03-12-2020, 05:58 PM
நாங்கள் பேசிக்கொண்டிருக்கும் பொழுது நிலத்தைப் பற்றிய பேச்சு வந்தது நான் எனது அத்தையிடம் ஒன்றும் தெரியாததுபோல் அத்தை நிலம் சொந்தமாக வாங்கி போட்டுட்டு பக்கத்துல ஆள் இல்லனா வேற யாராவது எடுத்துட்டு போயிடுவாங்க இல்லாட்டி அனுபவித்துவிட்டு போயிறாங்க என்று சொன்னேன். அதான் பயமா இருக்கு அதனால ஊர்ல இப்ப வாங்கணுமா என்று அத்தையிடம் கேட்டேன். அதற்கு எனது மாமியார் என்ன மாப்ள உங்க பொண்டாட்டிய தூக்கிட்டு போயிட போறது மாதிரி பேசிகிட்டு இருக்கீங்க.. இப்படி பயப்படுறீங்க இடம் வாங்குவதற்கு என்று கிண்டலாக கேட்டாள். அதற்கு நான் என் அத்தையிடம் ஆமா அத்த இடமும் பொண்டாட்டியும் ஒன்னு தானே.. இரண்டையும் உரிமையாளர் தானே அனுபவிக்க வேண்டும் என்று சொன்னேன். அதற்கு என் அத்தை அப்படின்னா வீடு கட்டி வாடகைக்கு விடுகிறார்களே மாப்பிள்ளை அப்ப அதுக்கு என்ன அர்த்தம்... வாடகைக்கு குடி வர்றவங்க தானே அந்த வீட்டை அனுபவிப்பார்கள் என்று என்னிடம் கேட்டாள். நானும் ஆம் ஆட்ட நாம தெரிந்துதானே வாடகைக்கு விடுறோம் அதனால அனுபவிக்கிறாங்க. ஆனால் இடத்துக்கு பக்கத்துல நாம இல்லேன்னா வேற யாராவது ஆக்கிரமிப்பு பண்ணிட்டு நல்லா அனுபவிச்சிட்டு போயிடுறாங்க என்றேன். அதற்கு என்னுடைய அத்தை இடைமறித்து அப்ப நமக்கு தெரிஞ்சே அனுபவிக்க விடலாம்னு சொல்லுறீங்க அப்படித்தானே என்றால். என்னுடைய அத்தை எந்த விஷயத்திற்கு வருகிறாள் என்று எனக்கு புரிந்தது. நான் கவிய ராஜா சாருடன் பழகவிடுவது தெரிந்துதான் என்னிடம் கேட்கிறாள் என்று புரிந்து சிரித்தேன். அப்படி இல்ல அத்த பொண்டாட்டிய யாரும் திருடிட்டு போக முடியாது திரும்பி வந்து விடுவா.ஆனால் நிலம் வந்து ஒருத்தரு குடியேறி விட்டால் அதை திரும்ப நாம எடுக்கறது ரொம்ப கஷ்டம்ல்ல என்றேன்.
