ஹேமா மாமி - நண்பின் தாய், என் தாரம்(completed)

[johnypowas]

காலை எழுந்தரிக்க நேரம் ஆனது...மாமி இருந்தால் எழுப்பி இருப்பாள் , அவள் இல்லாததால் கொஞ்சம் அதிக நேரம் தூங்கி விட்டேன் ..மணி 8:30 ஆஅகி இருந்தது...அவசர அவசரமாய் கிளம்பி வேலைக்கு சென்றேன்...காலை உணவு மாமி கையால் சாப்பிட்டு பழக்கம் ..இன்று வெளியில் சாப்பிட வேண்டும்.நாள் ஆரம்பத்தில் இருந்து அவள் என் வாழ்வை எப்படி நிறைத்து இருந்தாள் என்ப்து அர்த்தம் ஆனது..வேலைக்கு சென்றேன்..இடுபாடு பெரிதாய் இல்லை ...பல காபி சாபிட்டும் , நேரம் கழிய வில்லை. அவளுக்கு போன் செய்யலாமா ? வேண்டாமா ?என்று ஒரே மன குழப்பம்...அவளோடு பேசுவது ஒரு வித ஆறுதல் என்றாலும் , அவளோடு பேசி முடித்த அடுத்தகணம் நெஞ்சை நிறைக்கும் ஏக்கமும் வெறுமையும் கொடியதாய் இருந்தது. அவளை போன் பண்ணாமல் இருக்க எவல்லவோ முயற்சித்தும் முடியவில்லை...கடிசியாய் போன் செய்ததேன். போன் அடிக்க , அது அடித்த ஒவ்வொரு மணியிலும் அவள் எடுத்து ஹலோ என்று சொல்லும் நொடி நோக்கி என்கி நின்ற நெஞ்சம் , அந்து மணி ஓயாமல் அடித்து நின்றது நமக்கு ஏமாற்றம் ...அவள் எடுக்க வில்லை ...பிஸியாய் இருக்கலாம் ...அனால் நான் முக்கியம் இல்லையா...சென்ற பின் ஒரு போன் ஒரு மெசேஜ் கூட இல்லையே ..

அந்த ஏமாற்றத்தை விட்டு வெளியில் வர கொஞ்சம் நேரம் ஆனது...மறுபடியும் போன் செய்யும் முன் மீண்டும் ஒரு மன போராட்டத்தை தாண்டி வரவிருந்தது ...எவளவு போராட்டம் நடந்தாலும் மாமியே வெல்கிறாள் ...அவள் ஆசை என்னை ஆட்டிவைத்தது ...போதைக்கு அடைமயானவனை போல நானும் ..அவளை எல்லாத்திற்கும் மேலாக நாடினேன் ...அடுத்த முயற்சி ...முதல் மணி ...ஏமாற்றம் ...அடுத்தட மணி ....ஏமாற்றம் ...அடுத்த மணி அடிக்க துடங்க , அந்த மணியின் கழுத்த்தை நெரித்து கொன்றுவிட்டு அவள் பேசினாள்...அந்த குரலின் முதல் வார்த்தையின் ஓசை என் காதினுள் நுசிந்துக்கொண்டிருக்கும் போதே அதன் தாக்கம் உடல் எங்கும் பரவியது...ஒரு அதீத புத்துணர்ச்சி

மாமி பேசினாள் ...

மாமி : ஹலோ ...மதன்...சொல்லுடா

நான் : சொல்லுங்க மாமி ...நல்லபடியா போய் சேர்ந்தீங்கள...ஒன்னும் சிரமம் இல்லையே ?

மாமி : அதெல்லாம் உண்ணும் இல்லைட...என்ன குரல் ஒரு மாதிரி இருக்கு ...கோவமா ?

நான் : இல்ல மாமி ...

