22-03-2019, 10:37 AM
“வெள்ளம் உடைஞ்சிடும். போதும். போதும்” என்று கெஞ்ச ஆரம்பித்தாள். என் சுன்னி கம்பி மாதிரி கம்பீரமாக இருந்தது. அவள் காலை விரித்து என் சுன்னியை அழுத்தினேன். கொழ கொழன்னு இருந்த அவள் புண்டையில் என் சுன்னி கம்பீரமாக நுழைந்தது. என்னோட ஒவ்வொரு குத்துக்கும் அவள் உடலை தாறுமாறாக நெளிந்தாள். குத்த ஆரம்பித்தேன். முழு வலிமையை திரட்டி குத்தினேன். மெல்ல அவள் கூதிக்குள்ள விந்து நெறஞ்சது.
“அப்ப்ப்ப்ப்ப்பாஆஆஅ. பிழிஞ்சி எடுத்திடடா" என்று கண்ணை மூடிக் கொண்டு சொன்னாள்.
“உன்னுடையது இன்னும் இளசாவே இருக்கு" என்றேன்.
“சிலர் பெரிய வெள்ளரி பிஞ்சை எடுத்து குத்திப்பாங்களாம். அப்பதான் புருஷன் கிட்டே ஓழ் வாங்க வசதியா இருக்குமாம். வலியும் இருக்காதாம். ஆனா நான் அப்படி எதுவும் பண்ணல""
“நீ பண்ணியிருக்கையா?"
“ம்ஹும். ஆனா யாரும்தான் அதை சரியா யூஸ் பண்ணிக்கல” என்று சொல்லி அவள் குட்டி யானையை போல நிர்வாணமாக நடந்து சென்று தண்ணீரை எடுத்து குடித்தாள். அவள் குடித்த தண்ணீர் அவள் மேனி முழுதும் பரவியது. அவள் மீண்டும் என்னருகில் வந்து அமர்ந்தபோது என் நாக்கால் நக்கினேன்.
“அப்புறம் லெஸ்பியன் பத்தி சொல்லு. எப்படி விலாஸினிக்கூட” என்றேன்.
“அதென்னமோ தெரியல. அதில் ஒரு கவர்ச்சி இருக்கு. எங்க ஊரில் இருந்த என் பக்கத்து வீட்டு பொம்பளை எனக்கு கத்து கொடுத்தா. நான் விலாஸினிக்கு சொல்லி கொடுத்தேன். விலாஸினி நம்மகூட இருந்தா நல்லா இருக்கும்" என்று இழுத்தாள்.
“எப்படியோ எல்லாம் முடிந்தது. விலாஸினி மாமா பையன் கல்யாணம் நிக்குன்னோ, விலாஸினி அவனை கல்யாணம் பண்ண ஒத்துப்பாள்ளுன்னோ நான் நினைக்கவேயில்லை" என்று அவளை கட்டிக் கொண்டே படுத்தேன்.
“விலாஸினி ஏமாத்திட்டாள்னா வருத்தமா?" என்றாள்.
“சீச்சி. அதெல்லாம் ஒன்றுமில்லை" என்று அவளை கட்டி பிடித்துக் கொண்டு படுத்தேன்.
***
இரண்டு மாதம் கழித்து கலா வாந்தியெடுத்தாள்.
“என்னடி சாப்பிட்டே. அப்பவே சொன்னேன் பாயாசம் எல்லாம் உடம்புக்கு கெடுதல்னு.”
“இது உங்க பாயாசம் என் வயித்தில் பண்ற வேலைங்க” என்று கலா கண்ணடித்தாள்.
“அடிப்பாவி. உண்மைதானா?"
“நேத்துதான் டாக்டர் நிச்சயம்னு சொன்னார்"
“என்னது நிச்சயம்னு சொன்னார்?" என்னால் நம்பவே முடியவில்லை.
“குழந்தைக்கு வயசு இப்போ மூனு மாசம்"
சங்கரன் கடை நிர்வாகத்தை நான் எடுத்துக் கொண்டேன். கிராமம் எங்களை அங்கீகரிக்கவில்லை. எங்களுடன் யாரும் அவ்வளவாக பேசுவதில்லை. விலாஸினியிருந்து கூட எந்த தகவலும் வரவில்லை. ஆனா அவள் சந்தோஷமாக இருந்தால் சரி. ஆஹ். புதிய வாழ்க்கை துவங்கியது. இது ஒரு வாழ்க்கையா என்று சிலர் கேட்ககூடும். ஆனாலும் இது என் வாழ்க்கை. இப்போது பொறுப்பு வந்து விட்டது என்று எல்லாரும் சொல்கிறார்கள். இப்போதும் தலைக்கு மேல் வேலை இருக்கிறது. ஆனாலும் இதுவறைக்கும் என் வாழ்க்கையை உங்களுக்கு இருக்கும் வேலையில் பொறுமையுடன் கேட்ட உங்களுக்கு நன்றி ஸார். வரட்டுமா?