அதற்கு என்னுடைய அத்தை அதற்கு தான் மாப்பிள்ளை பொண்டாட்டியும், நிலத்தையும் அடிக்கடி நாம போயி பார்த்துகிட்டு கொஞ்சம் மெயின்டன் பண்ணிக்கிட்டா நம்மட்டியே இருக்கும் சுத்தமா அதை மெயின்டன் பண்ணலைனதான் வேற ஒருத்தர் வந்து உள்ளே உட்கார்ந்து குடும்பம் நடத்த ஆரம்பிச்சுருவாங்க என்றாள் அர்த்த புஷ்டியுடன். திரும்பவும் என்னிடம் நீங்க ஒன்னும் கவலைப்படாதீங்க மாப்பிள்ளை நான் என் பொண்ண அப்படி வளர்க்கல உங்களுக்கு நிலமும் என் பொண்ணு ஒன்னு தான் இரண்டையும் யாரும் எடுத்துட்டு போயிடு முடியாது நீங்களே அனுபவிக்கலாம். என்ன நமக்குத் தெரிஞ்சு வாடகைக்கு விடுற மாதிரி அப்பப்ப யாராவது வந்து இருந்துட்டு போவாங்க.. போனா போகட்டும் அதனால ஒன்னும் பெருசா நமக்கு நஷ்டம் இல்லை.. லாபம் தான் என்றாள். எனது அத்தை இந்த விஷயங்களில் கை தேர்ந்த கைகாரி என்று எனக்கு சந்தேகமே இல்லாமல் போனது அதனால்தான் எங்கள் ஊர்க்காரரிடம் வீட்டை எழுதி வாங்கியிருக்கிறார் ஒத்த பைசா செலவில்லாமல் சந்தோசத்தையும் அநுபவித்து கொண்டு என்று நினைத்தேன். புருசனும் பொண்டாட்டியும் ஒரே எண்ணங்களுடன் ஒரே பாதையில் பயணித்தால் நமக்கு சொத்துக்களும் சந்தோஷங்களும் மிக விரைவாக சேரும் என்று புரிந்தது. நானும் அந்த இடத்தை வாங்க என் மாமியாரிடம் என் சம்மதத்தை சொன்னேன். எனது மாமியார் உங்களுக்கு கற்பூர புத்தி மாப்பிள எதையும் கப்புனு புடிச்சுக்கிடுரிங்க அதனாலதான் என் மக ரொம்ப சந்தோசமா அனுபவிச்சிட்டு இருக்கிறா என்று சொன்னாள். கவியோட சந்தோசமும் சோகமும் தான் எனக்கு ரொம்ப முக்கியம் என்றேன் என் மாமியாரிடம். இதைக்கேட்டு என் மாமியார் பூரித்துப் போனாள்.
அதற்கு என்னுடைய அத்தை அதற்கு தான் மாப்பிள்ளை பொண்டாட்டியும், நிலத்தையும் அடிக்கடி நாம போயி பார்த்துகிட்டு கொஞ்சம் மெயின்டன் பண்ணிக்கிட்டா நம்மட்டியே இருக்கும் சுத்தமா அதை மெயின்டன் பண்ணலைனதான் வேற ஒருத்தர் வந்து உள்ளே உட்கார்ந்து குடும்பம் நடத்த ஆரம்பிச்சுருவாங்க என்றாள் அர்த்த புஷ்டியுடன். திரும்பவும் என்னிடம் நீங்க ஒன்னும் கவலைப்படாதீங்க மாப்பிள்ளை நான் என் பொண்ண அப்படி வளர்க்கல உங்களுக்கு நிலமும் என் பொண்ணு ஒன்னு தான் இரண்டையும் யாரும் எடுத்துட்டு போயிடு முடியாது நீங்களே அனுபவிக்கலாம். என்ன நமக்குத் தெரிஞ்சு வாடகைக்கு விடுற மாதிரி அப்பப்ப யாராவது வந்து இருந்துட்டு போவாங்க.. போனா போகட்டும் அதனால ஒன்னும் பெருசா நமக்கு நஷ்டம் இல்லை.. லாபம் தான் என்றாள். எனது அத்தை இந்த விஷயங்களில் கை தேர்ந்த கைகாரி என்று எனக்கு சந்தேகமே இல்லாமல் போனது அதனால்தான் எங்கள் ஊர்க்காரரிடம் வீட்டை எழுதி வாங்கியிருக்கிறார் ஒத்த பைசா செலவில்லாமல் சந்தோசத்தையும் அநுபவித்து கொண்டு என்று நினைத்தேன். புருசனும் பொண்டாட்டியும் ஒரே எண்ணங்களுடன் ஒரே பாதையில் பயணித்தால் நமக்கு சொத்துக்களும் சந்தோஷங்களும் மிக விரைவாக சேரும் என்று புரிந்தது. நானும் அந்த இடத்தை வாங்க என் மாமியாரிடம் என் சம்மதத்தை சொன்னேன். எனது மாமியார் உங்களுக்கு கற்பூர புத்தி மாப்பிள எதையும் கப்புனு புடிச்சுக்கிடுரிங்க அதனாலதான் என் மக ரொம்ப சந்தோசமா அனுபவிச்சிட்டு இருக்கிறா என்று சொன்னாள். கவியோட சந்தோசமும் சோகமும் தான் எனக்கு ரொம்ப முக்கியம் என்றேன் என் மாமியாரிடம். இதைக்கேட்டு என் மாமியார் பூரித்துப் போனாள்.