜூலை மாதம் முதல் வாரத்திலேயே பிறந்த நாள் வந்தது. இந்த lockdownல் அவளுக்கு ஒரு சேலை கூட வாங்கித்தர முடியவில்லை. வீட்டிலேயே கேக் வெட்டி கொண்டாடி பரிமாறிக் கொண்டோம். அவளுக்கு பிடித்த கேக் தான் வாங்கினேன், அவள் சிரித்தவாறு எனக்கு பிடிச்ச flavor ரொம்ப thanks மாமா என்றால். என்னதான் என் மனதில் இவளை அணுகவேண்டும் என்று முடிவெடுத்தாலும் அவ்வப்போது அவளை சேலையிலோ அல்லது அழகிய உடையில் கண்டால் என் சலனங்கள் வந்து போகும்.