மாமி : எனக்கு தெரியும் டா...வந்ததும் போன் பண்ணனும்னு தான் இருந்தேன்...ஆனா இங்க சந்தர்ப்பம் அமையில....வீடு முழுக்க கூட்டம் ...இப்போதான் குளிச்சிட்டு வந்தேன்.. இப்போ கூட மாடிக்கு வந்து தான் பேசுறேன்...

நான் : சரி மாமி ....நீங்க அங்க வேலைய பாருங்க...சும்மா தான் போன் பண்ணேன்..

மாமி : டேய் தெரியும் டா ....எனக்கும் உன்ன பிரிஞ்சி இருக்க ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கு ...

நான் : லவ் யு மாமி ...

மாமி : நானும் தான் ...சீக்கிரம் வந்துடுறேன்....டை சரி,,,ரொம்ப நேரம் பேச முடியாது ...நான் அப்புறம் பண்றேன்..

என்றவள் கால் துண்டிக்க ...நான் அவள் நினைவுகள் அசைபோட துடங்கினேன்...
அன்று நாளை கடத்துவதர்க்குள் போதும் போதும் என்று ஆனது..மாலை மணி 7 , வீட்டிற்கு கிளம்பினேன், வீட்டிற்கு சென்று அந்த காலி வீட்டில் மாமி இல்லாமல் இருக்க முடியாது.. என்ன செய்யலாம் என்று யோசிக்க, ஜிம் செல்லலாம் என்று முடிவு எடுத்தேன்...அன்று நீண்ட நேர பயிற்சி ..மணி 9:30 தொட்டு இருந்தது. வீட்டில் சமித்து வைக்க மாமி இருக்க மாட்டாள் , அருகில் இருந்த கடையில் பார்சல் வாங்கிக்கொண்டு வீடு சென்றேன். டிவி பார்த்துக்கொண்டே சாப்பிட...டிவி யில் வரும் ஆன்டி எல்லாரும் மாமியை ஞாபக படுத்தினர்...கடுப்பாய் இருந்தது... இரண்டாவது நாளாய் காம பட்டினி ...அரிப்பு அதிகரித்து இருந்தது. நேற்று போல் மப்பும் இல்லை...எரிச்சலாய் இருந்தது...ரொம்ப நாள் கழித்து பலான படம் பார்த்தேன்..பெரும்பாலம் முதிர்ந்த ஆண்டிகளை கொண்ட படங்கள் தான் பார்பேன்...அப்படி ஒரு படத்தை பார்க்க துடங்க...என்னை அறியாமல் அரிப்பெடுத்த என்னவன் எழும்பினான்.

திரையில் ஒருவன் ஆண்டியை ஓத்துக்கொண்டு இருக்க...அதில் வந்த ஆண்டியாக மாமி மாறி போக, நான் அவளை ஒக்கும் இளைஞ்சனாய் மாறி போக...என் தடியை அவளை நினைத்துக்கொண்டு தடவ ..அவன் சீறி எழுந்தான்...வெகு நேரம் உருவ, பீச்சிக்கொண்டு வெளியரியது விந்து..கொஞ்சம் அரிப்பு அடங்கி இருந்தது. ஆனால் இந்த சுகம் மாமி இடும் கூடும் சுகத்திருக்கு அருகில் கூட வர முடியாது ...உடல் கொஞ்சம் அசதியாய் தோன்றினாலும், மனதிற்கு மட்டும் திருப்தியே இல்லை...மாமி அவழ வழ புண்டைக்குள் ஒள போடுவது எங்கே,,,இப்படி சுய இன்பம் காணுவது எங்கே...இப்போது அரிப்பு இன்னும் கூடியதே தவிர ...குறைய வில்லை .அவளை போட்டே ஆகவேண்டும் ...வெறி தலைக்கு ஏறியது. எதுவும் யோசிக்காமல் மாமிக்கு போன் செய்தேன்..உடனே எடுத்தாள்... அருகில் ஆட்கள் இருந்திருப்பர் போலும் ...சொல்லுடா ஹரி என்றாள்...