முற்றும் மௌனி
“அப்ப்ப்ப்ப்ப்பாஆஆஅ. பிழிஞ்சி எடுத்திடடா" என்று கண்ணை மூடிக் கொண்டு சொன்னாள்.
“உன்னுடையது இன்னும் இளசாவே இருக்கு" என்றேன்.
“சிலர் பெரிய வெள்ளரி பிஞ்சை எடுத்து குத்திப்பாங்களாம். அப்பதான் புருஷன் கிட்டே ஓழ் வாங்க வசதியா இருக்குமாம். வலியும் இருக்காதாம். ஆனா நான் அப்படி எதுவும் பண்ணல""
“நீ பண்ணியிருக்கையா?"
“ம்ஹும். ஆனா யாரும்தான் அதை சரியா யூஸ் பண்ணிக்கல” என்று சொல்லி அவள் குட்டி யானையை போல நிர்வாணமாக நடந்து சென்று தண்ணீரை எடுத்து குடித்தாள். அவள் குடித்த தண்ணீர் அவள் மேனி முழுதும் பரவியது. அவள் மீண்டும் என்னருகில் வந்து அமர்ந்தபோது என் நாக்கால் நக்கினேன்.
“அப்புறம் லெஸ்பியன் பத்தி சொல்லு. எப்படி விலாஸினிக்கூட” என்றேன்.
“அதென்னமோ தெரியல. அதில் ஒரு கவர்ச்சி இருக்கு. எங்க ஊரில் இருந்த என் பக்கத்து வீட்டு பொம்பளை எனக்கு கத்து கொடுத்தா. நான் விலாஸினிக்கு சொல்லி கொடுத்தேன். விலாஸினி நம்மகூட இருந்தா நல்லா இருக்கும்" என்று இழுத்தாள்.
“எப்படியோ எல்லாம் முடிந்தது. விலாஸினி மாமா பையன் கல்யாணம் நிக்குன்னோ, விலாஸினி அவனை கல்யாணம் பண்ண ஒத்துப்பாள்ளுன்னோ நான் நினைக்கவேயில்லை" என்று அவளை கட்டிக் கொண்டே படுத்தேன்.
“விலாஸினி ஏமாத்திட்டாள்னா வருத்தமா?" என்றாள்.
“சீச்சி. அதெல்லாம் ஒன்றுமில்லை" என்று அவளை கட்டி பிடித்துக் கொண்டு படுத்தேன்.
***
இரண்டு மாதம் கழித்து கலா வாந்தியெடுத்தாள்.
“என்னடி சாப்பிட்டே. அப்பவே சொன்னேன் பாயாசம் எல்லாம் உடம்புக்கு கெடுதல்னு.”
“இது உங்க பாயாசம் என் வயித்தில் பண்ற வேலைங்க” என்று கலா கண்ணடித்தாள்.
“அடிப்பாவி. உண்மைதானா?"
“நேத்துதான் டாக்டர் நிச்சயம்னு சொன்னார்"
“என்னது நிச்சயம்னு சொன்னார்?" என்னால் நம்பவே முடியவில்லை.
“குழந்தைக்கு வயசு இப்போ மூனு மாசம்"
சங்கரன் கடை நிர்வாகத்தை நான் எடுத்துக் கொண்டேன். கிராமம் எங்களை அங்கீகரிக்கவில்லை. எங்களுடன் யாரும் அவ்வளவாக பேசுவதில்லை. விலாஸினியிருந்து கூட எந்த தகவலும் வரவில்லை. ஆனா அவள் சந்தோஷமாக இருந்தால் சரி. ஆஹ். புதிய வாழ்க்கை துவங்கியது. இது ஒரு வாழ்க்கையா என்று சிலர் கேட்ககூடும். ஆனாலும் இது என் வாழ்க்கை. இப்போது பொறுப்பு வந்து விட்டது என்று எல்லாரும் சொல்கிறார்கள். இப்போதும் தலைக்கு மேல் வேலை இருக்கிறது. ஆனாலும் இதுவறைக்கும் என் வாழ்க்கையை உங்களுக்கு இருக்கும் வேலையில் பொறுமையுடன் கேட்ட உங்களுக்கு நன்றி ஸார். வரட்டுமா?
முற்றும் மௌனி